ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
Love is a game that two can play and both win.
Eva Gabor (1919-1995)
Clark Alexander Robson
I may
be disturbed but won’t you concede
Even
heroes have the right to dream
==============================================
นำร่อง
“แล้วเธออยากจะไปอยู่กับฉันในฐานะอะไรล่ะ” มหาเศรษฐีหนุ่มเอ่ยถาม
“อะไรก็ได้” หญิงสาวว่า “ที่ไม่ใช่ทาสเหมือนสมัยก่อน แบบที่เพื่อนร่วมชาติของนายเคยทำกับชาวแอฟริกันที่น่าสงสาร”
ดวงตาสีดำอมน้ำเงินของคลาร์คหรี่ลง
ความสูงของเขาทำให้เกือบจะต้องย่อตัวทีเดียว เพื่อจะสบตากับหล่อนได้ชัดๆ
“ซัดได้ตรงเป้าทุกดอกเลยนะ”
เสียงห้าวพึมพำ ระหว่างที่ขยับเข้าไปใกล้ยายจอมแสบอีกก้าว
ปันปณิธถอยหนีโดยอัตโนมัติ ก่อนเงยหน้าขึ้น
ประสานสายตากับเจ้าของร่างใหญ่โตนั้นอย่างไม่เกรงกลัว
ทั้งที่ตัวเล็กกว่าเขาเกือบครึ่ง
“นายมีลูกไหม”
“ฉันยังไม่เคยแต่งงาน”
“ลูกนอกสมรสก็ไม่มีงั้นเหรอ
แบบว่า..ไปแอบมีไว้ที่ไหน”
“ไม่” เสียงยืนยันของเขาหนักแน่นและชัดเจน
“นายขอฉันไปเลี้ยงเป็นลูกอุปถัมภ์ก็ได้นะ”
ริมฝีปากของคลาร์คถึงกับกระตุก
“อายุของฉันอาจจะใกล้เคียงกับพ่อนักตุ๋นของเธอก็จริงนะสาวน้อย” เขาบอกหล่อน พร้อมกับสั่นศีรษะไปมาอย่างช้าๆ “แต่ฉันไม่เคยมีความคิดอยากได้เธอเป็นลูกสาวเลย
ไม่แม้แต่วินาทีเดียว”
==============================================
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย