คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1..... ชีวิตเพลีย~ ของอาจารย์แบค.....
2
ชีวิตเพลีย~ ของอาจารย์แบค
Past: Baek Hyun
ณ สำนักงานแรดบก (บ้านแบค)
“มันแน่นอก (Yer!)”
“ป๊อก! แปด!”
“ก็ยกออก (Yer!)”
“ป๊อกเก้า”
“เชี่ย!! นี่แม่งโกงกุว่ะ”
“ให้แบกเอาไว้นานไปเดี๋ยวใจถลอก~”
“โอ๊ย! เลย์มึงปิดเพลงดิ”
“มันแน่นอก (Yer!) ต้องยกออก (Yer!)”
“เลย์กูบอกให้ปิดเพลงดิ กูไม่มีสมาธิเล่นไพ่เว้ย!!!”
“เรื่องใหญ่อย่างงี้ บังยังไง ก็ยิ่งกระฉอก ~ ”
“อีเถิก!!! กุบอกให้ปิดเพลงเดี๋ยวนี้!!!!”
“กรีสสสสสสสสสสสส !! เมื่อกี้มึงว่าไงนะ!!!”
“กุบอกให้มึงปิดเพลงเดี๋ยวนี้”
“ไม่ใช่ก่อนหน้านี้นะ T^T”
“อีเถิก!!! นะเหรอ ”
“กรีสสสสสส !!! อกอี้ชิงเจ้าแม่อกใหญ่ใย๋รับม่ายด้าย ฮือๆๆๆ กุจะไปฟ้องหม่อมแม่กับน้องเบลล่า แงๆๆๆ หม่อมแม่จร้า เบลล่าจร้า T^T”
ผมมองตามอี้ชิง หรือ เลย์ อีกชื่อหนึ่งของมัน วิ่งออกจากบ้านในสภาพคราบน้ำตาเปรอะเปรื้อนใบหน้าหวานๆด้วยท่าทางสะดีดสะดิ้งส่ายก้นดุ๊กดิ๊ก ก่อนไปมันยังไม่วายเต้นท่าแน่นอกใส่ผม แล้วตะโกนว่า
“แบคมึงดูดีๆนะอิหมา กูจะบอกตัวตนที่แท้จริงของมึง”
“อารัยอีกแหละ?”
“ไม่มีอก (Yer!) ให้ยกออก (Yer!)”
“-_________-”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“อกเล็กอย่างมึงไปยันฮีเลยสิอิดอก~”
“อีเถิกกกกกกกกกกกกก!!!! -_-********”
“5555555555555555555555”
ฮึ่ย!! เดี๋ยวมึงกลับมาก่อนเถอะเลย์ กุจะเอามืดมาปาดนมมึงเอาให้แบนไปยันชาติหน้าเลย หน็อย! บังอาจมาว่าอาจารย์แบคเจ้าแม่แห่งความแรดแถมยังสวย รวย มีเสน่ห์ ว่านมเล็ก (ก้มลงมองนมตัวเอง) เออ! แต่มันก็เล็กจริงๆนิหว่า ไม่เป็นไร คติของอาจารย์บยอนแบคฮยอนมันไม่ขึ้นอยู่กับแค่สิ่งนี้ แต่มันขึ้นอยู่ที่ว่า ใหญ่เล็กไม่สำคัญ มันอยู่ที่แรงดันและลีลา -,.- ต่างหากเล่า โฮ๊ะๆๆๆๆ ^_^ (เอามือป้องปากหัวเราะ)
“หมามึงจะหัวเราะเป็นโรคจิตอีกนานป่ะ” ใครมันว่า กุ เป็นหมา -_-”
“ใครเรียกกุหมาว่ะ เมื่อกี้”
“กู! ไค! ไง!”
“แล้วใครล่ะ”
“ก็! ไค! ไง”
“มึงกวนตีนกูเหรอ มึงอยู่ไหนออกมาเคลียร์ดิ”
“อิหมาแรดกูก็ยืนอยู่ตรงหน้ามึงนี่ไง”
“ไหนว่ะ มึงอย่ามาเล่นลิ้นนะ ถ้ามึงยืนอยู่ข้างหน้ากูแล้วทำไมกูไม่เห็นมึง มึงอยู่หนายยยยย!!!”
“กูอยู่นี่! (ยกมือขึ้นสูงๆ)”
“อยู่ไหนว่ะ !!” พยายามมองหา
“กูอยู่นี่!” ยกมือพร้อมกระโดด
“อ้าว!! ไค นี่เองกูนึกว่าใครสะอีกแล้วมึงไปนั่งหลบอยู่ในมุมมืดทำไม กูมองไม่เห็นทีหลังอย่าไปอยู่ในที่มืดๆอีกนะมึงเดี๋ยวชานยอลเดินมาไม่เห็นมึง จะโดนเหยียบเอา”
“ฮึก T^T มึงว่ากูดำเหรอ หมา! กูงอนมึงแล้ว ง้อด้วย ”
“เฮ้ยๆ ! กูล้อเล่น เอ่อ! มึงไม่ได้ดำหรอก”
“^__________^”
“มึงแค่ขาวน้อยจนจะมองไม่เห็นเฉยๆ”
“TT^TT เมื่อกี้มึงเล่นไพ่แพ้กู จ่ายมาเลยกูไม่ให้มึงติดแล้ว” อ้าว! ซวยแล้วสิตู!
“โอ้ๆ ไม่เอานร้าน้องไก่กัมจง พี่แบคสุดสวยล้อเล่นแค่นี้ ไม่เห็นต้องโกรธกันเลยนิคร๊าฟฟ”
“ไม่เอา! เมื่อกี้มึงว่ากุดำ กุยังพอรับด้าย แต่ตอนนี้มึงมาว่ากุเป็นไก่ดำกุรับไม่ด้ายย เพราะฉะนั้นจ่ายมา”
อิไก่ดำยื่นมือพร้อมกระดิกๆนิ้วยิกๆเพื่อเป็นสัญญาณบอกให้ผมส่งเงินไปให้มันเดี๋ยวนี้ เอาล่ะสิ ช่วงนี้ผมยิ่งช็อตเงินอยู่ หม่อมแม่ของน้องเบลล่าก็ยังไม่ให้เงินค่าสอนแรดกับผมเลย แล้วผมจะเอาเงินที่ไหนไปให้มันล่ะว่ะครับ
“โธ่!! เตงเค้าไม่มีเงินง่ะ ! ค่อยเอาได้ม๊ะ” เอาเหอะ! ทำหน้าแอ็บแบ๊วใส่มันสักนิดเดี๋ยวมันก็ใจอ่อน
.
.
.
.
.
.
“ไม่ได้!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
แงๆ ทำไมไม่ได้อ่ะ มึงจะมาใจร้ายอะไรตอนนี้ แบคกี้ยิ่งไม่มีเงินอยู่ช่วงนี้แค่มีเงินไปซื้อข้าวไม่ต้องซดแกลบกินก็บุญเท่าไรแล้ว ฮือๆ สงสัยต้องเล่นไม้ตาย หึหึ!
“ก็ได้! งั้นกูจะไม่ช่วยมึงเต๊าะน้องเบลล่ากูจะไปสนับสนุนเฮียคริสแทน”
“เฮ้ย! ไม่ได้นะเว้ย แบคคนงาม มึงห้ามไปสนับสนุนน้องฮุนนี่กับไอ้ฟันเยอะนั่นนะ มึงก็รู้ว่ามันเจ้าชู้ เพลล์บอย แถมยังโหด เถื่อน แล้วก็เลวแค่ไหนมึงจะปล่อยให้เด็กสาว(?)แสนบอบบางน่าถนุถนอมอย่างน้องฮุนนี่ไปเผชิญกับหมาป่าแบบมันนะเหรอ มึงห้ามทำเลยนะเว้ย!” หึหึ! เริ่มคล้อยตามกูแล้วสิ เอิ๊กๆๆๆ แต่ผมจะบอกให้นะถ้าผมทำแบบนั้น หม่อมแม่ของเบลล่าได้เอามืดมาเฉาะกระบาลผมพอดี ใครๆก็รู้ว่าหม่อมแม่ของเบลล่าเป็นโรคกลัวคนมีเงิง 55555
“ก็ด้ายยยยยย กูม่ายทามก็ด้ายยยย แต่มึงต้องยกเลิกหนี้ทั้งหมดสะ” ฮ่าๆๆ เสร็จกูล่ะสิที่นี้อิไก่
“เอ่อ....”
“หรือมึงจะให้กูไปเป่าหูเบลล่าล่ะ มึงก็รู้ว่าเบลล่าเขาเชื่อฟังกูแค่ไหน กูสั่งซ้ายไปซ้าย กูสั่งขวาไปขวา กูจัดให้เดี๋ยวนี้ก็ได้เลยนะ”
ผมแกล้งยก I phon 9(หือ ?แกไปซื้อมาแต่ไหน : ไรท์เตอร์) แล้วทำท่าจิ้มๆลงไป และไม่ลืมที่จะใช้นิ้วโป้งเท้าไคว้กับนิ้วชี้เท้าเพราะเรื่องที่ผมพูดมาโกหกทั้งเพนะสิ อย่างอิเบลล่านะเหรอมันจะฟังผม เถียงกันแต่ล่ะทีผมยังไม่เคยชนะมันเลยสักครั้ง จนทุกวันนี้ผมยังเฝ้าถามตัวเองอยู่ว่าตกลง มันหรือผมที่เป็นอาจารย์ก็มันแรดแถมแซบเว่อร์กว่าผมตั้งเยอะ เออ!! กูก็งง มันจะมาเรียนกับผมทำไมก็ไม่รู้ พักเรื่องนี้ไว้ก่อนเถอะ ตอนนี้กูขอขรรมแป๊บ ฮ่าๆ เห็นไอ้ไคมันทำหน้าทำตากระวนกระวายจะร้องไห้แหลมิร้องไห้แหลแล้วสะใจฟุดๆเลยอ่ะ -.,-
“ก็ได้!!! แต่ถ้ามึงคิดหักหลังกูไปเชียร์คนอื่นแล้วก็กูจะเสกหนังควายใส่ท้องมึง หึหึ! โอมมมมมมมม”
“-________________________________-”
โอ๊ย!!! ผมล่ะเพลีย มันบอกจะเสกหนังควายใส่ท้องผมตั้งแต่ผมอายุ 15 โทษฐานเอาหมามุ่ยไปใส่กางเกงมัน จนน้องชายมันเกือบเป็นหมันใช้งานไม่ได้ มา 3 วัน 3คืนเพราะมัวแต่เกา แล้วตอนนี้ผมก็อายุ 21 ปีหยกๆ 21 ปีหย่อนๆ แล้วหนังควายยังไม่เคยได้แอ้มท้องผมเลยสักแอะ นี่ผ่านมาตั้งหลายปีแล้วมันยังไม่เลิกล้มความคิดที่จะมีเวทมนต์อีกเหรอว่ะ แล้วนั่นอะไรลูกประคำเรอะ เอามาลูบๆถูๆ ทำไมกูไม่เห็นว่ามันจะมีอะไรเกิดขึ้นเล้ยย ผมว่าชาตินี้มันก็ไม่ได้เป็นหมอผีหมอดูหรอก ผมเห็นมันเก็บขวดอยู่ถังขยะไปขายเพื่อเอาเงินไปฝึกเรียนไสยศาสตร์จบมาหลายที่แหละ ไม่เห็นจะมีอารัยเปลี่ยนแปลงเลยนอกจากสติปัญญาของมันที่ลดน้อยลงไปทุกวินาที -_-++
“โอมมมมมมม อะนันตะปัตชะเย อะปัตตะเถเถนา อะปัตติยา อะปัตติเถเถทือ ฉะ...ฉึกๆๆๆ”
ผมว่าผมหนีดีกว่า อยู่นี่แล้วไมเกรนขึ้น อ่า! รู้สึกหิวแล้วสิไปคุ้ย(?) ตู้เย็นหาของกินดีกว่า
แอ็ดดดด!!! (เสียงเปิดตู้เย็น)
โห!!!! นี่มันตู้เย็นหรือลานป่าช้าว่ะ ทำไมมันถึงได้โล่งอย่างงี้แหละ เอ๊ะ! นั่นไอติมนี่ สงสัยชานยอลน้องชายสุดที่รักของผมจะซื้อมาแช่ไว้ ขอมันกินดีกว่า หิวอ่ะ T^T
“ชานยอล!!!! ฮยองขอกินไอติมในตู้เย็นได้ป่ะ?” ผมหันไปถามน้องชายที่ตอนนี้กำลังนั่งป้อนข้าวตุ๊กตาอัลปาก้า(?) อย่างเมามัน โดยมีเสียงแจ๋นๆของเหล่าหมีทิตดี้และกล้วยหอมจอมซนที่มันเปิดไว้ฟังเสียงไม่ใช่ดู เออ! เจริญเถอะ! พี่มึงกระเป๋าแฟ็บจนจะพาเอาเสียมมาขุดดินมาต้มกับแกลบใส่เครื่องปรุงเติมชูรสทำซุปแกลบดำกินอยู่แล้วมึงยังเปิดทีวีให้มันดูมึงแทนที่มึงจะดูมัน อีก ค่าไฟขึ้นแน่กู!! T^T
“เอามากินข้างนอกสิฮยองกินในตู้เย็นหนาวตายห่า”
“.....................”
“น้องเอซอิ่มหรือยังลูก อิ่มแล้วใช่มั๊ย เดี๋ยวออมม่าพาไปเดินเล่นที่สวนดีกว่าเนาะ ฮยองฝากปิดทีวีหน่อยนะ”
มันหันมาพูดกับผม แป็บเดียว แป็บเดียวจริงๆ ก่อนจะหันไปสนใจลูกรักของมันต่อสาธยายเกี่ยวกับชีวิต สัตว์ ท้องฟ้า ต้นไม้ ดอกไม้ และไส้เดือน ให้เจ้าน้องเอซตุ๊กตาอัลปาก้าฟัง เอิ่ม..... นี่ผมต้องพาน้องตัวเองไปโรงบาลบ้าไหม ถึงขั้นนี้แล้วเรียกว่าบ้าหรือยังฟ่ะ รอบตัวผมมีคนสติดีบ้างไหมเนี่ย
“อาจารย์คร้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” เชี่ย!!! อุปสรรคในชีวิตกูมาอีกหนึ่งแหละ อารัยอีกว่ะ (ทึ่งผมตัวเอง)
“มีอารัยเบลล่า” ผมหันไปถามคนที่วิ่งป่าราบเข้ามาหาผมตาตี่ตาเหลือก มันเป็นอะไรใครเล่นแผลงๆเอาไฟไล่จี้ก้นมันรึเปล่า
“อ๊ายยยยยย!!! อาจารย์เรียกหนูว่าเบลล่าด้วยอ่ะ กรี๊ดดด >////<”
ผมรีบเอามืออุดหูทันที เสียงคนหรือเสียงนกหวีดกันแน่ว่ะ ตอนหม่อมแม่มันท้องกินนกหวีดเป็นอาหารหรือไงเสียงงี้แหลมจนกระจกรอบตัวผมสั่นพร้อมแตกแล้ว
“พอๆๆ ก็เราชอบให้อาจารย์เรียกไม่ใช่เหรอ อาจารย์ก็เรียกแล้วไงเลิกกรี๊ดนะสงสารแก้วหูและกระจกใสๆตาดำๆนี่บ้าง”
“โอเคค่ะ >///< เบลล่าไม่กรี๊ดแล้วก็ได้ ”
“แล้วเรามาทำไมแหละ นี่ยังไม่ถึงเวลาเรียนหนิ”
มาทำไมว่ะ กูปวดหัวเพิ่งจะสงบศึกกับ 3 หนอนั่น นี่ยังต้องมารับศึกหนักจากอีเด็กตุ๊ดป่าหัวสลิ่มนี่อีกเหรอ โอ้ว!! พระเจ้า
“ฮึกๆๆ คือหม่อมแม่จะส่งน้องฮุนไปอยู่ที่โรงเรียน xoxo highschool นะคร้า น้องฮุนไม่อยากไปเลยแต่เพราะน้องฮุนสงสารหม่อมแม่น้องฮุนก็เลยจำใจต้องไป แล้วน้องฮุนก็อยากให้ อาจารย์ ชานยอล แล้วก็จงอินไปด้วยกัน ” อ๋อ! หม่อมแม่มันจะส่งไปเรียนที่ป่า(?) แล้วเอาพวกกูไปด้วย แหะ! อารัยนะ
“น้องฮุนบอกว่าจะพาใครไปนะ”
“ก็อาจารย์แบค ชานยอล แล้วก็จงอินไงค่ะ” ห๊า!!! มึงจะให้พวกกูไปอยู่ในป่าในดงเป็นอาหารอันโอชะของยุงนั่นนะ
“เบลล่าเราก็รู้ว่าโรงเรียนนั่นมันมีแต่ป่า อากาศก็ชื่น แถมเย็นอีก เราจะไปจริงเหรออาจารย์ว่าถ้าเราไปอยู่ที่นั่นสู้ไปตั้งแคมป์อยู่ในป่าอะเเมซอนไม่น่ากลัวน้อยกว่าเหรอ”
“สาม”
“?”
“สามล้านวอน”
“O_O”
“เบลล่าให้สามล้านวอน ค่าไปอยู่ที่นั่นเป็นเพื่อนเบลล่า พร้อมกับค่าเรียน ค่ากิน ค่าที่พัก ค่าช็อปปิ้ง น้ำไฟฟรี คิดดูดีๆนะอาจารย์โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีง่ายๆนะคร้า อาจารย์ก็แค่คิดว่าไปออกทริปเที่ยวฟรีกินฟรีสิคร้า”
สะ
.
.
.
.
.
สาม
.
.
.
.
.
.
ล้านวอน
.
.
.
.
.
. สามล้านวอน โอ้ว! พระเจ้าจอร์จผู้ชายคือผัวหนู
“ตกลงจ๊ะ ไปเมื่อไหร่ บอกวันบอกเวลาบอกวันที่สถานที่นัดเจออาจารย์มาได้เลย เดี๋ยวอาจารย์จะจัดกระเป๋าไว้รอ แล้วเบลล่าไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ ชานยอลกับจงอินไปแน่นอน ^____^”
“ดีค่ะ งั้นเบลล่าไปแล้วนะค่ะต้องไปเตรียมซื้อของใช้กับหม่อมแม่นะคร้า บ๊ายบาย”
“บ๊ายบาย~”
ผมโบกมือบ๊ายบายตัวโชคตัวลาภของผม ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนตาหยี่ โอ้ว!! ต่อไปนี่อิแบคไม่ต้องกินแกลบอีกแล้ว อิแบคจะได้ซื้อกระดูก(?) มากินสะที แหนะๆ คิดอารัยหมายถึงกระดูกหมูที่มีเนื้อ ไม่ใช่กระดูกสำหรับหมากินนะครับ เห็นผมหน้าหมาแบบนี้แต่ผมกินอาหารคนนะครับ (ยังไม่มีใครเขาว่าอะไรเลยนะแบค : ไรท์เตอร์)
เอ๋!! แต่เขาลือกันว่าโรงเรียนนั่นมีสิ่งลี้ลับซ่อนอยู่นี่นา ว่ากันว่าผู้ใดที่ก้าวเข้าไปใน xoxo highschool จะไม่มีวันได้ก้าวกับออกมาอีกเลย หรือกูจะไม่ไปดีว่ะ แต่เงินตั้งเยอะขนาดนั้นถ้าไม่ไปมันก็น่าเสียดายอยู่นะ แถมคนที่มาชวนก็ยังเป็นอิตุ๊ดลูกศิษย์สุดที่รัก (เพราะตั้งแต่เปิดสอนมามีมันมาเรียนอยู่คนเดียวเลยรักมัน) มันคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง กูคงจะป๊อดไปเอง ผีเผลอที่ไหนไม่มีหรอก แต่ถ้ามันเป็นอย่างอื่นแหละ......
“คิดอะไรอยู่มึง”
“เหี้ย!!!!!”
นะโม พุทโธ ธัมโม สังโฆ เป็นตุ๊ดซิงแท้จริงแสนลำบาก ต้องตรำตรากหาผู้ชายมาทำผัว (บทสวดประเทศอะไร?) ตกกะใจหมด อีเหี้ย ! ไก่ดำมึงเอาหน้ามาใกล้กูทำไมไม่บอก แม่งกูนึกว่าผีเฉาก๊วยเดินได้ โอ๊ย! ตกใจครับผม รีดเดอร์ลองคิดดูสิครับว่าถ้าเรากำลังคิดว่าเราต้องเดินทางไปอยู่ในบ้านผีสิง แล้วมีหน้าดำๆยื่นเข้ามาใกล้ๆ มันจะตกใจมากแค่ไหน ดีนะที่ผมหัวใจแข็งแรงไม่งั้นผมคงช็อคตายไม่ได้เงินเป็นแน่ (งกจริงเชียว : ไรท์เตอร์)
“ไค เบลล่ามาชวนไปเรียนที่ xoxo highschool ด้วยกัน” ผมเอาเล็บมากัดด้วยความประมาท มันเองก็คงกังวลไม่ต่างจากผม ก็ข่าวลือแต่ล่ะเรื่องมันชวนให้ขนตู๊ดลุก เอ๊ย! ขนหัวลุกขนาดไหน แต่....
“ห๊า!!! จริงเหรอน้องฮุนสุดสวยมาชวนกูไปเรียนด้วย โอ๊ย! กูดีใจจัง” ไคมันกลับกระโดดโลดเต้นเป็นลิงอุรังอุตังเต้นระบำป๊งแฉะ ฮูเร่ ฮุเร่ ฮูเร่ ฮะๆ ฮูร่าฮูร่า ฮูร่าฮะแฮะ ~ ไม่ใช่แหละ
“มึงไม่กลัวโรงเรียนนั่นเลยเหรอว่ะ ข่าวลือที่ว่า...”
“มึงอย่าป๊อดแบค ก็แค่ข่าวลือมั่วซั่วที่คนเขาแต่งขึ้นมา เพราะโรงเรียนมันค่อนข้างห่างไกลความเจริญสภาพแวดล้อมรอบๆก็มีแต่ป่าแค่นั้นเอ๊ง~”
“เฮ้อ~ กูก็ขอให้เป็นแค่ข่าวลือ ว่าแต่ไอ้ไก่ดำกัมจง มึงจะเอาหัวมามุดเสื้อกูทำมายย ” ครับได้ยินไม่ผิดหรอกตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่ข้างโซฟา โดยมีไอ้ไคนั่งอยู่บนโซฟาแล้วเอาหัวมามุดเสื้อสีครีมคอกลมของผมอยู่
“ฮี่ๆๆๆๆๆๆ กร๊ากกก น้องฮุนชวนกูไปอยู่ด้วย กูจะได้แต่งงานกับน้องฮุนแล้ว ฮัดชิ้ว!!! ซู๊ดดดดดดดดดดด”
“อ๊ากกกก อิดำ น้ำมูกเต็มเสื้อกูเล้ยยยย อิเชี่ยย!!!!! มึงเขินห่าอะไรเขาแค่มาชวนมึงไปเรียนเว้ย!!! อิฝันเฝื่อง ฮือๆๆ เสื้อกู”
...........................................................................................................................................................
มาต่อกันแล้วอีกหนึ่งตอน ตอนนี้จบแล้วนะค่ะ ต้องขอโทษด้วยที่เปลี่ยนชื่อตอน ทีแรกกะจะแต่งให้เบลล่าได้เจอกับอาลู่เลย แต่มันยาวเกิ๊นน ก็เลยเอาเป็นตอนใหม่แล้วกันเนอะ สนุกหรือไม่สนุกก็บอกกันได้นะค่ะ มาอ่านกันเยอะๆ นะ แล้วไรท์จะมาอัพทุกวัน ^_^
ความคิดเห็น