ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่4 : เหตุผล (รีไรท์แล้ว)
บทที่4 เหตุผล
[เอริส]เฮ้อ~ เหนื่อยจังเลยอ่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องออกไปซื้อของอีก อืม...ฝากพวกมาริซื้อดีกว่าแฮะ ว่าแต่เขาจะจำเราได้เหรอเนี่ย? จำไม่ได้แหงๆ งั้นเราก็ต้องออกไปจริงๆ สินะ พรุ่งนี้ต้องซื้ออะไรบ้างนะ?...อ่า ดินสอ ปากกา ยางลบ อาวุธ ตำรา เครื่องแบบ ฯลฯ
กร๊อบ!
"ว้าย!!!"
กรี๊ดดดดดด~! ตาเถรตกไห! ขาพลิกค่าาาาาา TTOTT เจ็บๆๆๆ เอิ่ม...เดี๋ยวก่อนนะ ตอนขาพลิกฉันกำลังเดินลงบันไดอยู่หนิ งั้นก็แสดงว่า.....
"กรี๊ดดดดด! ตกแล้วค่า~!!!"
"อึ๊บ!"
ฟึ่บ~
"ปลอดภัยแล้วนะครับ"
ฉันลืมตาขึ้นมาข้างหนึ่งเพื่อดูโฉมหน้าผู้ช่วยชีวิตฉัน O///O บอกตามตรง หล่อจาดดดดด~!! กรี๊ดๆ หล่อแบบนี้เขาชอบ(?) อ๊ะ ไม่ๆๆ ตอนนี้เรายังเรียนอยู่ ไม่ควรชิงสุกก่อนห่าม จงจำเอาไว้!
"ขะ..ขอบคุณมากๆ นะคะ"
"ไม่เป็นไรครับ :)"
"เอ่อ....ชะ ช่วยวางฉันลงก่อนได้มั้ยคะ ?"
"O//.//O ขอโทษครับ"
กรี๊ดวี๊ดว้าย! เขาอุ้มฉันด้วยแหละ ม่ายยยยย!~ เราหนิไม่รักนวลสงวนตัวเลยนะ! ครั้งหน้าต้องห้ามให้ผู้ชายเข้าใกล้!!!
"เอ่อ...ผมชื่อเซลองค์ครับ เซลองค์ โฮลัฟ"
"อ่า..ฉันชื่อเอริส ไวท์ลอร์ดค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ^_^"
"เอริส...เรียกแบบนี้ได้มั้ย?"
"ตามสบายเลยค่ะ"
"เอริส เธอพักอยู่ที่ห้องไหนเหรอ?"
"อ๋อ พักอยู่ที่ห้อง 300 น่ะ เซลองค์ล่ะ?"
"ผมไม่ได้พักที่หอนี้น่ะ ^^;;"
"ชะอุ้ย! ขอโทษด้วยนะคะ แหะๆ ลืมไปว่านี่หอพักหญิง"
เดี๋ยว...หอพักหญิง ผู้ชาย ส-ส-ส-แสดงว่าเซลองค์เป็น....!!?
"เฮ้ย! ไม่ใช่นะครับ! ผมมาหาอาจารย์ที่หอพักหญิงน่ะ มีงานจะต้องส่งเขา"
"ร-เหรอคะ แหม...ฉันนึกว่าเซลองค์เป็นพวกโรคจิตซะอีก ฉันจะได้ฆ่า"
"เอิ่ม....."
ฉันแกล้งปล่อยพลังนิดๆ เพื่อขู่เขา เซลองค์ยิ้มแบบเกร็งๆ ให้ ก่อนจะขอตัวไปหาอาจารย์
แย่จัง ดันเผลอไปแสดงกิริยาไม่สมเป็นผู้หญิงออกมาซะได้ (ตรงไหน?) เซลองค์ต้องคิดว่าฉันเป็นพวกซาดิสต์ วิปริต ใจโหด เขาจะคิดแบบนี้มั้ยนะ...?
แอ๊ด~
"ฉันกลับมาแล้ว ฟาเช่" ฉันเดินเข้าไปในห้อง 300 ซึ่งก็คือห้องของฉันกับฟาเช่นั่นแหละ หืม? ทำไมรองเท้ามันมีหลายคู่จังเลยล่ะเนี่ย หรือว่าจะมีคนมาหาที่ห้อง
ฉันเดินลึกเข้าไปข้างในห้อง ก็เห็นฟาเช่และผู้หญิงแปลกหน้าอีกหลายคนนั่งอยู่บนโซฟา ฉันเดินเข้าไปกลางวงด้วยความงุนงง
"อ่า...เอริส คนพวกนี้คือคณะกรรมการนักเรียนฝ่ายลับนะ ดูเหมือนว่าเขาจะมีเรื่องบางอย่างมาบอกเรา"
"เอ๋? เรื่องอะไรเหรอ"
"ไม่รู้สิ"
ฉันเข้าไปนั่งข้างๆ ฟาเช่ ผู้หญิงผมยาวสีขาว นัยน์ตาสีอำพันที่อยู่หน้าสุดของกลุ่มคณะกรรมการนักเรียนฝ่ายลับเอ่ยขึ้นมาเป็นคนแรก
"สวัสดีค่ะคุณเอริส" เธอทักทายฉัน "เรื่องที่พวกฉันจะบอกต่อไปนี้คือเรื่องที่พวกแม่ๆ ของพวกคุณได้ไล่ให้พวกคุณมาเรียนที่นี่ยังไงล่ะคะ"
"!!!"
"หึหึ ... พูดง่ายๆ ก็คือ เรื่องนั้นมันมีเหตุผลน่ะค่ะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น