โรงเรียนเวทมนตร์โมเซียน่า

ลำดับตอนที่ #4 : บทที่3 : การสอบครั้งที่2 (รีไรท์แล้ว)

บทที่3 : การสอบครั้งที่2

    
     "และนี่คือสนามสอบรอบที่สองนะคะ  ขอให้ผู้เข้าสอบทุกคนมานั่งตรงเก้าอี้ที่ทางเราจัดเตรียมไว้ด้วยค่ะ" ลีน่าประธานนักเรียนสาวกล่าวพร้อมกับผายมือไปทางเก้าอี้ซึ่งคลุมด้วยผ้าสีขาว
     ผู้เข้าสอบทุกคนเดินไปนั่งตามที่ลีน่าบอก...
     "การสอบรอบที่สองนี้ไม่ยากเลยค่ะ  เป็นพื้นฐานของนักเวทย์อยู่แล้ว  และการสอบที่ว่านั่นก็คือ...ทดสอบพลังเวทย์ค่ะ!" ลีน่าผายมือไปข้างๆ หนึ่งในคณะกรรมคนหนึ่งเดินมาดึงผ้าสีขาวซึ่งอยู่ข้างๆ ลีน่า
     เมื่อผ้าถูกดึงออก  เผยให้เห็นลูกแก้วสีมรกต  ทุกคนร้องโอ้โหออกมา  เพราะลูกแก้วนี้มองปราดเดียวหลายๆ คนก็รู้ว่าคือลูกแก้วของนักทำนายมืออาชีพ  โอกาสทำลายมีตํ่ามาก  ลูกแก้วของนักทำนายมืออาชีพสร้างขึ้นมาจากแก้วที่ขึ้นตามภูเขาเรียลาโน่  แก้วนั่นแข็งมากๆ แม้แต่ขวานยังทำอะไรไม่ได้  แต่การทำนายด้วยลูกแก้วนั่นถือว่าแม่นสุดๆ  ผู้คนที่มีอาชีพนักทำนายมืออาชีพจึงมักจะซื้อลูกแก้วนี้เป็นของเลี้ยงชีพ  นักทำนานตามตลาดซื้อไม่ได้เพราะราคาลูกแก้วแพงเอาการ  
     "ทดสอบพลังเวทย์ด้วยการทำลายลูกแก้วนี่  ห้ามใช้อาวุธหรือสิ่งต่างๆ  อนุญาตให้ใช้เพียงพลังเวทย์ของตัวเองเท่านั้นค่ะ" ลีน่าพูด  ผู้เข้าสอบทุกคนร้องเสียงหลงเกือบหมด
     "ถ้าฉันเรียกชื่อใครเมื่อไหร่ให้ออกมานะคะ"
     "อึก!"
     "คนแรกได้แก่.....เอริส  ไวท์ลอร์ด!"
     "หา~!!" เอริสอุทานลั่น  ก่อนจะเดินอย่างกล้าๆ กลัวไปที่หน้าเวที
     "ขอให้สำเร็จจ้ะ :)" ลีน่าฉีกยิ้มหวานให้เอริส  เอริสกลืนนํ้าลายครั้งหนึ่งก่อนจะปล่อยพลังเวทย์ทางมือออกมา
     แสงสีฟ้าทึบๆ ล้อมรอบลูกแก้ว  ไม่นานก็เกิดรอยร้าว  ทุกคนในห้องนี้ต่างลุ้นกันอย่างตื่นเต้นว่าจะแตกหรือไม่? เอริสปล่อยพลังให้มากขึ้น  จากรอยร้าวก็แตกดังเพล้ง!
แปะ แปะ แปะ
    เศษแก้วมากมายกองอยู่บนพื้น  เสียงปรบมือสนั่นห้องสอบรอบที่สองนี้  เอริสปาดเหงื่อบนใบหน้าก่อนจะโค้งคำนับลีน่า  แล้วเดินกลับไปนั่งที่
     ทำแตกจนได้  เฮ้อ~
     เอริสหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้อย่างหน่ายๆ  ฟาเช่ทักเอริสด้วยนํ้าเสียงแฝงเศร้า
     "ฉันเข้าใจเธอดีนะ  สายเลือดนักทำนายของเธอคงต้องฝืนใจทำลายลูกแก้วทำนายนั่นน่ะ"
     "อือ"
     "คนต่อไปได้แก่.....ฟาเช่  ฮาร์ฟวอร์!" ลีน่ากล่าวลั่น
     "เอ๋? เค้าเหรอ" 
     ฟาเช่เดินไปที่เวทีด้วยสีหน้าเรียบๆ  แล้วใช้เพียงมือเดียววางเหนือลูกแก้ว  เส้นสีดำบางๆ ล้อมลูกแก้วเอาไว้  ถ้าสังเกตดีๆ ดวงตาของเธอเรืองแสงนิดๆ ด้วย  จากนั้นสักพักลูกแก้วก็แตก  ท่ามกลางสายตาของทุกคน
     ฟาเช่เดินกลับนั่งที่พลางหอบไปด้วย
     "เหนื่อยง่ายจริงๆ เลยเธอ"
     "แล้วยังไงล่ะ? ลูกแก้วนั่นแข็งจะตาย  ฉันเลยต้องใช้พลังมากหน่อย"
     "เหรอ~"

     เวลาล่วงเลยไปถึง 1 ชั่วโมงเต็ม  ผู้เข้าสอบบางคนผ่านบ้าง  ไม่ผ่านบ้างเป็นส่วนน้อย
     "ขอแสดงความยินดีกับผู้เข้าสอบทุกคนที่ผ่านด้วยนะคะ  เราจะเริ่มเรียนกันตั้งแต่วันมะรืนนี้  ในวันพรุ่งนี้ให้ทุกคนซื้อของใช้จำเป็นสำหรับการเรียนมากันเองนะคะ ^^" 

 

Guardian