Princess of love เจ้าหญิงของความรัก (ลาฟลอร่า)

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1 : เจอกันอีกครั้ง

วันที่ 1 มกราคม
กริ๊~~ง  ปึ่บ
   เด็กสาวผมยาวสีนํ้าตาลเอื้อมมือไปกดปิดนาฬิกาปลุกที่ดังอยู่บนตัวเตียง  ก่อนจะลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจแรงๆจนได้ยินเสียงกรอบแกรบ 2-3 ครั้ง
   "ฮ้าว...เช้าแล้วเหรอเนี่ย..." เด็กสาวนาม 'ทิวา' พูดขึ้นแล้วใช้มือขตี้ตา
ปัง!
   "อาทิวา! ลื้อตื่นได้แล้วน่อ!! อ้าว.." เด็กสาวผมหมวยนาม 'เหมยฮัว' เปิดประตูห้องขึ้นมาเสียงดัง  แล้วตะโกนปลุกทิวา   "ลื้อตื่นแล้วเหรอเนี่ย"
   "ใช่ ทำไมเหรอ ?" ทิวาเอ่ยถามด้วยท่าทีงัวเงียเช่นเดิม
   "อ๊ะ! อาทิวา! รีบไปอาบนํ้าแต่งตัวเร็ว! ครูมารีประกาศว่าวันนี้โรงเรีนเจ้าชายโนอาห์จะมา!!!" เหมยฮัวแจ้งข่าวให้แก่ทิวาอย่างร้อนรน  ทิวาก็อึ้งสักพักก่อนจะเด้งออกจากเตียงแล้วไปที่ห้องนํ้า

20 นาทีผ่านไป...
   "อ๊ะ! คุณทิวากับคุณเหมยฮัวมาแล้วค่ะ" เด็กสาวนาม 'ยูริ' บอกเพื่อนอีกสองคนที่ยืนอยู่ข้างๆพร้อมกับชี้ไปที่คนมาใหม่อีก 2 คน
   "แฮ่กๆ ยูริ ... ครูมารีบอกว่าวันนี้โรงเรียนโนอาห์จะมาจริงๆเหรอ!?" ทิวาหอบสักพักก่อนจะยิงคำถามใส่ยูริ  ยูริไม่ตอบเพียงแค่พยักหน้าเท่านั้น
ปรู๊ดดดดดดด  (โปรดฟังเป็นเสียงเรือ)
   "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!" เมื่อนักเรียนของโรงเรียนโนอาห์คนแรกขาแตะพื้น  ก็ได้ยินเสียงกรี๊ดกร๊าดจากพวกผู้หญิงทันที
   "โอ๊ยยย  เสียงดังจังน่อ!" เหมยฮัวบ่นอุบอิบพลางเอามือมาปิดหูทั้งสองข้าง
   "ฉันก็เหมือนกัน" ทิวาบอก  แล้วเอามือปิดหูแน่น

5 นาทีผ่านไป...
   นักเรียนโรงเรียนเจ้าชายโนอาห์ลงมาจากเรือครบกันแล้ว  เสียงผู้หญิงเริ่มเบาลงบ้าง  แต่ได้ยินเสียงวิ่งแทน
   "อือ...คุณคริสอยู่ที่ไหนล่ะเนี่ยเจ้าคะ ?" ยูริถามพลางเขย่งตัวมองหา  แต่เมื่อหันมาหาเพื่อนเธออีกที  "อ้าว! พวกคุณโรซารี่หายไปไหนแล้วเจ้าคะ!!!?"
   "ไง~ ยูริจัง" เสียงทุ้มนุ่มดังขึ้น  ยูริเดาออกว่าเป็นใคร  จึงรีบหันไปทันทีพร้อมรอยยิ้มเต็มใบหน้า
   "คุณคริสโตเฟอร์!" ยูริวิ่งเข้าหาชายคนนั้นทันที  "ไม่เจอกันนานเลยนะคะ"
   "อืม เอ้อ! เมื่อกี้ไอเห็นยูมองซ้ายองขวาอยู่  หาใครอยู่เหรอ ???" คริสถาม  ยูริเบิกตาโพลง
   "ว้าย! ลืมพวกคุณโรซารี่ซะสนิทเลยเจ้าค่ะ !" ยูริมีท่าทีร้อนรนแล้วสังเกตไปที่ข้างหลังของคริส   "คุณคริสเจ้าคะ  แล้วพวกคุณกียุลล่ะเจ้าคะ ?"
   "อ้อ! พวกไอหลงทางกันน่ะ" คริสบอก
   "ว้าว! เหมือนกันเลยค่ะ" ยูริตาวาว
   "จริงสิ! ยูริจัง  เมื่อวานนี้ไอซื้อเกมใหม่ล่าสุดของกัปตัน C.L.O.C.K มาด้วยล่ะ  มาเล่นด้วยกันมั้ย ?" คริสถาม  ยูริพยักหน้ารัว  จากนั้นทั้งสองคนก็เริ่มคุยกันนาน...

ด้านของทิวา
  "เอ๋! แล้วเพื่อนฉันหายไปไหนล่ะเนี่ย ?" ทิวาถามตัวเอง  เพราะตัวเองนั้นได้พลัดหลงกับเพื่อนตอนที่พวกสาวๆวิ่งฝุ่นตลบไปหานักเรียนโรงเรียนเจ้าชายโนอาห์
  "เอ๊ะ! ทิวา" เสียงอันแสนคุ้นเคยของหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่งดังขึ้น  ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นกียุล!!!
  "อีตาตี๋แว่นหนา!" ทิวาเรียกฉายาของกียุลที่ตนเองเป็นคนตั้งให้อย่างตกใจ
  "ทำไม? เห็นฉันแล้วทำไมต้องตกใจขนาดนั้น ??" กียุลถามพลางเอามือกอดอก
  "เปล่า... ว่าแต่นายมานี้ได้ไงเนี่ย ?" ทิวาถาม  กียุลแทบล้มหัวควํ่า
  "เธอลืมไปแล้วเหรอ! ที่โรงเรียนโนอาห์เขาจะมาที่นี่น่ะ!" กียุลตวาดเสียงดัง
  "อ้อ! โทษทีนะ" ทิวาขอโทษแบบยิ้มๆ  กียุลเบือนหน้าหนีแล้วหันมาต่อ
  "เธอหลงกับเพื่อนเธอใช่มั้ย ?" กียุลถาม  ทิวาพยักหน้า
  "ใช่ นายด้วยเหรอ ?" ทิวาถามกลับ
  "ใช่ งั้นไปหาด้วยกันมั้ยล่ะ ?" กียุลชวน  ทิวาคิดสักพักก่อนจะตอบตกลงไปด้วย

ด้านของเหมยฮัว
  "แย่แล้วน่อ  ดันหลงกับทุกคนซะได้" เหมยฮัวพูดพึมพำ  จนไม่ได้สนใจข้างหน้า
ตุ้บ!
  "ว้าย!/โอ๊ย!" ทั้งเหมยฮัวและคนที่ถูกชนอุทานพร้อมกัน  แต่เมื่อสบตากัน  ทั้งสองก็มีท่าทีตกใจ
  "อาฮอรัส/คุณเหมยฮัว" ทั้งสองเรียกชื่ออีกฝ่ายอย่างตกใจ  
  "นายหลงมาเหรอ? อาฮอรัส" เหมยฮัวถาม  
  "ขอรับ แล้วคุณเหมยฮัวล่ะขอรับ ?" เหมยฮัวไม่ตอบแต่พยักหน้าแทน  "งั้นพวกเราไปตามหาทุกคนด้วยกันมั้ยครับ ?"
  "เอ๋! อะ..อืม" ฮอรัสไม่ได้ชวนแค่ปากแต่มือของฮอรัสก็ยื่นออกมาหาเหมยฮัว  เหมยฮัวจับมือของฮอรัสแล้วเดินตามหาทุกคน

ด้านของโรซารี่
  โรซารี่ที่น่าจะหลงมาไกลกว่าเพื่อนกำลังเดินหาเพื่อนทุกคน  แต่ในขณะที่หานั้น  สายตาของโรซารี่ได้ไปสะดุดกับเด็กหนุ่มตัวเล็ก  ผมยาวสีชมพูถักเปีย และสวมเสื้อคลุมเอาไว้ด้วย  
  เด็กหนุ่มคนนั้นกำลังคุยกับพวกผู้หญิงหลายคน  ซึ่งโรซารี่คิดว่าจะไม่ยุ่งด้วยแล้ว  ถ้าสายตาของเธอเหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังจะแตะก้นของเด็กหนุ่มนาม 'อเล็กเซ' !!!!!
เพียะ!
  ไม่รู้เพราะอะไรร่างกายของโรซารี่ก็วิ่งไปด้วยความเร็วสูงปานแสงไปตีมือของเด็กสาวที่กำลังจะเอามือแตะก้นของอเล็กเซอย่างแรงดังเพียะ! ทุกคนที่อยู่แถวนั้น (หรือกำลังคุยอยู่กับอเล็กเซ) หันมามองโรซารี่ทันที
  "ยัยลามก!" โรซารี่เปิดปากด่าออกไป  ทุกคนอึ้งไปตามๆกัน  เด็กสาวคนนั้นรีบวิ่งก่อนที่โรซารี่และอเล็กเซจะเห็นหน้าเสียอีก
  "คุณโรซารี่..." อเล็กเซเรียกชื่อโรซารี่แบบอึ้งๆ  โรซารี่หันมาหาอเล็กเซด้วยท่าทีเขินอาย
  "เอ่อ..ขอโทษด้วยนะ  พอดีผู้หญิงคนนั้นเขาจะแตะก้นนาย  ฉันก็เลย..." พอพูดว่าแตะก้น  ทั้งพวกผู้หญิงที่ล้อมอล็กเซรวมถึงตัวอเล็กเซเองก็อุทานลั่น
  "มะ..ไม่จริงใช่มั้ยครับเนี่ย !!!!!" อเล็กเซตะโกนลั่น
  "อือ งั้นฉันขอตัวก่อนนะ  พวกนายคุยกันต่อเถอะ" โรซารี่กล่าวลาแล้วหมุนตัวกำลังจะออกเดิน  แต่ถูกอเล็กเซรั้งไว้
  "สาวๆครับ  ผมขอตัวก่อนนะครับ" อเล็กเซกล่าวลาพวกผู้หญิง  จากนั้นก็จูงมือโรซารี่เดินไปอีกทางทันที
  "เอ๋! นายทำอะไรเนี่ย ???" โรซารี่เอ่ยถามขณะที่กำลังถูกจูงมืออยู่
  "คุณโรซารี่หลงทางอยู่ใช่มั้ยครับ? ผมขอไปด้ยน้า" เมื่อถูกอ้อน  โรซารี่จึงต้องยอมไป

ด้านของนาซิสซ่า
  "ยัยพวกลิงกังหายไปไหนล่ะเนี่ย ?" นาซิสซ่าถามตัวเองพลางเดินไปตามที่ต่างๆ  แต่ก็ต้องหยุดเมื่อสายตาเหลือบไปเห็น "ดันเต้!!!"
  "อ้าว คุณนาซิสซ่า" ดันเต้เดินมาหานาซิสซ่าอย่างดีใจ  "ได้เจอกันแล้วนะครับ"
  "ย่ะ! แล้วทำไมนายต้องยิ้มด้วยเนี่ย !?" นาซิสซ่าถามพลางหยิบพัดขึ้นมาพัดตามนิสัยของเธอ
  "แหะๆ แค่เห็นคนที่....อุ๊บ! ผะ..ผมก็แค่ยิ้มเฉยๆเท่านั้นเองครับ" ดันเต้แก้ตัวอย่างเนียน  นาซิสซ่าพยักหน้า
  "เหรอ งั้นก็แล้วไป  ว่าแต่นายหลงทางมาเหรอ ?" นาซิสซ่าถาม
  "ครับ คุณนาซิสซ่าก็ด้วยเหรอ ?" ดันเต้ถามกลับ  นาซิสซ่าพยักหน้าอีกครั้ง
  "ไปด้วยกันมั้ยล่ะ  -///-" นาซิสซ่าเอ่ยปากชวน  เพราะเธอไม่ค่อยอยากไปคนเดียวอยู่แล้ว
  "ครับ ^v^"

----------------------------------------------------------------------------------------
อัพแบบ 100% ค่ะ  หนุกปล่าวค้า~