คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : MARKSON : [OS] Animals
[OS] Animals
Pairing : Mark x Jackson
Rate : PG-15(?)
BGM : Animals - Maroon 5
So what you trying to do to me
It's like we can't stop we're enemies
But we get along when I'm inside you
ร่างสมส่วนก้าวเดินไปตามถนนที่พลุกพล่านไปด้วยผู้คน นาฬิกาบอกเวลา 1 ทุ่ม 35 นาที เป็นช่วงเวลาที่หลายคนเพิ่งเลิกจากงานหรือเสร็จสิ้นกิจกรรมในวันนั้นเรียบร้อย ร้านรวงมากมายประดับประดาด้วยดวงไฟสีสดใสเรียกผู้คนให้แวะเวียนเยี่ยมชม เช่นเดียวกับแจ็คสันที่กำลังสอดส่องสายตาไปกับข้าวของเครื่องประดับที่เขาชื่นชอบ
มือเล็กกระชับกระเป๋าสะพายข้างยี่ห้อดังเข้าหาตัว เมื่อสัมผัสได้ว่ามีใครสักคนตามเขามา อาจจะมุ่งหวังทรัพย์สินของมีค่าในตัวเขา ถึงเขาเป็นเพียงนักศึกษา แต่นาฬิกาโครมฮาร์ทเหยียบแสนที่อยู่ตรงแขนน่าจะช่วยบ่งบอกฐานะที่บ้าน รวมถึงเงินในกระเป๋าสตางค์เขาตอนนี้ได้เป็นอย่างดี
ความกลัวแล่นเข้าสู่จิตใจ ไม่แม้แต่คิดจะหันกลับไปมอง
You're like a drug that's killing me
I cut you out entirely
But I get so high when I'm inside you
ผมสีแดงเพลิงสะท้อนแสงไฟที่ประดับประดาอยู่เต็มถนน มือเรียวล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหนังรัดรูป รองเท้าบูธทิมเบอร์แลนด์สีดำที่ถูกพับลิ้นรองเท้าลง เสื้อกล้ามโอเวอร์ไซส์คอกว้าง BOY LONDON แจ็คเก็ตหนัง DKNY และจิวเวลรี่ไม้กางเขน Chrome Hearts ดึงดูดสายตาของสาว ๆ ในละแวกนั้นได้เป็นอย่างดี สายตาคมจับจ้องไปยังคนที่เพิ่งกระชับกระเป๋าของตัวเอง ก่อนจะสาวเท้าเร็ว ๆ ทิ้งระยะห่างจากเขาไป รอยยิ้มร้ายกาจผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา
อยากจะได้ยินเสียงร้องครางว่าจะหวานน่าฟังเหมือนเดิมไหม
Yeah you can start over you can run free
You can find other fish in the sea
You can pretend it's meant to be
But you can't stay away from me
วิ่งหนีไปสิ... วิ่งไปให้ไกลอีก
ดูสิ... จะไปได้ไกลแค่ไหนกัน
ร่างสูงก้าวฉับไปไม่กี่ก้าวก็สามารถลดระยะห่างที่มีในเมื่อครู่เป็นเพียงห่างกันแค่ลมหายใจ ผู้คนที่พลุกพล่านจนตัวเบียดเสียดกันในรถไฟฟ้าสาธารณะทำให้แจ็คสันรู้สึกอุ่นใจขึ้น แต่หารู้ไม่ว่านี่คือโอกาสที่เหมาะที่สุดในการเข้าประชิดตัวเป้าหมาย
เปรียบเสมือนเป้านิ่ง รอเวลาให้นักล่าเข้าจู่โจม
I can still hear you making that sound
Taking me down rolling on the ground
You can pretend that it was me
But no
สายตาคมมองเป้าหมายที่กำลังฮัมเพลงอย่างไม่ทุกข์ร้อนอะไร ฉับพลันมุมปากก็ถูกยกขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาและแปรเปลี่ยนเป็นยิ้มร้ายเผยให้เห็นเขี้ยวขาว มือเรียวประสานกันเอาไว้ ดวงตาคมหรี่จ้องที่แจ็คสันราวกับจะพุ่งเข้าขย้ำเหยื่อ เมื่อรถไฟเทียบเข้าสถานี และเมื่อแจ็คสันก้าวเท้าออกจากขบวนรถไฟ เป็นเวลาที่เขาจะเริ่มจู่โจม
ร่างเล็กวิ่งเข้าห้องน้ำทันทีที่เท้าสัมผัสพื้นสถานีรถไฟ ความรู้สึกแปลกประหลาดแล่นเข้ามาจับขั้วหัวใจ แจ็คสันกวาดสายตามองซ้ายขวาอย่างหวาดระแวง ทั้งที่อยู่ท่ามกลางสถานีรถไฟที่พลุกพล่านขนาดนี้ แต่ความปลอดภัยที่เขาได้รับกลับเป็นศูนย์... ไม่มีอะไรป้องกันเขาจากความรู้สึกเหล่านี้ได้เลยสักนิด
หลบเข้าสิ... หาที่ซ่อนเร็วเข้า
ฉันกำลังจะหานายเจอนะ
ผมสีแดงเพลิงพริ้วไสวไปตามแรงลมจากขบวนรถไฟที่แล่นออกจากชานชาลา มือเรียงล้วงกระเป๋ากางเกงหนังสีดำสนิท สาวเท้าช้า ๆ ไปตามผู้คนที่เบียดเสียดแน่น แจ็คสันยังคงอยู่ตรงนั้น ทำท่าทีหวาดกลัวอะไรสักอย่างที่ทำให้หน้าคมยิ้มขึ้นอีกครั้ง อยากจะปลอบร่างเล็กให้ไม่ต้องกลัวสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น...
เพราะถึงอย่างไรมันก็ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว
So if I run it's not enough
You're still in my head forever stuck
So you can do what you wanna do
I love your lies I'll eat 'em up
But don't deny the animal
That comes alive when I'm inside you
คนหนึ่งหยุดนิ่ง ในขณะที่อีกคนก้าวเข้าหา
แจ็คสันกระชับกระเป๋าให้แน่นขึ้นอีกครั้ง เฮดโฟนที่ครอบหูเขาอยู่ยิ่งทำให้เขาไม่รับรู้ว่ามีอันตรายอะไรกำลังใกล้เข้ามา ไม่ใช่ว่าเป็นคนประมาท แต่แจ็คสันกลัวเกินกว่าที่จะถอดเฮดโฟนออกไป อย่างน้อยเพลงที่เล่นอยู่ก็คงจะช่วยปลอบใจเขาได้ ถึงแม้เขาจะปล่อยให้มันเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาออกไปก็ตามที
ระวังตัวได้แค่นี้เหรอ...
มือเรียวคว้าหมับเข้าที่ต้นแขนเด็กหนุ่ม แจ็คสันตัวชาวาบด้วยความกลัว มือเย็นเฉียบที่บีบต้นแขนแน่นทำให้เขาไม่กล้าจะหันกลับไปมอง และเหมือนเจ้าของมือนั้นจะรับรู้ได้ถึงความกลัวของคนตรงหน้า รอยยิ้มน้อยจึงผุดขึ้น พร้อม ๆ กับเสียงทุ้มที่กระซิบข้างหู
"เดินต่อไปเรื่อย ๆ เลย... แล้วก็..."
"เรียกฉันว่า มาร์ค"
Yeah you can start over you can run free
You can find other fish in the sea
You can pretend it's meant to be
But you can't stay away from me
เข็มฉีดยาขนาดเล็กถูกฉีดเข้าที่ท้องแขนของแจ็คสัน คนตัวเล็กเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด แววตาเกรี้ยวกราดแต่มีน้ำตาคลอหน่วยขึ้นมา แจ็คสันสะบัดแขนออกจากคนที่เพิ่งเอาอะไรสักอย่างฉีดเข้าที่เส้นเลือดของเขาในตอนที่คนพลุกพล่านและไม่มีใครต่างสนใจใคร แต่ร่างกายกลับไม่เป็นไปอย่างใจคิด เขาไม่มีแรงแม้แต่จะขยับนิ้วเสียด้วยซ้ำ ตอนนี้เขาเป็นเพียงเหยื่อที่ได้แต่เดินไปตามแรงที่อีกฝ่ายประคองจากด้านหลัง เหยื่อที่ร่างกายเริ่มไร้เรี่ยวแรงจะก้าวต่อ
เหยื่อที่ยังไม่ได้มองหน้าผู้ล่าด้วยซ้ำ
Baby I'm preying on you tonight
Hunt you down eat you alive
Just like animals, animals
Like animals
ตรอกแคบ อับชื้น และมืดสนิทเป็นที่ที่คนชื่อมาร์คกึ่งพากึ่งลากแจ็คสันมา ร่างสูงโยนตัวของแจ็คสันลงกับพื้นอย่างไม่ปราณี มืดพับสลักลายหรูหราโบราณถูกมาร์คควงเล่นต่อหน้าเขาอย่างเชี่ยวชาญ ถึงจะมีเพียงแสงจากไฟทางที่อยู่ห่างไกล แต่แจ็คสันก็จำได้ดีว่าลายที่สลักบนมีดนั่นเป็นของสะสมของคนที่เขารู้จักดี คนตัวเล็กกัดปากจนห้อเลือด เพราะคนที่อยู่ตรงหน้าเขาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน...
"อะ...อี๋เอิน"
ฉึก!
เสียงกรีดร้องดังขึ้นหลังจากของมีคมปักลงบนไหล่ซ้ายของแจ็คสัน มือเล็กยกขึ้นอย่างสั่นเทาหวังต้านแรงคนที่กดมีดมาจนจมมิด มาร์คทำเพียงยิ้มเหี้ยมก่อนจะกระชากมีดออกอย่างแรงจนแจ็คสันร้องขึ้นอีกครั้ง
"อย่าเรียกฉันแบบนั้นอีก..."
Maybe you think that you can hide
I can smell your scent for miles
Just like animals, animals
Like animals
Baby I'm
นิ้วเรียวปาดลงบนมีดอย่างช้า ๆ กลิ่นคาวคละคลุ้งไปทั่วบริเวณเมื่อเลือดของแจ็คสันยังคงไหลไม่หยุด มาร์คโน้มตัวลงนั่ง กดจมูกโด่งลงบนแก้มขาวซีดทั้งยังเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อและน้ำตา...
"หอมเหมือนเดิมเลยนะ"
เมื่อมีเพียงสะอื้นที่ตอบกลับมา มาร์คจึงขมวดคิ้วแน่น ส่งสายตาเกรี้ยวกราดใส่คนที่ก้มหน้าหลบสายตาเขา มืออีกข้างที่ปราศจากอาวุธบีบปลายคางมนให้มาสบตากับเขาตรง ๆ ก่อนริมฝีปากหยักจะกดจูบลงไปอย่างหนักหน่วงรุนแรง มาร์คขบริมฝีปากแจ็คสันจนห้อเลือดเมื่ออีกคนยังมีแรงพอจะต่อต้านเขาอยู่ เรียวลิ้นกวาดต้อนทั่วโพรงปาก จูบหอมหวานที่มาร์คคุ้นเคยปะปนกับกลิ่นคาวเลือดที่แสนป่าเถื่อน เขารู้ว่าอีกคนชอบ
ใช่ เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับแจ็คสัน
"ทำไมต้องทำแบบนี้..."
มาร์คหัวเราะขึ้นทันทีที่ได้ยินคำถามจากร่างเล็ก แจ็คสันกระซิบถามคนที่เขาเคยรักสุดหัวใจ ด้วยความหวังว่าจะมีเศษเสี้ยวความรู้สึกใดที่จะเปลี่ยนใจให้มาร์คไม่ทำร้ายเขาไปมากกว่านี้ แต่แจ็คสันคิดผิด ผิดมหันต์
มีดเย็นเฉียบจรดลงบนแก้มขาวซีด กดกรีดเป็นรอยแผลที่ลึกและใหญ่พอจะทำให้อีกคนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด มาร์คยกยิ้มขึ้นอย่างผู้ชนะ ก่อนจะซุกไซร้คนที่ตัวสั่นเทาด้วยความกลัว จมูกโด่งสูดดมความหอมจากซอกคอขาวเนียน มือเรียวล้วงลึกเข้าไปในเสื้อนักศึกษาตัวบางที่ปล่อยชายเอาไว้ ลูบไล้วนตรงหน้าท้องเนียนเรียบ กดจูบหนัก ๆ อีกสองสามทีก่อนจะผละให้อีกคนได้พักหายใจหายคอ
แจ็คสันเริ่มจะรู้ตัวว่าเขาไม่ไหวแล้ว
No girl don't lie, lie lie lie
You can't deny, ny ny ny
That beast inside, side side side
Yeah yeah yeah
แจ็คสันหอบหายใจถี่เมื่อรู้ว่าอาการเสียเลือดมากเริ่มเล่นงานเขา มือเล็กสั่นเทาด้วยความกลัวและฤทธิ์ยาที่ยังคงกดประสาทเขาให้ไม่สามารถทำอะไรได้ดั่งใจ รอยกรีดที่ใบหน้าและลำตัวเพิ่มขึ้นจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม และไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงเพียงเท่านี้ ริมฝีปากซีดเผือดที่เคยเป็นสีแดงสด พร่ำพูดเอาแต่ถามว่าทำไม...
"พอสักที !!!!" มาร์คตวาดขึ้นอย่างเกี้ยวกราด "ฉันรำคาญคนอย่างนายเต็มทีแล้ว..."
"..."
"...อยากจะไปกับมันมากนักไม่ใช่หรือไง จะบอกอะไรให้นะ... ฉันก็ไปฆ่ามันตายมาแล้ว !"
"..อี๋เอิน... ทะ..ทำไมกัน.. ทำไมวะ..."
"นายก็รู้ว่าฉันไม่ใช่คนดีเลยเจียเอ๋อ..."
ปลายมีดแหลมคมจรดอยู่ที่คอของแจ็คสัน ก่อนมาร์คจะกดลงไปอย่างช้า ๆ เลือดสีสดไหลซึมออกมาจากบาดแผล ก่อนมาร์คจะค่อย ๆ เลื่อนมือไปจนบาดแผลเป็นทางยาว เหยื่อในค่ำคืนนี้อยากจะกรีดร้องออกมาแต่ก็ทำได้เพียงอ้าปากค้างเอาไว้เช่นนั้น มาร์คส่งสายตาอันเศร้าสร้อยให้กับอีกคนที่ไม่มีอะไรนอกจากน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้ม มาร์คประคองใบหน้าหวานก่อนจะกดจูบขมับชื้นอีกครั้ง
ฉึก!
คมมีดสุดท้ายปักเข้ากลางหัวใจที่เต้นอ่อนแรง ร่างของแจ็คสันกระตุกตามแรงกดของมีดจากมาร์ค มือเรียวกดอาวุธย้ำลงไป พลางกรีดลงลึกอย่างน่าสยดสยอง มือเล็กที่กำชายเสื้อของมาร์คเอาไว้คลายและตกลงข้างตัว ร่างสูงกว่าจูบขมับอีกครั้งเป็นจากลาและตรวจสอบให้แน่ใจว่าคนที่เขารักที่สุดได้ตายด้วยน้ำมือของเขาจริง ๆ ก่อนจะจากไป และเดินหายไปในความมืด
ไม่ใช่เรื่องจริงที่รักนั้นจะยังคงสวยงามแม้ไม่ได้ครอบครอง
หากไม่ได้ครอบครอง ก็ไม่ควรจะมีใครได้ครอบครองเช่นกัน
No girl don't lie, lie lie lie
You can't deny, ny ny ny
That beast inside, side side side
Yeah yeah yeah
END
ฟิคเรื่องนี้แต่งก่อน MV Animals ออกอีก แต่เนื้อหาเหมือนใน MV มากเลย 555
ชอบมาร์คแนวนักฆ่ามาก รู้สึกอยากโดนแทง .///. 55555555
ติดแท็กรวมคลัง #คลังพพ กันนะคะสำหรับใครที่ขี้เกียจเมนท์ ^___^
with love : vizecoren.
ความคิดเห็น