คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro : ฝาแฝดก็เหมือนกันแค่หน้าตาเท่านั้นแหละครับ
จิ๊บๆๆๆ
ผมค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุกในตอนเช้า มือควานหานาฬิกาเจ้าปัญหาอยู่ข้างเตียง แต่เพราะอยู่ไกลเลยเอื้อมไม่ถึง พอจะพลิกตัวก็รู้สึกว่ามีอะไรหนักๆทับตัวผมไว้
“ไอ้เชี่ยเมฆตื่น! ปล่อยกูได้แล้ว”ผมร้องบอกพยายามดันไอ้พี่ชายฝาแฝดให้ออกไปจากตัวผม แม่ง เผลอไม่ล็อกห้องทีไร ต้องกลายเป็นหมอนข้างให้มันทุกที
“อื้ออออ ขอนอนต่ออีกแป๊บหนึ่ง”ตอบแบบงัวเงียแต่ไม่ยอมตื่นครับ ยังมีหน้ามากอดผมให้แน่นขึ้นกว่าเดิมอีก ขานี่หนีบขาผมไว้แน่นเลย
“มึงก็นอนต่อไปดิ แต่ปล่อยกูก่อนนน กูจะไปอาบน้ำ”ผมพยายามดิ้นให้หลุดจากตัวควายๆของมันสุดแรง แม่งมันต้องแอบไปฟิตกล้ามมาอีกชัวร์ ทั้งๆที่ผมเคยแงะตัวเองออกมาจากมันได้ง่ายๆ แต่ตอนนี้เป็นอะไรที่ใช้ต้องพลังงานเยอะมาก
สวัสดีครับ ผมชื่อหมอกนะครับ ส่วนไอ้ห่านี่ก็รู้แล้วว่าชื่อเมฆ เราสองคนเป็นฝาแฝดแท้ๆ หน้าตาไม่ค่อยเหมือนกันหรอกครับ เพราะผมหล่อกว่านิดหน่อย หึหึ และสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่นี่เรียกได้ว่าเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว ไอ้เมฆมันขี้เซาแบบนี้ประจำ เพราะทั้งๆที่วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของชีวิตเด็กปีหนึ่งแท้ๆ ไอ้นี่ยังไปตะลอนเที่ยวกลางคืนไม่หยุด บอกก็ไม่ยอมฟัง
“ยังไม่สายเลยไปทันอยู่หรอก นอนต่อแป๊บนึงดิ”ยังครับ ไม่ปล่อยแล้วยังซุกตัวเบียดกับผมอีก คิดว่าตัวเล็กรึไงว่ะ โตเป็นควายแล้วไอ้ห่า!
“มึงมีคลาสสิบโมง แต่ของกูเก้าโมงครับ ปล่อยกูไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวไปเรียนสาย”ตอนนี้ก็เจ็ดโมงครึ่งแล้ว ต้องรีบลุกครับ วันนี้เวรทำข้าวเช้าเป็นของผมอีก กลัวรถติดด้วย
“อือ Morning kiss ก่อน”ผมทำหน้าเซ็ง โตป่านนี้แล้วยังไม่ยอมเลิกจุ๊บสวัสดีอีก แต่ถ้าไม่ทำมันก็ไม่ปล่อย ผมก็เลยหมุนตัวเองในอ้อมกอดมันไปเผชิญหน้า
“จุ๊บๆๆๆๆๆ พอใจยัง”ผมรัวจุ๊บไปที่ริมฝีปากมัน กลัวครั้งเดียวแม่งไม่ปล่อย จัดให้เป็นชุดเลย
“ให้กู Morning มึงก่อน จุ๊บ”มันจุ๊บกลับทีหนึ่งก่อนจะยอมปล่อยผมออกสักที ผมรีบลุกไปเข้าห้องน้ำทันที
คืออย่าตกใจนะครับ นี่เป็นแค่การทักทายกันยามเช้าของบ้านผมเท่านั้น แต่ก่อนมีเช้า, กลางวัน, เย็นและก่อนนอนเลย ถามว่าอายไหม ก็ไม่หรอกครับ ไม่มีใครอยู่ดูนี่นา
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ผมก็นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาข้างนอก เจอไอ้เปรตเมฆนั่งเล่นเกมโทรศัพท์บนเตียงผมเฉย หมั่นไส้ก็เลยยกขายันมันลงเตียง ไล่ให้ไปอาบน้ำห้องมันเอง มันก็ยอมไปดีๆนะ ผมใส่เสื้อผ้าลวกๆก่อนจะลงไปทอดไข่ เบคอน ปิ้งขนมปังเป็นอาหารเช้า พร้อมกับเป่าผมให้แห้งไปด้วย(ความสามารถพิเศษครับ ฮ่าๆๆ)
“จะไปแล้วเหรอ”ไอ้เมฆเพิ่งลงมาจากห้องตอนที่ผมกินข้าวเสร็จแล้ว
“อื้อ ไปล่ะนะ อย่าลืมเก็บจานด้วย”ผมกำชับ แล้วเดินไปสตาร์ทรถมินิที่จอดอยู่ข้างๆ ดูคาตี้คันแดงของไอ้เมฆมัน บ้านหลังนี้มีเราอยู่แค่สองคนครับ แม่ซื้อให้เพราะมาเรียนมหาลัยต่างจังหวัดด้วยกันทั้งสองคน
พอขับรถออกมาจากบ้านก็เพิ่งนึกได้ครับว่าโทรศัพท์ตัวเองอยู่กับไอ้เมฆมัน แต่กลับไปก็คงจะไม่ทันเพราะตอนนี้รถติดมากกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ
“ขอให้ทันเถอะนะ”ผมภาวนา ในขณะที่รถยนต์ค่อยๆเคลื่อนตัวไปตามสภาพจราจรสายตาก็เหลือบไปเห็นดูคาตี้พร้อมคนขับคุ้นตาซอกแซกแซงไปไกล อิจฉาไอ้เมฆซะมัด ผมขับมอไซค์ไม่ค่อยแข็งก็เลยไม่ได้แบบมันครับ ก็มันนั่นแหละไม่ยอมให้ผมขับสักที มีแต่ให้ผมซ้อนตลอดเลย คิดแล้วก็เร่งเสียงเพลงขึ้นดังๆแก้เซ็ง
.
.
.
“แฮ่กๆๆ ในที่สุดผมก็มาถึงหน้าห้องเรียนครับ ตอนนี้เป็นเวลา 08.55 น. เรียกได้ว่าฉิวเฉียดสุดๆ กว่าจะมาถึง กว่าจะวนหาที่จอดรถได้ เฮ้อ แม่ไม่น่าซื้อบ้านในเมืองเลย ไกลมอชิบ
พอเข้าไปในห้องเรียน ก็มีเพื่อนส่วนใหญ่นั่งจองที่กันก่อนแล้ว มองหน้าเพื่อนใหม่แต่ละคนแบบเขินๆ เลือกเข้าไปนั่งไม่ถูก “หมอกๆ ทางนี้” มีเสียงช่วยชีวิตครับ มองไปก็เจอไอ้ลีโอเพื่อนที่รู้จักตอนทำกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ก่อนเปิดเทอมโบกมือเรียกอยู่
“เปรี้ยวนะมึง เมื่อคืนกูเห็นมึงอยู่หลังมอ คืนก่อนวันแรกก็จัดเต็มเลยนะครับ”เพื่อนใหม่ทักผมเสียงใสตอนที่ผมไปนั่งข้างๆมัน ลีโอเป็นคนที่พูดมากๆครับ ปกติผมไม่เคยสนิทกับใครง่ายๆ แต่กับหมอนี่แค่วันเดียวก็รู้หมดว่ามันมาจากไหนพ่อแม่มันชื่ออะไร พูดไม่หยุดจริงๆ
“ก็นะ”ผมตอบปัดๆ มันคงหมายถึงไอ้เมฆแหละครับ ผมขี้เกียจบอก คือเราสองคนเรียนมอเดียวกันแต่คนละคณะครับ มอนี้ก็คนเยอะ แถมไอ้เมฆก็โดดกิจกรรมแรกด้วย เลยยังไม่มีคนรู้ว่าผมมีฝาแฝด
จากนั้นไอ้ลีโอก็แนะนำให้รู้จักกับเท็ดดี้ เพื่อนมันอีกคนทีนั่งข้างๆ ไอ้เท็ดถึงจะชื่อกุ๊กกิ๊กมาก แต่ตัวมันโคตรติสท์เลย แบบร่างศิลปินมาเต็ม ทั้งๆที่ใส่ชุดนักศึกษาหัวยังเกรียนเหมือนกันแท้ๆแต่มันให้ความรู้สึกเหมือนพี่เสกมาเองเลย มันเป็นคนนิ่งๆแต่ฮาครับ ผมนั่งฟังมันบรรยายถึงอุปสรรคของการเดินทางจากหอมาคณะแล้วขำชิบหาย เล่าได้โอเว่อร์มาก แต่คุยกันได้ไม่นานอาจารย์ก็เข้ามาครับ เหล่าเด็กเฟรชชี่ก็เงียบกริบทันที ตื่นเต้นเหมือนกันหมด
“อ้าว เด็กใหม่เหรอ ดีๆ คาบแรกไม่เรียนนะ เจอกันคาบหน้าโชคดี”ยังไม่ทันจะอยู่ได้ครบสามนาทีเลย อาจารย์ก็เลิกคลาสแล้ว ทุกคนงี้งงเป็นไก่ตาแตกเลย อาจารย์แม่งอินดี้จริงๆ
“อ้าวว แม่งไม่บอกกูตั้งแต่เมื่อวานว่ะ ขี้เกียจตื่นชิบหาย กูล่ะอุตส่าห์ตื่นเต้น”ไอ้ลีโอบ่น พวกเรายังนั่งอยู่ในห้องครับ มีส่วนหนึ่งเดินออกไป แต่ส่วนใหญ่ก็ยังนั่งกันอยู่เพราะไม่รู้จะไปไหนและมีเรียนต่ออีกตอนบ่ายโมง
“เออ แล้วสรุปที่กูพยายามปีนหลังคาชัทเทิล(รถประจำทางของมหาลัย)มาเพื่ออะไรว่ะ”ไอ้เท็ดทำหน้ามึน
“แล้วไปไหนกันดีว่ะ”ผมถาม พวกนี้เป็นเด็กในจังหวัดนี้แหละครับ พวกมันคงรู้จักมอดี เผื่อจะมีที่ให้อยู่รอเรียน
“ไปแดกข้างดิ กูหิวว่ะ”เพราะมันสองคนยังไม่กินข้าว พวกผมเลยย้ายมานั่งอยู่ที่ศูนย์อาหารประจำมอครับ กินข้าวเสร็จพวกมันก็พาผมนั่งรถชัทเทิลทัวร์มอ ทัวร์นี่คือไปทั่วมอจริงๆครับ พวกมันเล่นพาผมขึ้นสายหนึ่งไปอีกสายหนึ่งจนผมมึนหัว แต่ก็สนุกดี ได้รู้ว่าตรงไหนคืออะไร จะได้ไปไหนมาไหนได้ถูก ผมเห็นคณะไอ้เมฆด้วย ใหญ่กว่าของผมเยอะ เพราะมันเป็นคณะเก่าแก่ แต่อยู่ไม่ไกลกับคณะของผมหรอกครับ จะว่าอยู่ติดกันเลยก็ได้ ดีเหมือนกัน จะได้หากันไม่ยาก
“เค้กร้านนั้นอร่อยว่ะ แต่แพงชิบหาย กูเอาตังกินข้าวได้สามวันเลยนะโว๊ย”ไอ้ลีโอมันบ่นไม่เลิกครับ ตอนนี้พวกเรากำลังเดินไปหาข้าวเที่ยงกินที่โรงอาหารคณะ ก่อนหน้านี้เราไปลองร้านเค้กแถวประตูมอมา ดูพิลึกหน่อยที่กินของหวานก่อนข้าว แต่ไอ้สองตัวนี่มันบ่นว่าข้าวที่ร้านเค้กขายแพง ก็เลยต้องมากินข้าวทีหลังนี่แหละครับ
“มึงเสียดายนัก ก็ขย้อนเค้กออกมาคืนเค้าเลยดิ เดี๋ยวกูพากลับไปคืน”เท็ดตอกกลับ มันคงเริ่มรำคาญคำบ่นของไอ้ลีโอแล้ว
“ป่ะ ก็ดีนะมึง พากูกลับไปหน่อย”
“สาดดดดด”ไอ้เท็ดเคาะกะโหลกคนขี้งกเลยครับ ผมละขำมันสองคน เหมือนกำลังนั่งดูก่อนบ่ายคลายเครียดยังไงอย่างงั้น
โรงอาหารคณะผมอยู่ข้างๆ เป็นแบบเล็กๆมีร้านไม่กี่ร้าน ไอ้ลีโอบอกว่าคนในคณะไม่ค่อยกินที่นี่หรอกครับ ส่วนใหญ่เป็นคนคณะข้างๆมากินมากกว่า ผมมองซ้ายมองขวาหาโต๊ะนั่งว่างๆ พอเห็นแล้วจะเดินไปนั่ง แต่มีคนมาขวางซะก่อน
“น้องค่ะ เด็กปีหนึ่งใช่ไหม ทำไมชนพี่แล้วไม่ขอโทษ”พวกผมมองพี่กระเทยที่มาขวางพร้อมทำหน้าหาเรื่องงงๆ
“อะไรพี่ พวกผมไปชนอะไรพี่ตอนไหน”ไอ้ลีโอถามคืนงงๆ
“ก็น้องคนนี้แหละที่มาชนเพื่อนพี่ อย่าคิดว่าพี่จำไม่ได้นะ ยิ่งหน้าหล่อๆแต่สันดานแบบนี้ พี่ยิ่งจำได้แม่น เป็นรุ่นน้องก็หัดเคารพรุ่นพี่บ้าง”พี่กระเทยชี้ผมแล้วก็ชี้พี่ผู้หญิงที่นั่งมองอยู่ไม่ไกล สีหน้าเอาเรื่องผมสุดๆ ผมเข้าใจล่ะ ไอ้เมฆมาคณะผมชัวร์
“เฮ้ย พี่! พวกผมเพิ่งกลับมาคณะเมื่อกี้เนี่ย เพื่อนผมจะไปชนพี่ได้ยังไง”เท็ดดึงลีโอที่ท่าทางจะอารมณ์ขึ้นแทนผมไว้ปรามๆ เด็กปีหนึ่งมีเรื่องกับรุ่นพี่ในคณะมันคงไม่ดีนัก อีกอย่างหุ่นแบบพี่กระเทยคนนี้พวกผมสามคนสู้คงไม่ชนะ =__=;;; น่ากลัวมาก
“ผมขอโทษครับ คราวหลังผมจะระวังครับ”ผมเดินออกมาหาพี่ผู้หญิงที่พี่กระเทยชี้ ก่อนจะยกมือไหว้ขอโทษแต่โดยดี ซึ่งพี่ผู้หญิงก็ไม่ได้ว่าอะไร ดูจะไม่ถือสาอะไรซะด้วยซ้ำ
“เฮ้ย ไอ้หมอก มึงทำอะไรผิดว่ะ ขอโทษทำมะ…”ผมส่งสายตาบอกไอ้เท็ดให้ปิดปากมัน ก่อนที่จะพี่กระเทยก้านคอ
“ดีมากค่ะน้อง เพิ่งเข้ามาคงไม่เข้าใจอะไรมาก แต่มาหลังต้องเคารพรุ่นพี่ทุกคนจำไว้นะค่ะ”พี่กระเทยพูดยิ้มๆ แต่พอพี่แกหันมามองหน้าผมก็ดูชะงักไปพร้อมทำหน้าเหวอมาก
“อ่ะ… ไอ้หมอก”ผมมองหน้าเพื่อนงงๆ ก็พวกมันเล่นทำหน้าเหวอไปตามพี่กระเทยเลย
“เป็นอะไรกันว่ะ?”ผมถามงงๆ มีอะไรอยู่ข้างหลังผมงั้นเหรอ?
พอหันมองข้างหลังก็เจอนิ้วจิ้มที่แก้มครับ”ไง คาบแรกเป็นไงบ้าง กูตามหามึงทั้งคณะเลยนะ”เมฆทักยิ้มๆ มาตั้งแต่ตอนไหนว่ะ?
“ไม่ได้เรียนว่ะ ไปทัวร์มอมา มึงอ่ะ”ผมถามกลับ
“น่าเบื่อ แต่ก็โอเค อ่ะ กูเอามาให้ แม่โทรมาหามึงด้วยนะ”ผมพยักหน้าหงึกๆ รับโทรศัพท์มากดดู
“มึงมาแค่นี้เหรอ?”ผมถามเมื่อเห็นว่ามันทำท่าจะกลับ
“อือ ที่จริงกูอยากดูคณะมึงด้วย กูไปนะ เจอกันตอนเย็น”มันโบกมือลา ก่อนจะเดินกลับไปทางคณะมัน
“เออ อย่าโดดเรียนนะโว๊ย”ผมตะโกนบอกไล่หลัง มันโบกมือบอกว่าไม่ต้องห่วงก่อนจะเดินหายไปจากสายตา พอมันไปผมก็หันกลับมาก่อนจะขำ ก็พวกพี่กับเพื่อนผมยังอ้าปากค้างอยู่เลย
“น้องมีฝาแฝดเหรอคะ?”พี่กระเทยถามหน้าเจื่อน ผมพยักหน้ากลับ ทุกคนดูเหมือนจะเริ่มเข้าใจอะไรขึ้นมาหน่อยแล้วว่าคนที่เดินชนพี่เขาไม่ใช่ผม
“พี่ขอโทดดดดดดดนะคุณน้อง พี่ไม่รู้ T^T”พี่กระเทยเดินมาขอโทษขอโพยผมเสียงดัง ท่าทางจะรู้สึกผิดจริงๆ
“ไม่เป็นไรครับ ผมชินแล้ว”ผมบอกยิ้มๆ จากนั้นขอตัวออกมาหาเพื่อน เรื่องแบบนี้ผมชินจริงๆนะครับ ไอ้เมฆแม่งไปกวนตีนคนไว้เยอะมาก จนผมพลอยโดนลูกหลงไปหลายครั้งเลย
“ไอ้เชี่ยหมอก! มีฝาแฝดไม่บอกกันเลยนะ”ไอ้ลีโอโวย
“เหมือนกันอย่างกะไก่เลยว่ะ”ไอ้เท็ดดี้เล่นมุก
“แกะโว๊ย ไก่พร่องมึงดิ!”ผมขำ
“ไปซื้อข้าวเหอะ กูหิว”ผมเปลี่ยนเรื่อง ก่อนจะคว้าคอพวกมันไปร้านข้าว พอได้ข้าวแล้วพี่กระเทยก็เรียกให้ไปนั่งด้วย พร้อมซื้อขนมกองใหญ่มาขอโทษผม ลาภปากเลยครับ ฮ่าๆๆ นั่งคุยไปกินไป ทุกคนสนใจถามถึงเรื่องไอ้เมฆมาก ก่อนจะลงความเห็นว่านิสัยดูจะไม่เหมือนกับผมเลย ก็นะครับ คนส่วนใหญ่ก็คิดว่าฝาแฝดต้องเหมือนกันตลอดแหละ คุยไปคุยมากลายเป็นว่าไอ้ลีโอคุยถูกคอกับพี่บอม(พี่กระเทย)ไปเลย ส่วนพี่ผู้หญิงอีกคนชื่อพี่น้ำผึ้งน่ารักมากครับ ไอ้ลีโอกระซิบบอกว่าเป็นดาวปีสามด้วย
หลังจากกินข้าวพร้อมเสวนาอย่างครึกครื้นเสร็จ พวกเราก็แยกย้ายครับ พี่บอมขอเบอร์ผมไว้ก่อน ผมก็งงๆว่าทำไมไม่ขอเพื่อนผมด้วย พี่แกก็บอกว่าได้เฟสแล้ว แต่อยากได้เบอร์ผม -_-? เออ แปลกดี เอาไปทำไมนะ?
พอเข้าห้องเรียนตอนบ่ายอาจารย์ก็ดูสบายๆไม่ซีเรียส แต่มีการแบ่งกลุ่มแบบคละๆเพื่อทำงานเล็กๆ ทำให้ทุกคนในคลาสรู้จักกันมากขึ้นครับ เพื่อนส่วนใหญ่ก็กวนๆดี ผู้หญิงก็ออกห้าวๆไม่น้อย โดยรวมแล้วก็จะดูสติไม่ดีกันซะส่วนใหญ่ ฮ่าๆๆ จริงๆนะครับ ผมละขำทั้งคลาสจนเจ็บท้องเลย
เรียนมหาลัยไกลบ้าน สถานที่ใหม่ เพื่อนใหม่ บรรยากาศใหม่ เปิดเทอมวันแรกสนุกดีนะครับ ผมชอบจริงๆ
^---^
=======================================
Talk : สวัสค่ะ แนะนำฝาแฝดของเรา เมฆเค้าซ่าตลอดจนหมอกชินล่ะ 55 5 ฝากสองหนุ่มไว้ด้วยนะค่ะ >.<
สวัสดีครับ พวกผมเมฆกับหมอกครับ ^^
ความคิดเห็น