คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เรื่องเล่าความแมนตอนที่ 1
เรื่อเล่าวามแมน อนที่ 1
เ้าวันเสาร์ที่แสนสใสแทนที่ร่าบาะไ้นอนื่นสายๆ พัผ่อนอย่าสบายให้สมับที่เรียนมาหนัๆ ห้าวันิลับ้อแหี้าื่นแ่เ้าเพราะเสียทีวีัลั่นาห้อนั่เล่น
“ ยอล! เปิเสียเบาๆ ไม่ไ้รึไนะหลับะนอน ” แบฮยอนเินุ่มๆ เ้าไปหาานยอลแล้วเอาุ๊าอ้วนๆ สีเหลือที่มีนามว่าเทุ่มใสานยอล
“ โอ้ยยย เ็บนะแบีทำไมนัหนาเนี่ย ”
น้อเอูเป็นุ๊าโฟมอัเม็ บุรุษร่าถึอย่ามึไม่น่าสะเทือนไ้นะปาร์านยอล
“ ็แบะนอนนนนนนน ยอลเปิทีวีเสียั ”
“ อ่า... ” นั่มอทีวี่อ
“ เอ้โย่วววว ฟัแบหน่อยิ ”
“ เียบ่อนแบ ยอลูาร์ูนอยู่นะ ” านยอลหันมาุแล้วลับไปสนใทีวี่อ
“ มันเสียั หนวหู น่ารำา ” แบฮยอนทำเสียแว้ๆ ใส
“ แบ่วแบ็นอน ”
“ นอนไม่หลับโว้ยยยย ทีวีเสียั ” แบฮยอนยืนั้าหน้าทีวี บัานยอละเ็มที่เลย
“ แบนั่นแหละเสียั หลบไปอย่าบัทีวี ”
“ เออไ้ เห็นที่วีสำัว่าใ่ปะ เลิ! พอ! ไม่้อมันะ! ” แบฮยอนว้ารีโมทมาแล้วปิะ
“ เห้ยยยยยยย แบทำไรวะ โอ้ยยยย สบอน์บ้อบำลัะไปหาสมบัินะแบ แบทำไรอะ แบทำไรรร ”
“ ปิทีวีไ วาย ”
“ หึ ” านยอลมอหน้าแบฮยอน้อนๆ แล้วแ่นเสียอเบาๆ
“ อะไร อะไรห้ะ แ่นี้ไม่พอใอ่อ ” แบฮยอนว้าุุ้่นเึ้นมาแล้วโยนใส่อีรอบ
“ ปล่าว ”
“ แล้วเป็นไร ไม่ใหู้ทีวีแ่นี้ายอ่อ ”
“ ี่เ่าว่ะ ” านยอลพูนิ่ๆ
“ ทำแ่นี้ว่าี่เ่าเลยอ่อ บอให้เบาเสีย็ไม่เบา นะหลับะนอนมึเ้าใบ้ามั้ย? ”
“ เหอะ ” านยอลแ่นเสียใส่
“ เออ! มึูไปเลย ูไม่อยู่้วยละแม่ เห็นทีวีสำัว่าูให้มันรู้ไปิ ” แบฮยอนโยนรีโมททีวีใส่หัวเาัป้อ
อะหืม....เ็บั้สๆ
พอโยนรีโมทใส่เสร็็เินหนีเ้าห้อนอนทันที ้า เมียูทำีริๆ
รึ่ั่วโม่อมา
หลัาที่แบฮยอนหนีเ้าไปนอนในห้อานยอล็เอารีโมทมาเปิูาร์ูนยามเ้า่อไป ีนะทีวีย้อนูไ้ ไม่ั้นเ็ายห่า
านยอลนอนมอไอัวาร์ูนัวอ้วนสีม่วที่ื่อาวเอร์ในาร์ูนแล้ว็นึถึแบฮยอนินเยอะแบบนั้นัวลมๆ แบบนั้น ใ่เลย อ่า...ิถึแฮะ สายา็เหลือบไปเห็นไอุุ๊่นเนอนอ้วนอยู่รพื้น็นึึ้นมาไ้
ถ้าไม่มีเแล้วแบฮยอนะนอนไ้ยัไ แบฮยอนน่ะิไอเมา ้อมีมันนอนอยู่้าๆ ลอไม่ั้นนอนไม่หลับ นบาที็รู้สึว่าัวเอไร้่าึ้นมา
วร้อแบฮยอนีปะวะ?
ไวว่าวามิ อนนี้านยอลลาไอเมาหยุอยู่ที่หน้าห้อนอนและเปิประูเ้าไปเบาๆ
านยอลเห็นแบฮยอนนอนอเ้าฟินอยู่็ยิ้มออมา
็ไอเ้าฟินน่ะมันแทนัวเานี่นา เินแปป >///////<
“ แบฮยอนื่น่อน ” านยอลเย่าัวแบฮยอนเบาๆ
“ ื้ออ ”
“ ื่นเร็ว ื่นๆ ”
“ อย่ามายุ่ ”
“ นี่ อย่าอแสิ ” านยอลอุ้มร่าเล็ๆ ให้มานอนพิอัวเอแทน
“ ไม่ไ้อแ ี่เ่าอยู่ ” แบฮยอนเบะปา
“ เห้ๆ หายโรธน่า ” านยอลุ้บหน้าผาแบฮยอนเบาๆ เป็นารปลอบใ
“ ไม่เว้ย ”
“ ื่อออ อย่าทำแบบนี้ เสียในะเสียใ ” านยอลเอาหัวถูไปมาับหัวลมๆ อแบฮยอน
“ ถ้าาร์ูนมันสำัว่าะสนใแบทำไม ”
“ เหย ัวเออย่าทำแบบนี้ิ ”
“ ไปอยู่้านอไป รำา ”
“ ไม่เอา รัแบ ะอยู่ับแบ ”
“ ทำเป็นพูไปเถอะ ” แบฮยอนีปาานยอลไปหนึ่ที
“ โอ๋เอ๋ รัแบนะ ีันนะ ” านยอลเี่ยวนิ้ว้อยอัวเอับนิ้ว้อยอีนไว้
“ เออๆ นอนละ ” แบฮยอนรับปาส่เรียมัวลิ้ลมาาัอีน แ่านยอลลับึเาเอาไว้แล้วล้มัวนอนอเอาไว้
หลวมๆ
“ ทำอะไระนอน ”
“ ็นอนไ ่ว็นอนะ เี๋ยวไม่สู ”
“ สูละาโ่็ไม่เอา ” แบฮยอนแะ
“ พอหยุพูเลย นอนๆๆๆ ” านยอลูบหน้าผาอีนเบาๆ แล้วหลับาล แบฮยอนเลยนอนบ้า ผ่านไปไ้สัพั็รู้เหมือนมีอะไรยุยิอยู่ที่้มและ่ามา อืม...เสียวี
เอ่ะ เี๋ยวนะ!
“ านยอลเอามืออไปา้นันเี๋ยวนี้ รี๊!!!!!!! ”
++++++++++++
มาอัพอนแรแย้ววว
เม้นัน้วยนะ อร้อ
ราบีนเลย้ะพ่อแม่พี่น้อทุท่าน
ั้ใะเอาเรื่อนี้ให้บริๆ อยาบสัเรื่อ่อนเปิเทอม่ะ
เม้นๆๆๆ ันนะ
แปแรอาะยัไม่่อยหนุ อีพี่ปาร์มันยัแมนอยู่ววว
พอไปเรื่อยๆ ล่ะแเอ้ย
อย่าให้ันเมาท์รออีน้อแบมันเผาสามีัวเอีว่าเน้อะ
ไปละบาย
ใรอยาเมาท์มอย็แท็นี้เลย #ปาร์านนแมน
อ่านทุอมเม้นและทุแท็ฟิ
้วยรัและน้ำพริะปิ
ความคิดเห็น