คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เนมิราชชาดก
เมื่อพระเ้าเนมิรารอราสมบัิ โปรให้สร้าโรทาน ริมประูเมือ 4 แห่ โรทานลาพระนร 1 แห่ ทรบริาทานแ่ประานอยู่เป็นนิย์ ทรรัษาศีล และสั่สอนประานอพระอ์ให้ั้ มั่นอยู่ในศีลในธรรม รั้นั้นปราว่าประานทั้หลายล้วนแ่เป็นผู้มีศีลมีสัย์ ไม่มีารเบียเบียนทำ บาปหยาบ้า บ้านเมือ็ร่มเย็นเป็นสุ ผู้นพาันสรรเสริพระุอพระเ้าเนมิราอยู่ทั่วไป พระเ้าเนมิรา เมื่อทรปิบัิธรรมอยู่นั้น ทรสสัยว่า ารให้ทานับารประพฤิพรหมารย์ ือ ารรัษาวามบริสุทธิ์ ไม่้อเี่ยวับวิถีีวิอาวโลนั้น อย่าไหนะประเสริว่าัน พระอินทร์ไ้ทรทราบถึวามัาในพระทัยอพระเ้า เนมิรา ึเส็าาวึส์ลมาปรา เพาะพระพัร์ พระราา รัสับพระราาว่า "หม่อมันมาเพื่อแ้้อสสัย ที่ทรมีพระประส์ะทราบว่าระหว่าทานับารประพฤิ พรหมรรย์ สิ่ใะเป็นุศลยิ่ว่าัน หม่อมันอทูลให้ ทราบว่า บุลไ้เิในระูลษัริย์นั้น็เพราะประพฤิ พรหมรรย์ในั้น่ำ บุลไ้เิในเทวโล เพราะไ้ประพฤิ พรหมรรย์ั้นลา บุละถึวามบริสุทธิ์ ็เพราะประพฤิ พรหมรรย์ั้นสูสุ ารเป็นพรหมนั้น เป็นไ้ยาลำบายิ่ ผู้ะประพฤิพรหมรรย์ ะ้อเว้นาวิถีีวิอย่ามนุษย์ ปุถุน ้อไม่มีเหย้าเรือน ้อบำเพ็ธรรมสม่ำเสมอ ันั้น ารประพฤิพรหมรรย์ึทำไ้ยายิ่ ว่าารบริาทาน และไุ้ศลมายิ่ว่าหลายเท่านั บรราษัริย์ทั้หลาย มับริาทานันเป็น ารให่แ่็ไม่ สามารถะล่วพ้น าิเลสไปไ้ แม้ะไ้ไปเิในที่อันมีแ่วามสนุ วามบันเทิรื่นรมย์ แ่็เปรียบไม่ไ้ับวามสุอันเิา วามสบอันวิเว อันะไ้มา็้วยารประพฤิ พรหมรรย์เท่านั้น" พระอินทร์ไ้ทรเล่าถึเรื่อราวอพระอ์เอ ที่ไ้ประอบทานอันยิ่ให่ เมื่อาิที่เิเป็นพระราา แห่พาราสี ไ้ทรถวายอาหารแ่นัพรที่อยู่ บริเวแม่น้ำสีทา เป็นำนวนหมื่นรูปไ้รับุศลยิ่ให่ แ่็เพียแ่ไ้เิในเทวโลเท่านั้น ส่วนบรรานัพร ที่ประพฤิพรหมรรย์เหล่านั้น ล้วนไ้ไปเิในพรหมโล อันเป็นแนที่สูว่าและมีวามสุสบอันบริบูร์ว่า แ่แม้ว่าพรหมรรย์ะ ประเสริว่าทาน พระอินทร์็ไ้ ทรเือนให้พระเ้าเนมิราทรรัษาธรรมทั้สอู่ันือ บริา ทานและรัษาศีล
รั้นเมื่อพระอินทร์เส็ลับไปเทวโลแล้วเหล่าเทวา ึ่รั้ที่เิเป็นมนุษย์นั้นไ้เยรับทานและฟัธรรมา พระเ้าเนมิรา นไ้มาบัเิในเทวโล ่าพาัน ไปเฝ้าพระอินทร์และทูลว่า "พระเ้าเนมิราทรเป็น อาารย์อเหล่า้าพระบาทมาแ่่อน ้าพระบาท ทั้หลายรำลึถึพระุพระเ้า เนมิรา ใร่ะไ้พบ พระอ์อไ้โปรเิเส็พระเ้าเนมิรามา ยัเทวโลนี้้วยเถิ" พระอินทร์ึมีเทวบัาให้มาุลี เทพสารถีนำเวยันรารถ ไปเิเส็พระเ้าเนมิรา ารุ มิถิลาึ้นมายัเทวโล มาุลีเทวบุรรับโอารแล้ว็นำรารถไปยัมนุษยโบ ในืนวันเพ็ ะพระเ้าเนมิราำลั ประทับอยู่ับ เหล่าเสนาอำมาย์ มาุลีทูลเิพระราาว่า เทพบนสวรร์ ั้นาวึส์รำลึถึพระุ อพระอ์ ปรารถนาะไ้พบ พระอ์ ึนำรารถมาเิเส็ไปยัเทวโล พระเ้าเนมิราทรรำพึว่า พระอ์ยัมิเยเห็นเทวโล ปรารถนาะเส็ไปามำเิอเหล่าเทพ ึเส็ประทับ บนเวยันรารถ มาุลีึทูลว่า สถานที่ที่ะเิเส็ไปนั้น มี 2 ทา ือ ไปทาที่ อยู่อเหล่าผู้ทำบาปหนึ่ และไปทาสถานที่ อยู่อผู้ทำบุหนึ่ พระราาประส์ะเส็ไปที่ใ่อน็ไ้ พระราารัสว่า พระอ์ประส์ะไปยัสถานที่อ เหล่าผู้ทำบาป่อน แล้วึไปยัที่แห่ผู้ทำบุ มาุลี็นำเส็ ไปยัเมือนร ผ่านแม่น้ำเวรี อันเป็นที่ทรมาสัว์นร แม่น้ำเ็มไป้วยเถาวัลย์ หนามโเท่าหอ มีเพลิลุโิ่ว มีหลาวเหล็เสียบสัว์นรไว้เหมือนอย่าปลา เมื่อสัว์นร ลไปในน้ำ็ถูอแหลมมใ้น้ำสับาเป็นท่อนๆ บาที นายนิรยบาล็เอาเบ็เหล็เี่ยวสัว์นร ึ้นมาาน้ำ เอามา นอนหายอยู่บนเปลวไฟบ้า เอา้อนเหล็มีไฟลุแอุเ้าไป ในปาบ้า สัว์นรล้วน้อทนทุเวทนา้วยอาาร่าๆ
พระราารัสถามถึโทษอเหล่าสัว์นรเหล่านี้ ว่าไ้ประอบรรมั่วอะไรไว้ึ้อมารับโทษันี้ มาุลี็อบบรรยายถึโทษรรมที่สัว์นรเหล่านี้ ประอบไว้ เมื่อรั้ที่เิเป็นมนุษย์ านั้น มาุลี็พาพระราาไปทอพระเนรุมนร่าๆ ที่มีบรราสัว์นรถูอำและลโทษ อยู่้วยวามทรมา แสนสาหัส น่าทุเรศเวทนา่าๆ เป็นที่น่าสะพรึลัอย่ายิ่ พระราารัสถามถึ โทษอสัว์นรแ่ละประเภท มาุลี็อบ โยละเอีย เ่น ผู้ที่เยทรมาไล่ับไล่ยินว้าน ะถูนาย นิรยบาลเอาเหล็พืรัอ หัว แล้วึเหล็นั้นนอา ผู้ที่เยเป็นพ่อ้าแม่้า แล้วไม่ื่อ่อนื้อ เอาอเลวมาหลอ ว่าเป็นอี หรือเอาอเลวมาปนอี ็ะถูลโทษให้เิ วามระหายน้ำ รั้นเมื่อไปถึน้ำ น้ำนั้น็ลายเป็นแลบเพลิ ลุเป็นไฟ ็ำ้อินแลบนั้น่าน้ำ เมื่อินเ้าไปแลบน้ำ ็แผเผาร่าายไ้รับทุเวทนาสาหัส ผู้ที่เยทำวามเือร้อนให้มิรสหายอยู่เป็นนิย์ รบวน เบียเบียนมิรสหาย้วยประาร่าๆ เมื่อ ายไปเิใน ุมนร็ะรู้สึหิวระหายปรารถนาะินอาหาร แ่อาหารที่ไ้พบ ็ืออุาระปัสสาวะ สัว์นรเหล่านี้ำ้อื่มิน่าอาหาร ผู้ที่่าบิามารา ่าผู้มีพระุ ่าผู้มีศีลธรรม ะถูไฟนรแผเผาให้ระหาย้อื่มเลือื่มหนอ แทนอาหาร วามทุ์ทรมาอันสาหัสในุมนร่าๆ มีอยู่มามาย เป็นที่น่าทุเรศเวทนา ทำให้พระราารู้สึสยสยอ ่อผลแห่รรมั่วร้าย อมนุษย์ใบาปหยาบ้าทั้หลายยิ่นั พระราาทอพระเนรเห็นวิมารแ้วอนาเทพธิาวารุี ประับ้วยแ้วแพรวพรายมีสระน้ำ มีสวนอันาม ้วยอไม้นานาพรร ึรัสถามมาุลีว่า นาเทพธิา วารุีประอบรรมีอย่าใไว้ ึไ้มีวิมานที่ามวิิรเ่นนี้ มาุลีอบว่า นาเทพธิาอ์นี้ เมื่อเป็นมนุษย์ เป็นสาวใ้อ พราหม์ มีหน้าที่ัอาสนะสำหรับภิษุ และัสลาภัถวายภิษุ อยู่เนือๆ นาบริาทาน และ รัษาศีลลอเวลา
ผลแห่รรมีอนาึไ้บัเิวิมานแ้วามเรือรอ พระราาเส็ผ่านวิมาน่าๆ อันามโอฬารและ ไ้รัสถามเทวสารถี ถึผลบุที่เหล่าเทพบุร เทพธิาเ้าอ วิมานเหล่านั้น ไ้เยประอบไว้ เมื่อรั้ที่เิเป็นมนุษย์ มาุลี็ทูลให้ทราบโยละเอีย วามามและวามรื่นรมย์ ในเทวโลเป็นที่ับาับใอพระราาเนมิรายิ่นั ในที่สุ มาุลี็นำเส็พระราาไปถึวิมานที่ประทับ อพระอินทร์ เหล่าเทพยาทั้หลายมีวาม โสมนัสยินีที่ไ้พบ พระราาผู้เยทรมีพระุ่อเทพยาเหล่านั้น ั้แ่รั้ที่ยัเป็น มนุษย์อยู่ในมนุษยโล เหล่าเทพไ้ทูลเิให้พระราา ประทับอยู่ ในวิมานอน เพื่อเสวยทิพย์สมบัิอันรื่นรมย์ ในาวึส์ พระราารัสอบว่า "สิ่ที่ไ้มาเพราะผู้อื่น ไม่เป็นสิทธิาแ่น หม่อมันปรารถนาะประอบรรมี เพื่อให้ไ้รับผลบุามสิทธิ อันวรแ่นเอ หม่อมันะั้หน้าบริาทาน รัษา ศีล สำรวม าย วาา ใ เพื่อให้ไ้รับผลแห่รรมี เป็นสิทธิอหม่อมันโยแท้ริ" พระราาประทับอยู่ในาวึส์ั่วเวลาหนึ่ แล้วึเส็ลับ เมือมิถิลา ไ้รัสเล่าสิ่ที่ไ้พบเห็นมา แ่ปวราษร ทั้สิ่ที่ไ้เห็นในนรและสวรร์ แล้วรัสัวนให้ประานทั้หลาย ั้ใมั่น ประอบรรมี บริาทาน รัษาศีล เพื่อให้ไ้ไปเิ ในเทวโล ไ้รับวามสุสบายรื่นรมย์ในทิพยวิมาน พระราาเนมิราทรรอแผ่นินสืบ่อมา้วยวามเป็นธรรม ทรั้พระทัยรัษาศีลและบริา ทานโยสม่ำเสมอมิไ้า วันหนึ่เมื่อทอพระเนรเห็นเส้นพระเศาหอาว็สลพระทัยใน สัาร ทรำริที่ะออบวเพื่อประพฤิพรหมรรย์ ึรัสเรีย พระโอรสมาเฝ้าและทรมอบราสมบัิแ่พระราโอรส หลัานั้น พระราาเนมิรา็ออผนว เริพรหมวิหาร ไ้สำเร็บรรลุธรรม รั้นเมื่อสวรร็ไ้ไปบัเิในเทวโล เสวยทิพยสมบัิอันรื่นรมย์ ุศลรรมที่พระราาทรประอบ อันส่ผลให้พระอ์ไ้ไปสู่เทวโลนั้นือ ารพิาราเห็นโทษ อวามั่ว และวามสยสยอ่อผลแห่รรมั่วนั้น และ อานิสส์อรรมีที่ส่ผลให้บุลไ้เสวยสุในทิพยสมบัิ อานิสส์อันประเสริที่สุ ือ อานิสส์แห่ารประพฤิ พรหมรรย์ือารบวเมื่อถึาลอันสมวร
ิธรรม : บำเพ็อธิษานบารมี
"ารหมั่นรัษาวามีประพฤิอบโยั้ใ โยมุ่มั่น หาทำวามีแล้วย่อมไ้ี ประพฤิั่วย่อมไ้ผลั่วอบแทน นี้เป็นเรื่อที่สมวรยึมั่นโยแท้"
ความคิดเห็น