ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : คำขอโทษจากบอส
(โลแน าร์)
ผมับอาธีน่ารีบวิ่ไปที่หน้าึโยมีบอสามพวเราไป้วย
"ไอ้ไลท์!!!!!!!!!!!!!!!!!" พูบผม็ระโอไอ้ไลท์ทันที (ปล.รุาอย่าิ้น^^)
"เฮ้ย!เวอร์ไปป่ะเนี่ย เออนี่ ปล่อยันไ้แล้ว เ็บแผลเว้ยเฮ้ย!"
"อ้าวโทษทีๆ"
ผมผละออาไลท์ ทั่วัวอเาเ็มไป้วยแผล ส่วนอลิเีย็มีร่อรอยเหมือนถูวามเย็นั านั้นบอส็พาพวเราเ้าึ พวนในูท่าะื่นเ้นมาับารลับมาอไลท์ับอลิเีย
หน่วยแพทย์พาพวเาไปที่ห้อเพื่อทำแผล ึ่อนนี้เหลือผมับอาธีน่ายืนอยู่ที่หน้าลิฟท์
อาธีน่าใ้มือบาลูบเปลือาเบาๆ มันเริ่มบวมและมีเลือึมออมา
"เปลือาเธอเป็นอะไรน่ะ" ผมถาม
"เปล่านี่ ไม่มีอะไระหน่อย" เธอรีบเอามือล เมื่อเห็นว่าผมเริ่มั
ผมับาเธอมาใล้ๆ พลาพูว่า"ไม่เป็นไรบ้านเธอสิ มัน้ำนานี้เนี่ยนะ"
"็..." เธอเริ่มเถียไม่ออ
"ามันมาเลย" แล้วผม็ูเธอึ้นลิฟท์ไป
ประูลิฟท์เปิออ ผมูเธอเ้ามาที่ห้อนั่เล่นอพวเรา ึ่ไอ้ไลท์ับอลิเียำลัพัผ่อนันอยู่
"ไลท์ ล่อปมพยาบาลอยู่ไหนวะ" ผมถามึ้น ไลท์ี้นิ้วไปบนทีวี
"ล่อสีมพูหวานแหววั้อล่า่าอย่านั้น แมอไม่เห็นไ้ไวะ" ไลท์ว่าพลาบหน้าลับหมอน
"เออๆ่าเหอะ" ผมรีบับทแล้วเินไปหยิบล่อที่ว่านั่น
แร๊!
ผมัารเปิล่อแล้วหยิบสำลีับแอลลอฮอล์ล้าแผลออมา
"เฮ้ย!โลแน อย่าบอนะว่านายะ..." เสียออาธีน่าาห้วไป
ผมะทำแผลแล้วมันทำไมหรอวะ ็แ่เยทำทิเอร์หใส่แผลไอ้ไลท์นมันร้อลั่นอาารแ่รั้เียวเอ ไม่เห็นมีอะไรน่าลัวะหน่อย
"อีม ทำไมหรอ "
"ันไม่เอาแบบไลท์หรอนะ"
"อยู่ที่วล่ะัน หลับาิ"
รู้สึว่านี่เป็นรั้แรที่ผมอยู่เหนือเธอ นานๆทีผมะไ้สั่เธอะบ้า โอาสทอมาแว้ว หุๆ
"โอ๊ยยยย!! ไอ้บ้า นายทำอะไรอนายวะ!!!!"
"ทำแผลให้เธอไ เธอน่ะถึะาย แ่นี้ทำเป็นร้อ"
"นาย!" เธอเื้อมือะีผม แ่ผม็หยิบสำลีึ้นมาบัหน้าไว้
"ะทะเลาะัน็ไป้านอไ้มั้ยวะ รูะนอน" เสียัวเียอไลท์ัึ้น ึ่มันทำให้ผทมับอาธีน่าไ้ปิาารถเถียล
ผมลมือเ็บอใส่ล่อปมพยาบาลแล้วหิ้วมันลับไปวาที่เิม
อาธีน่าทิ้ัวลบนโฟา เธอ่อยไหลับาล แล้วทั้ห้อ็เหลือผมที่ื่นอยู่นเียว
บอสเปิประูเ้ามาอย่าเียบเียบ
"อ้าวโลแน! " เาทัแ่ผมไม่ไ้อบลับ เาึพู่อ..
"ันรู้นะว่าเธอับอาธีน่ายัโรธัน ็..ันเป็นห่วอลิเียมานี่นา ัน..้ออโทษพวเธอ้วยนะ"
ผมลี่ยิ้มบาๆออมา"นทีุ่วระไปอโทษน่ะไม่ใ่ผม แ่เป็นเธอ" ผมว่าแล้วเบือนสายาไปที่ร่าบาึ่ำลัหลับอยู่บนโฟา
"ั้นันฝาบอเธอ้วยล่ะันนะ ว่า "ันอโทษ"
ผมับอาธีน่ารีบวิ่ไปที่หน้าึโยมีบอสามพวเราไป้วย
"ไอ้ไลท์!!!!!!!!!!!!!!!!!" พูบผม็ระโอไอ้ไลท์ทันที (ปล.รุาอย่าิ้น^^)
"เฮ้ย!เวอร์ไปป่ะเนี่ย เออนี่ ปล่อยันไ้แล้ว เ็บแผลเว้ยเฮ้ย!"
"อ้าวโทษทีๆ"
ผมผละออาไลท์ ทั่วัวอเาเ็มไป้วยแผล ส่วนอลิเีย็มีร่อรอยเหมือนถูวามเย็นั านั้นบอส็พาพวเราเ้าึ พวนในูท่าะื่นเ้นมาับารลับมาอไลท์ับอลิเีย
หน่วยแพทย์พาพวเาไปที่ห้อเพื่อทำแผล ึ่อนนี้เหลือผมับอาธีน่ายืนอยู่ที่หน้าลิฟท์
อาธีน่าใ้มือบาลูบเปลือาเบาๆ มันเริ่มบวมและมีเลือึมออมา
"เปลือาเธอเป็นอะไรน่ะ" ผมถาม
"เปล่านี่ ไม่มีอะไระหน่อย" เธอรีบเอามือล เมื่อเห็นว่าผมเริ่มั
ผมับาเธอมาใล้ๆ พลาพูว่า"ไม่เป็นไรบ้านเธอสิ มัน้ำนานี้เนี่ยนะ"
"็..." เธอเริ่มเถียไม่ออ
"ามันมาเลย" แล้วผม็ูเธอึ้นลิฟท์ไป
ประูลิฟท์เปิออ ผมูเธอเ้ามาที่ห้อนั่เล่นอพวเรา ึ่ไอ้ไลท์ับอลิเียำลัพัผ่อนันอยู่
"ไลท์ ล่อปมพยาบาลอยู่ไหนวะ" ผมถามึ้น ไลท์ี้นิ้วไปบนทีวี
"ล่อสีมพูหวานแหววั้อล่า่าอย่านั้น แมอไม่เห็นไ้ไวะ" ไลท์ว่าพลาบหน้าลับหมอน
"เออๆ่าเหอะ" ผมรีบับทแล้วเินไปหยิบล่อที่ว่านั่น
แร๊!
ผมัารเปิล่อแล้วหยิบสำลีับแอลลอฮอล์ล้าแผลออมา
"เฮ้ย!โลแน อย่าบอนะว่านายะ..." เสียออาธีน่าาห้วไป
ผมะทำแผลแล้วมันทำไมหรอวะ ็แ่เยทำทิเอร์หใส่แผลไอ้ไลท์นมันร้อลั่นอาารแ่รั้เียวเอ ไม่เห็นมีอะไรน่าลัวะหน่อย
"อีม ทำไมหรอ "
"ันไม่เอาแบบไลท์หรอนะ"
"อยู่ที่วล่ะัน หลับาิ"
รู้สึว่านี่เป็นรั้แรที่ผมอยู่เหนือเธอ นานๆทีผมะไ้สั่เธอะบ้า โอาสทอมาแว้ว หุๆ
"โอ๊ยยยย!! ไอ้บ้า นายทำอะไรอนายวะ!!!!"
"ทำแผลให้เธอไ เธอน่ะถึะาย แ่นี้ทำเป็นร้อ"
"นาย!" เธอเื้อมือะีผม แ่ผม็หยิบสำลีึ้นมาบัหน้าไว้
"ะทะเลาะัน็ไป้านอไ้มั้ยวะ รูะนอน" เสียัวเียอไลท์ัึ้น ึ่มันทำให้ผทมับอาธีน่าไ้ปิาารถเถียล
ผมลมือเ็บอใส่ล่อปมพยาบาลแล้วหิ้วมันลับไปวาที่เิม
อาธีน่าทิ้ัวลบนโฟา เธอ่อยไหลับาล แล้วทั้ห้อ็เหลือผมที่ื่นอยู่นเียว
บอสเปิประูเ้ามาอย่าเียบเียบ
"อ้าวโลแน! " เาทัแ่ผมไม่ไ้อบลับ เาึพู่อ..
"ันรู้นะว่าเธอับอาธีน่ายัโรธัน ็..ันเป็นห่วอลิเียมานี่นา ัน..้ออโทษพวเธอ้วยนะ"
ผมลี่ยิ้มบาๆออมา"นทีุ่วระไปอโทษน่ะไม่ใ่ผม แ่เป็นเธอ" ผมว่าแล้วเบือนสายาไปที่ร่าบาึ่ำลัหลับอยู่บนโฟา
"ั้นันฝาบอเธอ้วยล่ะันนะ ว่า "ันอโทษ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น