คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ลานประหาร
ผมนั่เฝ้าอาธีน่านผมเผลอหลับไปอนไหนผมเอ็ำไม่ไ้ แล้วผม็รู้สึัวอีทีเมื่อเธอมาสะิผมเบาๆ
“นี่นายมาเฝ้าันหรือให้ันมาเฝ้านายันแน่เนี่ย”
ผมยี้า้วยวามัวเียสุฤทธิ์
อาธีน่าอยู่ในุฟอร์ม ผมสีน้ำาลเ้มอเธอถูัเป็นลอน
“ไปเปลี่ยนุเหอะ วันนี้ไ้ทำานแน่” พูบเธอ็เินออไป
‘ทำาน’อพวผม็หมายถึาร่านเลวนั่นแหละ พวผมทุนสามารถออแบบะารรมอพวนเลวไม่ว่าวิธีอะไร็แล้วแ่
“ไอ้โลแน ทำไม่วนี้แิอาธีน่าัวะ เห็นไปไหนมาไหน้วยันบ่อยๆ” ไอ้ไลท์ถามึ้น ผมรู้สึับำถามอมัน แล้วมัน็พู่อว่า “อลิเียเ้าน้อยใแล้วนะเว้ย แไม่รู้หรอว่าเธออบแ”
“รู้ แ่ันไม่ไ้อบเธอ” ผมพูออไปรๆ
“แล้วแอบใร อาธีน่าหรอวะ”
ผมรู้สึว่าหน้าอผมเริ่มร้อนผะผ่าวึ้นมา ผมยืนหันหลัให้ไลท์ หลบสายาารับผิอมัน ผมะไปอบอาธีน่าไ้ยัไ เธอเป็นแ่เพื่อนๆๆๆๆๆ ผมย้ำับัวเอ แล้วรีบ้าวเท้าออไปาห้อทันที
“อะไรอมันวะ!” ไลท์ว่า
ผมเินออมาที่บริเวทาเิน รไปที่ห้อนั่เล่น และผม็พบว่าสภาพห้อนั้นเละ เหมือนถูใ้เป็นสนามศึ อลิเียำลัแทหอเ้าเสียบพวสมาพันธ์5นรวิัน ูเหมอนบาร์บีิวเสียบไม้็ไม่ปาน
ู่ๆไฟในอาาร็ับล ทำให้ระเบียทาเินนั้นมืสนิท ลูแ้วสีแส่อแสสว่า ่อยๆลอยมาหาผม เหมือนมันบอว่าให้ผมามมันไป
ผมเินามลูแ้วสีแนมันมาหยุที่ลานประหาร ว่าแ่...อาธีน่าเรียผมมาที่นี่ทำไมัน
“อาธีน่า!!!” ผมะโนเรียื่อเธอ
‘หนี’ เสียออาธีน่าผ่านเ้ามาในระแสิอผม
ยัไม่ทันะไ้หนี ลูแ้วสีแ็พุ่รเ้าใส่ผม นผมระเ็นไประแทับำแพ
เ้าอลูแ้วสีแ่อยๆเินผ่านหมอสีำ เธอมอผม้วยนัยน์าเรือแสสีแ ึ่นัยน์านั่นแฝไป้วยวามระหายเลือ
ความคิดเห็น