คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เมื่อมือสังหารเริ่มอ่อนแรง
อลิเียนอนนิ่อยู่ในห้อพัโยมีหน่วยแพทย์อยูอาารอยู่ไม่ห่า หน่วยแพทย์บานเ้ามาัารแผลให้ผมับอาธีน่า
พวสมาพันธ์เหมือนรู้ว่าพวเราำลัอ่อนแรึบุโมีเ้าไ้ถูัหวะ
เมื่อพวเราบาเ็บ พลัเวท็อ่อนแรามไป้วย ยิ่เรื่อเวทรัษาน่ะไม่้อพูถึเลย
“โลแน ัน้อไป่วยไลท์” อาธีน่าพูึ้น
“สภาพนี้เนี่ยนะ” ผมมอเธอั้แ่หัวรเท้า ทั้ัวเธอแทบะมีผ้าพันแผลเ็มไปหม
“ันไม่แร์สภาพัวเอหรอ” เธอว่าแล้วทำท่าะเินหนี แ่ผมว้า้อมือเธอเอาไว้ไ้เสีย่อน
“แ่ันแร์” ผมพูเสียหนัแน่น แล้วพู่อว่า
“เธอรู้หรอว่าานที่มั่นอพวมันอยู่ที่ไหน” อาธีน่าะัไปเหมือนเธอลืมิถึ้อนี้
“ันะเื่อมระแสิับไลท์” เธอว่า นัยน์าอเธอเรือแสสีแึ้นมา แล้วแส็ับวูบไปภายในเวลาอันรวเร็ว เธอส่ายหน้า”ันเื่อมิับเาไม่ไ้ มันมีบาอย่าพยายามรบวนระส่ระแสิระหว่าเาับัน
“มัน้อมีวิธีสิ ถ้าเรามีพลัมาว่าเราะเื่อม่อับเาไ้ ันะ่วยเธออีแร แล้วเธอ็มีหนัสือเวทมนร์เยอะแยะเลยไม่ใ่หรอ มัน้อ่วยเราไ้สิ” ผมเสนอวามิเห็น
“ถ้าไม่ลอ็ไม่รู้นะ เอาเป็นว่าามันมา่อน็แล้วัน”
อาธีน่าเินนำผมมานถึห้อทำานอเธอ เธอเปิประูออ แล้วเินหลบหนัสือหลาย่อหลายเล่มที่วาระเะระะอยู่บนพื้น
“เธอไม่ิะทำวามสะอาห้อบ้าหรือไ”ผมถาม
“ไม่อ่ะ ปล่อยไว้แบบนี้แหละ มันแสวามเป็นัวนอันี”
“เรื่อวามม๊น่ะหรอ”
“ไม่ใ่ย่ะ!”
เธอหันมาแหวใส่ผม แล้วเินไปทีู่้เ็บหนัสือ เธอ้มๆเยๆเหมือนมอหาอะไรบาอย่า
“ให้ัน่วยมั้ย” ผมพูแล้วเินเ้าไปใล้เธอ
“หนัสือเล่มสีแ มีมัรเป็นปน่ะ” เธอหันมาอบ
ผมวาสายาไปรอบห้อแล้ว็เอหนัสือเล่มัล่าววาอยู่บนพื้นห้อ ผมเินไปหยิบมัน แล้วยื่นให้เธอ พร้อมพูว่า
“แล้วนี่อะไรหรอ”
เธอละาารหาหนัสือ แล้วมอหนัสือในมือผม
ผมพู่อว่า”ันว่าเธอวระเ็บห้อโย่วนเลยนะ ถึนาำไม่ไ้ว่ามันวาอยู่ที่พื้นเนี่ย” แล้วผม็ยิ้มนิๆ
“เอามานี่เลย”เธอวยหนัสือไป เห็นไ้ัว่าอนนี้เธอำลัเสียฟอร์ม
อาธีน่าไล่เปิหน้าหนัสือนหยุที่หน้าที่เธอ้อาร
านั้นเธอ็เินไปหยิบอล์แท่นึ ไม้ีไฟอีล่อ เทียนาวอี4เล่ม เธอัารใ้ไม้ีไฟุเทียนแ่ละเล่มแล้วนำมันไปวาไว้รอบๆผมและเธอ แล้วเธอ็ใ้อล์ลาเส้นาเทียนแ่ละเล่มเ้าหาพวเรา
เธอหลับาแล้วร่ายมนร์อะไรบาอย่า ผมเริ่มเพ่ิถึไอ้ไลท์
แสสว่าวาบึ้น ภาพอไลท์ปราึ้นในหัวผม สภาพอมันถูมัมือและเท้าไว้ับเสาเหมือนเป็นนัโทษ
‘ไลท์ แอยู่ไหน!!’
‘แอย่ามาหาัน มันเป็นับั!!’ เสียอไลท์ผ่านเ้ามาในระแสิ เสียนั้นฟัูแหบพร่ามา
‘บอมาเหอะน่า!’
‘นาเร็ธ โร สมาพันธ์อพวมันแฝอยู่ในึลิเิ้ล ไฮสูล ั้นบนสุ พวมันใ้ม่านเวทมนร์บัาไว้ แ้อลายเวทนั่นให้นะ ถ้าไม่ไ้แะ...’
ระแสิหลุไป แสับวูบล ผม่อยๆลืมาึ้น เปลวเทียนับหม เส้นอล์่อยๆเลือนหาย
อาธีน่าเอามือุมมับ เหื่อผุพรายเ็มหน้าเธอ เธอหายใหอบ
เธอำมือและมรามแน่น
“พวมันับไลท์ไปทรมาน พวมัน้อใ้!!!!”
ความคิดเห็น