ยัยคุณหนูตัวร้าย กะ นายขี้เก๊กจอมป่วน

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่1 ต้นเหตุของเรื่อง

sperk : อาโป

         ก๊อก ก๊อก ก๊อก ...

    " คุณหนูครับ ตื่นเถอะนะครับ ถึงมันอยู่ในช่วงเวลาของการปิดเทอมแต่คุณหนูก็ไม่ควรจะตื่นสายแบบนี้นะครับ "

    " อ๊าคค..>[]<!! นี่มันอะไรกันนักกันหนานะกะอีแค่ฉันนอนตื่นแค่บ่ายโมงกว่าๆเนี่ย มันทำให้ประเทศชาติเสียดุลการค้ารึไง "

   ค่ะ..นี่แหละค่ะชีวิตอันแสนจะน่าเบื่อของฉัน ที่ต้องคอยมีอิตาลุงพ่อบ้านน่าตาบอกบุญไม่รับ คอยมาขัดความสุขอยู่ทุกวัน ก็ฉันแค่อยากจะนอน นอน นอน แล้วก็นอน ให้มันลืมตื่นไปเลยก็แค่นั้นเอง ไม่เข้าใจเลยว่ามันไปหนักส่วนของลุงแกมิทราบ ถึงได้ขยันเดินเข้าเดินออก มาบ่นฉันตั้งไก่โห่ จนพระอาทิตย์จะลับขอบฟ้าในอีกไม่กี่ชั่วโมง อ่อลืมบอกไปค่ะฉันชื่อ "อาโป" เด็กสาวหน้าตาน่ารัก โหะๆ..มีแอบหลงตัวเองนิดนึง><ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าของกิจการร้านเพชรที่เรียกว่าร่ำรวยจนถ้าฉันจะนั่งกินนอนกินไปอย่างนี้จนตลอดชาติก็ยังใช้ไม่หมด เพราะไอ้พ่อบ้าของฉัน สู้อุส่าห์สละเวลาอันมีค่า จนลืมลูกสาวสุดที่รัก ไปทำงานหามาให้น่ะซิ นี่ก็เป็นความจริงอีกข้อนึงในชีวิต ที่ฉันไม่อยากจะยอมรับมันซักเท่าไหร่ว่าผู้ชายที่บ้างาน จนลืมสนใจลูกคือพ่อบังเกิดเกล้าของฉัน 

    " คุณหนูครับ รีบอาบน้ำแต่งตัว แล้วลงไปรับประทานอาหารเถอะนะครับ วันนี้คุณหนูมี ชั่วโมงเรียน เปียโน กับคุณครูแมรี่ แล้วคุณครูก็มารอตั้งแต่ 10 โมงแล้วนะครับ ลุงว่าให้ผู้ใหญ่รอนานๆแบบนี้ มันไม่ค่อยจะดีนะครับ ถ้าคุณท่านรู้ คงจะไม่ชอบใจเอาแน่ๆ คุณหนูต้องทำตัวให้สมกับที่ท่านยอมเหนื่อยทำงาน เพื่อคุณหนูนะครับ ลุงว่ารีบ.."

    " โอ๊ยย..>[]<!! ลุงคะ หนูว่าลุงหยุดพักหายใจบ้างก็ได้นะคะ หนูกลัวว่าลุงจะขาดอากาศหายใจซะก่อน แต่ถึงลุงจะไม่เหนื่อยกับการพูดโดยไม่พักหายใจแม้ซักวินาทีของลุง ลุงก็สงสารหนูบ้างเถอะค่ะ เพราะหนูฟังที่ลุงพูดจะไม่ทันอยู่แล้ว นี่ลุงจะรีบไปวิ่งแข่งโอลิมปิกที่ไหน รึเปล่าคะเนี่ย ถึงได้พูดเป็นน้ำไหลไฟไหม้ขนาดนี้ แล้วก็เลิกเอาไอ้พ่อบ้านั่นมาอ้างซะที ก็ถ้าอยากให้หนูทำตัวดีๆก็ไปบอกให้หัดกลับมาบ้านบ้างนะคะ เพราะหนูจะจำไม่อยู่แล้วว่ายังมีพ่ออยู่.."

    " ขอประทานโทษครับ พอดีลุงอยากจะพูดกับคุณหนูมาตั้งแต่เช้าแต่ลุงปลุกเท่าไหร่คุณหนูก็ไม่ยอมตื่นซะที แล้วลุงคิดว่าคุณหนูไม่ควรพูดถึงคุณพ่อแบบนั้นนะครับถ้าท่านทราบคงจะเสียใจ แล้วอีกอย่างประโยคที่คุณหนูบอกว่าลุง พูดจนน้ำไหลไฟไหม้ นั่นมันต้องพูดว่าน้ำไหลไฟดับนะครับ กรุณาเข้าใจให้ถูกต้องด้วยนะครับแล้วก็รีบไปอาบน้ำจะดีกว่านะ เพราะถ้าไม่รีบเกรงว่าคุณครูแมรี่จะทำโทษโดย จะสอนจนถึงเวลาอาหารเย็นเลยนะครับ  "

    " ค่ะ ๆๆ หนูรู้แล้วค่ะ เอ่อ..ลุงคะเด๋งลุงช่วยตามพี่กระจิ๊ดริ๊ดมาหาหนูหน่อยนะคะหนูจะถามเรื่องที่ให้ไปทำเมื่อวันก่อน อิอิ ^^ "

    แล้วฉันก็อาบน้ำแต่งตัวน่าระรื่นเพราะอีกเด๋วก็จะมีอะไรสนุกๆเล่นอีกแล้ว ก็เมื่อ 2 วันที่แล้วฉันสั่งให้พี่กระจิ๊ดริ๊ดพี่เลี้ยงคนโปรดของฉัน ที่ชื่อกระจิ๊ดริ๊ดแต่ตัวนิ ใหญ่จนแทบส่งประกวดธิดาช้างได้เลย ไปทำภาระกิจสำคัญอย่างหนึ่ง แล้วก็ขู่ว่าถ้าทำไม่ได้ฉันแค่จะไล่ออกก็เท่านั้นเอง

    " คุณหนูขา เรียกหาพี่เหรอคะ มีอะไรให้พี่รับใช้คะ " (เสียงสั่น)

   >o< ''เสียงสั่นมาเลยอ่ะ อิอิ นี่ฉันจะบาปหนักรึเปล่าเนี่ย ชอบมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นอยูได้ทุกวี่ทุกวัน ก็แหม.. มันเป็นเรื่องที่สนุกอย่าบอกใครเลยล่ะ เวลาได้เห็นหน้าพี่กระจิ๊ดริ๊ดทำหน้าเหมือนท้องผูกเวลาที่ฉันทำสีหน้าไม่พอใจขึ้นมา มันอยากจำขำจนท้องแข็งเลยอ่ะ

    " มาแล้วเหรอคะ พี่เลี้ยงคนเก่ง อาโปล่ะคิดถึงพี่ที่สุดเลยนะ รู้มั้ยเมื่อคืนฝันว่าพี่ทำภาระกิจของเราสำเร็จด้วยนะคะ แล้วเป็นไงคะ คำตอบและผลงานต้องน่าดีใจแน่เลย ไหนๆๆ อยู่ไหนเอ่ย..? "

    " โถ..คุณหนูขา เลิกคิดจะเลียนแบบการ์ตูนเรื่องแม่มดน้อยของเด็กแบบนั้นเถอะนะคะ นึกว่าเห็นใจพี่เถอะ พี่ว่าถ้าคุณหนูให้พี่ไปจับช้างใส่เสื้อ มันยังง่ายกว่าให้พี่ผูกโบว์ให้มดนะคะ พี่จนปัญญาจริงๆค่ะ  อย่าไล่พี่ออกเลยนะคะ ที่บ้านไม่มีรายได้ที่ไหนเลยนอกจากพี่ พี่ยังต้องส่งน้องเรียน ส่งเงินให้พ่อให้แม่ สงสารพี่เถอะค่ะ พี่ไหว้ล่ะ ฮื่อๆ T^T"

   555+ อยากจะหัวเราะให้ลิ้นพันกัน ตายแล้วฉันทำให้คนอื่นร้องไห้อีกแล้ว 555+ จับช้างใส่เสื้อ ผูกโบว์ให้มด ให้ตายเหอะเด็ก 3 ขวบมันยังรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ นี่ฉันเล่นอะไรเกินไปรึเปล่าเนี่ยแต่ก็นะ ขำอ่ะไม่รู้ว่าพี่แกไปพยายามจับมดมาผูกโบว์จริงๆรึเปล่า เรื่องนี้มันชั่งเป็นเรื่องที่ทำให้ฉันอารมณ์ดีตอนบ่ายจริงๆ ก็ดูเอาซิคะพี่กระจิ๊ดริ๊ด ทั้งซื่อ ทั้งตัวจ้ำม้ำอย่างนี้ มันน่าแกล้งขนาดไหน รู้สึกผิดมันก็มีบ้างอ่ะนะ แต่มันก็อดไม่ได้ก็จะแกล้ง ยังไงก็อย่าถือสาหนูเลยนะคะ พี่กระจิ๊ดริ๊ดคนสวย อิอิ

    " พอค่ะๆ พี่กระจิ๊ดริ๊ด หยุดร้องไห้ได้แล้ว อาโปแค่แกล้งพี่เล่นไม่มีการไล่ออกอะไรทั้งนั้นแหละค่ะ อาโปยังไม่อยากถูกมองเป็นเด็กโรคจิตนะคะ หยุดร้องค่ะๆ ว่าแต่นี่พี่ไปจับมดมาผูกโบว์จริงๆรึเปล่าคะ..? "

   " ค่ะ พี่พยายามแล้วนะคะ แต่มันทำไม่ได้จริงๆ นี่พี่ยอมปีนไปเก็บรังมดในสวนหลังบ้านเลยนะคะ แต่ผูกยังไงก็ผูกไม่ได้ พี่อ่ะโดนมดกัดเต็มตัวไปหมดแล้ว ดูซิคะ ดู "

   " 555+ >U<'' อาโปขอโทษนะคะพี่ พอดีเล่นมากไปหน่อย เอาเป็นว่าคราวหน้าอะโปจะให้พี่ไป จับช้างใส่เสื้อแทนละกันนะคะ "

   " ฮะ ..!! อีกแล้วหรอคะ เอาเถอะค่ะ พี่จะพยายาม เฮ้อ.. "

    แล้วฉันก็อารมณ์ดีไปตอนบ่าย เลยทำให้การเรียนเปียโนกับคุณครู
โฮมมี่ เอ๊ย..แมรี่ ผ่านไปได้สวยโดยที่ฉันไม่ต้องไปกวนประสาทของคุณครูแล้วคุณครูก็ไม่ต้องมาทำหน้ายักษ์ใส่ฉันด้วย อิอิ วันนี้ช่างเป็นวันที่สนุกจริงๆ แต่ฉันก็เบื่อที่จะต้องมาคอยมีอิตาพ่อบ้านหน้าเหมือนกบมาคอยจุ้นจ้านกับชีวิตอยู่ทุกวันแบบนี้ แล้วก็ต้องคอยมานั่งเรียนสารพัดกระบวนวิชาสอนหญิง ที่ไอ้พ่อบ้านั่นสรรหามาให้เรียนช่วงปิดเทอมและวันหยุด ไม่รู้ว่ากลัวว่าฉันจะกลายร่างเป็นผู้ชายในคืนพระจันทร์เต็มดวงรึยังไง ถึงได้พยายามทำให้ฉันเป็นกลุสตรี ทั้งๆที่รู้ว่าฉันเกลียดการทำตัวเรียบร้อยที่สุด แล้วอีกอย่างที่ฉันเบื่อก็คือตรงที่ต้องอยู่คนเดียวในบ้านหลังใหญ่ที่มันใหญ่เกินจะเรียกว่าบ้าน อย่างน้อยมันก็ใหญ่เกินไปสำหรับเด็กอย่างฉันกับพ่อบ้านและแม่บ้านอีกไม่กี่คน  ฉันต้องอยู่คนเดียวที่นี่ตั้งแต่พี่ชายทั้ง 3 คนของฉันไปเรียนต่อเมืองนอก ไอ้พ่อบ้านั่นก็บ้าแต่งานนานๆจะกลับมาซักหน ส่วนแม่ก็เสียไปตั้งแต่ฉัน 2 ขวบจึงไม่แปลกที่ฉันจะถูกเลี้ยงมาแบบตามใจแบบสุดๆ เรียกว่าไม่เคยมีใครขัดใจเลยซักครั้งฉันอยู่อย่างสุขสบายไม่เคยลำบากมาก่อน แต่มันก็ต้องแลกกับความเหงากับการต้องอยู่คนเดียว แต่อย่างน้อยฉันก็ไม่ต้องออกไปเดินตากแดดหน้าดำหางานให้มันเหนื่อยก็ได้ใช้ชีวิตที่แสนจะสบายจนใครๆต้องอิจฉา แค่มีหน้าที่เรียน เรียน เรียน แล้วก็เรียน จนตัวฉันจะกลายเป็นแหล่งรวบรวบความรู้ของโลกไปแล้ว  แต่แล้ววันที่ฉันกำลังเริงร่าอยู่นี่ ก็กลายเป็นวันโลกแตกในชั่วพริบตาเมื่อฉันบังเอิญไปได้ยินตาลุงพ่อบ้าน สั่งให้เด็กในบ้านจัดห้องใหม่ให้ใครบางคน มันทำให้ฉันอึ้งจน พูดไม่ออกจนน้ำตาไหล ซึ่งฉันยังจำได้ว่าฉันร้องไห้ครั้งล่าสุดเมื่อ 2 ขวบ ตอนที่คุณแม่เสียนู่นมั้ง

    " นี่เดี๋ยววันนี้เธอขึ้นไปจัดห้องใหญ่บนตึกใหญ่ด้วยนะ จัดให้ดีให้สวยที่สุดเลยนะ เพราะอีกไม่นานบ้านเราจะมีงานมงคล เมื่อกี้คุณผู้ชายเพิ่งโทรมาสั่งให้จัดห้องไว้เตรียมต้อนรับคุณผู้หญิงคนใหม่ อาทิตย์หน้าคุณผู้ชายจะกลับจากอเมริกาพร้อมกับว่าที่คุณผู้หญิงคนใหม่ "

    " ป๊าด..!!นี่คุณท่านสิแต่งงานใหม่ แม่นบ่ ลุง ก็หมายความว่า คุณหนูอาโป สิมีแม่ใหม่ " >[]<!!

    " นี่ อย่าเอะอะไปซิ ฉันบอกให้ทำอะไรก็ไปเถอะ แล้วอย่าได้ไปเปิดปากบอกใครล่ะ ที่สำคัญห้ามรู้ถึงหูคุณหนูโดยเด็ดขาดเข้าใจมั้ย "

    หน๊อย ไอ้พ่อบ้านี่ ร้อยวันพันปีไม่เคยกลับบ้าน คราวนี้กลับมากล้าดียังไงคิดจะแต่งงานใหม่พานังผู้หญิงคนอื่นมาแทนที่คุณแม่ เราเหรอไม่เคยจะสนใจ สงสัยมั่วแต่ไปหลงผู้หญิงอยู่ อ้างว่าไปทำงานแต่ที่แท้ก็ไปมีเมียใหม่ เชอะ..!!  อยากพากันกลับมานักใช่มั้ย ได้งั้นฉันจะเป็นคนไปเอง ฉันได้ออกไปมีชีวิตอิสระของฉันซะที

    " ฮาโหล.. ฮื่อๆๆ เฮียหนึ่งจ๋า ช่วยด้วยๆ ช่วยอาโปด้วย อาโปเกลียดพ่อ เกลียดที่สุด เลย " T^T..!!

    ฉันรีบโทรไปฟ้องพี่ชายสุดที่รัก ที่อยู่ไกลถึงแคนนาดา ร้องไห้ฟูมฟายทั้งๆที่ฉันไม่เคยร้องไห้มาก่อน ก็เพราะกำลังจะมีคนมาแทนที่แม่ จะมาแย่งความรักความสนใจจากพ่อที่มันมีเพียงน้อยนิดจากฉัน

   " อาโป เป็นอะไรไป ใครทำอะไรทำไมร้องไห้แบบนี้ ไหนบอกเฮียมาซิเฮียจะกลับไปจัดการมันเอง เราอย่าร้องไห้แบบนี้ซิบอกเฮียมา ถ้าเราร้องไห้แบบนี้เมื่อไหร่เฮียจะรู้เรื่องกันละฮะ "( - 0 - )

  " เฮียหนึ่ง อาโปไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว ไอ้พ่อบ้านนั่นกำลังจะแต่งงานใหม่ จะพาผู้หญิงคนอื่นมาแทนที่คุณแม่ มาอยู่ที่บ้าน อาโปแอบได้ยิน
อิตาลุงพ่อบ้านสั่งให้คนจัดห้องใหม่ เฮียๆๆ เฮียต้องช่วยอาโปนะ อาโปอยากไปอยู่ที่อื่น ให้อาโปไปอยู่กับเฮียที่แคนนาดานะ ฮื่อๆๆ "

   " อะไรนะ นี่เรื่องใหญ่แบบนี้ทำไมเฮียไม่รู้ คุณพ่อไม่เห็นบอกอะไรเลย ใจเย็นๆนะอาโป พี่ว่าเรื่องที่เราจะมาอยู่กับพี่มันเป็นไปไม่ได้ พี่ไม่มีเวลามานั่งดูแลเราหรอกนะ เรายังเด็กดูแลตัวเอง ยังไม่ได้ที่นี่น่ะมันต่างจากเมื่องไทยมาก รอให้เราโตกว่านี้แล้วพี่จะขออนุญาตคุณพ่อให้เรามาเรียนที่นี่นะ ok มั้ย เชื่อพี่นะคนดี "

   " นี่สรุปคือเฮียจะไม่ช่วยอาโปใช่มั้ย อาโปไม่อยากอยู่ที่นี่ ได้ถ้าเฮียไม่ช่วยอาโป อาโปจะหนีออกจากบ้านไปตายเอาดาบหน้าดาบหลังนั่นแหละคอยดูซิ ในเมื่อไม่มีใครรัก อาโปก็จะไม่ตามทางของอาโป "

   ต้องใช้ไม้นี้ค่ะ ขู่ว่าจะหนีออกจากบ้าน เพราะพี่ชายบ้านนี้ขึ้นชื่อเรื่องหวงน้องสาวเป็นที่สุด ไม่มีทางยอมให้ฉันออกไปตกระกำลำบากคนเดียวแน่นอน คอยดูซิ

    " เอ๊ย..ไม่ได้นะอาโปห้ามออกจากบ้านนะ ได้ๆเฮียจะหาที่อยู่ใหม่ให้เอาแบบนี้เฮียจะให้เราย้ายไปอยู่ โรงเรียนประจำที่พวกเฮียๆเคยเรียนเมื่อตอน ม.ปลายนะ เพราะว่าถ้าเป็นที่นั่นเฮียก็จะได้ไม่ต้องห่วง ดีมั้ย "

    " เย้ๆ.. อาโปรักเฮียหนึ่งเท่าโลกเล๊ย ได้เลยให้ไปอยู่ที่ไหนก็ได้ ที่ไม่ต้องอยู่ที่นี่ งั้นให้อาโปย้ายไปเรียน ม.5 ที่นั่นเลยนะ เพราะอีกไม่ถึงอาทิตย์ก็จะเปิดเทอมใหม่แล้ว นะคะเฮีย "

    " ได้ซิ งั้นเดี๋ยวเฮียจะโทรไปคุยกับทางโรงเรียนไว้ก่อน แล้วเฮียจะทำเรื่องให้เราย้ายไปเรียนที่นั่นเอง เราก็แค่เตรียมตัวเก็บของแล้วอีก 2 วัน ก็เดินทางได้เลย แล้วห้ามคิดที่จะหนีไปไหนคนเดียวอีกนะ เฮียได้ยินแล้วหัวใจจะวาย รู้ใช่มั้ยว่าพวกเฮียๆรักเรามากแต่ไหน ปิดเทอมน่าเฮียจะไปเยี่ยมนะ น้องรัก "

    ดีใจ สุดๆเลยค่ะ นี่ฉันจะได้ไปใช้ชีวิตอิสระแล้วจริงๆเหรอเนี่ย จะไม่ต้องมีคนมาจุ้นจานกับชีวิตฉันอีกแล้ว ช่างเป็นเรื่องที่น่ายินดีอะไรขนาดนี้
ส่วนเรื่องของไอ้พ่อบ้านั่นน่ะเหรอ ไว้ค่อยคิดค่ะแต่อย่าได้หวังว่าจะมีความสุขกันเลย อาโปซะอย่างถ้าไม่พอใจใคร คนนั้นก็อย่าได้หวังมีชีวิตที่ปกติสุขเลย จะแต่งงานใหม่งั้นเหรอ แล้วเดี๋ยวเราจะได้รู้กัน รอให้ฉันออกไปจากที่นี่ได้ก่อนเถอะ อีก 2 วันเท่านั้น ชักจะอดใจรอไม่ไหวแล้วละซิ ลั๊น ลัน ลา ชีวิตใหม่ของฉันต้องสนุกแน่ๆ

        การเริ่มต้นชีวิตใหม่ในรั้วโรงเรียนของอาโป แม่สาวน้อยเอาแต่ใจที่ฝันว่าจะสนุกสุดเหวี่ยงจะเป็นแบบที่เธอหวังไว้หรือไม่ แล้วการที่ได้ไปพบกับ หนุ่มน่าตาดีแต่นิสัยแย่ อย่างเขาคนนั้น เรื่องราววุ่นๆ จะเกิดขั้นในโรงเรียนแห่งใหม่อย่างไรติดตามได้ใน ยัยคุณหนูตัวร้าย กะ นายขี้เก๊กจอมป่วน ตอนต่อไปนะจ๊ะ ขอบคุณคร๊าฟฟ ^^ ...