ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [KrisHan] บันทึกของจื่อเทา ft.TaoHun

    ลำดับตอนที่ #8 : บันทึกที่ 8 :: เพื่อนของตุ้ยจาง ::

    • อัปเดตล่าสุด 20 ก.ย. 56


     

                    “ลู่ กำลังเข้าสู่บริการรับฝาก..หัวจ๋ายยยย ตุ้ยจางให้เอาฝากไว้ตัวเอากลับไป จายให้เก็บรักฉา~~

                    อ้อผมกำลังหัดร้องเพลงอยู๊~ ไม่ได้มีนัยยะอะไรเล้ยย เนี่ยเห็นว่าช่วงนี้ประเทศไทยเค้าฮิตเพลงนี้เลยซ้อมไว้ก่อนเผื่อจับพลัดจับผลูต้องเดินทางไปประเทศเขา แพนด้าจะได้โชว์เหนือร้องเพลงฮิตให้แฟนคลับตะลึง แถมท่าเต้นด้วยขี้เกียจโชว์ตีลังกาวูซูแล้วครับช่วงนี้ กระบองสองท่อนสามท่อนห้าท่อนก็ไม่เอามันเบๆ เดี๋ยวจะหลงไปมากกว่านี้ อะไรนะพลาด? โอ๊ยแกล้งทำทั้งนั้นอ่ะ ใครพลาดไม่มี๊ แกล้งให้มันดูมีอะไรน่าสนใจก็แค่นั้น นี่เรียนมาตั้งแต่เด็กๆ เป็นแชมป์ด้วยนะใครจะพลาด เปล๊า ตั้งใจทั้งนั้น .......ใครถามวะ แง้มหน้ามาหน่อยดิ๊เดี๋ยวพ่นใบไผ่ใส่ซะเลยนิ!

                    ก็อยากร้องเพลงประเทศอื่นบ้าง แบบนี้มันเหนือกว่า ส่วนเนื้อเพลงนี้พอดีมีคนส่งมาหลังไมค์ในเหวยบอกว่านี่แหละ เนื้อนี้เลย ถ้าว่างให้ไปร้องให้เสี่ยวลู่ฟังด้วย สอนเสี่ยวลู่ให้ร้องคู่ด้วยจะได้ไม่ตกเทรนด์ให้ตุ้ยจางตะลึงว่ากวางและแพนด้าล้ำหน้ากว่าเยอะ อะไรงิ! เลยว่าเดี๋ยวเขียนบันทึกเสร็จแพนด้าจะนำความอินเทรนด์ เจ้าพ่อเทรนด์ไปให้เสี่ยวลู่ด้วยอีกคน รับประกัน ได้หน้ากันอยู่สองคนโฮะๆๆๆ

                    นี่พวกคุณรู้จักเพื่อนตุ้ยจางกันป่ะ? พี่แกชื่อเรย์เว้ย เออนั่นแหละ คนที่ลงรูปพี่สุดหล่อของผมตอนไปแวนคูเวอร์ แวนโก๊ะ อะไรของแกนั่นล่ะ แล้วแซะแฟนคลับในเหวยนั่นไง ที่แกล้งทำเป็นกรี๊ดกร๊าดว่าเจอพี่ผมในเกมเซ็นเตอร์ โคตรใจอ่ะ  ฮ่าๆๆ ก่อนเข้าเรื่องเพื่อนพ่อขอวกกลับมาที่ท่านพ่อมังกรสุดหล่อแป๊บ คือเขาต้องกลับไปทำเรื่องวีซ่าพาสปอร์ต บลาๆ อะไรของเขานั่นล่ะผมไม่ได้สนใจถามเท่าไร รู้แค่นี้ก็ดีแล้ว ถ้าจะให้รู้มากกว่านั้น รบกวนไปควานหาบันทึกของเสี่ยวลู่อ่านเอาอาจจะมีวิญญาณหรือพลังงานบางอย่างแฝงอยู่ในนั้น....ก็เป็นได้

                    คือพี่แกกะชิลนะ กะว่าไปคนเดียวหล่อๆ ไปหาแม่โน่นนั่นนี่ใช่ป่ะ สบายคนเดียว ตะลอนทัวร์ตลอด ชอปปิ้งทิงนองนอย แต่เสียใจ บริษัทให้เมเนเจอร์ตามไปด้วยอีกคนเพราะกลัวไปแล้วไม่กลับเนื่องจากสร้างวีรกรรมงามหน้างามไส้ไว้ทุกคนยังเข็ดไม่หาย เลยต้องส่งไปคุมอีกคน นี่ว่าก็ว่านะ ส่งผมไปก็หมดเรื่อง ผมจะได้เที่ยวด้วย ผมน่ะ คุมตุ้ยจางได้สบายอยู่แล้ว คึคึ คราวนี้เหมือนพี่เขาไปคุยเรื่องผมไว้กับเพื่อนเขาเยอะไง คงประมาณว่าเป็นน้องที่น่ารัก ใสซื่อ เล่นกีฬาเก่ง ฉลาดหลักแหลมหล่อพอๆ กับเขาอะไรงิ เพื่อนเขาเลยอยากรู้จักผม บอกว่าครั้งหน้าให้เอาผมไปเที่ยวด้วยจะได้เม้าท์มอยกัน แล้วพอพี่เขากลับมาถึงเกาหลี พี่เรย์แกก็ฟอลโล่ผมเรียบร้อย โหยขอบอก แฟนคลับกรี๊ดกร๊าดกันมากว่าทำไมเพื่อนพี่ถึงฟอลโล่ผม คำตอบง่ายมาก......

                    พอพี่เขาฟอลโล่ผมเราก็คุยกันล่ะครับหลังไมค์ คุยไปคุยมาผมถึงได้รู้มาว่า

                    “ก็ถามมันว่าเออ คนจีนในวงมีสี่คนสนิทกันหมดเลยใช่ป่ะวะ มันก็บอกว่าใช่ พี่ก็เลยว่าเสี่ยวลู่ที่เตะบอลเก่งๆ ตัวเล็กๆ นั่นหน้าตาน่ารักดี เสียงเพราะด้วย นิสัยเป็นไงมั่ง มันก็ทำหน้ามึนเล่นเกมต่อแล้วบอก ก็ดีนิสัยดีไม่เล่าอะไรอีก พอไปคาราโอเกะกัน คุยเรื่องคนโน้นคนนี้แล้วกลับมาถามเรื่องคนที่ชื่อลู่หานอีกรอบ มันบอกเลยว่า ให้เลิกถาม พอพี่บอกงั้นเดี๋ยวจะไปฟอลโล่ลู่หาน แม่งบอกว่าไงรู้มั้ย? มันบอกอยากรู้อะไรให้ถามมันเดี๋ยวมันตอบให้เอง ไม่ต้องไปยุ่ง โคตรงงอ่ะ”

                    “อ้อ....ครับ เป็นปกตินะผมว่า ฮ่าๆๆๆ” ผมพิมพ์ตอบกลับพี่เรย์แกไป

                    “คือจะฟอลโล่มันก็ไม่ยอมให้ฟอลโล่ บอกว่าลู่หานไม่เล่นเหวย มีเหวยไว้เช็คแฟนคลับแค่นั้น อยากฟอลให้ฟอลเทา เพราะเทาเล่นบ่อยสุด”

                    มันก็ถูกครึ่งนึงนะ ตรงที่ว่าผมเป็นเจ้าพ่อเหวยโบ๋และเล่นบ่อย แต่บอกเลยว่าเสี่ยวลู่น่ะบ่อยกว่า! เพียงแต่เล่นหลังไมค์เม้าท์คุยแบบลับๆ กันในกลุ่มซะมากกว่า ขี้วอกมากอ่ะตุ้ยจาง ผมล่ะขำกลิ้งมาก แล้วสุดท้ายยังไงรู้แมะ? วันรุ่งขึ้นข่าวเรื่องพี่เรย์เพื่อนพี่ชายมาฟอลโล่ผมไปถึงหูใครล่ะ ถึงหูกวางเสะ แล่นมาหาผมเลย

                    “เพื่อนตุ้ยจางฟอลโล่นายในเหวยเหรอ?”

                    “ครับ!

                    “คุยอะไรกัน?”

                    “เอ่อ.......” คำถามนี้ผมว่าควรไปถามไอ้คนที่ยืนหน้ามึนอยู่ด้านหลังนั่นดีกว่าแมะ ดังนั้นผมเลยทิ้งระเบิดทุ่นใหญ่ไว้หนึ่งบึ้มว่า

                    “พี่เรย์บอกว่า ตุ้ยจางไม่ให้ฟอลโล่เสี่ยวลู่ บอกว่ามีอะไรให้คุยกับผมแทน ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมตุ้ยจางต้องทำแบบนั้น แล้วพี่เรย์ยังบอกอีกว่า พอจะถามถึงเสี่ยวลู่ ตุ้ย...”

                    “เทา! บ่นว่าอยากกินขนมแต่ไม่มีในตู้เย็นไม่ใช่รึไง อ่ะนี่ ชวนเซฮุนออกไปด้วยกันเลยไป” มังกรร้อนตัวรีบพูดแทรกกันขึ้นมาทันทีแต่แล้วผมจะไม่รับเงินมันก็กระไรแมะ พี่เขาอุตส่าห์ใจดีให้มาโดยที่ไม่ต้องอ้อนต้องทำท่าน่ารักขออะไรงิ คึคึ เหยยย จริงๆ นะ ให้ผมพูดให้จบซะก็สิ้นเรื่อง กวางมันจะได้รู้ว่ามังกรหวงเหยื่อมันแค่ไหน ฮ่าๆ จากนั้นผมก็เห็นตาเขียวปั่ดของเสี่ยวลู่หันกลับไปคาดคั้นคนด้านหลังแทน งานนี้ผมก็ไม่เกี่ยวแล้วล่ะนะ เพราะผมกอดคอพาเซฮุนไปดินเนอร์ด้วยเงินของตุ้ยจางแระ อะไรๆ ก็ดินเนอร์ไง ก็แปลว่าอาหารมื้อค่ำอ่ะ ตกอังกฤษกันเหรอ ไม่มี๊ ก็กินข้าวทำไมล่ะพวกคุณไม่เคยกินข้าวกับเพื่อนกันรึไง นี่เดี๋ยวเอากระบองฟาดซะเลยนิ เฮอะ!

                    ผมไม่รู้นะว่าพี่เขาพูดเขาคุยอะไรกันต่อ แต่รู้แค่ว่าพี่แกควักมือถือออกมากดอะไรยุกยิกๆ หลังจากนั้น พวกแม่ยกวัวกวางทั้งหลายก็เซิ้งมงเท่งมงกันยกเหวย เมื่อเสี่ยวลู่มาออนเหวยและจากนั้นพี่เรย์ก็ฟอลโล่เสี่ยวลู่ของจ้าวมังกรในเวลาต่อมา

                    อืมมม บางทีเพลงข้างบนนั่นผมเก็บว้สอนเสี่ยวลู่วันหลังแล้วกันเนาะ วันนี้ท่าทางคงอยากร้องเพลงอื่นกับตุ้ยจางมากกว่า ผมเองก็จะได้ไปดินเนอร์กับคนของผมบ้างเหมือนกัน เอ๋?? ก็เพื่อนไง หมายถึงเพื่อนของผม แบบพี่เรย์เพื่อนตุ้ยจางไรงี้อ่ะ วู้ ไปแล้วๆ หวงจื่อเทาขอจบบันทึกประจำวันแต่เพียงเท่านี้ บ๋ายบาย~~

                    ลู่~ กำลังเข้าสู่บริการ รับฝาก หัวใจ~~~~ ฮัยยะ!


     

    หวงจื่อเทา

    ผู้ไม่รับฝากบริการหัวใจของเสี่ยวลู่
    และไม่ขอเป็นสักขีพยานเรื่องความขี้หวงของจ้าวมังกร


     

    ====================

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×