คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บันทึกที่ 7 :: แข่งกีฬาพาบิน ::
เมื่อวานไปแข่งกีฬาสีมา ก็รู้~~ ว่ารู้กัน ความจริงนี่ผมไม่เห็นต้องเล่าอะไรให้พวกคุณฟังเลยอ่ะ แบบก็รู้ก็เห็นกันชัดเต็มสองตากันไปหมดแล้ว เล่าซ้ำเดี๋ยวก็จะเบื่ออีก ปล่อยให้แพนด้าหงอยเหงาอยู่คนเดียวไปเหอะ เช้ออ~!
มีคนบอกว่าบันทึกผมจริงๆ เป็นบันทึกขี้เผือก ผมขอย้ำอีกครั้งว่าเนี่ย! ผมไว้เก็บเรื่องราวความเป็นไปในวันที่ผมว่างมาเขียนเท่านั้นนน ไม่ได้มีเจตนาจะเอาใครมาแฉเล้ยจริงๆ เพียงแต๊ว่า วันหนึ่งๆ ของผมมันก็วนเวียนอยู่แค่กับพี่ชายสองคนก็เท่านั้น เหย นี่พูดแล้วจะหาว่าเม้าท์มอยหอยกาบตอนประกาศชื่อว่าใครต้องไปกีฬาสีบ้างนี่หอแทบแตกนะ ฮ่าๆ หลบไปซุบซิบมุ้งมิ้งกันอยู่สองคน แล้วกระแสแฟนคลับนี่คือฮามาก เอาตุ้ยจางไปทำอัลไลลลล เอาไปแข่งเดินหล่อ? เล่นตุ๊กตาอวดวงอื่นว่ากรูมีเยอะสุด? หรือไปเป็น ลีดเดอร์ ข้างสนามอะไรงิ อ่านไปก็ขำไป บอกเลยว่าพี่สุดหล่อของผมเนี่ย ตัวละครลับสุดยอดของวงนะเฮ้ยฮ่าๆๆ
เช้าตรูของวันแข่งก็ไปกันเหมือนปีที่แล้วล่ะครับ ทำพิธีเสร็จบลาๆ ก็ไปนอนเอกเขนกกันที่สนามด้วยความง่วงงุนเพราะตื่นแต่เช้า ทีแรกก็ใส่เสื้อวอล์มกันอย่างดีเพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อย สักพักกวางนี่ทนไม่ได้ถอดไปแล้วด้วยความร้อน ส่วนตุ้ยจางเรอะ หึ! จะถอดเถิดอะไรล่ะ ใส่สองชั้นกลัวดำจะแย่! ดูผมนี่ดูผม ระดับนี้แล้วไม่เคยกลัวดำเลยจริงๆ ขอบอก แล้วที่สำคัญ ตุ้ยจางแม่งกลัวผิวเสียแต่ร้อนไง เลยจะไปแย่งพัดลมจากเซฮุนอีก นี่ไม่ได้โกรธพี่นะ ไม่เคืองเลยยย แต่น้องก็ร้อนแมะ เรื่องไรมาแย่งน้องเนี่ย ไม่รู้จักแบ่งปันเลยเป็นพี่ใหญ่แท้ๆ แถมเป็นหัวหน้าอีก พูดแล้วมันขึ้นๆ แต่เซฮุนก็ไม่ให้นะ เพราะไม่ใช่ผมไง เอ๊ะ เอ่อ...เฮ้ยไม่ใช่ๆ อย่าเข้าใจผิด พูดไปงั้นๆ คืออารมณ์มันพาไปแค่นั้นเอ๊ง
ก็คุยกันจิปาถะล่ะแล้วสักพักกวางบ้าก็กระโดดมาจากไหนไม่รู้เข้ามาแจม คำถามคือ แพนด้าควรต้องคุยต่อมั้ย? แน่นอนเสะต้องตอบโน แม่มาหาพ่อแล้วแพนด้าน้อยจะมีสิทธิ์มีเสียงอะไรก็ต้องทำเต๊ะท่าว่าคุยจบแล้วจะดูเขาแข่งกันปล่อยผู้ชรากระซิบกันไปที่ด้านหลังนั่นแหละ บอกเลย อย่าคิดว่าไม่รู้ไม่เห็นนะ ถึงยืนอยู่ด้านหน้าแต่ก็รู้นะเว้ยว่าเนียนมายืนใต้ร่มคันเดียวกันกับจ้าวมังกรน่ะ! พยายามเขย่งกระซิบคุยอีก คางก็เกยไหล่ไปสิ อะไร? ผมไม่ได้มีพลังตาหลังตาที่สามอะไรเล้ย แต่นี่สเตปพื้นฐานของพวกพี่เขาล่ะ ไม่ต้องมองยังอธิบายได้เหอะ เห็นบ่อยมากก วันหลังจะแอบดอดไปถ่ายที่ห้องนอนมาเป็นหลักฐานพยานให้ดูว่าจื่อเทาไม่ได้โม้! เพียงแต่ถ้าเป็นเวลาส่วนตัวคางเกยไหล่นี่ตอนนั่งๆ กันนะ เน่ๆ อย่าคิดลึกมโนไกลเกินเหตุ พี่ชายผมนะ! เค้าไม่ได้เป็นอะไรก๊านนน นี่บอกเลยยยย แค่สนิทกันมากเกินไปแค่นั้นเอ๊งงงง
จากนั้นพวกเราก็ย้ายหาที่นอนแหมะกันอยู่แถวข้างสนาม กางร่มนอนกันเกลื่อนประหนึ่งชายทะเลหรือถ่ายแบบ แล้วไม่ใช่อะไรนะ กวางน้อยมัวไปคุยกับคนอื่นไง นี่ก็เพื่อนเยอะเพื่อนแยะเกิ๊นคุยกับเขาไปได้เรื่อยๆ มาอีกทีพกร่มมาหมายจะมานอนปักฝังร่างข้างตุ้ยจาง ชะรอยลมก็แรงเหลือเกินพาให้ร่มปลิวเกือบคว้าไว้ไม่ทัน ไม่ว่าเมื่อไรก็ยังเป็นกวางบ้าอยู่วันยันค่ำ เล่นเอาตุ้ยจางถอยหายใจเฮือกไปเลย
เรานั่งเล่นนอนเล่นกันออกไปแข่งมั่ง ไปเม้าท์บ้างกันอยู่สักพัก ผมก็แอบไปกระซิบบอกให้เซฮุนโอนพัดลมให้พี่เขาบ้างเพราะเดี๋ยวพี่ชายจะมีแข่งต้องเอาใจนิด เป็นอันว่าสำเร็จแม้จะโดนทำหน้าง้ำใส่เล็กน้อย จ้าวมังกรพอได้ของที่ต้องการก็เดินกางร่มเป่าพัดลมหล่อๆ จากไปหาข้าวกิน อะไร? ไม่ได้ไปคนเดียว? เออใช่สิ มีเสี่ยวลู่ไปด้วยอีกคน แต่ถามว่าน้องๆ จะปล่อยให้ไปคู่แมะ หึ อย่าหวังงงง จะไปเป็นก้างแม่มทุกที่เถอะ นั่นก็พิลึกคนอ่ะ มีร่มของตัวเองนะ แต่ไม่กาง วิ่งดุ๊กดิ๊กๆ ไปเข้าร่มตุ้ยจาง แล้วก็เดินกันไปสองคนหาได้แคร์สื่อหรือสายตาประชาชีกันไม่ แล้วสร้างโลกส่วนตัวกันมากก ทั้งที่เป็นสนามแข่งเนี่ย คืออัลไลลล...เหย คิดไม่ถึงกันล่ะสิว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้น่ะ ไม่คิดสินะ แต่หวงจื่อเทาบอกได้เลยว่าเป็นบ่อยเถอะคู่นี้เพียงแต่พวกคุณไม่เห็นกันเอง นี่พอดีว่าเป็นโหมดอัตโนมัติไง ทำตามสัญชาติญาณในตัวเองกันมาก มันเหมือนแบบประเภทเหตุด่วนเหตุร้ายเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันอยู่ตรงหน้าก็ยกตุ่มน้ำแบกโอ่งหนีออกจากเพลิงไหม้จุดเกิดเหตุได้ยังไงยังงั้นเลยพวกพี่เขาน่ะ น่าเบื่อแมะ ผมล่ะหน่าย!
อีกอย่างนี่แอบเม้าท์นะ ห้ามไปฟ้องพี่ล่ะ... เสี่ยวลู่น่ะชอบใส่เสื้อกล้ามโชว์แมนไง แล้วคือแดดร้อนแมะ เผาหัวไหล่ขาวซะจนแดงเป็นรอยเลย มังกรเห็นแค่นั้นแหละ ทำเป็นเดินไปโอบคุยแล้วเอาแขนเสื้อตัวเองไปแปะไปบังกันแดด เอาผ้าไปวางให้ หมันไส้อ่ะบอกตรงๆ บอกเค้าไปว่าเป็นห่วงไม่อยากให้เนื้อไหม้ก็บอกไปเด้! ไม่เห็นต้องเนียนเลย ..โอเค ถือว่าผมบ่นเรื่องนี้ในใจนะ ไม่ได้บอกหรือเล่าให้ใครฟัง โอเคนะทุกคน
ใช่สิ ถามว่าถ้าเวลานั้นแหงนมองขึ้นฟ้าจะเห็นอะไร เชื่อว่าเห็นสาววายกำลังบินทะลุเพดานบินฟินกันไปแล้ว จบจากนั้นก็ไปหาอะไรดื่มแก้กระหายคลายอากาศร้อน
และแล้วนาทีระทึกใจสั่นสะเทือนวงการไม่ว่าจะในสนาม ในเหวยโบ๋ ทวิท เฟสบุ๊คและทุกๆ โซเชี่ยลที่จะมีบนโลกมนุษย์ใบนี้ได้ก็คือ มีการประกาศเรียกนักกีฬายิงธนูมาซ้อม แต่พ่อคนแข่งของทีมยังนั่งกินข้าวอยู่กับเมีย เฮ้ย ไม่ใช่ ก็นั่งกินข้าวเฉยๆ ก็ๆๆ มีเพื่อน มีก...กวาง อยู่ด้วยงิ ก็ ก็ไม่ยังไง ก็แค่พี่เขาชวนกวางไปเปลี่ยนเสื้อเอาเสื้อนอกออก แล้วสวมเสื้อยืดแทน แต่ต้องไปกันสองคน ...ก็....ก็ไม่รู้สินะ (จื่อเทายักไหล่) เออ กินเสร็จก็เสริมหล่อก่อนลงสนาม ท่ามกลางแดดจ้าที่แทบจะละลาย ในขณะที่นักกีฬาออกมาที่สนามกัน พร้อมด้วยกำลังใจ???
ครับ ผม กวางน้อย หลบอยู่ในร่มกันอยู่ และมองดูตัวแทนของทีมเราลงไปซ้อมที่สนาม คือก็อยู่กันไม่ไกลอะไรหรอก ที่สำคัญอยากเล่นด้วยแหละ อยากจับธนูบ้าง นี่มันคือที่สุดนะโคตรเท่อ่ะบอกตามตรง ผมเดินไปจับๆ ธนูมาลองง้างดูบ้างอะไรบ้างจนทนร้อนไม่ไหวเดินกลับเข้าร่ม ส่วนพี่ชายสุดหล่อแกก็หยิบอุปกรณ์ป้องกันทั้งหลายออกมาใส่ ทีนี้ก็ยืนตากแดดใส่ Arm Guard อยู่ไง แล้วใครทนไม่ได้? อ๋อไม่มีหรอก ใครแข่งก็ใส่เองเดะ ไม่เห็นต้องไปช่วยเลยจริงมะ อะ...อ้าว..เฮ้ย เสี่ยวลู่แม่งเดินสกิปปี้เท้าลงสนามไปคว้าแขนตุ้ยจางใส่อาร์มการ์ดแล้ว หมดกัน จบ จบเลย อุตส่าห์ช่วยแก้ให้ พังเลยทีนี้
แล้วสังเกตหน้าตุ้ยจางแมะ เฉยมากกกก หน้านิ่งมากกก ยืนยื่นแขนให้เสี่ยวลู่ทำให้เฉยๆ หล่อๆ งั้นอ่ะ ส่วนเสี่ยวลู่ก็หน้าปกติมากกก คือมันคุ้นชินกันไง ไอ้ถอดๆ ใส่ๆ ห้ะ? อ๋อผิดๆ ผมหมายถึงช่วยเหลือเกื้อกูลกันและกันอะไรงิ เปล๊า นี่ไม่ได้ตั้งใจพูดผิด ผมพูดถูกแล้ว เอ๊ย พูดผิดจริงจริ๊ง
เห็นแมะ แม่มโหมดอัตโนมัติกันอีกแล้วพี่ชายผมสองคนนี้เนี่ย! แล้วเสี่ยวลู่น่ะ ทำท่าทางเหมือนเคยใส่ทั้งที่ตัวเองก็ไม่เคยยิงธนูแมะ เมื่อคืนที่หายไปนั่น ต้องแอบไปซ้อมช่วยตุ้ยจางทดลองใส่ที่ห้องแหง...เช้ามาถึงได้คล่องประหนึ่งเคยเป็นนักยิงธนูหรือเป็นผู้จัดการชมรมธนูมาก่อนงิ
ใส่เสร็จตุ้ยจางก็มองหน้านิดๆ ก่อนเอา Chest Guard มาสวม แล้วยังไงต่อ? ให้ทายอ่ะติ๊กต่อกๆ เน่! อย่ามาขี้โกง แอบดูรูปดูกิฟกันไปแล้วนี่นาแล้วจะมาหลอกถามจากผมกันทำไมฟระ~~~ เดี๋ยวเอากระบองฟาดซะนี่!
ใช่เสะ หน้ามุ่ยสู้แดดกัน ช่วยกันใส่โน่นนี่ตั้งอกตั้งใจกันสุดพลังแต่ในใจงิอยากจะออกนอกหน้าเชื่อเถอะ จื่อเทาผู้กุมความลับคนนี้ไม่เคยโกหกร๊อกกก แต่งองค์ทรงเครื่องเสร็จได้ กวางน้อยก็ลอยละลิ่วหายไป ให้คุณมังกรเค้าซักซ้อมโชว์ เก้าแต้ม สิบแต้มกรีดร้องโหยหวนกันลั่นโซเชี่ยลว่าเท่อย่างนั้นอย่างนี้ เช้อออ หมันไส้ แต่ยอมอ่อยให้ก่อนแล้วกัน ถึงคราวผมโดดสูงบ้างแล้วจะเท่กว่าให้ดู!
ปุจฉา...แบบไม่ต้องการวิสัจฉนา ....อะไรเอ่ยจัดชุดจัดเครื่องป้องกันให้มังกร แต่ปล่อยน้องชายตัวดำๆ เอ๊ย ตาดำๆ มักเน่ไลน์อีกคนที่เข้าแข่งขันการยิงธนูด้วยกัน ใส่ชุดเองทำอะไรเองทุกอย่าง ตัวเองแค่เดินเข้าไปทำท่าเหมือนจะช่วยแต่เปล่า เดินไปถามเรื่องเล่นธนูแล้วตบเอวน้องเปาะแปะเป็นกำลังใจให้แล้วจากไป......
ร้องไห้ได้นะจงอินเพื่อนรัก จื่อเทาอนุญาต เพราะปกติจื่อเทาก็โดนทิ้งเพราะเขาเห็นกันแค่สองคนทุกทีอยู่แล้ว ชินว่ะ....แต่ห้ามไปร้องไห้กับเซฮุนเป็นอันขาดไม่เช่นนั้นจะไม่ใช่แค่โดนเอารองเท้าไปเขวี้ยงเล่น แต่จะโดดกระทืบซ้ำ แล้วเอาไปเผาซะกลางลาน!!! นี่ไม่ได้ใส่อารมณ์อะไรกับเรื่องที่มันไปนัวเนียเซฮุนหรือหัวร่อต่อกระซิกกันทั้งที่อยู่ต่อหน้าผมเลยนะ นี่ไม่ได้ว่าอะไรเลย แค่อยากเอารองเท้ามันไปขว้างเล่นให้มันเดินเท้าเปล่าเฉยๆ ไม่ได้คิดแค้นอะไรเล้ย ให้ตายเหอะ
เดี๋ยวนะ วนกลับมาเรื่องพวกพี่ๆ กันดีกว่ามั้ยเรื่องผมนี่ผมเคลียร์ของผมเองได้น่า อย่ามายุ่ง เช้อออ
เออเอาเป็นว่าสรุปคือคะแนนรอบแรกของการแข่งขันพี่ผมนำโด่งสิครับ สุดยอด ยิงแม่นซะจนช็อคกันไปเลยย เท่มาก หลายคนอาจคิดว่าโอ๊ยท่าดีทีเหลวหรือเปล่า นี่บอกตรงๆ เป็นครั้งแรกที่ภูมิใจในตัวพี่ชายขนาดนี้ แม้ปกติจะเดินมึนคุยกับตุ๊กตา บอกมีตุ๊กตาเป็นลูกบ้างอะไรบ้าง ชอบคิดว่าตัวเองวาดรูปเก่งไรงินะ แต่ครั้งนี้นี่ถึงขั้นเดินยืดทั้งสนามแล้วบอกประชาชีได้เลยว่านี่พี่โพ้มมม โคตรยืดอ่ะ ....แต่มีคนที่อยากอวดจ้าวมังกรว่าเป็นคนคุ้นเคย สนิ๊ทสนิทของตัวเองมากกว่าผมอยู่อีกคนแมะ? แบบ.. คืออยากอวดมากจนออกหน้ามากไปนิดอ่ะ คือ... ก็คะแนนรวมสูง ก็ถึงขั้นอ้าปากหวอ ก็ปรบมือเฮลั่น ก็ออกนอกหน้ามากกกกกกก
พวกผม เปาจื่อ แพคฮยอน ถึงขั้นมองอย่างหมดสิ้นคำจะอธิบาย.....อื้ม กวาง....กวางเอ๊ย....เก็บอาการนิด...ดีใจไปแล้ว กว๊าง หยุด พอ....ได้โปรด ....สุดท้ายสายตาทั้งหลายก็จับจ้องมาทำให้เจ้ากวางสติหลุดกลับมานั่งสงบเสงี่ยมได้ตามเดิม เป็นอีกครั้งที่ผมกับเปาจื่อและ...เซฮุน ลอบขำกันจนไม่รู้จะว่ายังไง พักนี้ออกตัวแรงกันมากจนฉุดไว้ไม่อยู่แล้วจริงๆ ไม่รู้ว่าปีนี้น้ำจะมากกว่าทุกปี หรือว่า ผลิตผลพืชพันธุ์ทั้งหลายจะอุดมสมบูรณ์มากกว่าปกติหรืออย่างไร อันเนื่องด้วย พระโคเลือกกินกวางน้อยเนี่ย ฮ่าๆๆๆ มีโหรไหนทำนายได้บ้างมั้ยครับ วานเมนชั่นมาบอกผมในเหวยโบ๋ด้วยนะ ผมจะรอ
กำลังใจดี เครื่องป้องกันมั่นคงแข็งแรงกระชับถนัดมือถนัดตัว ก็เลยคว้าเหรียญทองไปครองเจ๋งป่ะล่ะ เอาล่ะๆ จากนั้นตัวละครลับอย่างตุ้ยจางก็กลับมานอนหล่อถ่ายแบบตามเดิมโดยที่ไม่มีกระแสไหนปริปากบ่นพี่ชายผมอีกเลย จนเมื่อสมาชิกของพวกเรารวมทั้งกวางน้อยลงเตะฟุตซอลนั่นแหละ ถึงได้โช๊ะเด๊ะอะไรขึ้นมาอีกรอบ พี่ลู่ออนเหวย???? ออน...เหวย...แล้วไอ้ที่วิ่งดุ๊กดิ๊กๆ เตะอัดๆ อยู่กลางสนามนั่นตัวอะไร? หรือจะเป็นเซฮุนปลอมตัวไปเตะแทน เหยยย ไซส์มินิแบบนั้นพี่ลู่หานเถอะ ไม่ใช่เซฮุนของผม เซฮุนนั่งอยู่นี่ เอ๊ะ! เปล่าๆ พูดผิดไม่ใช่ของผมคนเดียว คือหมายถึงก็ฮุนฮุนอ่ะแค่นั้น
เออ คือผมคนนึงล่ะที่งง อะไรคือพี่แกออนเหวยวะ แต่พอหันไปดูข้างๆ ที่นั่งหล่อกับมือถือในมือ เลยถึงบางอ้อว่า เอ๊า พี่ชายแม่งมีรหัสกวาง! นี่คือกะเช็คข้อความลับของเสี่ยวลู่ตอนเสี่ยวลู่เผลอใช่แมะ แบบกลัวเจอกิ๊กลับกิ๊กนอกกิ๊กในรึไงถึงได้ต้องเช็คกันขนาดนี้วู้~ เห็นแมะผมบอกแล้วว่าเรื่องที่เซฮุนรู้พาสเวิร์ดปลดล็อคมือถือผมน่ะธรรมดา ปกติไปเลย ไหนจะหาญสู้วัวกวางได้เล๊า สุดท้ายพอการแข่งขันฟุตซอลจบกวางน้อยก็มานั่งเสวนากับผมและมังกรทันที ครอบครัวสุขสันต์มากอ่ะบอกตรงๆ คือปีที่แล้วมีแม่กวาง กับหม่าม้าโฮ มันก็ออกจะเหงานะที่ตุ้ยจางไม่มา แต่ปีนี้แพนด้ามีความสุขมาก พ่อมังกร แม่กวาง หม่าม้าโฮ แถมด้วยฮุนฮุน เพื่อนซี้จงอิน แล้วยังเปาจื่อ หมาแบคงิ คือมีความสุขมากๆ จริงๆ คาดว่าการแข่งขันครั้งนี้คงไม่มีใครสุขเท่ากับผมแล้วล่ะครับ
แต่ก็นั่นล่ะเค้าว่ากันว่า ความสุขมักมาคู่กับความทุกข์เสมอ เพียงแต่มันก็มาคู่กันเร็วเกินไปหน่อยเท่านั้นเอง ไม่รู้ว่าผมทำให้ทุกคนผิดหวังในตัวผมกันหรือเปล่า ยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ ปีหน้าผมรับรองว่าผมจะคว้าที่หนึ่งกระโดดสูงมาให้พวกคุณแน่นอน ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุกคนมากเลยครับ ตอนที่ผมล้มผมบาดเจ็บ ตอนนั้นที่เซฮุน และพี่ทุกคนวิ่งกันเข้ามา ทำเอาต่อมน้ำตาแตกไปเลยไม่ได้ร้องเพราะเจ็บแต่ร้องเพราะความรักที่ทุกคนมีให้ ตอนที่เปาจื่อกอดปลอบว่าไม่เป็นไร ทำให้ผมรู้สึกได้ถึงความรักที่พี่ใหญ่หน้ามักเน่มีให้กับผม ตอนที่ทุกคนตะโกนบอกรักและบอกผมว่าไม่เป็นไร ผมก็รู้สึกซาบซึ้งมากจริงๆ
ขอบคุณสำหรับทุกความเป็นห่วง ผมรักพวกเขาแล้วก็รักพวกคุณมากครับ
วันนี้ผมว่าผมคงพล่ามมากไปแล้ว มีแต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้เนาะ เอาเป็นว่าผมขอจบบันทึกของผมไว้ดื้อๆ แต่เพียงเท่านี้จะดีกว่า จะไปนั่งดูวัวกวางตีกันเรื่องออนเหวยโดยไม่ได้รับอนุญาตต่อด้วย อิอิ จริงๆ ตุ้ยจางก็โดนกวางบ้ากำราบไปแล้วล่ะ ที่สนาม ลงนอนคว่ำหน้ากับพื้นหญ้าให้กวางตีๆๆ ทุบๆ จนหนำใจแต่ก็นะ...ก็แค่หมันไส้แหละ ไม่ได้ตีอะไรแรงหรอก ซึนเนอะ ฮ่าๆ
ผมไปจริงๆ แล้ว หวังว่าโอกาสหน้าจะได้มาเม้าท์ด้วยอีกนะคร้าบบบบบบ ฝันดีทุกคนนนน
ผู้เป็นส่วนหนึ่งในเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ของวัวกวางอีกครั้ง
ปล. ว่าแต่ทำไมตุ้ยจางถึงต้องไปเปลี่ยนเสื้อกับกวางน้อยด้วยนะ ผมล่ะหนาวเลยยยย กลัวฝนจะลงเทกระจาดแบบที่ปักกิ่งคราวนั้นอีก ฮ่าๆๆๆ
ความคิดเห็น