ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [KrisHan] บันทึกของจื่อเทา ft.TaoHun

    ลำดับตอนที่ #3 : บันทึกที่ 3 :: เอ็กครูซีพรูม ::

    • อัปเดตล่าสุด 30 ก.ค. 56


    30.07.2013

     

                    สวัสดีครับ!

                    ผมจื่อเทา หรือ หวงจื่อเทา แพนด้าน่ารัก โรแมนติคแพนด้าเอบีสไตล์ หรือจะเป็นลูกชายตัวแสบของมังกรตุ้ยจางก็แล้วแต่ทุกคนจะเรียกครับ แต่ตอนนี้ผมค่อนข้างสับสนในตัวเองเหมือนกันว่า ถ้าพ่อผมเป็นมังกร ตัวผมเป็นแพนด้า แล้ว แม่ผมจะเป็นตัวอะไร???

                    ห้ะ? อะไรนะ? ผมไม่ได้ยินที่พวกคุณตอบกันมาหรอก แต่ผมคิดว่าทุกคนมีคำตอบเหล่านั้นอยู่ในใจกันอยู่แล้วใช่หรือเปล่าล่ะ งั้นก็คงจะใช่ มันคงเป็นแบบที่ทุกคนคิดกันแหงๆ เพราะผมเองผมก็ว่ามันก็น่าจะใช่ล่ะนะ

                    เนี่ยขนาดเป็นช่วงที่เราลาสเตจกันไปแล้วนะกับเพลงวูฟ เพื่อเตรียมตัวกับเพลงโปรโมทเพลงที่สองของบั้มนี้ แต่ก็ยังมีเดินสายออกไปต่างประเทศเพื่อไปร่วมงานอยู่เช่นเดิม เรียกว่างานมีมาแทบไม่ขาด หลายวันก่อนเพิ่งได้พักผ่อนกัน ก็ออกชอปปิ้งดิงดองอย่างเริงร่า รูดการ์ดปรื๊ดๆ กันหนุกหนานจนมารู้ตัวอีกทีก็คล้ายว่าเงินจะแทบไม่เหลือแล้วมัง เรื่องเงินๆ ทองๆ ของนอกกายอย่าไปพูดถึงมันจะดีกว่า กลับมามองที่ปัจจุบันล่ะดีที่สุด คือเมื่อวานที่บอกมีงานต่างประเทศจริงๆ ก็ไม่ได้ต่างอะไรนักหรอก เพราะมันก็ประเทศตัวเองนี่แหละ เรามาร่วมงานที่ปักกิ่งบ้านกวางน้อย

                    ....เอ๊ะ! นี่ผมเอ่ยชื่อสัตว์ออกมาเป็นตัวที่สามแล้วเหรอบันทึกนี้ เออ แต่ผมเปล่าบอกนะว่ากวางมีศักดิ์เป็นอะไรกับผม คือไม่ได้เกี่ยวกับคำถามที่ว่าผมเป็นลูกใครอะไรเลยจริงๆ ผมแค่บอกว่าผมเป็นลูกมังกรเท่านั้น ไม่ได้บอกว่าเป็นลูกกวาง นี่ผมมาบ้านเกิดของกวางน้อยก็เท่านั้นเอ๊ง จริงจริ๊ง

                    เมื่อคืนวันอาทิตย์ หลังจากที่จบจากงานแล้ว พวกเราก็กลับเข้าห้องพักกัน และเอ่อ งานนี้เขาจัดห้องมาให้ ไม่ได้ให้ห้องแยกเดี่ยวกับพวกเรา แต่ถามว่าต่างกันมั้ยมันก็ไม่ต่างหรอกนะครับเพราะถึงจะห้องแยกเดี่ยว สุดท้ายต่างคนต่างก็ไปเคาะขอนอนกับคนอื่นอยู่ดี พอเป็นห้องคู่ผมก็เลยได้นอนกับพ่อผม

                    .........มโนคือนิพพานสินะที่เขาชอบพูดถึงกัน เหอๆ

                    .... เออ ประโยคเมื่อกี้ผมมโนของผมเอง มีเหรอตุ้ยจางพี่ชายสุดหล่อจะให้ผมนอนด้วยไม่มี๊~ รักน้องบ้างอะไรบ้างนั่นมันแค่ฉากหน้า! หลังม่านฉากหลังแม่งรักแต่กวาง เอาใจแต่กวาง พอรู้ว่าห้องคู่เตียงคิงไซส์ ก็ใช้บารมีตุ้ยจางดึงมือกวางหายเข้าห้องไปแล้ว ทิ้งให้ผมกับเปาจื่อใช้ศอกถองสีข้างกันไปมาอย่างรู้ทัน เพราะไม่ใช่แค่แพนด้าหรอกนะที่ถูกทิ้ง แต่ซาลาเปาแสนนุ่มนิ่มก็โดนกวางทิ้งเช่นกัน ใช่ซี๊~~ ผมมันก็แค่ลูกชายกับเพื่อนนี่!! ไหนเลยจะเทียบเท่าสถานะกวางได้เล่า ได้ที สบโอกาสทีไรเป็นถีบหัวส่งแพนด้าให้น้ำตาตกหลบเลียแผลกุซิกๆ อยู่ตามมุมตึกกัดผ้าเช็ดหน้า ดูพี่ชายทั้งสองอิ๊งอ๊างกันนอกหอตลอดดดดดด

                    นี่ไม่ได้โกรธนะ เปล๊าเลย ไม่ได้แฉเพราะหมั่นไส้ด้วย ผมแค่เขียนบันทึกของผมตามปกติ ขอย้ำ!

                    นอกจากเตียงจะเป็นแบบคิงไซส์หรูหราอลังการแล้ว ห้องน้ำก็ยังอลังการงานสร้างไม่แพ้กันด้วยห้องกระจกใส แบบที่คู่รักมักชอบมาจองอยู่ด้วยกัน พี่ชายผมทั้งสองเลยไม่พลาดโอกาสที่จะลองดูบ้าง.....มั้ง? ผมแค่พูดลอยๆ ออกความคิดนะ ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆ ก็แค่ห้องน้ำกระจกใสที่มีผ้าม่านรูดปิดจากด้านนอก และตัวอ่างน้ำกับฝักบัวซึ่งอยู่คนละโซนกันแต่มองเห็นกันได้ถ้าอยู่ภายในห้อง ที่สำคัญอ่างน้ำมันกว้างขนาดสองคนลงไปนอนแช่พร้อมกันได้เลยทีเดียว เยี่ยม.....ผมว่าผมเลิกสนใจจะดีกว่า เพราะคืนนี้ผมว่าต่อให้ผมตะโกนเรียกหรือเคาะประตูให้ตาย ห้องนอนของตุ้ยจางและพี่ลู่หานของผมคงไม่มีทางเปิดต้อนรับใครแน่นอน นี่ผมคงได้กลายเป็นเด็กมีปัญหาที่พ่อแม่ทิ้งจริงๆ สินะ อ๊ะ! เปล่าๆ ผมหมายถึง พี่ชายทั้งสองคนทิ้ง ไม่ได้บอกว่า ผู้ปกครองทิ้งอย่าเข้าใจผมผิดสิ

                    เช้ารุ่งขึ้นเราต้องไปอัดรายการต่อก่อนบินกลับเกาหลี รายการไรเหรอ? เหอๆ ไม่อยากพูดเลยว่า ครั้งนี้พวกคุณคงได้เห็นฝีมือศิลปะปิกัสโซ่กลับชาติมาเกิดของพี่คริสอีกแล้วแน่ พี่ชายผมวาดรูปน่ารักจะตาย พวกคุณนี่ชอบไปล้อพี่เขาจัง ดูอย่างกวางน้อยสิ เห็นพี่ผมวาดรูปทีไรหัวเราะเริงร่าทุกทีแล้วก็ชอบให้พี่ผมวาดนั่นวาดนี่ให้ตัวเองทาย จริงๆ แล้วผมว่า กวางน้อยก็ฝีมือไม่ต่างจากพี่คริสนะ สงสัยจะออสโมซิสกันมาทางห้องน้ำกระจกใส เหอๆ เปล่าเว้ยไม่ได้ว่าอะไร ไม่ได้แฉ แค่ลองคิดสรุปผลการทดลองแล้วจดบันทึกไว้เฉยๆ ก็แค่นั้น...

                    “ยืนนานๆ โอเคมั้ย?”

                    เสียงทุ้มต่ำเครือในลำคอเอ่ยขึ้นมาเบาๆ เพื่อถามใครอีกคนที่ยืนอยู่เคียงกันด้านหลังเวที ผมกับเปาจื่อที่กำลังจัดแต่งทรงผมอยู่เลยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นแต่ขยับเข้าไปใกล้ๆ อีกนิดเพื่อฟังความบทสนทนานั้นกันต่อ

                    “ไม่โอเคก็ต้องโอเคอยู่ดีไม่ใช่หรือไง”

                    อ้าวๆ เหมือนมีเหวี่ยงๆ

                    “ถ้าสลับตำแหน่งที่ยืนได้ก็มายืนข้างๆ ฉันแล้วกันนะเดี๋ยวฉันดูนายเอง”

                    “............” กวางไม่ได้ตอบคำอะไรในประโยคนั้นและไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ก็ส่งยิ้มให้ตุ้ยจาง จนพอหันมาเจอหน้าพวกผม พวกผมสองคนเลยต้องพากันสกิปปี้เท้าหนีห่างให้ไกลรัศมีของบุคคลอันเป็นที่รักทั้งสองนี้ทันที สุดท้ายเป็นไงล่ะ.. เลิฟ กันกลางรายการออกหน้าออกตาซะจนน่าหมันไส้! มีอยู่ช่วงนึงที่กวางน้อยจะล้ม มันดูเหมือนเจ้าตัวลื่นเพราะพื้นแต่จริงๆ ผลจากห้องน้ำกระจกใสและเตียงนอนแบบคิงไซส์ซะมากกว่านะ พี่ชายสุดหล่อของผมถึงได้ประคบประหงมไม่ห่างตัวพลางสร้างโลกส่วนตัวกันสองต่อสองบนเวทีแบบนี้ เอาเถอะ ปล่อยเขาไปเหอะ นานๆ ทีไม่ซึนใส่กันก็ดี เพียงแต่จะรู้ตัวกันหรือเปล่าว่าวันนี้มันมากเกินไปจนตกเป็นเป้าสายตาของทุกคนไปหมดแล้วน่ะ

                    ยังไงซะ ผมก็รักพี่ผมสองคนนี้มาก และหวังให้พวกเขาไม่เจอเรื่องยุ่งยากลำบากใจกันก็แล้วกัน

                    ตอนนี้ผมเดินทางกลับมาถึงเกาหลีแล้ว และก่อนที่เราจะกลับเข้าหอพัก ผมยังคงเห็นพี่คริสกับพี่ลู่เดินคุยหนุงหนิงอย่างกับทั้งสนามบินมีกันอยู่เพียงแค่สองคน อดไม่ได้จริงๆ

                    “เสี่ยวลู่!

                    “ว่าไง?” กวางน้อยหันมายิ้มเมื่อผมร้องเรียก

                    “วันหลังถ้าว่างจากอาบน้ำกับตุ้ยจางแล้ว มาอาบน้ำด้วยกันกับผมน้า~~~

                    สิ้นคำพูดของผมประโยคนั้น.....ผมก็เกือบได้กลายเป็นศพแพนด้าที่หล่อที่สุดในโลกอยู่กลางสนามบินของ ประเทศเกาหลี เมืองที่พวกผมยังต้องดำเนินชีวิตกันต่อไป



     

                                                                                                                    ราตรีสวัสดิ์........หวงจื่อเทา

                    ปล. นี่ไม่ใช่ว่าเพราะชอปปิ้งจนหมดตัวแล้วเลยเอาพี่ชายมาขายกินหรอกนะ แต่....เพื่อเป็นการสนับสนุนการเขียนบันทึกนี้ต่อไป โปรดบริจาคมาได้ที่ XX-XXXXX-XX ทางเราจะบริการส่งคลิปกล้องวงจรปิดจากห้องน้ำกระจกและเตียงคิงไซส์นั้นไปให้ท่านถึงบ้าน.....


    -----------------------------------


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×