ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 3]เพื่อนออนไลน์((แก้ไข))
ชื่อ ลีดงแฮ
นักเรียนผู้มีผลการเรียนอยู่ในระดับเดียวกับคยูฮยอน
หน้าหวานเป็นที่สองรองจากคยูฮยอน((อันนี้ความคิดส่วนตัว))
ขี้โวยวายและขี้อาย + ซุ่มซ่าม เป็นที่หนึ่ง
มักจะโดนฮยอกแจลวนลาม เอ้ยล่วงเกินโดยไม่รู้ตัวอยู่บ่อยๆ
เป็นเพื่อนสนิทต่างโรงเรียนกับคยูฮยอน
และเรียนอยู่ที่สถาบันกวดวิชาเช่นเดียวกับคยูฮยอน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คยูทำอะไรอยู่ลูกได้เวลากินข้าวแล้วนะครับลูก”
“ครับแม่ขอสิบนาทีนะครับ”
“เร็วๆนะครับลูก”
“ครับแม่”ตาคู่สวยกำลังจดจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของคยูฮยอนได้มากขนาดนี้ก็คงจะไม่พ้น...
Lucky say:ครับ ผมเข้าใจ ผมเองก็มีโลกที่คล้ายๆกับคุณเหมือนกันนั่นแหละครับ
Foxy say:ขอบคุณมากนะครับ ผมชอบคุยกะคุณมากเลย แต่วันนี้ผมคงต้องไปแล้วล่ะครับ บ๊ายบายนะครับ^^
Lucky say:okครับ บ๊ายบายครับ
เว็บ lonelymyworld.com เว็บไซค์ของคนขี้เหงาและมีโลกส่วนตัวสูง เว็บที่คยูฮยอนเข้าบ่อยมากที่สุด ทุกๆวันจะมีคนแอดเข้ามาขอเค้าเพื่อนเป็นจำนวนไม่น้อย รวมถึงวันนี้ด้วยเช่นกัน
“หืม?...Simba...ใครหว่า”มือบางแดร็กเมาส์ที่ปุ่มตอบรับ ก่อนจะปรากฏหน้าต่างแชทขึ้นมา และการสนทนาก็เริ่มขึ้น
Lucky say:สวัสดีครับ
Simba:Hi
“อะไรเนี่ยพูดจาเย็นชาชะมัด เป็นคนขอแอดเข้ามาแท้ๆแต่ช่างเถอะ คงเป็นพวกเด็กมีปัญหา ถึงต้องการเพื่อนคุยแก้เหงา” ((ตัวเองก็ไม่ได้ต่างกันเลยนะนั่น))
Lucky say: What’s your name
Simba say: I undesirable to tell you
Lucky say: OKWhat do you want to speak with me
Simba say: I don’t know .You can start issue?
Lucky say: Um…OK but Can you speak Korean
Simba say: Yes,I can
Lucky say: OK but today I must to go ahead you can see me in tomorrow ok?
Samba say: Um OK
Lucky is offline you can’t connect with him.
“ไปแล้วเหรอ หึน่าสนใจดีเห็นว่าเป็นเว็บไร้สาระไม่นึกว่าจะมีเรื่องน่าสนุกเหมือนกัน”ร่างสูงกำลังนั่งมองหน้าจอที่ขึ้นหน้าต่างแชทที่คู่สนทนาของเขาเพิ่งจะออฟไลน์ออกไปเมื่อครู่
“ซีวอน ฮยอกแจมาหาแหน่ะลูก”เมื่อผู้เป็นแม่เรียกซีวอนจึงจำต้องลุกออกจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ เพื่อไปหาเพื่อนรักของเค้า และเมื่อลงมาถึงชั้นล่างของบ้าน ซีวอนก็ต้องประหลาดใจ เพราะคราวนี้ฮยอกแจไม่ได้มาคนเดียวเหมือนทุกครั้ง ซีวอนเดินไปหาฮยอกแจที่ยืนยิ้ม^^อยู่ข้างๆร่างสูงอีกคน ที่ไม่คุ้นหน้านัก
“นายพาใครมา พามาทำไม”
“นี่ก็ฮันคยองไงครับซีวอน ที่เป็นเพื่อนใหม่ของห้องเราไงครับ”
“ฉันไม่ยักกะเคยเห็นหน้า”
“เฮ้ย แต่ฉันยังคุยกับนายอยู่เลยนะเมื่อวานนี้อ่ะ ก็...ที่นายเมินฉันไง จำไม่ได้เร๊อะ= =’”
“จำไม่ได้”ซีวอนตอบอย่างไม่ใส่ใจอย่างเคยนิสัย แต่ฮันคยองก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะระหว่างทางที่มาบ้านซีวอน ฮยอกแจก็พูดถึงซีวอนคนนี้ให้เค้าฟังมาไม่น้อย ฮยอกแจเองก็เคยถูกซีวอนเมินเหมือนกันแต่ในที่สุดก็กลายมาเป้นเพื่อนสนิทกันจนได้ เค้าเองก็จะไม่ยอมแพ้
“ผมจะเอานี่มาให้น่ะครับ”ฮยอกแจยื่นตั๋วอะไรบางอย่างให้ร่างสูง ซีวอนรับมาพิจารณาอย่างไม่ค่อยใส่ใจเท่าไรนัก
“บ้านนายจะจัดทัวติ๊งต๊องอีกแล้วเหรอ”
“มันเปนการคืนกำไรให้นักเรียนต่างหากละครับ แล้วคุณก็เป็นเพื่อนผมถึงได้มาชวนนะครับ”
“แล้วไอ้หน้าจิ้งจกนี่ไปรึเปล่า”ซีวอนพูดพลางหันไปมองหน้าฮันคยองซึ่งกำลังใช้สายตาสำรวจรอบๆบ้านของซีวอนอยู่
“หืม หมายถึงฉันเหรอ”ฮันคยองพูดพร้อมชี้นิ้วไปที่ตัวเอง
“แล้วนายคิดว่าฉันหมายถึงใครล่ะ ฮยอกแจรึไง”
“-*-ฉันก็ต้องไปอยู่แล้วล่ะ ฮยอกแจอุตส่ามาชวนทั้งที”
“ฮยอกแจนายไปชวนมันทำไม”
“อ่าก็ผมเห็นว่า คุณฮันคยองก็เป็นเพื่อนคนนึงนี่ครับ แล้วผมเองก็ไม่ใช่คนจ่ายเงินค่าทัวร์ ผมไม่เสียหายอยู่แล้ว^^”
“-*-นายนี่ล่ะก็นะ แล้วต้องเตรียมอะไรไปบ้างแล้วไปที่ไหน”
“ไปหมู่เกาะทางใต้ครับครับ สัมภาระก็แค่เสื้อผ้าแล้วก็ของใช้ส่วนตัว อ้อมือถือไม่จำเป็นต้องแบกไปก็ได้นะครับ เพราะที่นั่นไร้ซึ่งสัญญาณใดๆทั้งสิ้น เหมือนกับถูกตัดขาดจากโลกภายนอกเลยล่ะครับ^^”
“อืมokชั้นไปก็ได้แล้วนี่พวกนายจะกลับรึยัง”
“ครับ คุณฮันคยองเอารถมาคุณไม่ต้องไปส่งก็ได้”
“อืม เพราะฉันเองก็กะว่าจะให้พวกนายกลับเองอยู่แล้วล่ะ ฉันคงไม่ไปส่งหรอกนะ”
“^^ครับๆคุณฮันคยองไปกันเถอะครับ”
“อืม ฉันกลับก่อนนะ"
"มีใครล่ามโซ่นายไว้รึเปล่าล่ะ จะไปก็ไป”
"มีใครล่ามโซ่นายไว้รึเปล่าล่ะ จะไปก็ไป”
“-*-”
ณ โรงเรียนมัธยมปลาย ฮันซารัง
“ฮัลโหลฮยอกแจ”
(ครับ??อะแค่กๆ)
“อ่าวนั่นนายไม่สบายเหรอ มิน่าถึงไม่มาโรงเรียน”
(ครับผมรู้สึกว่า อะแค่กๆๆๆ ผมจะ แค่กๆ ผมจะไม่สบายแล้วก็เป้นไข้นิดหน่อยน่ะครับ ก็เลย แค่กๆๆๆ ไม่ได้โรงเรียน ขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้บอก)
“อืมๆ ก็ไม่มีอะไรหรอกฉันก็แค่แปลกใจที่นายไม่มา โอ๊ย!”
“อ๊ะ ขอโทษครับๆๆๆ”
“นายเดินภาษาอะไรของนายเนี่ยห๊ะ! ไม่เห็นคนรึไง”
“ผมขอโทษครับ รุ่นพี่ผมเดินไม่ดูเอง”
“คยูฮยอนมีเรื่องอะไร อ๊ะ พี่ซีวอน!”
“พี่ซีวอนเหรอ? ผมขอโทษจริงๆครับ”ซีวอนมองไปที่หน้าอกของคยูฮยอนเพื่อมองดูชื่อของคู่สนทนา
“โจว คยูฮยอนเหรอ หึหึ”ซีวอนพูดจบก็ถลาเข้าหาร่างบาง พร้อมประกบจูบลงไปบนกลีบปากหวาน
“อุ๊บ!! อื้อออ”มือบางเริ่มทุบไปที่อกแกร่งที่เต็มไปด้วยซิกแพ็ก เพื่อบ่งบอกถึงความไม่เคย และอากาศที่ใช้หายใจก็เริ่มติดขัด ซีวอนผละออกมาก่อนยกยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะเอ่ย
“ครั้งนี้ฉันจะลงโทษนายแค่นี้แต่ถ้ามีครั้งหน้านายโดนหนักกว่านี้แน่ โจว คยูฮยอน ไม่สิ ฉันว่านายนี่หน้าเหมือนคิตตี้เลยนะ อืม...ต่อไปนี้ฉันจะเรียกนายว่าคิตตี้หึหึคิตตี้ของฉัน และในฐานะที่นายทำร้ายร่างกายฉัน(?)เพราะฉะนั้นนายห้ามขัดขืนเด็ดขาด”ซีวอนพูดจบก็หันหลังเดินหนีไปในทันทีไม่เปิดโอกาสให้คยูฮยอนได้พูดหรือได้ค้านอะไรเลยแม้แต่น้อย คยูฮยอนจึงได้แต่ยืนอึ้งอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน จนกระทั่งซองมินที่เริ่มหายช็อกซีนีม่าดังขึ้น คยูฮยอนจึงหลุดออกจากภวังค์ของตน
“จะว่าไปหมอนั่นก็น่ารักดี ไม่สิ เข้าขั้นสวยเลยต่างหาก โจว คยูฮยอน หึหึ คิตตี้ของฉันมันไม่จบแค่นี้แน่ หึหึหึ”ซีวอนพึมพำอยู่คนเดียวโดยไม่ได้รับรู้ถึงฮันคยองที่เข้ามาอย่างเงียบๆ
“นี่ซีว๊อนนนน!!!”พูดเสียงดังตามนิสัยของคนจีน และคนปฏิกิริยาตอบสนองไวอย่างชเว ซีวอนก็...
พลั่ก!!!
“โอ๊ย ชีวอนนายทีบชั้นทำมายเนี่ย”((สำเนียงแปร่งๆตามสไตร์อิป๋า))
“ไอ้เจ๊กพลัดถิ่น ใครใช้ให้แกเข้ามาเงียบๆล่ะห๊ะ! สมควรแล้วสำหรับแกน่ะ”
“ก็ชั้นเห็นนายพูดถึงคิตตี้ๆอะไรเนี่ยแหละ นายอยากได้คิตตี้เหรอ เอามะชั้นซือให้”
“แกเอาเวลาของแกไปหัดพูดให้ชัดก่อนเถอะไอ้เจ๊กพลัดถิ่น”
“-*-okokชั้นไม่เถียงกับนายดีกว่า วาจานายมันทิ่มใจแดงจึ๊ดเลย”
“เค้าเรียกแทงใจดำเฟ้ย แล้วก็ต้องใช้คำว่าจี๊ด ไม่ใช่ จึ๊ด ไอ้เจ๊กหลงเผ่าเอ๊ย”
“ง่ะ นายเลิกเรียกชั้นว่าเจ๊กซะทีเหอะ ขอร้องอ่ะ”((สำหรับคนจีนการถูกเรียกว่าเจ๊กถือเป็นการดูถูกครับ))
“แล้วตกลงนายมีอะไร ไอ้จิ้งจกกลายพันธุ์”
“จิ้งจกกลายพันธุ์-*-เออก็ยังดีกว่าเจ๊กล่ะวะ ชั้นก็แค่จะมาถามว่าวันนี้ฮยอกแจไปไหน ทำไมไม่โรงเรียน”
“ฮยอกแจไม่สบายเลยไม่มาโรงเรียน นายมีธุระแค่นี้ใช่มั๊ย ชั้นจะขึ้นเรียน”พูดจบซีวอนก็เดินขึ้นตึกเรียนไปในทันทีโดยไม่รอฟังคำตอบของฮันคยองเลยแม้แต่น้อย
“ง่ะ-*- ไอ้คุณชาย กล้ามอัดลมเอ๊ย ถ้าไม่ติดว่าชั้นไม่มีเพื่อนล่ะก็ชั้นไม่ง้อนายร๊อก”((สรุปแกก็ต้องง้อเค้าอยู่ดีจะบ่นเพื่อ??))พูดจบฮันคยองก็เดินขึ้นตึกเรียนตามซีวอนไป...
อ่านtalkด้วยน้าขอร้องล่ะ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แก้ไขคร๊าบ
รุสึกเบลอๆเลยพิมผิดพิมถูกขอโต๊ดก๊าบบบ
ไวรัสกลับมาแว้ววววววววว
ช่วงนี้ซ้อมดนตรีหนักมากกกกกกกกกกเลยครับ
แถมผมเองก็ไม่สบายมาเกือบเดือนแล้ว
ผมก็เลยไม่ได้มาอัพทุกวันนี้กลับมาบ้านก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้วอ่าครับ
ต้องขอโทษด้วยนะครับ
ยังไงก็ช่วยเม้นให้ด้วยนะครับ
ตอนต่อไปขอสัก60เม้นอัพได้มั๊ยอ่า
นี่ผมก็ฝืนร่างกายมาอัพเลยนะเนี่ย
พูดเรื่องจริงครับตอนนี้ขอผลัดไปก่อนสำหรับบทสนทนานะครับ
ไม่ไหวจริงๆ
แล้วเจอกันตอนต่อไปครับ
บ๊าย บี
แก้ไขคร๊าบ
รุสึกเบลอๆเลยพิมผิดพิมถูกขอโต๊ดก๊าบบบ
ไวรัสกลับมาแว้ววววววววว
ช่วงนี้ซ้อมดนตรีหนักมากกกกกกกกกกเลยครับ
แถมผมเองก็ไม่สบายมาเกือบเดือนแล้ว
ผมก็เลยไม่ได้มาอัพทุกวันนี้กลับมาบ้านก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้วอ่าครับ
ต้องขอโทษด้วยนะครับ
ยังไงก็ช่วยเม้นให้ด้วยนะครับ
ตอนต่อไปขอสัก60เม้นอัพได้มั๊ยอ่า
นี่ผมก็ฝืนร่างกายมาอัพเลยนะเนี่ย
พูดเรื่องจริงครับตอนนี้ขอผลัดไปก่อนสำหรับบทสนทนานะครับ
ไม่ไหวจริงๆ
แล้วเจอกันตอนต่อไปครับ
บ๊าย บี
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น