คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ให้อาหาร?!
ปัง เสียงปิดประตูห้องทำงานของซันซัสดังขึ้นทำให้รู้ว่ามีคนเข้ามา
"เห้ อย่าดันสิเบล" มาม่อนบ่นเบลที่ดันประตู
"นายใช้ภาพมายาเข้าไปสิมาม่อน" เบลบอก
"เร็วสิเว้ยยย อุบ!" ทุกคนตะครุบปากสควอโล่ไว้ทันดี
"นี่อย่าเสียงดังสิฮะ สควอโล่" เจ้ลูซติ
"เร็วฉันอยากรู้ว่าบอสจะเป็นยังไง" เลวี่เร่ง
"งั้นแกไม่ต้องเข้าไปคนเดียวและกัน ชิชิชิ" เบลถีบเลวี่กระเด็นออกจากกองคนแอบดู
ชิ คิดว่าฉันไม่รู้รึยังไง และไอบอสบ้านี่เซ่อรึไงนั่งหลับตาอยู่บนเก้าอี้มันหลับจิงป่าววะหรือตาย =0=
"ซันซัส"ฉันเดินไปข้างๆเก้าอี้และเอามือโบกข้างหน้าซันซัส แต่รู้สึกได้ถึงพลังภาพมายาที่มาม่อนสร้างปิดคน4คน(เลวี่กระเด็นหายไปแล้ว) หึ ได้เลยอยากแอบดูนักใช่ไหม :)
"โอ้ย" ฉันล้มลงนักบนตักซันซัสพอดิบพอดีซึ่งโชคดีที่ไม่มีเลวี่ ถ้าเลวี่อยู่รับรองว่าภาพมายาพัง แต่ขนาดฉันล้มใส่ขนาดนี้ซันซัสยังไม่คิดจะตื่นขึ้นมาเลย ตายยังวะ ฉันนั่งบนตักเขาและฉันตัวเล็กกว่าเขาเยอะเลย ดูท่าน่าจะ180ปลายๆ แต่ฉันแค่157 ฉันเงยหน้าไปฟังเสียงลมหายใจของเขา บอกเลยว่าหลับสนิทสุดๆ
หมับ
เขาคว้าไหล่ฉันทั้ง 2 ข้างไม่ให้ขยับหนี
"จะทำอะไรของเธอ:)" ซันซัสยิ้มเบาๆ
"จะบ้าหรอนายปล่อยเส้" ฉันขยับตัวหนีอย่างแรง แต่ก็สู้แรงไอ้บอสบ้านี้ไม่ได้
"จะออกไปดีๆหรือจะออกไปพร้อมน้ำตา"
แอ๊ด ปั้ง!
เสียงปิดประตูแต่ไม่มีคนบ่งบอกได้ดีว่าเป็นฝีมือของมาม่อน
"ตั้งใจจะทำอะไร" ซันซัสถาม
"ก็แกล้งเจ้าพวกนั้นไง จะอะไรละ" ฉันบอกและสะบัดหน้าหนี
"หึ" ซันซัสไม่ยอมปล่อยจากตัวฉันแต่รั้งเข้าหาตัวเลือดที่ไหลเวียนในร่างกายคนตรงหน้าทำให้ใจสั่นอาการเหมือนคนขาดยา=_= ฉันเว่อ ความจริงมันก็แค่กระหายน้ำมากเหมือนจะลงแดงตายเอาเหมือนกัน
กึก
เลือดสีแดงขุ่นๆไหลออกจากตัวเขาอย่างช้าๆไล่จากต้นขอไปจนถึงไหปราร้า
"อึก ไม่!" ฉันผลักหนีจากคนตรงหน้าเมื่อรู้สึกว่าดื่มเลือดคนตรงหน้ามามองแล้ว
"หึ" ซันซัสจับคางฉันเชิดขึ้นไปสบตากับเขา แต่ฉันหลบตา
"จะเลี้ยงแวมไพร์ก็ต้องให้อาหารสิ :)"
Highlight"จะเลี้ยงแวมไพร์ก็ต้องให้อาหารสิ :)"<<ซันซัส
ความคิดเห็น