ลำดับตอนที่ #23
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : เซ็งแกงกะหรี่
หลังจากที่พวกเรากลับมาที่ฐานทัพฉันก็พึ่งรู้ว่ามีผู้หญิงผมสีน้ำเงินที่ชื่อรันมิลจิหลังจากที่เธอเห็นฉัน เธอช็อกสุดๆ หรือว่าในอนาคตฉันจะรู้จักกับเธอ รีบอร์นด้วยฉันพึ่งเจอทุกคนก็วันนี้ฉันขอให้รีบอร์นติดต่อคุซาคาเบะให้บอกฮิบาริว่าฉันจะพักที่นี่ก่อน แต่คุซาคาเบะก็บอกว่าฮิบาริบินไปอิตาลีเมื่อวาน และเขาก็ไม่ยอมบอกฉันสักคำ ฉันได้รับรู้ว่าวองโกเล่พังพินาศด้วยฝีมือของไอเบียคุรันที่ฉันเจอตอนอยู่อิตาลี! ยืนยันความเป็นอยู่ของวาเรียไม่ได้.. ช่างเหอะ ไม่ตายหรอก ฉันที่นั่งอยู่กับฮารุกับเคียวโกะที่กำลังทำแกงกระหรี่อยู่รอทุกคน แต่เหมือนเคียวโกะจะกังวลเรื่องเรียวเฮมากเพราะรีบอร์นบอกว่าเรียวเฮไม่รู้อยู่ที่ไหน
"เห้ย ตัวไรอ่ะ"ฉันสะดุ้งเพราะว่ามีไอก้อนดำๆโผล่มาจากใต้อ่างล้างจาน
"ว้าย"
"อ้าย"
"เกิดอะไรขึ้นหน่ะ"สึนะพุ่งเข้ามาในห้องทันที
"นี่มันอะไรหน่ะ"โกคุเดินเข้าไปแตะมัน พึบ โดนทับ
"อ่อ จางนินิหรอ"สึนะพูดขึ้นไม่รู้จักค่ะ
"ผมจางนินิช่างประดิษฐ์ดัดแปลงอาวุธของวองโกเล่ ผมได้เติบโตขึ้นจากวันนั้น ตอนนี้ผมได้เป็นช่างใหญ่มือ1ไปแล้วครับ"
"แล้วนายมาทำอะไรตรงนี้ละ"สึนะยังไม่อดสงสัย
"อ๋อ คือผมมาซ่อมท่อต่ออะครับ แต่ไม่รู้ทำไม ของมันเยอะแยะไปหมดเลย"จางนินิหอบอะไหล่อะไรไม่รู้ออกมาเต็ม
"นั้นพัฒนาและหรอ!"สึนะและยามาโมโกคุเดระพูดขึ้น
"จะลุกได้ยังลุง!!!!!"โกคุเดระพูดหลังจากที่โดนทับมานาน
"อ่อ ครับๆๆ"
"โอ้ยๆๆๆๆๆๆ"
ฉันเข้าไปพยุงโกคุเดระและโยนเขาให้ฮารุ
"เอ๊ะ"
"อะไรหรอชิซูมิ"ยามาโมโตะที่ขำๆอยู่ถามฉัน
"กลิ่นแบบนี้มัน"สึนะพูดขึ้น
"อ่ะ แกงกระหรี่ ขอโทดนะจ๊ะถ้าฉันระวังกว่านี้"เคียวโกะที่โทษตัวเองอยู่ทำหน้าเศร้าหนักกว่าเดิม
"อ๋อ ไม่หรอกนะ ฉันก็เป็นบ่อย”ได้ข่าวว่านายไม่เคยทำแกงกะหรี่นะสึนะ ไม่ใช่แค่แกงกะหรี่ นายไม่เคยทำอาหารเลยนะสึนะ!!!!!
"ใช่ค่ะๆ ฮารุก็เป็นบ่อยเลยหล่ะค่ะ"
ปึก!
"เอาหล่ะ เรื่องเทคนิค พื้นฐานการต่อสู้ในยุคนี้ฉันจะเป็นคนสอนให้เอง เอ้าเร็วหน่อย"เอ๊ะ สอนอะไรนะ?
"อะไรของเธอห้าาา จู่ๆก็มาฉอดๆใส่แบบนี้ห้าาาาา"โกคุโกเดระโกนขึ้น
"เรียนแบบสควอโล่ทำไม"ยามาโมโตะพูดขึ้น
"ใช่เลย"สควอโล่ชัดๆ
"ต่อจากนี้หน่วยทัพค้าของแบล็กสเปลกำลังเข้ามาที่ญี่ปุ่น เร็วๆหน่อย"รันพูดแบบไม่สนใจใคร
"แบล็กสเปล?"สึนะทำหน้างง
"มันคืออะไรหน่ะ"ยามาโมโตะถาม ฉันที่นั่งมองพวกเขาคุยกันอยู่ก็อดสนใจจะฟังไม่ได้
"แต่เดิมนั้น มิวฟิโอเล่มี2แฟมิลี่1จิสโรเนโรแฟมิลี่กับเจ็ทโซ่แฟมิลี่ เครื่องแบบสีดำจะถนัดใช้การต่อสู้และป่าเถื่อน เครื่องแบบสีขาวจะถนัดใช้สมองและกุลยุทธ์ เพราะฉะนั้นถ้าแบล็กสเปลลุยเข้ามาเต็มแรงละแย่แน่ เร็วเข้า"รันเล่าให้ทุกคนคราวๆ และหันมามองฉันระยะๆ
"ดะเดียวสิ"สึนะที่เอ๋อๆอยู่ ทำท่าจะถามต่อ
"อย่าพูดมากจะฝึกหรือไม่ฝึก"รันตัดบททำเอาโกคุเดระจะโวยวายอีกรอบ
"ฝึกสิครับ"สึนะรีบตอบทันควัน
"ฮึ่ย รุ่นที่10ว่าไงก็ว่าตามกัน"โกคุเดระพูดแต่สีหน้าไม่ยอมรับมาก
"555น่าสนุกดีนะ"ยามาโมโตะที่ยังไม่รู้เรื่องอะไรก็ยังคงร่าเริงต่อ
"ที่นี้มีห้องที่อาละวาดได้เต็มที่ไหมรีบอร์น"รันหันไปถามรีบอร์น
"ฉันก็ไม่รู้"รีบอร์นตอบแบบขอไปที
"ถ้าอย่างงั้นใช้ห้องเทรนนิ่งรูมก็น่าจะได้นะครับ"
"โอเคงั้นไปที่นั้นเลย นำทางหน่อย"
พรึบ
"เอ๊ะ"หลังจากที่ฉันนั่งเงียบฟังทุกคนคุยกันตั้งนาน รันเดินมาจับแขนฉันและลากเดินไปด้วย ตามด้วยสายตาแปลกใจของฉันและอีกหลายๆคน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น