คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกของสมาชิกคนใหม่จากวินดีเช่
เหุเิาวินีเ่ พวผมรับนที่ไม่รู้ัและท่าทาไม่น่าไว้ใอย่าแรมา แ่ผมเห็นเธอรั้แร็รู้สึสสารับใเลยละ เธอูเหมือนผ่านสรามอันหนัหน่วาที่ไหนมาอย่าั้นแหละ สภาพเธอูไม่ไ้เลยทีเียว เธอใส่เสื้อยืสีำัวให่ที่ารุริ่พร้อมับผ้าพันแผลที่พันนะเหมือนอมบี้ เพราะผ้าพันแผลที่พันลวๆนี่อวินีเ่นะ วินีเ่ยัีนะที่ยัใส่ใพันแผลให้ นี่ถือว่าเมาแล้วละมั้ ่อนอื่นผม้อพาเธอไปหาสึนะ่อนสินะ
“สึนะ อเ้าไปนะ”ผมพูแล้วเปิประูเ้าไปทันที ็พบับบอสที่นั่ทำานอย่ามัเม่นไม่ไ้เยหน้ามามอผมับผู้มาเยือนเลย
“อื้ม ว่าไละยามาโมโะ”สึนะถาม
“ือว่า ันมารายานเรื่อวินีเ่นะ”
“หะ! วินีเ่...ใรอะ?”สึนะที่ใว่าเป็นเรื่อวินีเ่็ไ้เยหน้าึ้นมามอผู้มาเยือนใหม่
“ือว่า วินีเ่อร้อใหู้แลเ็นนี้ไว้น่ะ แล้วัน็ลไปแล้ว้วยสิ^^;”
“ห๊าาาาาา เียวนะ! แล้วเธอเป็นใร?”สึนะถาม
“ไม่รู้ เธอเหมือนเสียวามทรำแล้ววามสามารถในารใ้ีวิไปน่ะ^^;”
“-0- ือว่านะ ยามาโมโะ”สึนะูไม่ไว้ใเหมือนพวโุเระเลย
“สึนะือว่าันะ..”
“นายพาเธอไปทำแผลใหม่่อนสิ แผลเ็มัวแบบนี้เ็บแย่เลย นาย่วยูแลเธอไป่อนไ้ไหมยามาโมโะ เียวเรา่อยุยันนะ^^;;”สึนะยิ้มเื่อนๆมาทาผม พร้อมับอร้อ ผมิไ้ยัไว่าสึนะะไม่เปิใให้เธอ สึนะที่ใว้าเหมือนท้อฟ้านนี้นี่แหละ! ถึไ้เป็นบอสพวผมไ้
“ไ้ ันะูแลเธอนนี้เอ!”ผมพูรับและมอไปที่เ็ผู้หิที่อนนี้ยืนเหมอออไปนอหน้า่า
“ไปันเถอะ^^”ผมเินไปึมือเธอให้ออมาาห้อนั้นอย่าโยี
ห้ออผม
“เธอไปนั่บนเีย่อนไ้เลยนะ”ผมพูและเินไปหยิบล่อปมพยาบาลส่วนัว วามริานทัพพวผมมีห้อพยาบาล แ่ปิแล้วพวผม็ะทำันเอมาว่าเลยมีอุปร์ทำแผลส่วนัว้วย เพราะว่าถึเินไปถึห้อพยาบาล แล้วถ้าไม่มีนอยู่็้อทำแผลเออยู่ี
“...”
“อะ อ่าว ไปยืนอะไรรนั้นอะ-0-”ผมถามเพราะว่าเธอยัยืนอยู่ที่เิมและ็เหม่อมอรอบัว
“...”
“เห้อ มานี้ๆ”ผมเินไปับมือเธอและึให้มานั่ลับเีย และ่อยๆแะผ้าพันแผลอันเ่าออ
“...”
“เ็บไหมเนี่ย”ผมถาม
“...”
“เธอฟัภาษาี่ปุ่นไ้ไหม เ้าใที่ผมพูหรือป่าว”ผมถาม
“...”เธอเลื่อนสายมามอหน้าผม เป็นรั้แรที่ผมไ้สบาเธอ สะ สวยะมั-..- นี่นาเธอมอมแมมนะเนี่ย ผมทำแผลและเปลี่ยนผ้าพันแผลเสร็สับ ส่วนเรื่อเสื้อผ้าับเ็ัว้อพึ่พวาาาวะละมั้เนี่ย
“เธอรอผมอยู่ที่นี่นะ เียวผมมา^^”ผมเินรไปที่ห้ออพวาาาวะ
“ุ..ยามาโมโะ”ในะที่ผมะเาะประูห้อาาาวะ็ถูเรียไว้ะ่อน
“อ่าว โลม?”
็อๆ
“...”เียบ ไม่มีใรอบหรือพูอะไรทั้สิ้น
“ือว่า..”ผมหันไปถามโลมที่ยืนมออยู่
“เียวโะัไปเรียมอาหารเย็น”โลมอบทันที สสัยเธอรอผมถามอะ
“อ๋อ ั้นหรอเนี่ย^^”
“ั้นันไป..”
“เี๋ยว! เธอ่วยอะไรันหน่อยสิ^^;”
“ะ? ่ะ”โลมละ่วยผมแล้วละ ผมไม่ไ้บอเหุผล แ่เินนำเธอมาที่ห้อผม
“นี่ละ^^”ผมี้ไป้าในห้อ
“เอ่อ-0-; ้าในหรอะ?”โลมทำหน้าและมอมาทาผม
“รับ^^”ผมยิ้มและเปิประูให้เธอ
“!”โลมมอผู้หิแปลหน้าอย่าใ ใสุเป็นทำไมเธอมาอยู่ในห้อนอนผมสินะ
“ือเป็นนอวินีเ่น่ะ ่วยเปลี่ยนุให้เธอหน่อยไ้ไหม เป็นไปไ้ทำแผลให้ใหม่เลยไ้ไหมอะ><”ผมอร้อ เพราะผมทำแผลใ้ร่มผ้าไม่ไ้-..-
“ไ้่ะ แุ่บอบอสแล้วหรือยั”เธอถามอย่าล้าๆลัวๆ
“บอสึนะแล้วแ่ยัไม่ไ้บอทุนเลย ้อเปลี่ยนุ่อนอะนะ”ผมพู
“ั้นเียวันะไปเอาเสื้อผ้า ุอยู่เป็นเพื่อนเธอนะะ”โลมพูและเินออาห้อไป
“รับๆ”
ฟุบ!
“เห้อ..เมื่อยัเลยเนอะ”ผมทิ้ัวลนั่้าๆเธอ
“( ‘ ‘)...”เธอหันมามอหน้าผม้าไว้อย่าไม่เ้าใ ผมนี่ละ เริ่มไม่เ้าใเธอแล้ว- -;
“เมื่อยไหม? มาๆผมนวให้><”ผมพูและเอื้อมมือไปว้าไหล่
พรึบ!!!!
“!”เธอปัมือผมออแทบะทันที ไวนผมใเลยละ
“!-0- โอะ อโทษรับๆ”ผมรีบัมือเ็บทันที แปล พูอะไร็ไม่เห็นะอบโ้ แ่พอผมะโนัว ปัมือผมะไวเียว-..-?
็อๆ
“ร้าบบบบบ”
“่ะ รบวนุ..”
“อ่อ ไ้รับๆ^^”ผมเินออาห้ออัวเอมาามำออโลม
ะว่าไปเธอเป็นนที่ไหนเนี่ย ไปแ้ำรวีว่าไหมเนี่ย ผมสีำยาวถึสะโพาสีำสนิทเหมือนไม่ไ้ิอะไรเลยเนี่ย มันือนเื้อาิไหนวะ แ่พูไ้ำเียวว่าสวย สวยมา สเป็เลยละ แ่เท่าทีู่าอาาร ผมว่าีบยา=_=
รืน
“ุยามาโะะ”โลมเปิประูออมาเรียผม เผยให้เห็นเ็ผู้ที่ถูับแุ่โุโย- -?! ที่สั้นมา ามสไล์โลม และผ้าพันแผล็ยัเ็มัวอยู่ถึแม้ว่าะพันใหมู่เรียบร้อยว่าเิม็เถอะ
“ือว่า-0-?”
“เอ่อ ือันไม่มีุอะ่ะ อโทษนะะ(._.)”โลม้มหน้า้มา สสัยผมรบวนเธอเินไป- -
“ผมว่าน่ารัีๆ^^;;”ผมพูไม่ให้โลมรู้สึผิ
“....( ‘ ‘)...(._.)....(‘ ‘)”เธอหันไปมอโลม และ็้มมอัวเอและ่อยเยหน้ามามอผมอีรั้ ะสื่ออะไรอะ-0-
“ือว่า..ั้นันอัว”โลมพูแบบเร็ใ ทั้ๆที่ผมวระเป็นนเร็ใแท้ๆ
“รับ^^ เอ่อ ผมรบวนรั้สุท้าย ่วยเรียประุมให้ผมหน่อยไ้ไหมรับ”ผมหันไปถามโลมที่หันมามอผมนิ่ๆ
“่ะ”เธอรับปาและเินออไป
“แล้วเธอะเอายัไีละนี่^^”ผมมอไปที่เ็ผู้หิหน้าาน่ารัเินารหน้า
“...”
“ไปันเถอะ^^”ผมยิ้มและเอื้อมมือไปับมือเธอเพื่อที่ะึให้ไปห้อประุม
ห้อประุม
“เรียันมาทำไมฟร้ะ!”โุเระบ่นนแร
“เอาหน่า โุเระ ว่าแ่ยามาโมโะะพูเรื่ออะไรนะ^^”สึนะึให้โุเระนั่ลและหันมายิ้มให้ผม
พรึบ ผมันเธอนนั้นไป้าหน้าเบาๆ
“-0-?”นี่ือสีหน้าทุน ที่ส่ลับมา
“ใรละนั้น”ุุาาเบะที่มาเ้าประุมแทนฮิบาริถามึ้น
“โยุโยหรอเนี่ย!?”รุ่นพี่าาาวะถาม่อ
“เอ่อ..”โลมพยายามะอธิบาย
“เียวฮารุพูให้เอ่ะ ือเธอเป็นนที่วินีเ่อร้อให้พวเราูแลน่ะ่ะ ุสึนะ ุสึนะให้เธออยู่ับพวเราไ้ไหมะ”ฮารุอธิบายและหันไปอสึนะ
“ใ่แล้วละสึนะ ันะเป็นนรับผิอบูแลเธอเอ”ผมพูและมอหน้าสวยที่เมินทุนมอไปแ่อมพิวเอร์เท่านั้น ูสนในะ
“(. .)”
“อ่าไ้แหละ”สึนะอบ
“รุ่นที่10!!”
“-0-”
“ะีหรอรับ”โุเระทำท่าะ้าน
“ีสิ่ะ ุโุเระมีปัหาับุสึนะหรอ่ะ!”ฮารุโพล่ึ้น
“ป่าว- -!!!”โุเระอบและสะบัหน้าหนี
“พวันะ่วยูแลเอนะสึนะุ”เียวโะพูอีแร
“รับ ั้นเอาามนี้นะ แ่ว่ายามาโมโะ้อหาื่อให้เธอ้วยนะ”สึนะพู ริสิ เธอยัไม่มีื่อเลยนี่หน่า
“(‘ ‘)?”
“เรื่อนั้นน่ะ ให้ยามาโมโะัารละัน :)”โุเระพูยิ้มๆ
“ะันหรอ”ผมี้ัวเออย่าวย ผมไม่รู้เรื่อพวนี้เลยแหะ
“ใ่ อบไม่ใ่หรอ :)”โุเระยยิ้มอย่าเ้าเล่ห์ อบนี่หมายถึอะไร มีหลายอบนะ แล้วโุเระมันูออหรอเนี่ย- - ผมอบนน่ารัๆ็ไม่แปลปร้ะ!? ฮารุยัอบนายไ้เลย นี่ละแปลว่า
“ั้นเียวันอิ่อนแล้วัน”
ห้อทาน้าว
ทุนนั่ล้อมรอบเธอนนั้นอยู่ รหน้าเธอมีอาหารอันโอะอานทัพเรา ที่มาาฝีมือสาวๆทั้หลาย ผมนั่้าๆเธอ แ่ส่วนมาพวผู้ายไม่่อยสนใเธอเท่าไหร่ มีแ่พวสาวๆับสึนะเท่านั้นที่ห่วเธอเป็นพิเศษ(ผม้วยนะ)
“นี่ิน้าวสิ๊ะ พวันทำสุฝีมือเลยนะ ุปเห็น้ำใส สลัผั้าวโพมันบ๊ะ ทานอ่อนๆ่อนีว่านะวันนี้”เียวโะัยิ้มอย่าเป็นมิรและแนะนำอาหารเบื้อหน้าอเธอ
“...”เธอไม่อบอะไรนอื่นเลย
“เธอ..”เียวโะัทำหน้าาไม่สบายใ
“ุสึนะะ วินีเ่บอมาว่าเธอไม่ไ้ทานอะไรมาหลายวันแล้ว แล้ว็ไม่ยอมทานอี่าหา ทำยัไีะเนี่ย”ฮารุเริ่มหน้าเสียาม
“ทำยัไี”สึนะหน้ายุ่เหยิเินเ้าไปหาเธอนนั้น
“(‘ ‘)?”เธอมอหน้าสึนะอย่าสสัย(มั้)
“เธอทานอะไรหน่อยเถอะ ถ้าเธออเธอะไม่สบายเอานะ”สึนะหยิบผัสลัในานมาและยื่นไปทาเธอ เหมือนให้อาหารเ่าเลย=_=
“ปิ้วๆๆ แรมโบ้ไม่ให้เยลลี่อี้ผิหรอน่าาา>O<”
“หยุนะแรมโบ้>_<”
“( ‘ ‘)>>>>แรมโบ้”
“แรมโบ้<<<<(‘ ‘ )”
“( ‘ ‘)>>>>แรมโบ้”
“เอ่อ เธออยาทานเยลลี่หรอะ?”ฮารุถามึ้น
“แรมโบ้<<<<(‘ ‘ )”
หมับ!
“แรมโบ้ันอนะ”ผมว้าเอาเยลลี่ที่แรมโบ้วาไว้บนหัวฟูๆอัวเอมาอย่าถือวิสาสะ แ่ยัไมัน็ือเยลลี่ที่โมยมาาอี้ผิอยู่ี
“หะ!=*= ุแรมโบ้ไม่ให้หรอนะ ยามาโมโะ เอาืนมา!”
“แรมโบ้ั เียวันทำให้ใหม่นะ”เียวโะพูเพื่อยุิวามเอาแ่ใ(อผม?)นั้น
“ไม่เอาแรมโบ้ะเอาเยลลี่อันนั้นนี่!!”
“อี้ผิันอ่อนนะ เียวให้าาาวะทำให้อันใหม่ไ้ไหม”ผมหันไปออี้ผิและเมินแรมโบ้ที่ำลัโวยวาย
“ไ้่ะ ุยามาโมโะ”อี้ผิยิ้มให้อย่าใเย็น โเินเ็ริๆ
“หน๊อยยย เมินุแรมโบ้!!!!!”
“หุบปาไ้แล้วหน่ะ เ้าวัวบ้าเอ้ย! เสียัรบวนรุ่นที่ 10 เา!!! มานี่เลย”โุเระเ้ามาลาแรมโบ้ออไป เพื่อลวามุลมุน
“อ่ะ ินสิ^^”ผมัเยลลี่สีาวทีู่น่าอร่อยมาๆและยื่นไป่อปาอเธอ
“(‘ ‘)”
“ินสิ อ้าปาเร็ว(‘O’)”ผมอ้าปาให้เธอทำาม ลุ้นมา และทุน็ลุ้นาม นาแรมโบ้ที่โวยวายอนแรยัหยุู้วยเลย
“(‘o’)..(‘~’)อื้อ”ทันทีที่เธออ้าปาามผมผม็ยัมันเ้าไปทันที
“...”
“(‘~’)”
“...”
“(‘~’)”
“ลืนสิๆๆ”ฮารุลุ้น
“้อเี้ยว่อนสิยัยบ้า”โรุเระพู่อ
“...”ผมไ้แ่เียบและมอผลานอัวเอ
“(‘ ‘)!”
“ะ ลืนไปแล้ว ลืนไปแล้วหรอ0.0”ผมใ เพราะูเหมือนะไม่มีอะไรอยู่ในปาเธอแล้ว
“ะ ลืนไปแล้วหรอ?0.0”แรมโบ้ถามเสียแป๋ว
“( ‘ ‘)>>>>แรมโบ้”
“ทำไมยัมอแรมโบ้ัอีหรอะ”ฮารุถาม
“(. . )”เธอหันไปมอารอาหารอรุ่นพี่าาาวะและี้ไปบนานนั้น
“บะ บล็อโลี่..?!”รุ่นพี่เอาส้อมิ้มบล็อโลี่ในานและยื่นมาให้เธอ
“(‘ ‘ )( ‘ ‘)”เธอส่ายหน้าและี้ไปที่แรมโบ้
“บล็อโลี่..(-(-(-(- -)-)-)-)>>>แรมโบ้”
“อ๊ะ อึ่ย! เสียมารยาท!! ว่าุแรมโบ้ไ้ยัไ!!”แรมโบ้ที่พึ่เริ่มะโวยวายอีรั้
หมับ!
“มานี่!”็ถูโุเระลาไปะ่อน
“ปะปล่อยน้า ะเ้าบ้าเระ!!”และแล้ววามวุ่นวาย็าไป
“ันว่าเธอวรมีื่อนะะ ุสึนะ”ฮารุหันไปถามหาำปรึษาาสึนะ
“ว่ายัไีละยามาโมโะ”สึนะหันมาถามผม
“อืมมมม ันว่าื่อเยลลี่ีมะ^^ ไหนๆเธอ็ินเยลลี่เป็นอย่าแร”ผมเสนอึ้น
“เอ๋..น่ารัีนิ๊ะ”เียวโะม
“เยลลี่”โลมพูทวน
“น่ารััเลย่ะ เยลลี่ัสินะะ><”ฮารุเสริม
“เอาเป็นว่าให้เธอื่อเยลลี่ละัน”
“เยลลี่”ผมเรีย
“(‘ ‘)”
“เยลลี่!!”
“(‘ ‘)!”
“่อไปนี่ื่อเยลลี่นะรับ^^ เยลลี่”ผมย้ำและี้ไปที่เธออนที่พูำว่าเยลลี่
“(‘ ‘)?!”เธอี้หน้าัวเอแบบๆ
“เียว็ินเอแหละ่ะ ทุนทาน้าวเถอะ่ะ^^”ฮารุเรียทุนให้ลับไปสนใอาหารัวเอ
“(. .)”
“ินสิ”ผมมอเธอที่นั่มออาหารรหน้าอยู่
“(‘ ‘)”เธอพยายามะหยิบ้อนแ่มือสั่นน้อปล่อย้อนุปหลุมือ
“อ่าาา ผมป้อนเอมา^^”ผมยินี
และแล้วอาหารมื้อนี่็บไป
‘ือุยามาโมโะรับ ห้ออุเยลลี่ เอ่อ พึ่พัไปเพราะบัเอิุแรมโบ้ับุอี๋ผิเ้าไปเล่นในห้อน่ะรับ’
เรื่ออเรื่อทุอย่าเลยบลที่ผม เยลลี่เลย้อมานอนห้อผมแทนเพราะโุเระมันบอว่าผม้อรับผิอบ ทั้ๆที่พวสาวๆบอให้ไปอยู่ับพวสาวๆแท้ๆ
“เยลลี่ นอนบนเียนะ”
“...”
“เี๋ยวันนอนพื้นเอ”ผมพูและหยิบหมอนอีใบปาลพื้น
“...”นิ่ ยัยืนนิ่มอผมอยู่
“เห้อ”
พรึบ! ฟุบ
ผมเยลลี่ลบนเียและวัผ้าห่มมาลุมร่าทั้ร่านั้นเอาไว้ ถึนี้มันะเป็นหน้าร้อนอี่ปุ่น ็้อห่มผ้านะ!!!
“นอนนะรับ^^”
“(‘ ‘)”
“^^”ผมปิาเธอลเพื่อให้เธอนอน
“(_ _)”เยลลี่ยอมหลับาแ่โยี
ผมทิ้ัวลนอนับพื้นและปล่อยให้วันแร้อเยลลี่ผ่านพ้นไป..
ความคิดเห็น