เก็บตัวละครเจ้าค่ะ

ลำดับตอนที่ #8 : CEO เปิดตำนานสู่รุ่งอรุณ (รับสมัครตัวละคร)

สมัครตัวละคร

-- 1 ไอดี / สมัครได้ไม่จำกัดนะคะ  --
กันไว้เผื่อไรท์จับตัวไหนตายจะได้เอาอีกตัวของคุณผู้ปกครองมาต่อแทน ฮา //โดนรุม
-- แต่ตอนนี้จะขอรับเพียงตัวร้ายเท่านั้น คือส่งตัวดีมาก็อาจโดนจับไปอยู่ฝั่งร้ายอยู่ดี --
-ตัวละครจะออกมากหรือน้อยนั้นขึ้นอยู่กับการติดตามของผู้ปกครองค่ะ-

ถ้าขี้เกียจคิดพลังก็พิมว่า เว้น เดี๋ยวไรท์จัดให้เอง ฮา


รูปภาพ (อาจถูกเปลี่ยนนะคะ)


 

ชื่อ-นามสกุล :: คิริ (หมอก) ซากิ ( เรื่องราวที่เหล่าขาน,ดอกไม้แห่งความหวัง)/ kiri saki
เพศ :: ญ 
ลักษณะหน้าตา :: ไม่ใส่ก็ได้
นิสัย :: ภายนอกดูเหมือนคนเย็นชา ไร้อารมณ์ แต่จริงๆแล้วที่หน้านิ่งๆแบบนั้นเพราะเธอแสดงสีหน้าไม่เก่งและขี้อายมาก เธอมีนิสัยจริงๆคือกวน(โดยไม่รู้ตัว) มึนๆอึนๆไปเรื่อยๆ จะโครตสุภาพกับคนไม่รู้จัก ซึ่งในใจลึกแล้วเธอก็ชอบฝืนตัวเองและเป็นห่วงคนอื่นอยู่เหมือนกัน ถ้าสนิทกันแล้วเธอจะคล้ายๆเด็กน้อยคนนึงที่แค่แสดงออกไม่เก่งเท่านั้น เธอมีความอดทนสูง ปรับตัวเข้ากับทุกสิ่งได้อย่างรวดเร็ว บางครั้งก็เผลอทำตัวโรคจิต ซาดิสออกมาโดยไม่รู้ตัว บางทีก็ซื่อ(กับคนที่สนิท)มากไป เวลาไหนเธอโมโห(ยิ่งทำร้ายเพื่อนเธอ)เธอจะควบคุมพลังไม่ค่อยได้และจะเผลอปล่อยพลังให้รั่วไหลออกมาซึ่งถ้าพลังเธอหมดมันจะดึงพลังชีวิตเธอออกมา ยิ่งเสียไปมากเท่าไรเธอยิ่งอ่อนแอลงเท่านั้น
ชอบ :: คอม(หรือเครื่องมืออิเล็คทรอนิกต่างๆ) เพราะว่าเมื่อก่อนน้องของเธอนั้นเคยพูดเอาไว้ว่าตอนที่เธอทำสิ่งเหล่านี้ราวกับเธอกำลังสร้างโลกของเธอขึ้นมาเองซึ่งมันเท่มากในสายตาของเค้า
การเล่นมายากล(มันสนุกดีเวลาได้ทำอะไรในเรื่องที่คนอื่นไม่รู้)
เกลียด :: คนที่มองโลกในแง่ดีจนมากเกินไป(เธอบอกมันน่ารำคาญ) คนที่ไม่ยอมฟังเหตุผลมุทะลุ
กลัว / แพ้ ::ไฟ(เสียน้องชายเพราะไฟไหม้)ผี (อย่ามาเจอกันเลย)
อาหาร/สิ่งของ/สัตว์ที่ชอบ:: ของเย็นๆทุกอย่างๆ ผีเสื้อเธอชอบเครื่องประดับเท่ๆ
อาหาร/สิ่งของ/สัตว์ที่เกลียด:: เกลียดผัก ตะขาบ ตับ 
สายพลัง(สำคัญ) :: สายควบคุม ผีเสื้อ(ผีเสื้อหางตุ้มปีกชมพูคือผีเสื้อที่คอยอยู่ด้วยกัน)ขนของผีเสื้อนั้นมีพิษคือทำให้เวียนหัว อาเจียน คลื่นไส้(เป็นพิษที่ติดตัวอยู่แล้ว) เมื่อเธอใช้พลังมันสามารถขยายหรือย่อขนาดได้(บางครั้งเธอก็ให้มันขยายใหญ่เพื่อพาบินและเล็กเพื่อสอดแหนม) สามารถพลางตัวไปกับสิ่งแวดล้อม

อาวุธประจำตัว :: (เอาหลายๆอย่างได้ไหม//โลภ) คอม(ใช้เวลาแฮ็กเจาะข้อมูล)/ ปทนสไนเปอร์(ใช้ในระยะไกล) มีดสั่นดาวกระจาย(ระยะประชิด)
ทวีป(บ้านเกิด) :: เชรา 
บทบาทตัวละคร :: ตัวร้าย
อยากมีคู่มั้ย? :: อยากน่ะ รึไม่มีดี(หลบบาทา)
สไตล์คำพูดของคุณ ::
ไม่สนิท : สวัสดีค่ะ /หือ พวกคุณน่ะต้องการอะไรกันค่ะ/นี้กรุณาอย่างเข้ามาใกล้เราได้ไหมค่ะ น่ารำคาญ/หึ /พวกคุณอยู่ข้างเดียวกับเราใช่ไหมค่ะ
สนิท : พวกพี่ๆอย่าทำอย่างนั้นน่ะ/อะ หนูจัดการให้น่ะ/นี้นายน่ะทำอะไรอยู่เหรอ/อย่ามากวนสิ
ประวัติ :: ครอบครัวเธอได้ย้ายมาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่ห่างไกลด้วยเหตผลที่หมู่บ้านที่พวกเธออยู่นั้นถูกไฟไหมพวกคนในหมู่บ้านต่างก็หนีตายกระจัดกระจายเต็มไปหมด 
เธอคิดว่าเธอและครอบครัวจะได้อยู่อย่างสงบสุขแต่แล้วในคืนหนึ่งที่เธออยู่ในห้องเล่นกับพ่อแม่และเซรย์จิน้องชายฝาแฝดของเธอได้มีคนมาเคาะประตบ้านพ่อเป็นคนออกไปเปิดแต่แล้วในขณะที่กำลังเล่นกับเซรย์จิอยู่นั้นเธอก็ได้ยินเสียงตะโกนของพ่อบอกให้พวกเธอรีบหนีไปซะและเสียงการต่อสู้ดังขึ้น  แม่เธอรีบพาเธอไปที่ทางลับ แม่บอกให้เธอกับน้องชายหนีไปซะแม่จะเป็นคนปิดประตูและไปช่วยพ่อเองในตอนนั้นเธอทำอะไรไม่ถูกได้แต่กอดน้องชายไว้แน่นและมองดูผู้เป็นมารดาที่ส่งรอยยิ้มอ่อนโยนมาให้และพูดด้วยคำพูดเช่นทุกครั้ง แม่จะอยู่เคียงข้างลูกเอง เพราะงั้นไม่ต้องกลัวหรอกน่ะ แม่น่ะรักและจะคอยปกป้องพวกลูกเสมอตลอดไป' เธอรู้ดีว่านั้นคือรอยยิ้มครั้งสุดท้ายของแม่สิ่งที่อยู่นอกบานประตูลับนั้นคือพวกโจรที่กำลังลากร่างไร้วิญญาณของพ่อเข้ามาในห้องถ้าแม่ซ่อนประตูช้ากว่านี้คงโดนพวกมันเจอแล้วเธอได้แต่ยกมือปิดปากเซย์จิแน่นพลางใช้อีกข้างปิดตาน้องไว้เพราะภาพที่เธอเห็นนั้นคือร่างของแม่ที่กำลังถูกพวกนั้นกระทำย่ำยีจนพวกมันเล่นสนุกจนพอใจแล้วมันก็ได้ทำในสิ่งที่เธอได้แต่กัดปากตัวเองแน่นเพื่อไม่ให้เสียงกรีดร้องดังออกมาในขณะที่ดาบเสียบแทงทะลุหัวใจของแม่เธอ
เธอรีบพาน้องหนีเข้าไปในป่าเธอจำไดดีหน้านั้นนั้นคือใบหน้าของลุงที่ชอบเล่นกับเธอพร้อมกับให้เนื้อที่ไปล่าได้มาประจำแต่ดาบนั้นที่เคยแทงทะลุเนื้อสัตว์ตอนนี้มันกำลังแทงทะลุร่างของแม่เธอ หมู่บ้านนั้นคือของพวกโจรที่คอยปล้นนักเดินทางและฆ่าทิ้ง เธอได้แต่วิ่งและวิ่งจนผ่านไป2ปีที่เธอและน้องชายต้องอาศัยอยู่ในป่านั้น จนกระทั่งวันนึง  เธอได้ผ่านเข้าไปในเมือง ได้มีชายแก่ใจดีช่วยเธอไว้และให้ที่อาศัยกับพวกเธอสองพี่น้องชายแก่อยู่กับลูกที่มีนิสัยผิดปกติบางครั้งก็อยู่ดีๆหัวเราะขึ้นมาเอง
เธออาศัยอยู่ที่นั้นอย่างสงบสุข ความสงบสุขที่เธอฝันหา
แต่น่าเสียดาย ที่มันจากเธอเร็วเกินไป 
ในคืนหนึ่งวันนั้นเหมือนปกติที่เธอและน้องจะนอนอยู่ชั้นสองของบ้านและคุณตากับลูกจะนอนอยู่ชั้น1
วันนั้นเธอและน้องหลับสนิทตื่นขึ้นมาอีกทีกลางดึกที่นอนของพวกเธอก็ถูกรายล้อมด้วยเปลวเพลิง เหนือร่างของเซย์จิคือลูกชายของคุณตาที่กำลังยกมีดหมายจะแทงเขา เธอรีบเข้าไปหยุดมีนไว้แต่เด็กตัวเล็กๆจะไปสู่อะไรผู้ใหญ่ได้ไม่นานเธอก็ถูกจับแขนขานอนตรึงอยู่บนพื้นตอนนั้นเธอสังเกตเห็นศพของคุณตาที่ประตู รอยแผลมากมายนั้นเกิดจากมีดและมีดนั้นก็อยู่กับคนตรงหน้าของเธอนี้เอง ชายคนนั้นได้กดมีดลงไปที่ข้อมือเธอกดจนเป็นแผลลึกเป็นทางยาวและกรีดอีกทางจนเกิดเป็นรูปไม้กางเขนกลับหัวที่ข้อมือด้านในเธอ เธอได้แต่หลับตารอความตายแต่ว่าในตอนนั้นเองที่ชายคนนั้นได้ล้มลงไปทำให้เธอได้เหฌนคนที่ช่วยเธอไว้ เซย์จินั่นเองที่เป็นคนปาแจกันใส่หัวเขา พวกเธอรีบหาทางออกจากที่นั้นแต่มีแค่หน้าต้างที่กำลังเริ่มมีไฟลุกเท่านั้นที่ออกไปได้ เธอให้น้องของเธอออกไปก่อนซะแต่ว่าเซย์จิกลับผลักเธอลงมาพร้อมรอยยิ้มชายคนนั้นที่เธอคิดว่าตายไปแล้วกลับลุกขึ้นมายืนข้างหลังน้องชายเธอแล้วแทงมีดลงไปที่ท้องของเขาจนมิด ร้อยยิ้มที่อ่อนโยนของแม่เลือนซ้อนทับรอยยิ้มตอนนี้ของเซย์จิ 
ไม่ น่ะ ไม่เอาอีกแล้ว
ความคิดสุดท้ายก่อนที่เธอจะสลบไปพร้อมกับที่บ้านหลังนั้นได้ถล่มลงมา ต่อมาไม่นานนั้นเธอได้บ้านสงเคราะห์เด็กช่วยเอาไว้จนกระทั่งหายดีเธอจึงออกเดินทางออกไป

คำถามเล็กน้อย(ออริตอบ)
1. ถ้าอยู่ๆมีคนเดินมาตบคุณ คุณจะทำยังไง
ตอบ  เธอมีอะไรกับฉันงั้นเหรอค่ะ//มองด้วยสายตาเย็นชาพร้อมกับเอฟเฟ็คคล้ายมีพายุหิมะข้างหลัง
2. ถ้าคุณถูกหลอกโดยคนที่คุณไว้ใจที่สุดละ
ตอบ ทำไมละ ได้โปรดอธิบายเรื่องนี้มาที//ยกปืนขึ้นเล็งทางนั้นพร้อมเดินเข้าไปหาช้าๆถึงหน้าจะนิ่งแต่แววตาก็ฉายแววเจ็บปวดที่สุด
3. จะทำอย่างไรเมื่อสิ่งที่ตนเกลียดมาอยู่ใกล้ๆตัว
ตอบ น่ารำคาญอย่าเข้ามาใกล้น่ะ/ ถ้าเป็นตะขาบจะถอยหนีออกไปห่างๆ
4. ถ้ามีคนมาบอกชอบคุณล่ะ?
ตอบ คุณน่ะรู้จักคำคำนี้ดีรึยัง ความหมายของมันคุณจะสามารถรักษามันได้ไหม//เดินหนีออกไป
5. คุณคิดว่าพลังของคุณเป็นประโยชน์มั้ย และจะนำพลังไปทำอะไร
ตอบ ถ้าให้คิดก็ต้องมี เอาไว้ใช่เวลาสอดแหนม ดักฟัง ก่อกวน นอน เป็นเพื่อนเล่น เป็นตัวรับใช้


พูดคุยกับผู้ปกครอง
1. ข้อมูลทุกอย่างไรท์อาจเปลี่ยนโดยไม่บอกนะคะ?
ตอบ ตามสบายเลยค่ะ เราไม่เคลียด 
2. เรื่องนี้จะมีคนตายยย...ถ้าออริคุณตาย หวังว่าโอเคนะคะ?
ตอบ ขอแบบศพสวยๆน่ะ(หะ?//โดนลูกตบ)
3. สุดท้ายมีไรอยากถามหรือบอกไรท์มั้ยค๊า?
ตอบ ไรท์ค่ะ.........หนูไม่มีไรจะถามค่ะ(แอ้ก!//เมื่อกี้มือผู้ใด)

โปรดอย่ารำคาญวงเล็บเนื่องจากเป็นความชอบส่วนตัวของเค้าเองมิได้มีอะไรมากกว่านั้น สามารถปรับเปลี่ยนได้ตามใจชอบเลย
 

ขอบคุณที่สมัครเข้ามาค่ะ ดีใจมากจริงๆ ยังไงก็ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ