เก็บตัวละครเจ้าค่ะ

ลำดับตอนที่ #69 : Dark brunt l รับสมัครตัวละคร

A p p l i c a t i o n

“สิ่งที่คุณว่าก็น่าสนใจดี แต่ขอเหอะคิดว่าทุกคนจะเดินตามเกมส์ง่ายๆนี้นะเหรอ”

( matthew daddario )

บท : แวมไพร์

ชื่อ : ฮันเซล เอ็นเล็ซ

ชื่อเรียก : ฮัน

เพศ : เสะ

อายุ :   501 ปี (อยากเอาเกิน พันอยู่ค่ะ แต่กลัวเยอะไป ) 

บรรพบุรุษ : บรรพบุรุษน่าจะเป็นคนอังกฤษ

เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์ 

ประวัติ : ฮันเกิดมาในครอบครัวแวมไพร์เรียกได้เลยว่าเป็นแวมไพร์บริสุทธิ์ตั้งแต่เกิด ครอบครัวของฮันถือได้ว่าเป็นครอบครัวที่ค่อนข้างใหญ่และร่ำรวย ชีวิตเค้าคงสุขสบาย(ถ้าไม่นับการถูกขังอยู่ในห้องขัง ถูกล่ามแขนขาด้วยโซ่เพราะพลังที่เยอะกว่าใครละก็ นับว่าเป็นชีวิตที่สงบเลยละ) หากไม่ใช่เพราะความคิดของเค้าที่ขัดแย้งกับครอบครัว ทำให้ต้องหนีออกมาเร่ร่อนไปเรื่อยๆ เพื่อตามหาสิ่งที่ใจเค้าปราถนาที่สุด เค้าหลงไหลในหลากหลายสิ่งที่ไม่เคยได้พบเห็น ทำให้ไม่เคยว่าเผ่าพันธ์อื่นแปลกแยกหรือแตกต่างอะไร น่าจะนับว่าสนใจในเรื่องพวกนี้ได้เลยทีเดียว รวมถึงพวกสิ่งของแปลกๆหายากต่างๆด้วย แต่เนื่องจากไร้ที่อยู่อาศัย เลยทำได้แต่หาแหล่งกบดานไปเรื่อยๆ ย้ายจากที่นึงไปอีกที่นึง เพื่อไม่ให้มีใครจับได้ถึงอดีตที่เค้าอยากลืมเลือน  จนได้มาเจอกับอาชีพที่ใฝ่ฝันถึงไม่จำเป็นต้องเสี่ยงเร่ร่อนข้างนอกให้ใครๆเห็นตัว สามารถรับรู้ข้อมูลทุกอย่างได้ตามใจปราถนา ทำให้เค้าหันเหตัวเองมาเป็นโปรแกรมเมอร์ผู้ลึกลับ ไม่มีใครรู้ที่อยู่ ไม่รู้ตัวตน เหมือนเงาที่ซ่อนอยู่ในความมืด แต่ถึงแบบนั้นเค้าก็ต้อง ย้ายที่อยู่บ้างเป็นบางครั้งอยู่ดี ค่อนข้างเลือดเย็นไม่แยแสเรื่องคนอื่นนอกจากตัวเอง

ลักษณะนิสัย :

ฮันเป็นคนที่สนใจและอยากรู้อยากเห็นในเรื่องแปลกๆ ลึกลับ หรือเรื่องที่ตัวเองไม่เคยรู้ เรื่องที่ต่างไปจากตัวเอง  แต่ก็ไม่ใช่ว่าเค้าจะอยากรู้อยากเห็นไปหมดจนไม่ทันระวังตัว เนื่องจากอายุที่มาก ทำให้ประสบการณ์ต่างๆก็มากขึนตามไปด้วย มีหลายเรื่องที่เค้าผ่านมาอย่างมากมาย หลบหนีจากครอบครัวอย่างยากรำบาก เรียกได้ว่าฮันเป็นคนที่รู้จักเอาตัวรอด สังเกตสิ่งต่างๆรอบตัวเสมอ ไม่ติดกับไปกับกับดักง่าย(ถึงจะเผลอเพราะเจอของล่อตามล่อใจหลายครั้งก็เถอะ เอาน่านั้นมันอดีต ลืมมันไปซะ) เป็นพวกขี้แกล้งในบางเวลามันเป็นนิสัยที่ออกมาเองอัตโนมัติเมื่อเจอคนที่ถูกใจ ทำให้เค้าชอบเผลอยิ้มขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ถึงปกติจะทำหน้าเบื่อหน่ายใส่คนอื่นจนเป็นนิสัยจนหลายคนคิดว่าฮันเป็นพวกยิ้มยาก เอาแต่ใจก็ตาม ฮันเป็นพวกชอบเก็บเรื่องต่างๆไว้คนเดียวเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบ ไม่ให้ใครรู้ ไม่ให้ใครมองเห็นความเศร้าที่เก็บอยู่ข้างในเพราะไม่อยากให้ใครมายุ่งเกี่ยวกับชีวิตของเค้ามากนักเป็นพวกโลกส่วนตัวสูงนั้นเอง แถมยังสูงทะลุหลอดไปแบบฉุดไม่กลับเลยด้วย การพูดการจาก็ออกแนวประชดประชัน ตัดบทสั้นๆเหมือนไม่อยากคุยด้วยเสมอ  ฮันไม่ใช่พวกโกรธง่าย แต่โกรธทีจะใช้สายตาจิกมองอย่างเอาเรื่อง และพร้อมใช้ทุกอย่างในการทรมาณคนที่ทำให้โกรธแบบไม่เลือกวิธีการ 

สิ่งที่ชอบ / เกลียด / แพ้ / กลัว :

ชอบ // สิ่งลึกลับ คนแปลกๆ พวกของแปลกๆต่างๆ การได้รู้ความรู้ใหม่ๆ

เกลียด // ครอบครัวตัวเอง การใช้ปืน

แพ้ //  กระเทียม แสงแดดแรงๆ

กลัว // การถูกแย่งชิง การอยู่อย่างโดดเดี่ยวถึงจะอยู่มานานก็ยังหวาดกลัวทุกครั้งเวลามองไปรอบๆแล้วไม่เห็นใครเลยนอกจากความมืดมิด

อาวุธที่ใช้ : มีดกับธนู

ทักษะความสามารถ :เก่งคอมพิวเตอร์  การยิงธนู (ถึงฮันจะหมกตัวในห้องจนซีดเซียวมาพักใหญ่ๆ เพราะออกไปไหนไม่ได้ แต่ก็ยิงธนูแม่นมากนะ)

พลังพิเศษ : อ่านใจ(และอาจรวมถึงอดีตของคนอื่น) และพลังของแวมไพร์ในรูปแบบต่างๆ

เพิ่มเติม :

ที่ฮันเกลียดปืนเพราะเค้าเคยใช้ปืนยิงแม่แท้ๆของเค้ามาแล้ว ถึงจะเป็นอุบัติเหตก็ตาม

สวัสดีไรต์ชื่อสโตนหรือไรต์เตอร์หิน คุณล่ะ : เค้ารินน้าาา

ใบสมัครยุ่งยากไปมั้ย :  ไม่งับ ถึงเค้าจะไม่ค่อยถนัดปั่นแบบคนก็เถอะ แต่แบบนี้ก็ท้าทายไปอีกแบบ

ไม่ติดให้ยัดหรือรับกลับครับ : ได้หมดเลยยยยยยย ถ้าไม่เอาบอกเค้าน่ะเดี่ยวเค้ารับกลับ แต่ถ้าจะเอาไปทรมาณเล่นก็ยัดได้ตามสบายงับ

ขอบคุณครับ ขอให้โชคดี :   เช่นกันคร้าาา