เก็บตัวละครเจ้าค่ะ

ลำดับตอนที่ #29 : High school Adventure โรงเรียนมหัศจรรย์ผจญภัย 【 รับสมัครตัวละคร 】

REGISTER

"สิ่งที่นายกำลังค้นหาตอนนี้นะ อาจเป็นฉันก็ได้นะ"

ชื่อ // นามกสุล  : ชินอา ชิสึกิ shinar shizuki (ชินอา แปลว่าแสงสว่างของดวงจันทร์)

ชื่อเล่นหรือชื่อเรียก : ชินอา หรือชิน 

สัญาชาติ : 

อายุ : 15

ระดับชั้น : ม.3 

ลักษณะภายนอก : ผมดำ ตาดำราวกับท้องฟ้ายามราตรีที่ไร้แสงส่อง  ผิวขาวซีด รูปร่างผอมมาก (และส่วนสูงน้อย#โดนลูกฆ่าหมกป่า) ชอบทำหน้าตายเบื่อโลกประจำ บางทีก็เป็นใบหน้าง่วงงุนหาวนอน  แต่หน้ารื่นเริงหรือรอยยิ้มนี้หาจากนางยากกกกกกกมากกกกก (ก.อีกสักล้า--) แต่พอยิ้มออกมาเหมือนมีออร่าเทพธิด-- แค่กๆ  เทพบุตร ออกมาพร่อมดอกไม้บานข้างหลัง(เหว่อๆ)

พลังเวทย์ : มายานิรันด์  

เป็นการสร้างภาพมายาขึ้นมาให้กลายเป็นความจริงได้ จะให้คงอยู่หรือหายไปก็แล้วแต่เจ้าตัว แต่มีเงื่อนไขอยู่ว่ายิ่งรายละเอียดเยอะหรือขนาดใหญ่ก็ยิ่งยากและกินพลังมาก แถมถ้าภามายาที่ทำให้เป็นจริงถูกทำรายจะส่งผลคืนมาหาเจ้าตัวด้วย  ส่วนใหญ่เลยไม่ชอบทำให้เป็นจริงเท่าไร แค่สร้างภามายาออกมาลวงตาคนอื่นเท่านั้น  ซึ่งตอนนี้ใหญ่สุดที่สามารถทำให้เป็นจริงได้คือเขาวงกตค่ะ-.- ( เพราะเขาวงกต สามารถกำหนดเองได้ว่านู่นนี้นั่นจะอยูตรงไหน แต่ถ้าพวกปราสาทก็ต้องมาสร้างเสา ให้ค้ำจุนกันเอาง่ายๆก็เหมือนสร้างบ้านดีๆนี้เอง )

อาวุธ : เอ่อ มันแล้วแต่ที่พี่แกจะสร้างอะค่ะ แต่สร้างมาหลักๆก็มี เคียวขนาดใหญ่ กงจักร แล้วก็ลวด

เผ่าพันธุ์ : ภูติมายา

บทที่อยากได้รับ : รุกกี้หลัก

เขต :เขต Comfort

นิสัย : 

บ้า ติ๊งต๊อง บ๊องๆ หน่อย เป็นพวกที่เรียกได้เลยว่าเอื่อยเฉื่อยที่สุดในสามโลก ต่อให้ใครมาทำอะไรก็ทำให้พี่แกตื่นเต้นไม่ได้ แถมสกิลการหลับที่อึดทึกทน สึนามิมาไม่สะเทือนเลยทีเดียว  มีความซุ่มซ่ามละดับสูง ที่แค่ขยับตัวก็สามารถทำให้ตัวเองมีแผลเล็กๆถึงขั้นแผลใหญ่ๆได้ แบบ ตื่นนอนสะดุดขาตัวเองชนขอบเตียงลุกขึ้นหัวโดนขอบโต๊ะ ออกจากประตูก็เดินชนขอบประตู แถมด้วยเดินเข้าห้องน้ำลื่นอากาศ ชนอ่างล้างหน้าอรกที ไปหยิบกล่องพยาบาลก็ทำเข็มหลยใส่เท้า พันผ้าก็ผันผิดที่ตัดก็ดันไปตัดผมตัวเอง ประมาณนี้แหละค่ะ ฟฟฟ นอกจากนั้นยังหน้าตายมาก ขนคิ้วแถบไม่กระตุก เลยด้วย แต่คำพูดช่างร้ายเหลือรับจนคนอื่นอยากฆ่ามันทิ้งวันละหลายสิบรอบ

เห็นอย่างนี้ก็ฉลาดนะ ถึงจะไม่ฉลาดมาก แต่ไม่พริบด้านการเอาตัวรอดสูง(ก็นางหลงป่าไปตั้งนาน) แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ดีจนเห็นเป็นเรื่องง่าย เป็นพวกที่ชอบอะไรเหนือความคาดหมาย และที่คนอื่นไม่ทำกัน มีความอินดี้เฉพาะบุคคลที่หาตัวจับยาก

ชอบ :  ขนม ของหวาน

เกลียด : คนน่ารำคาญ พวกเอาแต่ใจตัวเอง เสียงดังๆ (อ้าว แล้วเอ็งชอบความวุ่นวาย) ผัก การกินข้าว นม

กลัว : ผี วิญญาณ ตะขาบ

ความปราถนา : อยากอยู่คนเดียวโดยไม่มีใครกวน (ปล่าวหรอกนางอยากนอนเท่านั้นเองแหละ) และอยากกวนทุกคนโดยที่ไม่มีใครเห็น(นี้เอ็งคิดแต่จะแกล้งคนอื่นกับหลับอย่างเดียวเรอะ)

ประวัติ : 

ในป่าทึบ ที่มืดสนิท ได้มีร่างของเด็กชายตัวเล็กคนนึงนั่งร้องไห้อยู่เงียบๆเพียงคนเดียว

"พ่อฮะ แม่ฮะ พี่เซไก ฮือ ผมขอโทษ ผมขอโทษ"

ย้อนกลับไปเมื่อไม่นานมานี้

เคร้ง เคร้ง 

"นี้ไงไอ้ตัวน่ารังเกียจนะ "

"เหอะ ไอ้สัตว์ประหลาด"

"555 ดูมันสิ น่าสมเพศชะมัดเลยวะ)

ถูกขังอยู่ในห้องขังที่ปิดตาย ไม่เห็นแม้แสงเดือนแสงตะวัน สิ่งที่เข้ามามีแต่ขนมปังที่ขึ้นรา เพียงก้อนเดียวเมื่อเช้า และเสียงที่คอยเหยียดหยาม และประณามว่าเค้าคือปีศาจร้าย ปีศาจที่เป็นเพียงเด็กเล็กๆคนนึงไร้ทางสู้  แต่แล้ววันนึง ในวันที่พายุเข้า ฝนที่ตกลงมา แรงลมที่พัดพาความหนาวเข้ามาถึงในห้องขัง

ซ่า ซ่า

เอะ

ภาพแปลกกับโผล่เข้ามาในหัวซ้ำแล้วซ้ำเหล่า ภาพของเลือดและความตายที่ผุดขึ้นมา

ไม่นะ คนในหมู่บ้าน พ่อ แม่ พี่เซไก นี้มันอะไรกัน ไม่นะ ไม่เอานะ

"นี้!! ปล่อยฉันนน ปล่อยยย!! นี้ ใครอยู่ข้างหน้า ปล่อยเถอะนะ ได้โปรด ฮึก "

"เฮ้ย แกเสียงดังอะไรวะ ไอ้ตัวประหลาด ถึงจะเรียกร้องความสนใจยังไง ก็ไม่มีใครเห็นใจแกหรอกโว้ย"

"ขอร้องละ ไม่ปล่อยก็ช่วยฟังที่ฉันพูดทีเถอะ "

"หา ละเมออะไรอยู่รึไง ปีศาจแบบแกนะ ไม่มีใครอยากเสวนาด้วยหรอกนะ "

"ใช่ๆ  แต่แกไม่ต้องห่วงหรอก เพราะยังไง พรุ่งนี้ก็คือวันประหารแกอยู่แล้ว!! 555!!"

อะ อะไรนะ ไม่จริงใช่ไหม 

วันรุ่งขึ้น วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส ผู้คนในหมู่บ้านต่างออกมาเฉลิมฉลองยินดี เพียงแต่มีอยู่คนนึง ที่ไร้แววถึงความยินดีในดวงตา

เพราะวันนี้  คือวันที่ปีศาจตัวนึงในหมู่บ้าน.....จะถูกประหาร

แต่ก่อนที่ทุกสิ่งจะเริ่ม 

ตูม กรี๊ด นี้มันอะไรกันน  ช่วยด้วยย

ฮึก ผมขอโทษ ผมขอโทษ

ท่ามกลางการต่อสู้ กลิ่นคาวเลือดและซากศพมากมายรอบตัว

"ชินอา!"

" พี่เซไก พ่อ แม่" 

"เราต้องหนี ชินอา เราต้องหนี"

"ตะ แต่ พวกคนในหมู่บ้าน"

"ชินอส ฟังแม่นะเราช่วยอะไรพวกเค้าไม่ได้แล้ว เราต้องหนีตอนที่ยังมีโอกาศ"

แฮ่ก แฮ่ก 

"ชินอาทางนี้ เร็ว!!"

แฮ่ก แฮ่ก 

พ่อ แม่ พี่เซไก ทุกคนหายไปไหนหมด

หลังจากวิ่งไปได้สักพักรอบข้างกลับเหลือแต่ป่าทึบที่ว่างเปล่า

"ชินอา"

"พี่...เซไก  ทำไม ตัวพี่มีแต่เลือดฮะ พี่บาดเจ็บเหรอ"

ร่างของเด็กชายรีบวิ่งไปจับร่างของเด็กสาวผู้เป็นพี่ที่ตอนนี้ทั้งตัวกลับเต็มไปด้วยสีแดงฉานของเลือด

"ไม่หรอก ชินอา ไม่หรอก พี่..ขอโทษนะ"

ฉึก  อึก

มีดสีเงินวาวถูกแทงเข้าร่างของผู้เป็นน้องอย่างแรง เลือดสีแดงค่อยๆไหลลงตามทางของใบมีด

"พะ..พี่เซไก ..ทำไม"

เมื่อดึงมีดออก ร่างเล็กๆของเด็กชายก็ร่วงลงราวกับตุ๊กตาที่ไร้ซึ่งคนชักใย

"พลังไงละชินอา  พลังที่จะอยู่กับน้องตลอดไปไงละ พี่จัดการเก็บพวกนั้นไปหมดแล้วนะ ตอนนี้น้องก็มาอยู่กับพี่ ตลอดไป เราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไปไง หึหึ ฮ่าฮ่าฮ่า"

เสียงหัวเราะน่าขนลุกดังไปทั่วผืนป่า  แต่แล้ว

ฉึก 

"อะ ซากิ"

เซไกค่อยๆหันมาช้าๆ บริเวณอกซ้ายปรากฏมีดแบบเดียวกันที่เธอถืออยู่ แต่ว่าตอนนี้มันดันอยู่ในมือของน้องชาย!

"ผม ขอโทษฮะ ฮึก ผมขอโทษ ฮืออ"

หลังจากนั้นมาชินอาก็ตามหามาตลอด ถึง

สถานที่ที่จะสามารถอยู่ได้โดยที่ไม่ต้องเจ็บปวดอีก สถานที่ที่จะขอพักผ่อนอย่างปลอดภัย

ความสามารถหรือพรสวรรค์อื่นๆ : รุ้ถึง อดีต อนาคต หรือความคิดชั่วคราวของคนที่แตะตัวได้(บางครั้งถ้าสภาพจิตใจเลวร้ายอาจรู้ถึงสิ่งของที่จับได้ด้วย) แต่มันจะรับเอาความรุ้สึกที่เห็นเข้ามาด้วย(ซึ่งส่วนใหญ่เห็นแต่เรื่องร้ายๆ)

ลักษณะการพูดจา :

ดีฮะ พวกพี่ๆตัวประกอบ

อ่า ไม่มีอะไรหรอกฮะ ผมแค่สะดุดล้มนิดหน่อยนะ

หือ เมื่อกี้เรียกผมเหรอ 

ความจริงกับภาพลงตาต่างกันยังไงฮะ ในเมื่อต่อให้พูดยังไงพวกคุณก็จะมองแต่เพียงสิ่งที่ดีที่สุดของพวกคุณอยุ่แล้ว

เอ๋ คุณจะสู้กับผมเหรอ ก็ได้ฮะ ว่าแต่คุณชื่ออะไรละ..ไม่บอก?โอเค ไม่บอกก็ไม่บอก..หาใครถามชื่อคุณฮะเนี่ย....ผมไม่ได้บอกให้คุณตอบนี้ฮะ

ช่วยสู้ ไม่เอาหรอกผมอยากนอนนะ//นอนมันกลางสนามรบเลย

ชมรม : ชมรมการนอนเพื่อมนุษย์โลก!!#มั้ย (แล้วแต่จะจับหยัดก็ได้ฮะ)

อื่นๆ :  แก้ไขชื่อจากซากิเป็นชินอานิดหน่อยค่ะ เพราะงั้นตรงไหนเป็นซากิอย่าแปลกใจ ผปค. ผิดเองT^T

คุยกับตัวละครจ้าาา ( ให้ตัวละครตอบนะคะ )

สวัสดีจ้า รุกกี้หน้าใหม่ เราชื่อ ไอ เป็น ผอ. โรเงรียน แล้วเธอล่ะจ๊ะ ชื่ออะไรเอ่ย

:  ซากิฮะ พี่ไอ

อื้ม ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ แล้วทำไมเธอถึงมาที่นี่ล่ะ

: อ่า // เหลือบมองดอกไม้อย่างเมินคำถาม

คิดว่าจะเป็นหรือจะตายกันล่ะ ถ้าตายเธอก็เรียนไม่จบนะ

: ผมเก่ง // ตอบหน้าตายแต่ตายังมองดอกไม้ต่อไป

แหมๆ ฉันพูดให้เธอกลัวมากไปรึเปล่าเนี่ย ออร่าความเถื่อนฉันค่อยเปล่งละ // ไม่ใช่ๆ  ก็ฉันมีเรื่องแค่นี้แหละจ้า

: //เมินต่อไป โดยแอบหยิบคุ้กกี้กลับไปด้วย

คุยกับผู้ปกครอง

สวัสดีค่าา ท่านผู้ปกครอง ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ แล้วคิดว่าลูกจะได้ตัวหลักๆมั้ยน่อ

: ไม่รู้สิค่ะ แต่ก็หวังไวนะ //ทำหน้ามุ่งมั่น

มั่นใจกี่เปอร์เซนต์กันคะ

: เอ่อ 50/50แล้วกันค่ะ

ถ้าลูกของคุณติด 1 ในตัวหลักตัวเด่น จะรู้ยังไงเคอะ

: รุ้ เพราะพี่สาว(ไรท์)บอกค่ะ #แอ้บ รู้สึกดีใจด้วยค่ะ

อยากถามว่ามั่นใจกี่เปอร์เซนต์คะ

: 50/50แหละค่ะ

ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ