เก็บตัวละครเจ้าค่ะ

ลำดับตอนที่ #26 : Voidlent เวทย์มนต์สีคราม (รับสมัครตัวละคร)

Application

ร่างปกติ

ร่างแปลง

“อย่ามายุ่ง เจ้าพวกน่ารำคาญ”

ชื่อ-นามสกุล :  ไอโอเลส  เวลคาเซีย (ไอโอ) ll  ioles vailcacia ( io )

ทวีป :  เฟลคัส

เพศ :: ช

อายุ :: 15

สถานะ :: นักปรุงยา

ลักษณะนิสัย : เป็นคนที่เบลอและมึนกับชีวิตมาก(ถึงมากที่สุด)  แถมซุ่มซ่ามเข้าไปอีก  อย่างเวลาตื่นนอนแล้วลุกจากเตียงจะสะดุดขาตัวเองหัวคะมำตามด้วยเดินชนขอบประตู เลยห้องน้ำหัวโขกอ่างล้างหน้า และบางครั้งนางก็ไม่ทราบว่าตัวเองเดินไปชนอะไรมา(บอกแล้วมันมึน)  มีความสามารถในหลับสูงส่งชนิดที่สามารถเดินหลับได้ ต่อให้ฟ้าถล่มดินทลายก็ไม่สามารถปลุกนางให้ตื่นขึ้นมา(ควรค่าแก่การเอามีดไปทิ่มให้นางหลับตลอดไปยิ่งนัก) จำเร็วเห็นอะไรแปปเดียวนางก็จำได้หมด แต่ก็ลืมเร็วเช่นกัน!  ชนิดที่ถ้าใช้2นาทีในการจำนางก็ใช้1นาทีในการลืม (ซึ่งเป็นปัยหาในการจำผู้คนของนางยิ่งนัก คนที่พึ่งเจอนางจำแทบไม่ได้เลยเจ้าค่ะ)  คำพูดนี้สามารถทำให้คนฟังปวดหัวและอยากฆ่าหมกป่าเพราะความมึนอึนซื่อบื้อและบางครั้งก็ตรงเกินไป

ลักษณะการพูดจา ::  พวกเจ้า... ช่างน่ารำคาญ // ใครบังอาจมาปลุกข้าหา!!//หน้าทะมึน   ....//หันมามองแล้วเมินไปทางอื่น   หือ อืมเจ้ามันอ้วนจริงๆนะแหละ  ::หันไปหาคนอื่นแล้วถาม  ข้าพูดอะไรผิดรึ

บางครั้งเวลาสู้ก็

"เจ้าเป็นใครกัน" หันไปถามด้วยสีหน้ามึนๆ

"หึ เรื่องไรละที่ข้าต้องบอกเจ้า"

"โอเค ไม่บอกก็ไม่บอก" พยักหน้ามึนๆกับตัวเอง แล้วหันไปทำท่าจะนอนต่อ

"เดี่ยวสิ! ได้ข้าจะบอกชื่อให้หากเจ้าอยากรู้ ข้ามีนามว่า...."

"บอกเพื่อ?" หันมองด้วยสีหน้าตายด้าน

"ก็เจ้าถาม"

"ไม่ได้บอกให้ตอบ"

"........."

ประวัติ::  เมื่อก่อนไอโอเคยมีพี่ชาย ส่วนพ่อและแม่ถูกฆาตกรรม ตั้งแต่เค้าเกิด ที่เหลือรอดมีแค่พวกเค้าทั้งสองเท่านั้น  ไอโอและไอเอ อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขที่ชายแดนในป่าลึกแต่เวลาแห่งความสุขอยู่ได้ไม่นาน พี่ของข้าก็เสียชีวิตไปด้วยโรคร้ายที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด ทั้งๆที่พี่น่าจะรอดแท้ๆ แต่พี่กลับทำให้ข้ารอดแทนพี่ ข้าเด็กที่ไม่มีอะไรเลย เป็นตัวถ่วงของพี่ แค่เด็กอมโรคที่ใกล้จะตายคนนึงเท่านั้นเอง  ทำไมพี่ต้องแลกชีวิตนั้เพื่อข้า ทั้งๆที่ยานั้นถ้าพี่กินไปพี่จะหายแท้ๆ  แต่พี่ให้ข้า พี่ต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อไปเอามันมา หลังจากที่พี่เสียชีวิต.... เพราะข้า   ข้าเลยออกเดินทางจากที่แห่งนั้น   ออกมาจากป่าที่ใช้หลบจากสายตาผู้คน  สู่ภายนอก  

อดีตคือสิ่งที่ผ่านมาแล้วผ่านไป  

สายน้ำไม่เคยหวนกลับดั่งเช่นกาลเวลาไม่เคยหวนคืน แต่สิ่งที่ยังอยู่คู่กับเราคือ.... ความทรงจำ

เผ่าพันธุ์:: ภูติลม(ลูกครึ่ง)

รูปร่างหน้าตา :: เด็กชายร่างเล็กผิวขาวซีดแบบคนอมโรค  ผมสีขาวขุ่น ตาสีฟ้าขุ่น

 ร่างแปลงผมจะเป็นสีน้ำตาลอ่อน ตาเปลี่ยนเป็นสีฟ้าอมเขียวเรืองแสงนิดๆ

ลักษณะการแต่งกาย :: ตามรูปร่างแปลงน่ะค่ะ(โครตสิ้นคิด)

อาวุธ:: สร้อยกับดักฝัน

สี/รูปร่างของอัญมณี :: สีฟ้าอความารีน(ฟ้าอมเขียวประมาณสีตาอะ!!) เป็นก้อนกลมๆแต่ก็เหลี่ยมๆ (หะ-0-! แบบไหนรูปอะ)//ชี้ๆข้างบน

อาวุธตอนแปลง :: เคียวขนาดใหญ่ (รู้สึกอาวุธไม่เข้ากับอาชีพ ฮูเร่ )

ชื่อของเวท ::  -

ประเภทของพลัง :: ก่อกวน

ชอบ ::  สายลม ดอกไม้ ที่สงบรมรื่น

ไม่ชอบ :: ตะขาบ ผี เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า ผัก

กลัว/แพ้ :: กลัว  ตะขาบ เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า  ผี

บทตัวละคร :: Voidlent 

เพิ่มเติม ::ไอโอร้องเพลงได้เพราะมาก ไอเอบอกว่าเสียงของเค้าเหมือนเสียงท่วงทำนองของผืนป่าและสายลม