ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เก็บตัวละครเจ้าค่ะ

    ลำดับตอนที่ #22 : CAT VS DOG มหาสงคราม..แมวปะทะหมา [รับสมัคร]CAT VS DOG มหาสงคราม..แมวปะทะหมา [รับสมัคร]

    • อัปเดตล่าสุด 30 ส.ค. 58


    Application

     

     




     

    “ น่าเบื่อ จะนอนอย่ามายุ่งน่า”


     

     

                บทที่ต้องการ : ตามใจเลยคร้า

                ชื่อ-นามสกุล : คลาซึกิ ไอร์ยาเนส  (ลาซ)

                อายุ : 15 

                ลักษณะ :  ผมสีขาวแซมดำ ตาสีม่วงแซฟไฟกึ่งหลับกึ่งตื่น รูปร่างเตี้ยอละออกไปทางบางซะด้วยซ้ำ ผิวขาวซีดอย่างคนไม่เคยออกแดด(ทั้งที่มันเดินตากตลอด) หน้าตาออกไปทางหวาน แลดูคล้ายเด็กซื่อๆคนนึง มักมีท่าทางเรื่อยๆเฉื่อยๆ(และแฉะๆ#มั้ย) 

    เป็นพวกเฉื่อยหน้าตายก็ว่าได้

                เผ่าพันธุ์/เชื้อสาย :ค้างคาว( ทำไมเอ็งถึงเอาแปลกกว่าชาวบ้านเค้าละเห้ย)

                อาณาจักร : มนุษย์

                ตำแหน่ง/ฐานะ แล้วแต่เลยเจ้าค่ะ

                ลักษณะนิสัย เอ๋อๆ มึนๆไปเรื่อย เป็นพวกหน้าตายมากจนเหมือนกับมีแต่หน้าเดียว(แล้วดันเป็นหน้ามึนกับชีวิตอีกนะ)  ติดนิสัยแทนตัวเองว่าผมเป็นประจำ และอย่าคิดว่าจะมีคำหยาบหลุดออกมากับเขาเด็ดขาดเลย แต่ก็ไม่ใช่สุภาพบุรุษนะแค่มันชินปากที่พูดแบบนั้นเท่านั้นเอง แถมพูดแต่ละครั้งนี้ทำคนฟังปวดกระบาน ไมเกรนจะกำเริบได้ทุกเมื่อ(ก็มันเล่นพูดมึนๆ กวนโดยไม่รู้ตัวและบางครั้งคนที่ได้ยินนี้ถึงกับเจ็บจี๊ดเข้าตับไต ไส้พุง แทงทะลุม้ามลงไปดีดดิ้นในกระเพาะลามไปไต เดินในลำไส้เล็ก และออกในลำไส้ใหญ่ )  โกหกเนียนเพราะมันมีแค่หน้าเดียว จะแสยะยิ้มเมื่อเจอเรื่องที่โครตถูกใจ(ในการกลั่นแกล้งคนอื่น) ชวนให้คนมองผวาไปอีกหลายบรรทัด แต่เวลายิ้มจากใจก็ทำคนมองตาค้างไปเพราะความน่ารักที่บาดตับไตไส้พุงทะลุหัวใจได้เลย เป็นคนที่เฉื่อยชาเป็นอย่างมาก (แถมเกียจคร้านเข้าไปอีกนิด)ชนิดที่ถ้าไม่อยากทำอะไรจะนอนเล่นบนกิ่งไม้สูงลิบลิ่ว ใครถามก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างทำหน้ามึนใส่บ้างเมินบางแล้วแต่อารมณ์และสภาพอากาศนะตอนนั้น มีความสามารถในการหลับสูงส่งชนิดต่อให้โลกจะแตกน้ำจะท่วมอีกไม่กี่วิก็หลับได้ถ้าเกิดอยู่ดีๆง่วงขึ้นมาและไม่มีใครเดาออกด้วยว่ามันจะเกิดอยากนอนตอนไหนเพราะระบบความคิดในหัวมันดันแปลกกว่าชาวบ้านเค้า(อย่างคนอื่นเห็นแผนที่โลกไปรูปประเทศแต่เจ้าตัวดันบอกว่ามันเหมือนตั๊กแตนซะงั้น)  ถึงจะเห็นว่ามัน มึน อึน เอ๋อ เฉื่อย อย่างนี้ก็ไม่ชอบเอาเปรียบใครน่ะ(เฉพาะบางครั้ง) ตรรกะเหตผลเหมือนจะแปลกแต่ก็ไม่แปลก(เวลาจะเดินไปไหนแล้วหยุดดื้อๆไม่ใช่อะไรแค่ขี้เกียจ)

                อาวุธ : มีดแส้   ( WIRED LANCE ) มีระยะการโจมตีแบบกึ่งประชิดด้วยเส้นลวดที่ยาวและแข็งแกร่ง ซึ่งมาพร้อมใบมีดที่แหลมคมก่อให้เกิดการโจมตีในระยะกว้างอันร้ายกาจที่สุดจะคาดเดาได้สร้างความเสียหายให้แก่ศัตรูด้วยการขว้างเข้าใส่เป็นหลักและสะบัดออกเป็นวงเพื่อโจมตีศัตรูอื่นๆที่ยืนอยู่วงนอก (ถึงเจ้าตัวจะใช้ในการสะบัดไปพันกิ่งไม้เพื่อดึงตัวเองขึ้นไปอยู่บนนั้นก็เถอะ ซึ่งอยากเรียนถามทำไมเอ็งไม่บิน) เวลาปกติจะเก็บไว้ข้างหลังนะค่ะจะมีช่องให้คาดเก็บไว้อยู่เวลาถือจะถือในท่าสบายๆ มีดนั้นสามารถเปลี่ยนเป็นอะไรก็ได้ที่มีลักษณะคล้ายๆกัน ลวดจะถูกเก็บอยู่ในถุงมือสีม่วงดำ ส่วนมีดจะเก็บอย่างที่บอกค่ะ ถ้าเวลาจวนตัวจริงๆก็สามารถสะลวดให้มีดมันถูกขว้างออกไปได้


                ความสามารถพิเศษ : คำพูดมึนๆที่ทำให้คนอื่นไมเกรนขึ้น(?) เทเลพอร์ต(เพื่อความขี้เกียจของตัวเองล้วนๆ!) ใช้คลื่นเสียงในการระบุตัวแหน่งและใช้โจมตีได้มองเห็นในที่มืด(เอาเป็นว่ามันเหมือนค้างคาวนะค่ะ) มีการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและคล่องแคล่ว

                ประวัติ  เมื่อก่อนลาซถูกขังในห้องขังปิดทึบไว้ตั้งแต่ยังเด็ก ทั้งข้อเท้า ข้อมือก็ถูกล่ามเอาไว้ เพราะทุกคนในหมู่บ้านนั้นหวาดกลัวในสีตาของซากิที่แปลกไปจากคนอื่น (ค้างคาวจะตาสีเหลืองแต่ของเค้าดันเป็นสีม่วงพอใช้พลังตาจะเรืองแสงนิดๆดูเหมือนอัญมณีด้วย)แถมยังมีปานรูปปีกสีดำข้างขาวข้างที่ไหล่ข้างหลังถึงยังงั้นริวก็ไม่เคยว่าอะไร จนกระทั่งวันนึงที่หมู่บ้านเค้าถูกฆ่าล้างทั้งหมู่บ้าน ด้วยฝีมือของลาซเอง ถึงแม้ลาซจะไม่ได้ตั้งใจ ที่ลาซได้เผลออาละวาดไปนั้นเพราะคนในหมู่บ้านจะจับแม่และน้องชายของลาซที่เหลืออยู่ไปฆ่าพร้อมๆกับลาซเพื่อตัดปัญหาไม่ให้มีเด็กแบบนี้เกิดขึ้นอีก ทำให้เด็กชายเสียสติไป ทำไมกัน ผมไม่เคยทำอะไรให้พวกคุณเลยน่ะ ทำไมละ พวกเขาคือที่พึ่งทางใจสุดท้ายที่ผมเหลืออยู่น่ะ ไม่! ไม่ให้ทำหรอก! ไอ้พวกที่เห็นแก่ตัวนะ หายๆไปได้ซะก็ดี! 

    หลังจากที่ลาซได้สติกลับก็เห็นแต่ซากศพของคนในหมู่บ้าน สภาพของหมู่บ้านที่ถูกย้อมเป็นสีแดงฉาน ร่างของน้องชายที่นอนจมกองเลือดกำลังจับมือลาซอยู่ด้วยรอยยิ้มถึงแม้ร่างนั้นจะไม่มีลมหายใจแล้วก็ตาม "ไม่เป็นไรแล้วน่ะ  จากนี้ไปลูกเป็นอิสระแล้ว แม่ขอโทษที่ไม่สามารถช่วยอะไรลูกได้เลย ไม่ว่าจะยังไงก็ยิ้มไว้นะ ลูกนะคือลูกคนสำคัญของแม่น่ะ" คำสั่งเสียครั้งสุดท้ายของแม่ก่อนที่ร่างที่กอดอยู่นั้นจะสิ้นลมหายใจตามน้องชายของเค้าไป ก่อนที่มือที่ลูบหัวของเค้าอย่างอ่อนโยนเสมอมาจะตกลงไป 

    สิ่งที่เค้าทำได้ตอนนี้คงมีแต่กรีดร้องออกไป ปล่อยให้น้ำตาได้รินไหลจนเหือดแห้งทดแทนกับความขอโทษที่มีอยู่แน่นจนเต็มอก

                ความเห็นต่อฝั่งตรงข้าม : น่าเบื่อ น่ารำคาญ ตอนที่เจ้าชายงี่เง่านั้นเอาแต่ทำท่าได้น่าตบกระบานที่สุด แค่แมวกับหมา อยากเรียนถามไอ้เจ้าชาย(วะ)ครับ จะอะไรกันนักกันหนา(ลาซได้กล่าวไว้หลังจากได้เห็นท่าทางสะดีดสะดิ้งของเจ้าชายตอนที่แวะไปแกล้ง)

                ชอบ /เกลียด/กลัว : ชอบ การนอน เรื่องสนุกๆ(ที่เจ้าตัวจะดูอยู่ห่างๆ อย่างสนุกสนานแต่ไม่คิดจะช่วยแต่อย่างใด)  ที่สงบร่มรื่นเหมาะแก่การงีบเป็นที่สุด การอ้อนคนอื่น และอิสระในชีวิต(รวมถึงการคอยกลั่นแกล้งองค์ชายทุกแดนที่เคารพยิ่ง)

    เกลียด ผัก เนื่องจากจะไม่กินผักทุกชนิดเลย ตะขาบ(แทบจะถอยหนีไปไกลสุดขอบโลก) ความวุ่นวายจนเกินควร พวกคุณหนูน่ารำคาญ(แบบที่เอาแต่ใจตนเอง เชิดหน้า) คนที่มาปลุกเค้า!!!(โครตตะระเกลียด)

    กลัว ผี(กระโจนเกาะคนข้างๆทันทีแบบไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น ขอแค่พูดว่ามันอยู่แถวนั้นจะไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น หรือง่ายๆกลัวจนขี้ขึ้นสมองค่ะ)

    เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า ท่าได้ยินแค่ครั้งเดียวจะสะดุ้งนิดๆเฉยๆแต่ถ้าอยู่คนเดียวหรือมาแบบหลายๆครั้งติดกันจะกลัวมาก เวลาได้ยินจะทรุดนั่งปิดหูแถมหลับตาแน่นแบบผมไม่เห็นผมไม่รู้ผมไม่ได้ยิน

                อื่นๆ : ชอบใส่สร้อยกับดักฝันเอาไว้เสมอ 

                          เจ้าตัวแรงน้อยมาก ก็เป็นค้างคาวอะ เพราะงั้นเลยไม่ค่อยชอบการถูกจับไปขังหรือมีใครจับตัวไว้แล้วลากไปไหนมา                        ไหนเท่าไร (หรือง่ายๆคือสู้ไม่ได้เลยไม่ชอบ)

                          เวลาทำอะไรเหมือนรู้ดีไปหมดเลยเป็นให้คนอื่นแอบหงุดหงิดกับมัน

                    คำถามสำหรับตัวละคร

     

    ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรและทำอะไรกับเขา? :  จะทำอะไรก็เชิญ แต่อย่าสร้างภาระให้คนอื่นมากได้ไหม                                                                           ครับ มันน่ารำคาญและเสียเวลาเป็นที่สุด!! ถ้าทำอีกวันหลังจะมาแอบแกล้งซะให้เข็ด //พึมพัม

    ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้ามละ? จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา? : ทำหน้าเบื่อปนง่วงใส่และเดินหนีไปแอบงีบ

    สุดท้าย..คิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฏราชาแห่งสามอาณาจักร? อาณาจักรสุนัขหรือแมว? :  ผมตอบให้ไม่                                                                                                              ได้หรอกนะ ผมไม่ใช่คนกำหนดผลแพ้ชนะของสงคราม

     

    มุมสวัสดีผู้ปกครอง

                   

                สวัสดีค่า! เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!

                : คร้า เราซากิน้า

                รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ..อยากจะขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำไปเลยไหม(ฮา)

    : ไม่หรอกค่ะแค่อยากจับถ่วงน้ำ อะ ล้อเล่นๆ อิอิ

    ถ้าลูกของคุณโดนยำจะไม่โกธรกันใช่ไหม?

    :  เชิญต้มยำทำแกง ผัดพริกขิงกระเทียมได้เลยค่ะ

    ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ!

    : เช่นกันคร้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×