เก็บตัวละครเจ้าค่ะ

ลำดับตอนที่ #112 : S.N.T.M | RP | เปิดรับสมัคร

B
E
R
L
I
N
❀

 ใบสมัครนักเรียน

  

" สวัสดี ต้องบอกว่ายินดีที่ได้พบสินะ ผู้ร่วมชะตากรรม  "

ประวัติส่วนตัว

  ชื่อ-นามสกุล. นิกซ์ เฮคาที [ Nyx Hecate ] [ เทพีแห่งความมืด ]

  ชื่อเล่น. นิกซ์ [ Nyx ]

  อายุ. 21

  เพศ. หญิง

  อาชีพ. นักศึกษา+นักเขียนนิยาย

  วันเกิด. 13  ต.ค. xxxx

  กรุ๊ปเลือด. AB-

  อุปนิสัย.

               นิกซ์เป็นคนที่มีจินตนาการค่อนข้างแปลกและพิศดารกว่าคนทั่วไปเล็กน้อยเธอจึงผลันตัวมาเขียนนวนิยายแนวแฟนตาซีลึกลับเป็นงานอดิเรกและอาชีพเสริม นามปากกาของเธอคือ ซาเดน  [ saden ] หัวใจสีดำอันมืดมิดเหมือนกับจิตใจของเธอที่ดำดิ่งลงสู่ความมืดตั้งแต่เสียพ่อและแม่ไปในเหตการณ์แสนเศร้า เธอปลีกตัวออกจากทุกสิ่ง สร้างกำแพงขึ้นมาขวางกั้นตนเองไว้ โลกใบนี้มีเพียงตนเองเท่านั้นที่เป็นสิ่งยึดเหนี่ยว เธอไม่อยากยอมรับนักแต่ผลงานเขียนของเธอถูกถ่ายทอดผ่านความรู้สึกที่แท้จริง ความเศร้า ความเหงา ความรู้สึกด้านลบมากมายที่เธอพยายามเก็บมันไว้ให้ลึกสุดใจ สวมหน้ากากหญิงสาวแสนเจ้าเล่ห์ และไม่แคร์ผู้ใด ราวกับหากมีใครตายตรงหน้าเธอก็คงไม่รู้สึก แต่ภายในจิตใจที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้แท้จริงแล้วกลับตรงกันข้าม เธอเป็นเพียงเด็กสาวคนนึงการจะไม่รู้สึกอะไรเลยคงเป็นไปไม่ได้ ถึงกระนั้นหากถามว่ามันเป็นความรู้สึกที่มากมายเพียงใดเธอคงตอบได้เลยว่า มันเป็นเพียงตระกอนที่ไม่นานก็คงถูกพัดหายไป

                เธอยอมรับว่าแท้จริงแล้วเธอนั้นเป็นพวกขี้ระแวงเพียงใด เธอไม่เคยไว้ใจสิ่งที่เรียกว่ามนุษย์ เธอรู้ดีว่ามันนั้นทั้งกลับกลอกปลิ้นปล้อน เช่นเดียวกับเธอที่ยอมหลอกหลวงทุกสิ่งกระทั่งตัวเองเพื่อชีวิตที่แสนไร้ค่านี้จะสามารถยืดยาวออกไปได้อีกสักนิด

นิกซ์มักจะมองทุกสิ่งด้วยสายตาสนุกสนานที่ใครๆต่างมองว่ามันแลดูโรคจิต เธอชื่นชอบเรื่องวุ่นวาย โดยเฉพาะเรื่องทุกข์ร้อนของผู้อื่น มันช่างเป็นเรื่องแสนสนุกเสียเหลือเกิน 

               เธอไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไปเท่าไรนัก เธอชื่นชอบสีดำ เรื่องสยองขวัญน่าขนลุกทั้งหลาย หรือกระทั่งเรื่องอันตรายที่หลายคคนต่างส่ายหน้าและถอยหนี

               นิกซ์เป็นพวกเจ้าเล่ห์และเจ้าแผนการ เธอมักวางแผนในสถานการณ์ต่างๆไว้มากมายและเตรียมทางหนีทีไล่ไว้เสมอ  นอกจากนี้เธอยังมีความรู้ในเรื่องต่างๆได้อย่างน่าทึ่งในเด็กวัยเดียวกัน อาจเป็นเพราะก่อนที่จะแต่งนิยายเรื่องอะไรเธอมักจะหาข้อมูลมากมายให้เข้าใจอย่างแน่ชัดเสียก่อน 

               เธอไม่ปฎิเศษเรื่องที่เธอเห็นแก่ตัว ใครๆต่างก็กลัวความตายกันทั้งนั้น เธอไม่ใช่แม่พระที่จะยอมแลกชีวิตของตนเองเพียงเพื่อผู้อื่นหากดีมาเธอดีตอบ แต่หากร้ายมา ก็อย่าหวังว่าจะได้พบความสุขอีกเลย

  

ความสามารถพิเศษ.

เธอถูกจัดว่าเป็นคนที่มีไหวพริบดีคนนึงเลยทีเดียว แต่ส่วนใหญ่เธอจะไม่ชอบแสดงออกมากนัก

พละกำลังของนิกซ์นั้นไม่ค่อยมีมากนักเพราะงั้นเจ้าตัวจึงหันไปเล่นทางด้านความอ่อนตัวและความพริ้วของร่างกายแทน

เธอมีความรู้เรื่องยาต่างๆและพืชหลากหลายชนิด เนื่องจากเคยหาข้อมูลส่วนนี้มาประกอบการแต่งนิยายของเธอ

ความชอบส่วนตัว. หนังสือต่างๆ เรื่องสนุกๆ

ของใช้ที่ถนัดมือเวลาต่อสู้. มีดพกขนาดเล็ก ถ้ามีเป็นคู่เธอจะรู้สึกดีมากเพราะนิกซ์เป็นคนที่ถนัดทั้งสองมือ

และของอื่นๆที่อยู่ใกล้ตัวเธอควรระวังเอาไว้เพราะเธอหยิบมาปาใส่คุณได้ทุกเมื่อ

เพิ่มเติม. เธอเกลียดปืน เพราะมันทั้งเสียงดังและใช้ได้จำกัดถ้าเป็นไปได้เธอก็ไม่ค่อยอยากใช้มันนัก

บทเล็กๆน้อยๆกับการหาคู่ห่วงโซ่?

ตกเย็นในระหว่างที่คุณกำลังจะกลับจากการทำธุระ จู่ๆก็โดนกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง

เดินตามหลังและล้อมคุณไว้ทั้งหน้าหลัง คุณจะอย่างไร?

               ในระหว่างที่นิกซ์กำลังเดินกลับบ้านผ่านตรอกเล็กๆที่แสนคุ้นเคยอยู่เช่นเดิม แต่วันนี้คงแปลกไปที่มีกลุ่มคนไม่ได้รับเชิญเดินมาล้อมกรอบเธอไว้อย่างไร้ซึ่งทางหนี

               " ต้องการอะไรรึเปล่าค่ะ " ดวงตาสีม่วงซีดหรี่ลงเล็กน้อย ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อยราวกับเรื่องที่เจอเป็นเรื่องสามัญทั่วไป คนกลุ่มนั้นไม่ตอบอะไรเธอ ร่างสูงใหญ่ด้านหลังพุ่งเข้าจู่โจมเธออย่างรวดเร็วโดยไร้ซึ่งสัญญาณเตือนใดๆ ร่างเล็กเอี้ยวตัวหลบ แต่ก็ต้องผวาทิ้งตัวหมอบราบแทบติดพื้นเมื่ออีกร่างข้างหลังง้างหมัดชกเข้าที่สีข้าง

               โชคดีชะมัดที่ไวตัวทัน

               " ช่างไร้มารยาทสิ้นดี ไม่รู้รึไงมีคนถามก็ต้องรู้จักตอบนะ " ขาเรียวถีบเข้าที่ข้อพับขาของคนที่หมายจะต่อยเธอทันที ก่อนหมุนตัวเตะเข้าที่สีข้างจนร่างนั้นเซถอยออกไป 

               " นี้พวกนายเล่นเป็นแต่ลอบกัดรึไง " เธอกุมท้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อร่างทางซ้ายพุ่งเข้ามาถีบเธออย่างแรง ร่างกายเริ่มไม่ขยับดั่งใจต้องการ ไม่ช้าเธอก็พลาดท่าจนได้ ผ้าผืนน้อยถูกนำมาปิดปากและจมูกของเธออย่างรุนแรง เธอพยายามขืนตัวออกจากการจับกุมนั้นแต่ก็ไร้ผล ความมืดมิดเริ่มเข้าครอบงำ ร่างเพรียวบางทรุดลงราวกับตุ๊กตาเชิดที่ไร้เส้นเอ็นมายึดเหนี่ยว

น่าเสียดายไม่ว่าคุณจะทำอะไรกับกลุ่มพวกนั้นคุณก็พลาดท่าโดนคนพวกนนั้นจับ

โปะยาสลบแล้วคุณก็หมดสติไป ตื่นอีกครั้งคืออยู่ในห้องที่มีกระดาษดำ กระเป๋า ใส่ชุดเรียน

และโซ่ที่ตรึงข้อเท้าของคุณกับคนชุดนักเรียนอีกคน แล้วคุณจะทำอย่างไรต่อไป?

               เปลือกตาบางกระพริบเล็กน้อย ดวงตารีลงเมื่อต้องแสงที่ไม่ได้สัมผัสมานาน เมื่อขยับตัวลุกนั่งเธอก็พบว่าเสื้อผ้าของเธอถูกเปลี่ยนเป็นชุดนักเรียนที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน

               เดี่ยวนะ ใครเปลี่ยนชุดให้เธอ...หรือจะเป็นพวกนั้น 

               ดวงหน้าใสทะมึนเล็กน้อยเมื่อภาพในจินตนาการผุดมาเป็นฉากๆ ไม่นะแบบนี้เธอก็ไม่บริสุทธิ์แล้วนะสิ

เมื่อนั่งปลงสักพัก เธอเอื้อมไปหยิบกระเป๋าที่วางอยู่ใกล้ๆตัวขึ้นมา ความรำคาญที่ข้อเท้าทำให้เธอจำใจหันไปมองก่อนคิ้วเรียวจะขมวดเข้าหากัน โซ่เส้นหนาถูกล็อคข้างนึงเอาไว้กับข้อเท้าเรียวบางของเธอ เมื่อมองตามโซ่เส้นนั้นไปเธอก็พบว่าปลายอีกข้างของมันถูกล็อคขาเอาไว้ที่เด็ก หรือไม่เด็กนะ? อีกคนนึง 

               ใครกัน? แต่ชั่งเถอะ 

               มือเรียวยกกระเป๋าใบนั้นขึ้นเปิดออกดูสิ่งของภายในอย่างสนอกสนใจ โดยเมินร่างข้างๆตนเสียสนิท ในเมื่อถูกล่ามไว้เหมือนกันแถมกระเป๋าหน้าตาเหมือนของเธอรวมถึงชุดนักเรียนที่อีกฝ่ายสวมนั้นด้วย ทำให้เธอเดาดูว่าอีกคนคงถูกจับมาเช่นเดียวกัน 

เหตการณ์ในตอนนี้ชวนทะเลาะกันไปก็เปล่าประโยชน์ หาทางออกจากที่นี้คงจะดีเสียกว่า