ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ fic reborn]Ghost Five สัมผัสรักด้วยหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #2 : Happy Day of the Dead(เเก้ไขใหม่)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 216
      1
      17 มิ.ย. 55


    S' Lurpee


    :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

    “นี่ๆ...เธอรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในโรงเรียนเรารึยัง”

    “เรื่องอะไรเหรอ”

    “ก็เรื่องที่ว่า...มีคนตายนะในโรงเรียนนะ”

    “เห...ทำไมฉันไม่รู้เลย”

    “รู้สึกจะมีตั้ง5คนนะที่ตายแล้วตอนนี้ยังกายเป็นสิ่งลึกลับของโรงเรียนแล้วล่ะ”

    “5คนเซียว..”

    “ใช่รู้สึกว่าเรื่องนี้เคยเกิดขึ้นที่โรงเรียนเมื่อ3ปีก่อน...”

    “นานจังเลยเนอะ”

    “อืมม...แถมยังตายในเวลาใกล้กันอีก”

    “ฉันอยากฟังแล้วล่ะเล่ามาหน่อยสิ”

    “เด็กผู้หญิง5คนเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานและทั้งห้ารักกันมากทั้ง5คนต่างใช้ชีวิตไปอยู่แต่อยู่มาวันหนึ่งเพื่อนพวกเธอหนึ่งใน5ก็เกิดหายตัวไป....อย่างลึกลับ”

    “หายตัวไปงั้นหรอ”

    “ใช่เธอหายตัวไป...อย่างไม่มีใครรู้ว่าเธอได้โดน..ฆ่าอย่างโหดเหี้ยม สภาพศพตอนที่ทุกคนเจอนั้นเขาว่ากันว่าเป็ฯสภาพที่น่าสงสารเเละน่ากลัวมากเลยล่ะ เพราะศพของเธอนั้นมีเเต่ลอยกรีดตามตัวจนเเผลเวอะวะไปหมดมี หัวทุกเสียบกับกิ่งไม้ ดวงตาเบิกโผง ริมฝีปากที่ใครๆบอกว่าตอนที่เธอมีชีวิตอยู่สวยงามตอนนั้นกลับซีดเผือก เพื่อนๆเเละครูต่างตกตะลึงกับสภาพเธอในตอนเเรก ทุกคนต่างร้องไห้กับการจากไปของเธอ”

    “น่าสงสารจัง...”

    “และหลังจากนั้นสองวันเพื่อนเธออีกคนหนึ่งก็หายไปเหมือนกับรายเเรก เพื่อนทุกคนต่างวิตกกังวนกลัวว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะเกิดขึ้นซ้ำสอง ซึ่งมันก็เป็นจริง ทุกคนเจอเธอที่ห้องวิทยาศาสตร์ สภาพศพของเธอต่างออกไปจากรายเเรกโดยสิ้นเชิง เพราะชิ้นส่วนของร่างกายของเธอถูกเเยกออกจากกันคนละทิศละทาง ลูกตาที่เป็นสีสวยงามเมื่อมีชีวิตอยู่กลับถูกดึงออกมาวางข้างๆ ดวงตาของเธอมีคราบน้ำตาปนเลือดจนเพื่อนรักที่เหลือกันอยู่สามคนอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมาอย่างเศร้าโศก"

    “.....”

    “ศพของพวกเธอทั้งสองทุกยึดไปโดยใครคนหนึ่งที่อ้างตัวเป็นเจ้าหน้าที่ซึ่งนั้นก็ทำให้พวกเะอไม่ได้ทุกทำพิธีกรรมที่ทุกต้อง...หลังจากนั้นสามวันเหยื่อนรายต่อไป ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องลอยในขนาดที่พวกเธอกำลังเรียนกันอยู่หญิงสาวคนนั้นก็เดินออกมาเพื่อจะเอาของที่ลืมไว้ในห้องน้ำเเต่เธอก็หายตัวไป เพื่อนๆก็พยายามหากันจนทั่วโรงเรียนอย่างสุดเเรง ในที่สุดก็มีเสียงกรี้ดของเธอดังมาจากที่ๆไม่มีใครคิดว่าเธอจะอยู่ที่นั้น...ล็อกเกอร์เก็บของซึ่งเมื่อทุกคนมาถึงเเล้วก็เเถบจะกรีดร้องกันด้วยความกลัวเมื่อพบเจอคนที่ทุกคนตามหากันเเถบเป็นเเถบตายอยู่ในล็อกเกอร์ด้วยสภาพที่สุดสยอง ด้วยสภาพที่ไร้วิญวาณเมื่อไม่นานนี้เองเพราะน้ำตาของตาเธอยังไม่เเเห้งดีเลย เธอถูกมีดกรีดที่ท้องเเละควักใส้ออกมากองที่พื้น ใบหน้ามีรอยฟกซ้ำ ที่หัวทุกทุบที่ด้วยของเเข็งจนเลือดครั่งในสมอง"

    “อึก!

    “....รายต่อไปหลังจากที่ทุกคนมัวเเต่วุ่นวายในการกายของเพื่อนเธอ...จนลืมเธอไป เธอหายไปในเวลาสองวันหลังจากที่เพื่อนเธอตาย เช่นเดียวกันเพื่อนๆเเละทุกคนช่วยกันตามหาอย่างเต็มที่ด้วยควมกลัวว่าเธอจะเป็นอะไร เเละสุดท้ายก็เจอเธออยู่ในห้องเก็บของชั้นใต้ดินของโรงเรียนที่ปิดล็อกอย่างเเน่นหนา สภาพศพของเธอเน่าเละเลือดเจิงนองเต็มพื้นเริ่มเเข็ง ดวงตาสีสวยเบิกโผงด้วยความกลัว ริมฝีปากสวยเผยอออกนิดๆ หัวของเธอถูกเสียบด้วยเหล็กเเหลม เเละตามเเขนขาทั้งสี่ถูกเหล็กอีกสี่อันเสียบ อย่างกับว่าไม่ให้เะอขยับตัวไปไหน "

    “อุก...น่าสงสารจัง”

    “ใช่น่าสงสาร.....เพื่อนทุกคนต่างทิ้งเพื่อนของพวกเธอซึ่งเป็นคนสุดท้ายเเละเป็นคนที่เห็นภาพพกเพื่อนๆตายต่อหน้าของเธอ เเละสุดท้ายก็ถึงตาเธอ เธอถูกฆ่าอย่างทรุนด้วยการถูกน้ำร้อนเดือดๆกรอกใส่ปากจนเครื่องในเธอสุก เธอถูกเย็บด้วยเข็บตามข้อที่ตัวเธอ เเละสุดท้ายเธอถูกปล่อยลงมาจาก....ดาดฟ้าของโรงเรียน ในขนณะที่นักเรียนเเละคุณครูทุกคนกำลังพักผ่อนร่างของเธอก็ตกลงมาสู่สนามบาสซึ่งมีนักเรียนเต็มไปหมด ร่างของเธอเเตกละเอียดจนเเถบไม่เหลือเค้าโคลงเดิมของเธอ นักเรียนที่อยู่ในเห็นการณ์ต่างกรีดร้องด้วยความกลัว..."

    “....T-T...”

    “ยังไม่พอนะจากการตรวจสภาพศพของพวกเธอทุกคนรู้สึกจะมีกระดาษแผ่นหนึ่งที่เขียนไว้เหมือนกันว่า.... Happy Day of the Dead (สุขสันต์วันแห่งความตาย)”

    “สุขสันต์วันแห่งความตาย..”

    “ใช่แล้วล่ะ....เเละจากการที่ฉันอ่านดูในเว็บของอันนี้นะเขาบอกไว้ว่า ร่างของเธอทั้งห้าหายสาปสูญไปโดยไม่มีใครรู้ว่าหายไปไหน”

    “ฉันว่าตอนนี้เรากลับบ้านกันเถอะ”

    “อืมม...”

     
    เดี๋ยวสิมองฉันหน่อยได้ไหม

    เหงา...เหงาเหลือเกินใครก็ได้พาฉันออกไปที

    ฮึก...มืด...ที่นี่มันมืดเกินไปฉันไม่ชอบเลย

    ใครก็ได้ทำให้ฉันหมดคำสาปและพาฉันออกไปที

    ใครก็ได้..ฉันขอแค่ใครสักคน...ช่วยฉันที..


    ~Talk~
    เอามาลงให้รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่รู้ว่าสนุกหรือเป็นยังไงบ้าง
    เรื่องประกาศอีกไม่นานไรท์ก็จะประกาศเเล้วล่ะพอดีเป็นพวกไม่ชอบรอ



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×