คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : วันที่ 16 สิงหาคม ค.ศ.xxxx
วันที่ 16 สิหาม .ศ. xxxx
แสส้มอ่อนาับที่อบฟ้ายามรุ่อรุ ภาพทะเลเบื้อหน้าูสบายาเหลือเิน ผมพาเธอมาทัน่อนที่พระอาทิย์ะึ้นเล็น้อย ผมแบเธอไว้บนหลัน้ำหนัอเราสอนผืนทรายให้มลเป็นรอยเท้ายาวามริมหา
“เป็นไ ? ทะเลสวยมั้ย”
“สวย่ะ สวยมาเลย่ะ”
เสียเบาหวิวัอยู่้า ๆ หู มันเบามานเหมือนแว่วมาาที่ไหนไล ๆ สัแห่ ผมเริ่มทำใไ้แล้วล่ะอนนี้ แ่็ไม่รู้ะอทนไ้อีนานแ่ไหน ผมวาร่าบาลบนหาร้าไร้ผู้น เธอ่อย ๆ เอนนอนลบนผืนทรายสีาวละเอีย ผมนอนล้า ๆ ยหัวเธอให้หนุนบนแน
“ูาววนั้นสิ”
แม้ฟ้าสานานแล้วแ่าวประายพฤษ์ยัส่อสว่าอยู่ เธอหันมายิ้มให้ผม สายลมพัเอื่อยอ่อยนผมปลิวมาปิหน้า ผม้อเหน็บปอยไว้เพื่อที่ผมะไ้มอเห็นหน้าเธอั ๆ
“ั้นะลายเป็นวาวใ่มั้ยะ”
“ใ่ ผมะมอมันทุวันเลยนะ”
“ั้น็ะมอลมาเหมือนัน”
ผมเบือนหน้าหนีเพราะอยาะร้อไห้อีแล้ว ผมัฟันยิ้มให้เธอทั้ ๆ ที่หัวใำลัร้อไห้แทบาย แ่ผมะ้ออทน..เพราะเธอะไม่สบายใ ผมอยาให้เธอเห็นผมยิ้มอย่าเ้มแ็
“ผมมีอะไระให้”
“อะไระ ?”
“นี่ไ”
ผมล้วหยิบแหวนสอวออมาาระเป๋าาเ แหวนเินธรรมาที่ผมสลัื่อเราสอนไว้้าใน มันอาะฟัูน้ำเน่าไปสัหน่อย แ่ผม็ยินีทำมันเพราะผมิว่าเธอะีใ
‘Jiyang & Bomtori’
ผมใ้มือ้าที่เธอหนุนอยู่ี้ใหู้แหวน้านใน เธอยิ้มเมื่อมีื่อเธออยู่ในนั้น้วย ผมบรรสวมให้เธอบนนิ้วนา้า้ายแล้ว็สวมให้ัวเอ มืออเราทั้สอวาเทียบเียูึ้นไปบนท้อฟ้าสีใสยามรุ่อรุแรอวัน
“นี่ไเราเป็นรอบรัวเียวันแล้ว”
เสียลื่นัหาราวับเสียนรี...าลรั้หนึ่เมื่อนาเือหลรัเ้าายาโลมนุษย์ เพื่อให้ไ้ใล้ิับายที่รั เธอึ้อแลเสียอันไพเราะับาสอ้า เพื่อเินทาไปอยู่ใล้ ๆ เา
...เธอเป็นหุ่นยน์ เธอึไม่มีหัวใ..ไม่เยมีเสียหัวใในัวเธอ...เธอเป็นน่วยเาให้รอพ้นาวามาย แ่เมื่อเธอไม่สามารถบอเาไ้ว่าเธอเป็นน่วยเา เาึแ่านับหิอื่น้วยวามเ้าใผิ
...แ่เธอไม่สามารถรับรู้ไ้ว่าสิ่เธอทำไ้่วิหัวใอผมไป เธอึเ้าใผิิว่าผมไม่รู้สึอะไร...แ่เธอ็ยินีแล้วที่ไ้อยู่ใล้ิเาในั่วระยะเวลาหนึ่ เมื่อวามรัไม่สมหวัร่าเธอึลายเป็นฟอลื่นและโนลืนหายไปลับทะเลามำมั่นที่ให้ไว้
...แ่ผม็ยินีที่ไ้อยู่ับเธอในั่วระยะเวลาสั้น ๆ เมื่อเธอ้อาไป มันทำให้หัวใผมแสลายไปพร้อม ๆ ับเวลาที่ล่วเลย...
ผมับมือเธอูึ้นเทียบ้า ๆ มือผมอีรั้ แหวนสะท้อนแสแยามเ้าวาววับ เสียลื่นยััอยู่่อเนื่อ รอยเท้าโนลื่นัหายไปนานแล้ว
“ผมรับอมโทรินะ”
ผมะไม่ถามหรอว่าเธอเ้าใหรือเปล่าว่าวามรัืออะไร ผมรู้ว่าเธอน่ะเหมือนมนุษย์มาแ่ไหน มาพอที่ะทำให้หัวใเย็นาอผู้ายนหนึ่อบอุ่นึ้นมาไ้
....เธอะ้อเ้าใแน่ ๆ ว่าวามรัืออะไร...
ความคิดเห็น