ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 เนื้อคู่
บทที่ 1 เนื้อคู่
ฉันชื่อ วิยะดา ใครๆก็เรียกฉันว่า “วิ” ฉันมีแฟนอยู่หนึ่งคน เรารักกันมากจนเกินกว่าจะมีสิ่งใดทดแทนได้ แต่วันนี้เรากลับทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ฉันเรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งย่านรังสิต และแล้วเรื่องราวทั้งหลายอย่างมันก็เริ่มต้นขึ้น
“กิ๊งก่องกั๊งก่อง ก่องกองกั๊งกิ่ง กิ๊งก่องกั๊งก่อง ก่องกองกั๊งกิ่ง”
เสียงกระดิ่งบอกเวลาพักดังขึ้น ฉันและเพื่อนๆลงไปทานอาหารที่โรงอาหาร ฉันต่อแถวซื้ออาหารที่ร้านร้านหนึ่ง
“ปั๊ก!” ฉันซุ่มซ่ามอย่างนี้เสมอ เดินไม่ค่อยดูทางเท่าไหร่ “ขอโทษค่ะ พอดีฉันไม่ได้มอง”
“ขอโทษแล้วมันหายหรือเปล่ากับที่เธอทำไว้กับฉันเมื่อคืน”
แฟนของฉันเอง ฉันซุ่มซ่ามจนไม่ได้ดูอะไรจริงๆ ไม่ได้สังเกตแม้แต่ว่าเป็นเขา เขาชื่อชัย เรียนอยู่คนละห้องกับฉัน เมื่อก่อนเราเคยอยู่ห้องเดียวกัน แต่ว่าทำไมเวลาไม่อยากจะเจอต้องเจอเขาทุกทีเลยนะ
“วิขอโทษนะที่วิเดินชน แต่ถ้าหมายถึงเรื่องเมื่อวานนี้วิไม่ได้ผิดเลย ขอร้องเถอะนะ เลิกทำเป็นคนฉลาดสักที ทั้งที่ความจริงแล้วไม่”
“ว่าใครโง่?”
“ก็นายน่ะแหละ พอเถอะ ฉันไม่กินร้านนี้แล้วก็ได้ นายอยากกินก็เรื่องของนาย”
ฉันออกจากแถวที่ต่อมายาว เดินไปอีกร้าน อันที่จริงไม่น่าจะจากเขามาอย่างนี้เลย ทำไมนะ! ทำไมฉันถึงไม่ได้ขอโทษเขา ทั้งที่ฉันเองเป็นคนผิด
ตอนนี้ยังไม่หมดเวลาพัก ฉันและเพื่อนๆเข้ามาในห้องเรียนแล้ว แต่พวกเราก็ยังไม่มีอะไรทำ ฉันเห็นโบว์นั่งเขียนอะไรขยุกขยิก
“เสร็จแล้ว วิ ว่างอยู่ใช่ป่ะ?”
“เออ เห็นว่านั่งทำอะไรอยู่ป่ะละ?” ฉันถามกลับแบบกวนๆ
“มาเล่นแองเจิ้ลกันเถอะ”
ฉันเห็นว่ากำลังว่างอยู่พอดีเลยเล่นกับโบว์ เราทั้งสองจับดินสอและร่ายมนต์เรียกเทวดาประจำตัวออกมา
Angel Angel Angel Please come to play with us
**********
หลังจากเราเล่นกันเสร็จก็หมดเวลาพักพอดี ฉันตั้งใจเรียนจนหมดเวลาเรียน ทุกคนต้องกลับบ้าน แต่วันนี้ฉันไม่อยากจะกลับบ้านเลยแม้แต่น้อย เพราะถ้าหากกลับบ้านไป ฉันก็คงต้องนั่งเหงาคิดถึงชัยอีก ฉันมองไปอีกฝั่งของถนน ชัยกำลังเดินอยู่คนเดียว ฉันต้องไปขอโทษเขา ตอนนี้กำลังไฟแดงอยู่พอดี โอกาสสุดท้ายของฉันที่จะอธิบายให้เขารู้และเขาจะกลับมาฟังฉันอีกครั้งหนึ่ง
“โครม”
เสียงรถชนอะไรบางอย่าง ผู้คนต่างตกใจกรีดร้องอื้ออึง แต่ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาสนใจคนอื่นหรอก ตอนนี้ชัยเป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่ฉันจะไม่จากไปไหน ฉันรักเขา เขามองมาทางนี้ ไชโย!
ไม่รู้ทำไมตั้งแต่ที่ฉันวิ่งข้ามถนนมา ฉันเห็นด้ายสีแดงเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด บางก็ลอยอยู่บนฟ้า บ้างก็อยู่บนพื้น บ้างก็ขวางทางฉันอยู่ แต่ทำไมฉันถึงเดินผ่านมันมาได้ก็ไม่รู้ ฉันกระโดดเข้าโผกอดชัย พร่ำคำพูดขอโทษต่างๆนานาเท่าที่จะอธิบายให้เขาเข้าใจได้ แต่เขาทำหน้าเหมือนไม่เห็นฉัน หรือเขายังโกรธอยู่นะ? ถ้าอย่างนั้นแล้วเขามองมาทางฉันทำไม
“น่าสงสารนะ ยังเด็กอยู่แท้ๆเลยเชียว ไม่น่าเลย”
“ลอยไปไม่ห่างจากที่เดิมเท่าไหร่ ดวงคงถึงฆาตน่ะ”
ชัยไม่ได้มองฉันสักหน่อยนี่นา ทิศทางเดียวกับที่รถชนฉันมีเด็กโรงเรียนเดียวกับฉันคนหนึ่งถูกรถชน เลือดไหลเป็นสายยาวไปไกลเลย
“จะมาเฮี้ยนแถวนี้รึเปล่าก็ไม่รู้”
ชาวบ้านแถวนี้นี่ปากเสียกันจริงๆ แต่ฉันก็คงไม่กล้าเดินผ่านทางนี้แล้วล่ะ ชัยเดินแหวกฝูงชนไปดู
“ขอทางหน่อยครับ ขอทางหน่อย”
เสียงของเขายังนุ่มนวลและน่ารักเสมอ เขาก้มลงพลิกหน้าของศพขึ้นมาดู เขากล้ามากๆเลย นี่แหละที่ทำให้ฉันรักเขา แต่ฉันจะรู้สึกดีกว่านี้มาก ถ้าเขาไม่เอ่ยชื่อศพนั้นให้ฉันได้ยิน
“...วิ...”
ทำเอาฉันหน้าซีดเผือด ฉันฝ่าดงด้ายแดงไปจนถึงศพของผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นคนที่มีไหล่และนิ้วมือสวยงามมาก ฉันนั่งลงข้างๆชัยมองหน้าผู้หญิงที่ทำให้เขาร้องไห้ด้วยการจากไปของเธอ ชัยมีผู้หญิงคนอื่นนอกจากฉันใช่ไหม...
คำตอบคือไม่...
ฉันชื่อ วิยะดา ใครๆก็เรียกฉันว่า “วิ” ฉันมีแฟนอยู่หนึ่งคน เรารักกันมากจนเกินกว่าจะมีสิ่งใดทดแทนได้ แต่วันนี้เรากลับทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ฉันเรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งย่านรังสิต และแล้วเรื่องราวทั้งหลายอย่างมันก็เริ่มต้นขึ้น
“กิ๊งก่องกั๊งก่อง ก่องกองกั๊งกิ่ง กิ๊งก่องกั๊งก่อง ก่องกองกั๊งกิ่ง”
เสียงกระดิ่งบอกเวลาพักดังขึ้น ฉันและเพื่อนๆลงไปทานอาหารที่โรงอาหาร ฉันต่อแถวซื้ออาหารที่ร้านร้านหนึ่ง
“ปั๊ก!” ฉันซุ่มซ่ามอย่างนี้เสมอ เดินไม่ค่อยดูทางเท่าไหร่ “ขอโทษค่ะ พอดีฉันไม่ได้มอง”
“ขอโทษแล้วมันหายหรือเปล่ากับที่เธอทำไว้กับฉันเมื่อคืน”
แฟนของฉันเอง ฉันซุ่มซ่ามจนไม่ได้ดูอะไรจริงๆ ไม่ได้สังเกตแม้แต่ว่าเป็นเขา เขาชื่อชัย เรียนอยู่คนละห้องกับฉัน เมื่อก่อนเราเคยอยู่ห้องเดียวกัน แต่ว่าทำไมเวลาไม่อยากจะเจอต้องเจอเขาทุกทีเลยนะ
“วิขอโทษนะที่วิเดินชน แต่ถ้าหมายถึงเรื่องเมื่อวานนี้วิไม่ได้ผิดเลย ขอร้องเถอะนะ เลิกทำเป็นคนฉลาดสักที ทั้งที่ความจริงแล้วไม่”
“ว่าใครโง่?”
“ก็นายน่ะแหละ พอเถอะ ฉันไม่กินร้านนี้แล้วก็ได้ นายอยากกินก็เรื่องของนาย”
ฉันออกจากแถวที่ต่อมายาว เดินไปอีกร้าน อันที่จริงไม่น่าจะจากเขามาอย่างนี้เลย ทำไมนะ! ทำไมฉันถึงไม่ได้ขอโทษเขา ทั้งที่ฉันเองเป็นคนผิด
ตอนนี้ยังไม่หมดเวลาพัก ฉันและเพื่อนๆเข้ามาในห้องเรียนแล้ว แต่พวกเราก็ยังไม่มีอะไรทำ ฉันเห็นโบว์นั่งเขียนอะไรขยุกขยิก
“เสร็จแล้ว วิ ว่างอยู่ใช่ป่ะ?”
“เออ เห็นว่านั่งทำอะไรอยู่ป่ะละ?” ฉันถามกลับแบบกวนๆ
“มาเล่นแองเจิ้ลกันเถอะ”
ฉันเห็นว่ากำลังว่างอยู่พอดีเลยเล่นกับโบว์ เราทั้งสองจับดินสอและร่ายมนต์เรียกเทวดาประจำตัวออกมา
Angel Angel Angel Please come to play with us
**********
หลังจากเราเล่นกันเสร็จก็หมดเวลาพักพอดี ฉันตั้งใจเรียนจนหมดเวลาเรียน ทุกคนต้องกลับบ้าน แต่วันนี้ฉันไม่อยากจะกลับบ้านเลยแม้แต่น้อย เพราะถ้าหากกลับบ้านไป ฉันก็คงต้องนั่งเหงาคิดถึงชัยอีก ฉันมองไปอีกฝั่งของถนน ชัยกำลังเดินอยู่คนเดียว ฉันต้องไปขอโทษเขา ตอนนี้กำลังไฟแดงอยู่พอดี โอกาสสุดท้ายของฉันที่จะอธิบายให้เขารู้และเขาจะกลับมาฟังฉันอีกครั้งหนึ่ง
“โครม”
เสียงรถชนอะไรบางอย่าง ผู้คนต่างตกใจกรีดร้องอื้ออึง แต่ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาสนใจคนอื่นหรอก ตอนนี้ชัยเป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่ฉันจะไม่จากไปไหน ฉันรักเขา เขามองมาทางนี้ ไชโย!
ไม่รู้ทำไมตั้งแต่ที่ฉันวิ่งข้ามถนนมา ฉันเห็นด้ายสีแดงเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด บางก็ลอยอยู่บนฟ้า บ้างก็อยู่บนพื้น บ้างก็ขวางทางฉันอยู่ แต่ทำไมฉันถึงเดินผ่านมันมาได้ก็ไม่รู้ ฉันกระโดดเข้าโผกอดชัย พร่ำคำพูดขอโทษต่างๆนานาเท่าที่จะอธิบายให้เขาเข้าใจได้ แต่เขาทำหน้าเหมือนไม่เห็นฉัน หรือเขายังโกรธอยู่นะ? ถ้าอย่างนั้นแล้วเขามองมาทางฉันทำไม
“น่าสงสารนะ ยังเด็กอยู่แท้ๆเลยเชียว ไม่น่าเลย”
“ลอยไปไม่ห่างจากที่เดิมเท่าไหร่ ดวงคงถึงฆาตน่ะ”
ชัยไม่ได้มองฉันสักหน่อยนี่นา ทิศทางเดียวกับที่รถชนฉันมีเด็กโรงเรียนเดียวกับฉันคนหนึ่งถูกรถชน เลือดไหลเป็นสายยาวไปไกลเลย
“จะมาเฮี้ยนแถวนี้รึเปล่าก็ไม่รู้”
ชาวบ้านแถวนี้นี่ปากเสียกันจริงๆ แต่ฉันก็คงไม่กล้าเดินผ่านทางนี้แล้วล่ะ ชัยเดินแหวกฝูงชนไปดู
“ขอทางหน่อยครับ ขอทางหน่อย”
เสียงของเขายังนุ่มนวลและน่ารักเสมอ เขาก้มลงพลิกหน้าของศพขึ้นมาดู เขากล้ามากๆเลย นี่แหละที่ทำให้ฉันรักเขา แต่ฉันจะรู้สึกดีกว่านี้มาก ถ้าเขาไม่เอ่ยชื่อศพนั้นให้ฉันได้ยิน
“...วิ...”
ทำเอาฉันหน้าซีดเผือด ฉันฝ่าดงด้ายแดงไปจนถึงศพของผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นคนที่มีไหล่และนิ้วมือสวยงามมาก ฉันนั่งลงข้างๆชัยมองหน้าผู้หญิงที่ทำให้เขาร้องไห้ด้วยการจากไปของเธอ ชัยมีผู้หญิงคนอื่นนอกจากฉันใช่ไหม...
คำตอบคือไม่...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น