ห้องสมัครตัวละครต่างๆ

ลำดับตอนที่ #144 : สมัครเรื่อง The love Seoson

Application

"เธอน่ะ…เงียบๆหน่อยก็ดีนะ"

ชื่อ-นามสกุล : อเล็กซ์ซานเดอร์ สวอน [Alexander Swan]

ชื่อเล่น : อเล็กซ์ [Alex]

สัญชาติ : อังกฤษ

เพศ : ชาย

ฉายา : เจ้าชายเย็นชา

วันเกิด :  6 / 10 / xxxx

กรุ๊ปเลือด : AB

อายุ : 17

ระดับชั้น : ม.5

ชมรม : ห้องสมุด

ฐานะ : ร่ำรวย

ลักษณะภายนอก : ‘อเล็กซ์ซานเดอร์ สวอน’ หรือ ‘อเล็กซ์’ นั้นเป็นเด็กหนุ่มที่สูงได้พอประมาณเลยทีเดียวค่ะ เขามีความสูงอยู่ที่ประมาณ177ซม. และมีน้ำหนักอยู่ที่ประมาณ65กก. ซึ่งถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่พอดีเลยทีเดียวค่ะ เขามีเรือนผมสีน้ำตาลเข้มที่มักจะดูไม่เรียบร้อยอยู่เสมอ ถ้าเป็นคนอื่นแล้วมันอาจจะดูน่าเกลียด และเหมือนไม่ดูแลตนเอง แต่สำหรับอเล็กซ์นั้น ทรงนี้กลับทำให้เขาดูดี และกลายเป็นเหมือนหนุ่มแบดบอยไปเลยทีเดียว ที่เขามีผมสีน้ำตาลเหมือนชาวเอเชียนั้นเป็นเพราะว่า เขามีบรรพบุรุษเมื่อนานมาแล้วเป็นชาวเอเชียค่ะ แต่ยีนส์มาเด่นเอาที่คนนี้คนเดียว เขามีดวงตาคมสีเหลืองเหมือนสีของอำพัน ดวงตาของคมมากพอที่จะทำให้คุณกลัวเมื่อเขามองไปที่คุณได้เลยล่ะ นอกจากนี้เขายังมีจมูกโด่งตามแบบฉบับของชาวยุโรป เขามีผิวสีขาวเนียนตามแบบชาวยุโรปจนทำให้ผู้หญิงบางคนยังต้องอิจฉาเลยค่ะ อเล็กซ์มักจะอยู่ในชุดลำลองสบายๆแต่กลับดูดี เช่นใส่เสื้อกล้ามด้านในแล้วเอาเสื้อเชิ้ตใส่ทับ หรืออะไรประมาณนั้น อเล็กซ์เจาะหูด้านขวาสองรู แต่ด้านซ้ายไม่ได้เจาะค่ะมันเป็นความอินดี้ส่วนบุคคลที่คนทั่วไปมักเข้าไม่ถึง(?)

อุปนิสัย : อเล็กซ์นั้นเป็นชายหนุ่มที่เรียกได้ว่าเมื่อคุณเห็นเขาแล้วคุณก็สามารถบอกได้เลยว่านี่มัน ‘คุณชาย’ ชัดๆ อารมณ์แบบนิ่งๆ ดูไร้ความรู้สึก ทำอะไรเป๊ะอยู่เสมอราวกับว่าตนเองเป็นหุ่นยนต์

ไร้ซึ่งมนุษย์สัมพันธ์โดยสิ้นเชิง

                ถึงแม้ว่าอเล็กซ์จะหน้าตาดีมาก(?) จนทำให้คนทั่วๆไปอยากจะเข้าหา อยากจะทำความรู้จัก แต่เมื่อเข้าไปทักแล้ว พ่อหนุ่มคนนี้จะ…เมิน…ทันทีค่ะ เขาจะแค่ปรายตามองคุณเล็กน้อย ก่อนที่จะหันกลับไปสนใจในสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ เขาอาจจะกำลังคิดในใจว่า ‘บ้าหรือเปล่า คนไม่รู้จักกันจะมาทักกันทำไม?’ และทำการเมินไปโดยปริยาย แล้วถ้าถามว่าจะเป็นเพื่อนกับเขาได้ยังไงก็อาจจะต้องบอกว่า ต้องมีเหตุจำเป็นที่ต้องทำให้รู้จักกันเช่นการที่โดนสั่งให้ทำงานคู่กันอะไรแบบนี้น่ะค่ะ เพราะฉะนั้นถ้าไม่อยากผิดหวัง หรือเสียใจก็แนะนำว่าอย่าไปเข้าหาพ่อหนุ่มคนนี้เลยจะดีกว่านะคะ

นิ่ง เงียบ ราวกับว่าไม่มีชีวิต

                  ถ้าปล่อยให้อเล็กซ์อยู่ในห้องคนเดียวเดี่ยวๆ โดยให้อยู่กับของให้ความบันเทิงอาทิเช่นเกม หูฟัง หรือหนังสือ สิ่งที่จะถูกนำมาใช้ก็คือหูฟังและหนังสือค่ะ และเมื่ออ่านหนังสือแล้วพ่อหนุ่มคนนี้จะนิ่งเลยทีเดียวค่ะ เพราะว่าเขาจะเอาสมาธิ และสติไปจดจ่ออยู่ที่หนังสือที่อ่านอยู่ ส่วนที่เขาเคลื่อนไหวก็จะมีเพียงแค่ดวงตาที่กระพริบ การหายใจ และมือที่คอยเปลี่ยนหน้ากระดาษค่ะ ทั้งนี้ถึงแม้ว่าจะไม่มีหนังสือ หรือหูฟังก็เถอะ เขาจะทำเพียงแค่การนั่งอยู่นิ่งๆ พร้อมกับคิดอะไรในใจไปอย่างเงียบๆเท่านั้นค่ะ

เกลียดอะไรที่ไร้สาระ

                    อเล็กซ์เป็นพวกที่อาจจะเรียกได้ว่าจริงจังกับชีวิตมากค่ะ เขามักจะอ่านหนังสือที่เกี่ยวกับความรู้ทั่วไป โดยเฉพาะเรื่องราวที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์นี่จะชอบมากเป็นพิเศษเลยล่ะค่ะ ตั้งแต่เด็กๆแล้วเอล็กซ์จะเป็นพวกที่ไม่ชอบอ่านหรือทำอะไรที่ไร้สาระค่ะเช่นการออกไปเล่นกับเพื่อนนอกบ้าน การอ่านหนังสือการ์ตูน หรือการเล่นเกม สิ่งที่เขาทำมีเพียงแค่เรียน อ่านหนังสือ ฟังเพลง กิน นอน และออกกำลังกาย อืม…มันคงติดเป็นนิสัยไปแล้วล่ะว่า เขาจะไม่ทำ หรือไม่ฟังอะไรที่มันไร้สาระน่ะ

ทำอะไรก็เป๊ะไปเสียหมด

                    ก็ไม่เชิงเป๊ะจนน่ารำคาญหรอกนะคะ แค่อารมณ์แบบว่าดูเป๊ะไปหมดน่ะค่ะ ทั้งการกระทำตามกฎระเบียบ หรือว่าการทำงานอะไรต่างๆ มันจะเป็นไปอย่างเป็นขั้นเป็นตอน และเป็นระบบไปเสียหมด และงาน หรืออะไรต่างๆที่เขาทำออกมาก็จะดูเรียบร้อย เป็นระเบียบไปเสียหมด จนครูผู้สอนยังอึ้งๆว่านี่เป็นฝีมือของนักเรียนชายจริงๆหรือไม่

พูดน้อย พูดตรง

                   อเล็กซ์นั้นเป็นพวกที่พูดน้อยมากค่ะ แทบจะนับคำได้เลยทีเดียว ก่อนที่เขาจะพูดอะไรเขาจะคิดก่อนเสมอว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นจะมีประโยชน์หรือไม่ หรือสมควรที่จะพูดหรือเปล่า ในวันๆหนึ่งคุณอาจจะได้ยินเพียงแค่เขาตอบคำถามที่คุณครูถาม กับการพูดคุยกับตัวเองแบบเบาๆ ส่วนด้านการพูดตรงนั้นคือเมื่อมีอะไรที่เจ้าตัวค่อนข้างจะไม่โอเคเขาจะพูดออกไปตรงๆเลยว่าเขาไม่พอใจอะไรบ้าง แถมยังพูดด้วยโทนเสียงทุ้มๆ เรียบๆ จนเหมือนกับว่ากำลังดุอยู่จนในบางครั้งคนฟังนี่ก็ถึงกับน้ำตาตกในเลยก็มีค่ะ

เพื่อนกินน้อย แต่เพื่อนแท้ก็มีน้อย(?)

                      ด้วยความที่อเล็กซ์นั้นเป็นคนที่นิ่งๆ เงียบๆ มีดวงตาที่คมกริบ และใบหน้ามักจะนิ่งเฉยอยู่ตลอดเวลา ทำให้ไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าใกล้เขาสักเท่าไหร่ ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ออกจะชอบด้วยซ้ำไปที่ไม่มีคนมายุ่งวุ่นวายกับตนเอง แต่ก็จะมีคนบางคนเหมือนกันค่ะที่อเล็กซ์ถือว่าเป็นเพื่อนของเขา เพื่อนของอเล็กซ์มักจะเป็นคนที่มีความคิดเข้ากับเขาได้ดี หรือไม่ก็เป็นพวกที่สามารถทำให้เขาสบายใจได้ เพื่อนพวกนี้อเล็กซ์จะให้ความเอาใจใส่มากค่ะ ถึงจะไม่แสดงออกว่าเป็นห่วง แต่เมื่อมีเรื่องอะไรเขาจะเป็นคนแรกเลยค่ะที่ทัก เขาจะพยายามรักษาเพื่อนแบบนี้เอาไว้ให้ดีที่สุด

เก็บความรู้สึก และสีหน้าเก่ง

                        อเล็กซ์นั้นนอกจะเป็นพวกที่นิ่งๆ และพูดน้อยแล้ว เขายังเป็นพวกที่หน้านิ่งอีกด้วยค่ะ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์แบบไหนเขาก็จะยังคงใบหน้าที่เรียบเฉยของตนเองเอาไว้เสมอค่ะ ยอมรับก็ได้ว่าอาจจะมีหลุดบ้าง แต่ก็หลุดแค่ช่วงวินาทีเดียวเท่านั้นค่ะ นอกจากนี้ยังเป็นพวกที่เก็บความรู้สึกเก่ง แต่ยังไงดวงตาก็เป็นหน้าต่างของหัวใจ(?) ดวงตาของเขาจะสื่ออารมณ์ทุกๆอย่างออกมา โดยที่เจ้าตัวเองยังไม่รู้ตัวเลยค่ะ

สวมหูฟังอยู่เสมอ

                     อเล็กซ์นั้นจะพกหูฟังอยู่เสมอ และถ้าว่างเมื่อไหร่แล้วเขาก็จะทำการหยิบหูฟังนั้นขึ้นมาใส่ในทันทีค่ะ เพราะเสียงเพลงทำให้เขารู้สึกผ่านคลายลง และมีสมาธิขึ้นมาได้ นอกจากนี้เมื่อใครพูดอะไรแล้วไม่อยากตอบ ก็สามารถเนียนๆไปว่าไม่ได้ยินได้ค่ะ

มีความเป็นผู้นำสูง

                     อเล็กซ์ไม่ใช่พวกที่จะเสนอตัวเมื่อมีงานให้ทำ เขาจะทำเพียงแค่นั่งดูอยู่เงียบๆค่ะ แต่ถ้าได้รับงานอะไรแล้วเขาก็จะไม่ขัด กลับจะทำให้เต็มที่ที่สุดด้วยซ้ำ ด้วยความที่เป็นคนที่คิดอย่างเป็นระบบ และมองคนเป็นทำให้เจ้าตัวสามารถมองความสามารถคนออกได้อย่างทะลุปรุโปร่ง และนอกจากนี้เขายังสามารถใช้งานคนได้เก่ง แก้ปัญหาได้ตรงจุด และแก้ไขสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดำด้ดีมากค่ะ

ลึกๆแล้วเป็นคนที่อบอุ่น และอ่อนโยนคนหนึ่งเลยล่ะ

                     โดยปกติแล้วความอ่อนโยน และอบอุ่นนี่จะแสดงให้เหล่าสรพพสัตว์เห็นเท่านั้นค่ะ เมื่ออยู่กับสัตว์นั้นอเล็กซ์มักจะยิ้มออกมาจากใจจริงโดยไม่เสแสร้ง ในขณะที่หากอยู่กับเหล่าเพื่อนๆอาจจะยิ้มแค่มุมปาก หรือยิ้มออกมาน้อยๆเท่านั้นเองค่ะ

โคตรเพอร์เฟ็ค สิ่งเดียวที่ทำไม่เป็นคือการเย็บปักถักร้อย

                        อเล็กซ์นั้นเป็นคนที่ทั้งเรียนเก่ง(ครองอันดับที่หนึ่งของชั้นปีตลอดกาล) เล่นกีฬาก็เป็น(เจ้าตัวเชียวชาญมากโดยเฉพาะบาสเกตบอล และเทนนิส) เล่นดนตรีก็ได้(พ่อแม่ส่งเสริมให้เล่นเปียโน และกีร์ต้าตั้งแต่เด็ก) นอกจากนี้ยังทำอาหารได้ค่อนข้างเก่งอีกด้วย(เห็นแบบนี้งานอดิเรกอีกอย่างนอกจากอ่านหนังสือคือการทำอาหารนะคะ) แต่สิ่งเดียวที่หมอนี้ทำไม่เป็นคือการเย็บผ้าค่ะ เย็บออกมานี่ต้องโยนลงถังขยะอย่างเดียว แถมยังโดนเข็มต่ำนิ้วอยู่เป็นร่ำไปอีกต่างหาก เพราะฉะนั้นถ้าไม่จำเป็นจริงๆอย่าให้อเล็กซ์เย็บผ้าเลยจะดีกว่าค่ะ

เป็นคนที่ไม่เชื่อว่าความรักที่แท้จริงมีอยู่จริง

                         อเล็กซ์นั้นไม่เคยเปิดใจให้ใครที่เข้าใกล้เลยค่ะ แค่เพียงแค่เปิดใจให้เพื่อนเท่านี้เจ้าตัวก็คิดว่าพอแล้วค่ะ เหตุผลที่เจ้าตัวนั้นคิดแบบนี้ก็ต้องบอกว่าเป็นปมมาจากตอนเด็กๆ ซึ่งเดี๋ยวจะเล่าต่อไปค่ะ

สิ่งที่ชอบ : การอ่านหนังสือ , การฟังเพลง , สิ่งที่มีสาระ , ความรู้ทางด้านประวัติศาสตร์ , ที่เงียบๆ , ห้องสมุด , คนที่เข้าใจตนเอง , ผัก(?) , สัตว์ทั้งหลาย , คนที่จริงใจ

สิ่งที่ไม่ชอบ : เรื่องไร้สาระ , คนที่ชอบมาวุ่นวายกับตนเอง , ที่ๆมีเสียงดัง หรือวุ่นวาย , ขนมหวาน

สิ่งที่เกลียด : ครอบครัวของตน

สิ่งที่กลัว : การที่จะต้องรักใครสักคนหนึ่ง

สิ่งที่แพ้ : ไม่มีค่ะ

ความสามารถพิเศษ : ความจำดี , วางแผนได้อย่างเป็นระบบ , ใช้คนเป็น , เล่นกีฬาเก่ง , ทำอาหารได้ดี

ลักษณะการพูด : “…” เมื่อมีใครสักคนทักทาย จะทำเพียงแค่ปรายตามอง

“บางทีเธอก็ควรปิดปากตัวเองนะ”เมื่อรำคาญใครมากๆ

“ทำไมวันนี้ดูอารมณ์ไม่ดีล่ะฮะ?”เมื่อคุยกับหมาน้อย

“มีอะไรหรือเปล่า?”เมื่อเพื่อนสนิทดูไม่สบายใจ

ประวัติ : อเล็กซ์เกิดในครอบครัวที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับการนำเข้า-ส่งออกสินค้ารายใหญ่ของอังกฤษค่ะ เมื่อตอนเป็นเด็กเขามักจะถูกทางบ้านบังคับให้ทำตามที่สั่งอยู่เสมอ ทำให้เจ้าตัวค่อนค้างจะยึดติดกับการทำตามกฎระเบียบ และการทำสิ่งต่างๆให้เป๊ะหรือเป็นระเบียบ เมื่ออายุได้ประมาณเจ็ดขวบพ่อของเขาก็ไปมีชู้จนทำให้พ่อและแม่องเขาต้องทะเลาะกัน จนแม่ของเขาทนไม่ไหวต้องหย่าและออกจากบ้านไป เป็นสาเหตุที่ว่าทำไมเขาถึงเชื่อว่ารักแท้ไม่มีอยู่จริง (อเล็กซ์เชื่อแบบนั้นเพราะพ่อมีชู้แสดงว่าไม่ได้รักเขาและแม่จริง ส่วนถ้าแม่รักเขาจริงก็คงไม่ทิ้งเอาไว้ให้เขาอยู่กับพ่อเพียงแค่สองคน) หลังจากนั้นเขาก็กลายเป็นเด็กที่นิ่งๆ ไม่ยอมเปิดใจ และไม่คิดจะเปิดใจให้ใคร แม้แต่ผู้เป็นพ่อของตน

Talk With Character

สวัสดีค่ะ

: “…” อเล็กซ์ทำเพียงแค่ปรายตาหญิงตรงหน้าเล็กน้อย ก่อนที่จะหันกลับมาอ่านหนังสือเล่มหนาในมือต่อ

คุณชื่ออะไรเหรอคะ ฉัน 'เรนโบว์' ประทานนักเรียนของอีสเทียร่าค่ะ

: “อเล็กซ์ซานเดอร์ สวอน…” เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำตามธรรมชาติ และพูดแบบนิ่งๆตามแบบฉบับของเจ้าตัว

ทำไมคุณถึงมาเข้าโรงเรียนนี้คะ

: “…”เขาไม่ตอบอะไรกลับไป ถึงแม้ว่าเขาจะได้ยินก็ตาม แต่ด้วยความที่ใส่หูฟังทำให้เขาเนียนๆว่าไม่ได้ยินได้

อ๋อ แล้วคุณคิดว่าจะสอบเข้าผ่านมั้ยคะ

: “น่าจะนะ…”เขาพูดออกมาเบาๆ ราวกับว่าพูดกับตนเอง ถ้าไม่ตั้งใจฟังดีๆก็จะไม่ได้ยินเลยล่ะ

เข้าใจแล้วล่ะค่ะ

: “…” ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือต่อไป

ฉันหวังว่าคุณจะสอบได้นะคะ งั้นฉันไปก่อนนะ

: “…”มองตามหลังของคนที่ลุกออกไป ก่อนที่จะหันมาอ่านหนังสือเล่มหนาในมือต่อไป โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

Talk With parents

สวัสดีคร้า >W<

: สวัสดีจ้า เจอกันอีกแล้ว

ชื่อไรอ่ะคะ เค้าอยากรู้

: เพิลเจ้าเดิมจ้า

เพราะดีนะๆ

: ขอบใจจ้า

เข้าเรื่องดีกว่านะคะ ทำไมถึงมาสมัครเหรอคะ เค้าอยากรู้มากๆเลยอ่ะ

: น่าสนใจมากๆเลยค่ะ

ไรต์อาจจะแต่งลูกไม่ค่อยดีนะ ไรต์มือใหม่หัดแต่ง แต่งเพี้ยนๆ สบายๆ

: เชิญนำไปต้มยำทำแกงได้เต็มที่เลยจ้า

แล้วอยากให้ลูกได้บทอะไรเหรอคะ

: ตัวเอกอยู่แล้ว ถถถถถถถถ

อยากให้ลูกมีคู่ไหมคะ แล้วถ้าอยากมีคู่นี่อยากให้เป็นนิสัยยังไงเหรอคะ

: อยากค่ะ อยากได้แนวร่าเริงสดใส ชอบมากวนอเล็กซ์ ไม่ก็แนวอ่อนแอ ใสซื่อไปเลยน่ะค่ะ เอาจริงๆแล้วส่งมาให้คู่กับมิซากินั่นแหล่ะค่ะ(?) แต่ก็แล้วแต่ไรท์เลยค่ะ

อ๋อ เข้าใจแล้วค่ะ แล้วคิดว่าจะติดไหมคะ

: ห้าสิบห้าสิบมั้ง ไม่รู้สิ

งั้นเดี๋ยวเค้าจะรับไว้พิจารณานะ บาย

: บายจ้า