ห้องสมัครตัวละครต่างๆ

ลำดับตอนที่ #127 : ลำดับตอนที่ 127

                   

               

ชื่อ : อากาเนะ เอมิโกะ [Alane Eiko]


ชื่อเล่น : เอมิ , อากาเนะ , เอมิโกะ (เธอไม่ค่อยชอบให้ใครเรียกว่าเอมิสักเท่าไหร่ โดยส่วนใหญ่จะให้เรียกว่าอากาเนะ เรื่องจากเป็นนามสกุล)


อายุ : 22 ปี


ลักษณะตัวละคร : อากาเนะเป็นสาวที่มีความสูงอยู่ในเกณฑ์ปกติ ไม่เตี้ยเกินไป ไม่สูงเกินไป ดวงตากลมสีฟ้าน้ำทะเลดูเลื่อยลอยไร้ซึ่งแววความรู้สึกอยู่ในนั้น ผมยาวสีเดียวกับดวงตายาวเป็นลอนใหญ่ถึงต้นขาโดยปกติแล้วเธอมักจะมันแกละสองข้างเอาไว้ จมูกโด่งได้รูปทำให้ใบหน้าดูดี ปากบางซึ่งรอยยิ้มโดยสิ้นเชิง ใบหน้าได้รูปทำให้เธอยิ่งดูดีมากยิ่งขึ้นไปอีก สีผิวของเธอขาวมาก ขาวจนซีดเหมือนกับคนที่สุขภาพร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงโดยปกติแล้วเธอเป็นพวกหลงในชุดแนวโกธิค-โลลิต้า ดังนั้นจึงไม่แปลกถ้าจะเห็นเธอใส่ชุดกระโปงพองๆหลายๆชั้น เครื่องประดับเป็นรูปดอกกุหลาบทำให้ดูหรูหรา แต่สีนี่ออกไปทางแนวเทาหม่นๆบวกกับผิวสีซีดๆ นี่ทำให้เธอดูเหมือนกับแวมไพร์เลยทีเดียวล่ะค่ะ


นิสัย : ‘อากาเนะ เอมิโกะ’ คือชื่อของหญฺงสาวที่ธรรมดาแต่ไม่ธรรมดา ถ้าคุณมองผ่านๆเธอจะเหมือนกับเด็กสาวที่หน้านิ่งๆ แต่บ้าแต่งตัวอะไรของมันก็ไม่รู้ แต่ที่จริงแล้วเธอกลับเป็น ‘กูล’ ที่แสนน่ากลัว และยิ่งน่ากลัวมากยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อเธออยู่ ‘ระดับSS’ กันเลยทีเดียว เห็นแบบนี้แล้วคุณกลัวเธอหรือยังล่ะ

              อากาเนะเป็นเด็กสาวที่ตายด้านไม่ผิดจากหน้าตาเลยสักนิด ใบหน้ามักจะนิ่งเฉยอยู่เสมอๆไม่เคยแสดงออกว่าตนเองรู้สึก หรือคิดอะไรอยู่ พูดง่ายๆก็ให้เดากันเองก็แล้วกัน(?) หรือแม้แต่ดวงตาก็ยังไม่เคยเผยความรู้สึกให้เห็นเลยค่ะ สิ่งที่อากาเนะชอบที่สุดรองจากชุดสไตล์โกธิค-โลลิต้าก็คือ การฆ่าค่ะ อากาเนะเป็นกูลที่สามารถฆ่าผู้อื่นโดยไม่ลังเลใจ หรือรู้สึกผิดอะไรทั้งสิ้น เธอฆ่าคนได้อย่างหน้าตาเฉยโดยการให้เหตุผลว่า ‘อยากฆ่า’ หรือ ‘เบื่อ’ อาจจะเรียกได้ว่าเป็นคนที่ไม่มีหัวใจก็ได้ ไม่สิต้องเรียกว่า ‘หัวใจด้านชาจนไม่มีความรู้สึกต่างหาก’ อากาเนะเปลว่าสีแดง เธอมีนามสกุลแบบนี้ราวกับว่าบรรพบุรุษรู้ว่าเธอชอบของอีกอย่างหนึ่งที่เป็นสีแดง สั่งนั้นก็คือ ‘เลือด’ นั่นเองค่ะ อากาเนะชอบสีแดงคล้ำของเลือดเพราะว่ามันดูสวยสดงดงาม จะพูดว่าเธอนั้นซาดิสม์ก็ไม่แปลกหรอกค่ะ นิสัยอีกอย่างหนึ่งของอากาเนะคือข่อนข้างจะขี้เซาค่ะ เวลาว่างๆเบื่อๆไม่มีอะไรทำก็จะนอน ตื่นขึ้นมาก็ออกไปเดินเล่น ดูเสื้อผ้า และถ้าพบเหยื่อที่ถูกใจก็จัดการฆ่าทิ้งซะเลย เป็นวัฏจักรชีวิตที่ไม่ธรรมดาเลยใช่ไหมล่ะคะ

                  อากาเนะเป็นคนที่ในบางทีจะมีมุมน่ารักๆอยู่เหมือนกันเช่น วันๆเดินไปก็อาจจะสะดุดหกล้มให้คนหัวเราะเล่นๆ หรือเป็นพวกที่อ่อนโยนและใจดีต่อสัตว์ ในยามที่เธอออยู่กับสัตว์เธอจะเป็นเหมือนกับผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่ง ไม่ใช่กูลที่มีแต่คำว่าฆ่าอยู่ในหัว เมื่ออากาเนะอยู่กับคนที่ตนเองสนิทแล้ว สนิทในที่นี่คือเธอต้องไว้วางใจเขามากทีเดียว เธอจะเริ่มพูดมากขึ้น แสดงอารมณ์ความรู้สึกมากขึ้น และสิ่งที่อากาเนะเกลียดมากทีสุดก็คงจะเป็นการที่โดนคนที่ไว้ใจหักหลัง หรือไม่ไว้ใจนั่นแหล่ะค่ะ เพราะเธอคืดว่าในเมื่อเธอไว้วางใจแล้ว ทำไมถึงไม่ตอบแทนความไว้วางใจนั้นกลับมาบ้าง

                 อากาเนะอาจจะเรียกไดว่าเป็นคนที่แข็งนอกอ่อนใน เป็นพวกที่ค่อนข้างหัวอ่อนเชื่อคนง่าย มิเช่นนั้นนางจะถูกชักจูงไปในทางที่ผิดรึ(?) เธอเป็นคนที่ค่อนข้างจะอ่อนแออยู่มากทีเดียวค่ะ และถ้ายิ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับคนที่เธอเชื่อใจแล้วเธอจะยิ่งอ่อนแอมากขึ้นไปอีก เป็นคนที่ถ้าอ่อนแอไปแล้วก็จะอ่อนแอไปเลย ต้องใช้เวลาอีกสักระยะหนึ่งจึงจะกลับมาตายด้านเช่นเดิม(?)


ชอบ / ไม่ชอบ / กลัว / แพ้ : เลือด , การฆ่าคน , ชุดสไตล์โกธิค-โลลิต้า , ดอกกุหลาบ , หนังสือสยองขวัญ , หนังสือฆาตกรรม / คนหักหลัง , นกสองหัว , เมื่อตนเองอ่อนแอ / คนที่ไว้ใจหักหลัง / -


งานอดิเรก : อ่านหนังสือ , เดินเล่น ,ฆ่าคน(?)


ลักษะณะการพูด : มักจะพูดด้วยเสียงนิ่งๆแทนตัวเองด้วยคำว่าดิฉัน และแทนผู้อื่นว่าคุณเช่น ‘ดิฉันคิดว่าพวกคุณถึงเวลาที่จะจากโลกใบนี้ไปแล้วล่ะค่ะ’ หรือ ‘ดิฉันไม่เคยไว้ใจใครทั้งสิ้นค่ะ’


หน้ากากที่ใช้ :  


ลักษณะคากุเนะ : มีลักษณะเป็นเหมือนพัดเหล็กที่บริเวณหลังมือ ตัวพัดเหล็กมีความแหลมคมราวับมีดพก อีกทั้งยังสามารถเคลื่อนไหวได้ตามที่ใจอยาก


ควิ้งที่ใช้ + ลักษณะ : -


เพิ่มเติม : ชื่อของเธอแปลว่า ความสุขสีแดงของเด็กที่สวยงาม

คำถามเล็กๆ น้อยๆ สำหรับ ออริ [มุมนี้ออริตอบจ้า]


          บนยอดตึกสูงสามสิบชั้น ในยามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงไฟของเมืองโตเกียว มีร่างๆ หนึ่งกำลังยืนอยู่ ณ ขอบกั้นขชองดาดฟ้า ราวกับไม่กลัวว่าร่างตนจะตกลงไปยังเบื้องล่าง ริมฝีปากคลี่ยิ้มอย่างนึกสนุก ก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นผู้ที่เดินเข้ามาหา "ว่าไง มาจริงๆ ด้วยสินะเธอน่ะ ว่าแต่...ชื่อเธอชื่ออะไรเหรอ?"

- หญิงสาวผู้แต่งตัวด้วยสไตล์โกธิค - โลลิต้ามองกลับไปด้วยสีหน้าที่เฉยชา หรือแม้แต่ดวงตาก็ยังไม่เปิดเผยถึงความรู้สึกใดๆ “ฉัน…ชื่ออากาเนะ เอมิโกะค่ะ” เธอมองไปยังคนตรงหน้าอย่างไม่ลดละราวกับว่าไม่มีความกลัว หรือความสงสัยในตัวของคนตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย


          ร่างนั้นกระโดดลงมาจากขอบกั้นแล้วยกยิ้มชอบใจในคำตอบของหญิงสาวตรงหน้า "ฮะๆ งั้นเหรอ น่าสนใจนะเธอน่ะ อืม...ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวสินะ งั้นก็เรียกฉันว่า...พระเจ้าก็ได้นะ :)" ร่างนั้นแนะนำตัวอย่างเป็นกันเอง แต่แววตากลับดุเหมือนสัตว์ป่าที่พร้อมจะกินเหยื่อทุกครั้งที่เหยื่อเผลอตัว

- เธอมองคนด้านหน้าอย่างเหม่อลอย ถึงแม้ว่าใบหน้าจะไม่ได้เผยความรู้สึกใดๆ แต่ภายในหัวกลับคิดถึงเรื่องราวต่างๆมากมาย ทั้งเรื่องที่เธอเป็นใครกันแน่? หรือเธอเป็นกูลหรือเปล่า? แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ได้กลัวแววตาของคนตรงหน้า ก็นะ…เธอเจอสิ่งน่ากลัวๆมาเยอะแล้วนี่นะ


          "ฮะๆ งั้นเข้าเรื่องเลยดีกว่าไหม คุณ 'เหยื่อที่น่ารัก' " ร่างนั้นหัวเราะคิกๆ เหมือนเจอเรื่องถูกใจ "คำถามที่ฉันจะถามเธอมีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น...." จู่ๆ ท่าทีขี้เล่นก็เเปรเป็นท่าทีจริงจังและเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม "ถ้าหากวันหนึ่งเธอต้อง 'ฆ่าเขาคนนั้น' เธอจะทำยังไง?"

- “ฆ่าหรอคะ?” แว๊บหนึ่งที่ดวงตาของเธอฉายแววของความตื่นเต้นออกมาให้เห็นก่อนที่มันจะหายไปราวกับไม่เคยเกิดขึ้นมา ดวงตากลับมานั่งสงบเหมือนเดิม “เขาน่ะหรอ…ฉันคงจะไม่ฆ่าเพื่อความสนุกส่วนตัวหรอกค่ะ”เธอเว้นวรรคไปเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดออกมาโดยมีความเสียใจปนอยู่ในคำพูดเล็กน้อย “แต่ถ้าฉันได้รับคำสั่งมาให้ฆ่าเขา ฉันก็จะทำตามคำสั่งค่ะ”


          "งั้นเหรอ เป้นคำตอบที่ดีนะ งั้นฉันจะรอดู จนกว่าเวลาที่เธอกับเขาต้องเจอกันในฐานะ 'ศัตรู' แล้วกันนะ" พูดจบร่างนั้นก็สลายกลายเป้นเพียงหมอควันราวกับไม่เคยมีตัวตนมาก่อน

- ดววงตาของหญิงสาวฉายแววเฉยเมย ก่อนที่เธอจะหันหลังกลับแล้วเดินออกไปจากสถานที่นี่เงียบๆราวกับว่าเพียงแค่มาเดินเล่นเท่านั้น


คำถามเล็กๆ น้อยๆ สำหรับผู้ปกครอง


          ดีจ้า ไรท์ชื่อคุไซไรชิ คุณชื่อ...?

- เพิลจ้า


          ใบสมัครไม่ได้เรื่องเยอะใช่มั้ยอ่ะT^T

- ไม่หรอกจ้า


          วิจารณ์แนวเรื่องของไรท์หน่อยจิ ใช้ได้รึเปล่า *-*

- น่าสนใจ ใช้ได้เลย


          ถ้ารับลูกสาวมาแล้ว ขอปรับปรุงเปลี่ยนแปลงหน่อยได้มั้ยครับ?

- ได้เลย


          สุดท้าย ขอบคุณที่มาสมัครน้าาาา>_<

-ไม่เป็นไรจ้า