คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่4
ผมตื่นแต่เช้าออกมารับอากาศบริสุทธิ์(มาก) ผมเดินเล่นริมบ่อปลา อันกว้า แล้วก็ได้
ยิน....
“โว้ยยยยยยยยย!!!!”พอจำได้ไหมว่าเสียงใคร
”กินข้าวได้แล้วว้อยยยยยยยย”สควอโล่ชัดๆ
ผมเดินขึ้นปราสาทไปที่ห้องทานอาหาร และก็ไดเวลาทานอาหาร
”ไอ้สวะทั้งหลาย! นี่คือไอ้สวะฟราน สมาชิกคนใหม่”ผมลุกขึ้นคำนับ –v- และบอสก็
แนะนำทุกคนให้ผมรู้จัก
เมื่อผมกินข้าวเสร็จเจ๊ลูซกะลุงเลวี่()เก็บจานทั้งหลาย ผมก็มานั่งที่สวนหย่อมหน้า
ปราสาท
”เจ้ากบ~”ผมได้ยินเสียงก็เลยหันไป ผู้รู้สึกว่าแก้มผมไปชดกับจมูกใครซักคน
”ชิชิชิ...น่ารักจังเลยกบบ๊อง>////<”
”รุ่นพี่...Q[ ]Q”
”ช่ายยยยยยยย...เจ้าชายเอง~”
”กบบ๊องง”
“อะไรครับ”
”มาให้เจ้าชายจุ๊บอีกทีดิ มาม๊ะ~”O[ ]O!!!! ผมรีบเขยิบหนี รุ่นพี่ก็ขเขยิบตาม พอผม
หันหลังจะเดินหนี รุ่นพี่ก็โอบผมจกด้านหลังผม
”เฮ้ยยยยยยยยย!!! ปล่อยผมนะ!!”ตอนนี้รุ้นพี่อุ้มผมซ่ะแล้ววว
”ชิชิชิชิชิ...”รุ่นพี่หิ้วผมมาที่น้ำตกหลังปราสาท ซึ่งตลอดทางผมดิ้นสุดแรง
”อ๊ากกกกกกกก!!! ปล่อยพ้มมๆๆ”
”ชิชิชิชิชิ....เจ้ากบบ๊องนี่น่ารักจังเลยนะ”รุ่นพี่ก็ปล่อยผมหล่นลงดังตุบ!
”โอ้ยย..ย..ย..ผมเจ็บนะรุ่นพี่!!!”ผมหันหลังจะเดินกลับ
”เฮ้ยยย!! ระวังนะเจ้ากบน้อย”
”ตู๊มมมมมมมมม” เสียงอะไรน่ะหรอครับ ผมก็ตกน้ำซิครับ - -‘
”ชิชิชิชิ...ไม่ระวังเอาซ่ะเลยนะเจ้ากบบ๊อง”รุ่นพี่หน้าตาระรื่นมาก ผมก็เลยใช้ภาพมายา
ให้มีลมพายุพัดรุ่นพี่ตกน้ำบ้าง
“ตู๊มมมมมม”
“ฮ่าๆๆๆๆ..อยากหัวเราะผมดีนัก”
“เจ้ากบบ๊อง กล้าแกล้งเจ้าชายเรอะ!!” กล้าซิคร๊าบบบบบบ~~~ ฮ่าๆๆๆ ระหว่างที่ผม
หัวเราะรุ่นพี่ รุ่นพี่เอาปากประกบปากผม... ผมอึ้งไปซักพัก พอผมตั้งสติได้ก็ผละออก
แต่รุ่นพี่ได้ยอมปล่อย ผมเริ่มหายใจไม่ค่อยออก และไม่นานรุ่นพี่ก็ปล่อยผมออก
“ชิชิชิชิ....หวานจังเลย~~~”ผมไม่พูดอะไรแต่หันหลังขึ้นจากน้ำแทน’ตึกตัก..ตึกตัก..’
ทำไมหัวใจผมเต้นแรงขนาดนี้’ ผมก็ได้ยินเสียงตามหลังมาว่า
“เจ้ากบบ๊อง!!! เจ้าชายขอโทษ!!!”
+++++++++++++++++++++++++
เฮ้อออ เสร็จซักทีสินะ~ สั้นเหมือนเดิมอีกและ กร๊าซซซซซซซซซซซซซซ!!!//พ่นไฟ เม้มด้วยๆ
เน่อ แกะม่วงไม่ชอบนักอ่านเง๊าาาาาาา
ความคิดเห็น