>>ชุลมุนหัวใจ รักที่เป็นไปไม่ได้<<

ลำดับตอนที่ #1 : ดำเนินเรื่อง - พานพบพี่ไอซ์ > / / /

“รีน... เราขอโทษ”

“...”ฉันมองหน้าแทนที่เปี่ยมไปด้วยความสำนึกผิด

“รีน.. แทนรู้ว่าเราไม่ควรจะ..”

“กลับไปเถอะแทน”

“รีน..รีนอย่าใจร้ายกับแทนเลย แทนรู้ว่าแทนทำผิด.. ผิดมหันต์เลย ให้อภัยแทนเถอะ.. เรากลับมาคบกันอีกครั้งนะ รีน.. รีนก็รู้ว่าแทนเหงา แทนอยู่ไม่ได้ถ้าขาดรีน นะ รีน แทนขอร้อง..”

“คงไม่ได้หรอก..แทน”

“รีน... อย่าพูดอย่างนั้นสิ ก็ได้แทนจะไม่ทำอย่างนั้นอีกแล้ว รีน..”

“รีนทำไม่ได้…”                 

“ทำไม”

“..”

“ทำไมรีน!”

“เพราะรีนจัดการแทนลงทะเลไปนานแล้ว ตั้งแต่ที่เขาก้าวเข้ามา”

“รีน... รีนนอกใจแทนหรอ”

“รีนไม่ได้นอกใจใครเลย.... มีแต่แทนนั่นแหละ ที่ก้าวเท้าออกไปนอกหัวใจรีนเอง และเขาก็เข้ามาอยู่แทนแทนแล้ว”

“ใคร.. ใคร... มันเป็นใคร!”แทนพูด โกรธกระฟัดกระเฟียด

“สิ่งโปร่งใส... ที่รีนไม่อาจเอื้อมมือไปสัมผัสได้ ความรักที่แท้จริง..”

1

โครม... เปรี้ยง!!

ฝนตกจริงๆด้วย ฉันน่าจะเชื่อพยากรณ์อากาศแฮะ ซวยจริงๆ แล้วพี่เรนจะส่งรายงานอาจารย์ทันไหมเนี่ย ถ้าฉันเอาไปให้ไม่ทัน ฉันต้องตายคาพระบาทพี่เรนแน่เลย

เปรี้ยง!!

โอ๊ย! ฝน.. หยุดตกช่วยรีนไม่ได้เลยหรอไง อย่างน้อยก็ขอให้ฟ้าอย่าผ่ารีนได้ไหมเนี่ย

ฉันวิ่งสะเปะสะปะมาหน้า’มหาลัยที่พี่เรนอยู่ ซึ่งก็เห็นได้ชัดเลยว่ายัยพี่ตัวดีกับเพื่อนรออยู่หน้าตึกแล้ว

“พี่เรนนนน... รีนมาแล้ว กรี๊ด! > - <”

ฉันถลาเพราะพื้นเปียกไปหาพี่รีน แต่ไม่ใช่ ฉันกำลังไปหาหนุ่มคนหนึ่ง

โครม!  ฉันล้มทับผู้ชายคนนั้นไปเต็มเปาเลย

“ว้าย!ไอ้รีน รายงานของช้าน!! > <”พี่เรนรีบวิ่งมาดึงรายงานออกจากมือของฉัน ทำไมไม่ช่วยกันบ้างอ่ะ ไอ้พี่บ้า

“น้องครับ..”

“คะ.. T T”

“น้องช่วยลุกออกไปจากพี่ได้ไหมครับ”

“ได้ค่ะ... ฮึบ”ฉันรีบกระเด้งตัวออกจากพี่คนนั้น น่าขายหน้าชะมัดเลยอ่ะ

“ไม่ใช่ครับน้อง... ลุกออกไปจากหัวใจพี่น่ะ”เสียงนั้นพูดแล้วเงยหน้าให้ฉันเห็นได้เต็มๆ อ๊ายย หล่อเป็นบ้าเลย

“> / / / <”

“พี่ล้อเล่นครับ ฮะๆๆ”พี่สุดหล่อลากพื้นพูดแล้วหัวเราะแหะๆ

เล่นทำซะเขินเลยอ่ะ ไม่ใช่ที่มุกหรอกนะ ที่หน้าตาต่างหาก > , < / / /

“เฮ้ย!ไอซ์.. แกชอบยัยจอมเซ่อรีนหรอเนี่ย O – O”พี่เรนพูด ทำตาโตแล้วตีหัวฉันดัง ป้าบ!

“ฮี่ๆๆ มั้ง..”

“ > < / / / ”หน้าฉันเดินขึ้นเรื่อยๆ

“จริงง่ะ”พี่เรนถามอย่างไม่เชื่อ

“ป่าว... ล้อเล่นครับ... ขำๆ ฮ่าๆๆ”

แต่คำๆนั้นมันยังทำให้ฉันหน้าแดงอยู่

“แล้วแกไม่รีบไปส่งรายงานหรอ เรน เดี๋ยว อาจารย์จัตุรัสเค้าโกรธแกอีกนะ”พี่สุดหล่อลากกกพื้นงามๆหันไปพูดกับพี่เรน

“เออ... จริงด้วยว่ะ ไปล่ะ .. เออ รีน แกอย่าเพิ่งกลับนะ รอกลับพร้อมกัน”พี่เรนพูดแล้ววิ่งไปในตึก อ๊ายย.. อย่าเพิ่งไปซี ทิ้งให้เราเซ่ออยู่คนเดียวกับหนุ่มหล่ออย่างนี้ ทำตัวไม่ถูกแย่เลย > < / / /

“น้องชื่อรีนหรอครับ...”พี่สุดหล่อลากพื้นดินถามฉันที่เอาแต่ก้มหน้าด้วยความเขิน

“ค่ะ... >< ”

“อืมมม พี่ชื่อไอซ์นะ อยู่ปีสอง น้องชื่อน่ารักดีนะ มันย่อมาจากอะไรหรอ ^ ^”

“รีนภา(รี-นะ-พา)”

 “แล้วอายุล่ะ”

“18ค่ะ”

“อืม..เป็นพี่น้องกันหน้าเหมือนกันจริงๆด้วย”พี่ไอซ์พูดยิ้มๆ

หา? เหมือนกันเนี่ยนะ มีแต่คนบอกว่าแตกต่างราวกับฟ้ากับดินเลย

“หรอ..หรอคะ > <”

“ม.6หรอ”

“ค่ะ . / / / .”

“งั้นพี่ก็แก่กว่าตั้ง 3 ปีน่ะสิ”

“ - / / / -“

พี่ไอซ์ยิ้มให้ฉันที่ก้มหน้าเขิน เขาล้วงกระเป๋า แล้วหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากนั้น พี่ไอซ์ยัดสิ่งนั้นใส่ในมือฉันแล้วพูดเสียงนุ่มชวนละลายได้ว่า

“วิธีแก้เขิน... น้องลองเคี้ยวหมากฝรั่งดูนะครับ มันช่วยได้มากเลยล่ะ”พี่ไอซ์พูดแล้วขยิบตาให้ แล้วเขาก็เดินจากไป

> / / / <

“นังรีน!ป็นบ้าอะไรของแกวะ เหม่ออยู่ได้!”พี่เรนพูดแล้วตีหัวงามๆของฉัน

ความรักความรักเจ้าขา อยู่อยู่ก็มา ไม่ทันตั้งตัวว¯.. หนอย ไอ้พี่บ้า คนกำลังมีฟามรักหัดรู้จักมีมารยาทซะบ้างซี

“ไม่ใช่เรื่องของพี่เรนซะหน่อย พี่น่ะ หัดมีมารยาทซะบ้างซี รีนกำลังคิดอะไรอยู่ ต้องใช้สมาธิ”

“แกน่ะสิหัดมีมารยาทซะบ้าง เมื่อกี้ พี่จีนนี่ถามทำไมไม่ตอบล่ะ”

นั่นโดนย้อนจนได้ T T

“คือรีนกำลังคิดอะไรเพลินๆน่ะค่ะ ขอ-โทษ-ด้วย”

“เห่อๆ เพลินจังนะคะเรื่องฟรามรักเนี่ย ต้องใช้สมาธิด้วยหรอไง”

อ๊ายยย ไอ้พี่บ้า รู้ได้ไงฟะ พูดถึงแล้วฉันก็หน้าแดงทันที เขินอ่ะ..

วิธีแก้เขิน... น้องลองเคี้ยวหมากฝรั่งดูนะครับ มันช่วยได้มากเลยล่ะ…

ฉันเอาหมากฝรั่งที่พี่ไอซ์ให้มาใส่ปาก...แต่ทว่ากลิ่นสตอเบอร์รี่ผสมบลูเบอร์รี่ผสมชา มันกลับทำให้หน้าฉันร้อนขึ้นกว่าเดิม

“เฮ้ย!ไอ้รีน... ทำไมแกหน้าแดงอย่างนั้นอ่ะ มีความรักมันต้องแดงขนาดนั้นเชียวหรอยะ ดัจริตชะมัด”ยัยพี่ปากเสียอีกคนหนึ่งผู้ซึ่งเป็นเจ้าของรถที่ฉันนั่งอยู่นามว่าเมย์พูดขึ้น หนอยยย - / / / - +

“ก็รีนรู้สึกว่ามันร้อนน่ะคะ... สงสัยแอร์รถพี่เมย์คงทำงานไม่ดี นั่งเบียดๆอย่างเนี๊ยะ ร้อนแย่เลย รถพี่เมย์มันคงจะเก่ามากแล้วมั้งคะเนี่ย แอร์ถึงทำงานไม่ดี”ฉันตอกยัยพี่เมย์กลับ(ยัยเพื่อนพี่เรนคนนี้แหละที่ฉันไม่ชอบหน้าอันดับหนึ่งเล้ย)

“นี่!ใช้อะไรดูกันยะ.. ฉันอุตสาห์ให้นั่งมาด้วยก็บุญเท่าไร่แล้ว นี่รถเพิ่งถอยนะยะ... รถแพงยะ รถแพง - _ - ^ “

แหวะ.. ถอยมาจากเต้นท์มือที่ 20 ก็ว่าไปอย่าง เก่ากึกอย่างกะเอาไปมุดดินมาแล้วยังไงยังงั้นเลย ทำเป็นอวดไปได้

“เชอะ!”

“ทามมายยะ.. ทามมัย หล่อนหารถเองได้รึเปล่าเถอะ ยัยเด็กเหลือขอ”

“แต่ฉันไม่ได้เหลือขอขนาดแย่งผู้ชายที่เป็นแฟนเพื่อนก็แล้วกันล่ะ”

“กรี้ดดด.. ยัยเด็กสันดานเสีย! “

“รีน.. อย่าพูดกับพี่เค้าอย่างนั้นซิ”พี่เรนพูดขึ้นมาเบาๆ ฉันจึงหยุดทันที

“ก็ได้”

“เงียบ..ถ้าอยากมีรถกลับ”พี่เรนกระซิบข้างหูฉัน ส่วนพี่จีนนี่ผู้แสนก็มองดูยัยพี่เมย์อย่างรังเกลียด

“รีน.. มาหาพี่หน่อย”

“มีอะไรหรอพี่เรน”ฉันถามแล้วเดินไปหาพี่เรน

“วันหลัง... แกห้ามเถียงกับเมย์อย่างในรถอีกนะ..แกก็รู้ไม่ใช่หรอว่าเมย์เป็นยังไง”

“รู้สิ.. รู้ว่าอีนั่นมันเป็นอีกระแดะที่ชอบแย่งผู้ชายไงล่ะ”

“รีน.. เรื่องมันจบไปตั้งนานแล้วนะ แกอย่ารื้อฟื้นขึ้นมาอีกเลย”

“พี่เรน... พี่ไม่เสียใจหรอที่พี่ภาพต้องไปอยู่กับนังแรดนั่นน่ะ”

“ .. .”

“พี่ไม่เคยคิดเลยหรอว่าพี่ภาพเค้าคิดยังไงตอนที่พี่บอกเลิกเค้าเพื่อนังแรดนั่นน่ะ พี่รู้ไหมว่าพี่ภาพเค้ารักพี่แค่ไหน”

“รีน.. พี่ตัดใจไปแล้ว”

“พี่เรน! พี่ไม่สงสารพี่ภาพหรอ!!”

“มิตรภาพของเพื่อนมันยั่งยืนกว่าของคนรักนะ สักวันแกคงเข้าใจ ต่อเมื่อแกมีความรักนะรีน”

“พี่รีน!!”

อ๊อดดดด~

“พ่อมาแล้วมั้ง แกไปดูซิ พี่ขึ้นไปนอนก่อนล่ะ”พี่เรนพูดตัดบทแล้วเดินขึ้นห้องไป

เฮ้อ~สงสารพี่ภาพชะมัด พี่เรนก็ไม่รู้อะไรเล้ย.. นังเมย์มันก็ทำได้ลงคอนะ

อ๊อดดดดดดดด~

“มาแล้วค่าๆ”ฉันพูดแล้ววิ่งตึงตังไปหน้าบ้าน เสียงฝนตกหน้าบ้านดังโครมครามๆ พ่อคงจะกลับมาจากบริษัทแล้วมั้ง แต่สิ่งที่พบกลับเป็นชายร่างสูงสวมผ้าคลุมหัวดำทะมึน

“ใครน่ะ!”ฉันตะโกนถามแล้วเดินไปใกล้ๆ

“ใคร!!!!!”

“พี่เอง..”

“ใครล่ะ!”

“ไอซ์ไง... มาหาเรนน่ะ เปิดประตูให้หน่อยสิ”

พี่ไอซ์ถอดเสื้อกันฝนสีดำทะมึนน่ากลัว ทำให้เขาเปียกไปทั้งตัว ดูเซ็กซี่ไปอีกแบบ เฮ้ย!คิดไรวะเราเนี่ย - _ - T / / /

“พี่เรนหรอคะ”

“อือ พี่มีของจะมาคืนเรนน่ะ แล้วจะมาถามรายงานวิชาเศรษฐศาตร์ด้วย”

“ค่ะ..”ฉันตอบแล้วเปิดให้พี่ไอซ์เข้ามา  ร่างสูงใหญ่ที่แทบสูงจะเป็นสองเท่าของฉันย่างเท้าก้าวเข้ามา หยดน้ำเล็กตกลงมายังผมที่เปียกไปด้วยน้ำฝน ฉันมองแล้วแทบจะเป็นลม

“พี่ไอซ์นั่งรอก่อนละกันนะ เดี๋ยวรีนไปตามพี่เรนให้ - / / / - “ฉันพูดแล้วก้าวขึ้นบันได แม่ที่โผล่หน้ามาจากประตูห้องจึงทำให้ฉันตกใจ

“กรี้ดดด!! ม้าอย่าเล่นอย่างนี้ซี่คะ... - ^ - “

“แหม แค่นี้ก็กลัว ใครมาล่ะ พ่อหรอ”

“เพื่อนพี่เรนมาน่ะสิคะ..”

“ผู้ชาย ผู้หญิง o o “ แม่ถามตาโต

“ผู้ชายค่ะ”

“หรอ!”

แม่เดินดุ่มลงมาข้างล่าง และทักทายพี่ไอซ์ด้วยเสียงที่ยินดีปรีดา

“พี่เรน!!”

“มีอะไร! อย่าบอกนะว่าจะมาคุยเรื่องเมื่อกี้”

“พี่ไอซ์มาหาแน่ะ”

แอ๊ดด พี่เรนเปิดประตูออกมา

“ไอ้ไอซ์หรอ”

“อือ..”

“ไอ้ไอซ์เนี่ยนะ = - = ? “

“อือ!!”

“มันมาทำไม”

“เห็นบอกว่าเอาของมาคืนพี่... แล้วก็มาคุยเรื่องรายงานวิชาเศรษฐศาสตร์”

“หะ..หา เศรษฐศาสตร์!!??”

“ก็ใช่นะซี รีนว่าพี่รีบลงไปจะดีกว่านะ แล้วรีนจะไปนั่งฟังเพลงในห้องละกัน”

“นี่!ไอ้รีนถ้าแกอยากคุยกับไอซ์ก็ไม่ต้องพูดอย่างนั้นก็ได้นี่ ไปนั่งเป็นเพื่อนฉันข้างล่างก็ได้นะยะ ฮี่ๆ”

“ไม่เอา.. พี่เรนก็.. รีนไม่ได้คิดอะไรกับพี่เค้าซะหน่อยนะ - / / / - +”

“ตามใจยะ..แม่เด็กโง่”

ฉันไม่สนใจพี่เรนที่เอาแต่หัวเราะ จึงรีบเข้ามาในห้องเพื่อเปิดเพลงฟังเล่นๆ

¯พบใครที่ไหนหัวใจก้อไม่เคยกระเจิง เตลิดเปิดเปิงเมื่อเจอแต่เทอ สักที ไม่เปรี้ยวก้อหวาน เข้มไป ไม่เคยมีใครคนนี้ คนเดียวคนนี้หัวใจ บอกยอม

...ไม่เคยหวั่น แต่สั่นเป็นแมว เคยตรงๆ ก้อกลายเป็นอ้อมค้อม แค่จะมอง ส่งยิ้มห่างๆ ใจไม่ทันระวัง ยังแทบตาย…

...จะบอกว่ารัก มันก้อ อ่ะ อ๊ะ อาย กลัวเทอไม่รัก ยิ่ง อ๊ะ อะ อาย ได้แต่ส่งดอกไม้ทุกวัน เพื่อบอกรักเทอ..

..เพราะเทอน่ารัก แมลงก้อเลยมาจีบมาตอม อยากบอกว่าพร้อมฉันพร้อมจะคุ้มจะกัน กรรมเลยคิดวิธีพูดคำหวานๆ ก้อเลยต้องกัน กลัวใครพูดแซง¯

จะบอกว่ารัก มีแต่ อ่ะ อ๊ะไอซ์ซ์~ กลัวอายซ์ไม่เชื่อ ก็ อ่ะ อ๊ะ ไอซ์ซ์ ¯...(เพลงที่รีนได้เอามาดัดแปลงใหม่)

ขณะที่ฉันกำลังอยู่ในหมวดอินเลิฟนั้น ก็ได้ยินเสียงอีพี่บ้าก็ตะโกนทำลายสมาธิ

“รีน!!!แกลงไปล้างจานด้วยนะ แม่สั่ง! ฉันนอนล่ะ”เสียงพี่รีนดังมาจากนอกห้อง

“อะไรนะ พี่เรน!! พูดใหม่อีกทีดิ”

“ล้างจานโว้ย! ล้างจาน”

“ค่า!!!”

ฉันจัดการปิดวิทยุทันที

“ม้าอ่ะ.. ขี้ลำเอียง ใช้แต่ลูกคนเล็ก”ฉันบ่นพึมพำกับตัวเอง(โดยไม่ได้คิดว่าวันนี้เป็นเวรที่ตัวเองต้องทำ)

ฉันเลยต้องจำใจจากเจ้าจำจรลงไปยืนขัดจานอันสกปรก

------------------------------
ไม่รู้จะสนุกรึป่าวนะ ยังไงก็ช่วยบอกหน่อยแระกันนะค้า
จะได้มีกำลังจัยแต่งต่อปัยไง

------------------------------
ไม่รู้จะสนุกรึป่าวนะ ยังไงก็ช่วยบอกหน่อยแระกันนะค้า
จะได้มีกำลังจัยแต่งต่อปัยไง