คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : สัณชาติตญาณดิบ
ไม่รู้ชื่อตอนเขียนผิดอ่ะเปล่าถ้าผิดก็บอกด้วยนะ
เริ่มเลยดีกว่า
20.27 น. ที่โรงอาหาร
“แฮ่กๆๆๆ”เสียงหอบมาแต่ไกลที่ทำให้หนุ่มผมแดงที่ตอนนี้มีหูโผล่ออกมาต้องหันไปมองก่อนจะค่อยๆปรากฏเงาของเด็กหนุ่มผมขาวที่เขารออยู่นานแล้ว
“ขะ ขอโทษครับที่มาช้าไปหน่อย”อเลนหอบด้วยความเหนื่อยหลังจากมาถึง
“ช้าเหรอเมื่อกี๊บอกว่าช้าเหรอนี้มันจะ 20.30 น. อยู่แล้วนะ”ราวี่โวยวายพร้อมชี้ไปที่นาฬิกาที่ฝ่าผนัง(เพราะไม่มีเป็นของส่วนตัว)
“ขะ ขอโทษครับ”อเลนก้มหน้าก้มตาขอโทษอย่างสำนึกผิด
“เฮ้อ ช่างเถอะอย่างน้อยคนที่มาสายที่สุดก็ไม่ใช้นาย”
“เอ๊ะ”อเลนตกใจมากเพราะเขาเองก็มาสายมากแล้วแต่ยังมีคนที่มาสายกว่าเขาอีกเหรอเนี้ย
‘ว่าแต่ใครล่ะ’อเลนคิดในใจแล้วค่อยๆมองหาสำรวจดูรอบตัว ก็จำได้ว่านัดกันไว้ 3 คน มีเรา คุณราวี่แล้วก็คุณคันดะ คุณราวี่ก็มาแล้ว ตัวเราเองก็มาแล้ว(ถ้ายังไม่มาจะได้มายืนคิดอยู่แบบนี้ไมล่ะ)งั้นคนที่ยังไม่มาก็
“เอ๊ะ คนที่ตรงต่อเวลาอย่างคุณคันดะนะเหรอที่จะมาสาย”อเลนตะโกนลั้นโรงอาหารทันทีที่รู้ตัวคนมาช้า
“ชู่ อย่าเสียงดังซิอย่าลืมซินี้มันตอนกลางคืน”ราวี่เอามือปิดปากอเลนทันที
“อู๋แอ๋วอับ”(แปล รู้แล้วครับ)ราวี่จึงค่อยๆเลื่อนมือออก
‘นุ่มจัง’ราวี่คิดในใจ
“ว่าแต่ยูจะเป็นอะไรมัยเน้อ”ราวี่พร้อมเกาหัวแกรกๆ(มีมัดแน่เลย)
“เอ๊ะหมายความว่าไงครับ”อเลนถามด้วยความสงสัย
“ก็ยูนะตอนนี้คงคึกสุดๆเลยล่ะ”
“ห๊า มันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะครับ”ถึงปากจะบอกเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่ราวี่พูดแต่ตอนนี้อเลนเหงื่อตกแล้ว
“ก็ตอนนี้เราเป็นเหมือนครึ่งคนครึ่งสัตว์ใช่มัย”
“เอ๊ะ”อเลนยังคงทำหน้างงๆราวี่จึงอธิบายต่อว่า
“เราก็จะมีนิสัยเหมือนกลับสัตว์ที่เป็นยังไงเล่าถ้าเผลอเมื่อไรสัณชาติตญาณของสัตว์ป่าก็จะครอบงำเราทันที เหมือนฉันตอนนี้ที่เป็นจิ้งจอกแล้วจิ้งจอกเป็นสัตว์ที่ออกล่าตอนกลางวันใช่มัยตอนนี้ฉันเลยง่วงนอนสุดๆเลยนายเองที่มาสายก็เพราะเหตุผลนี้ใช่มัยล่ะ”
“ครับ”อเลนตอบตามความจริงเพราะเขามาสายก็เพราะเหตุผลนี้จริงๆ
แต่ในขณะที่อเลนกำลังคิดถึงความเป็นไปได้ในสิ่งที่ราวี่พูดตัวราวี่ก็ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้เลื่อยๆจนตอนนี้ตัวติดกันแล้วอเลนจึงเริ่มรู้ตัว
“คะ คุณราวี่”อเลนค่อยเดินถอยหลังไปเลื่อยๆจนหลังติดกลับกำแพง
“ยูนะตอนนี้คงจะดิบเถื่อนน่าดูเลยล่ะ”ราวี่ค่อยๆเอามือไปวางบนกำแพงเพื่อไม่ให้อเลนหนี้
“มะ ไม่หรอกมั้งครับ”อเลนพยายามเบี่ยงหน้าไปอีกทาง
“ทำไมล่ะ ถ้าเจอคันดะจะอันตรายนะเพราะตอนนี้คันดะเองก็เหมือนหมาป่าแล้วถ้าเจอนายอาจถูกจับไปทำอะไรก็ไม่รู้นะ”ราวี่ค่อยๆเลื่อนใบหน้าไปใกล้ๆอเลนมากขึ้น
“ตะ แต่คุณเองก็เป็นจิ้งจอกนะ นี้ครับ”
“ไม่เป็นไรหรอกน่าไปซ่อนยูกันที่ห้องฉันมัยปู่แพนด้าก็ไม่อยู่ด้วย”
“มะ ไม่เป็นไรหรอกครับ”
“แต่หมาป่ามันดุน้า~”ราวี่ทำเสียงเซ็กซี่ยิ่งขึ้น
“ตะ แต่ได้ข่าวว่าจิ้งจอกเนี้ยเป็นสัตว์ที่เจ้าเหล์ที่สุดนี้ครับ”
“ฉันไม่ทำอะไรนายหรอกน่า”ถึงปากจะพูดแบบนั้นแต่การกระทำนี้ตรงกันข้ามกันเลย
แต่เหมือนพระเจ้าจะยังอยากให้อเลนบริสุทธิ์อยู่จู่ๆคันดะที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ก้มาดึงอเลนออกจากอ้อมแขนของราวี่ทันทีก็จะใช้สันมือทุบตรงต้นคอของราวี่จนราวี่สลบไป
“ขะ ขอบคุณราวี่ โห้นึกว่าจะไม่รอดแล้ว คุณราวี่เป็นอะไรก็ไม่รู้จู่ๆก็ทำแบบนั้นผมนี้ตกใจหมดเลย”
“คะ คุณคันดะ”อเลนเริ่มรู้สึกไม่ดีเมื่อจู่ๆคันดะเป็นอะไรก็ไม่รู้บีบมือของตนแน่นขึ้น
“คะ คุณคันดะผมเจ็บ”อเลนรู้สึกเจ็บมากเพราะรู้สึกเหมือนร่างสูงจะบีบมือเขาแน่นขึ้นไปอีก
“เมื่อกี้จะทำอะไรกับเจ้านั้น”จู่ๆคันดะก็ถามคำถามขึ้นมาทำให้อเลนถึงกับงง
“ต้องให้ฉันใส่ปอกคอใช่มัยนายถึงจะรู้ว่านายเป็นของๆใคร”คันดะไม่พูดพำทำเพลงก็ดึงอเลนไปที่ห้องตัวเองทันทีก่อนจะโยนร่างบางลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมตาม
จบอีกตอนแล้วคะเหนื่อยเหมือนกันแหะแต่ตอนต่อไปจะเป็นยังไงต้องติดตามเอานะคะ
ว่าแต่ถ้าแต่งแบบ NC จะรังเกียจไมคะ
ถ้าไม่ชอบจะได้ไม่แต่งบอกด้วยนะจะได้แต่งถูกตามใจคนอ่านนะเนี้ย
ความคิดเห็น