ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ? L O V E Chapter 6 ? 20%
" ฮินาตะ !! " ฉันก้าวเท้าเข้ามาในบ้านพื้นไม้ปาร์เก้ ข้างในตัวบ้านเงียบเหมือนไม่มีใครอยู่ทำให้ฉันใจเสีย ฮินาตะ .. จะเกิดอะไรขึ้นรึเปล่า? อยู่ไหนกันเนี่ย ?!??
" ซา..กุ..ระ จัง. " เสียงเเผ่วๆดังมาจากประตูสีครีมบานหนึ่งข้างๆฉัน ปัง! เเละนั่นคือเสียงประตูที่ฉันกระเเทก ใบหน้านวลซีดเผือกกับตัวที่ชักดิ้นชักงอหน้าผากเเละเเก้มทั้งสองข้าง ออกสีชมพูเข้มเล็กน้อย ฉันค่อยๆวางมือลงทาบที่หน้าผาก ตัว เย็นเฉียบ ?? อะไรกันเนี่ย - - ??
" ซ...กุระ จัง ... ฉันหะ..หายใจ...มะ.. ออก " ฮินาตะพูดเสียงเเผ่ว มือเรียวของเธอดึงฉันไปคร่อมเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ ฉันพยายามจะผละออกเเต่ฮินาตะใช้มือเรียวคล้องคอฉันเอาไว้
" ซากุระจัง... ผายปอดฉันที " ปากอวบอิ่มทาบที่ริมฝีปากฉันโดยไม่รู้ตัว ลิ้นน้อยพยายามเข้ามาในปากฉัน ฉันผละออก หายใจเเล้วผายปอดให้เธอ ห้านาทีผ่านไป ฮินาตะเริ่มกลับสภาพปกติ เเต่เเขนขาช่างดูอ่อนเเรงเเละซีดเผือก ฉันเลยไปเดินออกไปเพื่อหยิบผ้าขนหนูกับกะละมังใส่น้ำ
" ซา..กุระ..จัง จะ..ไป..ไหนค่ะ "
" ไปเอาผ้ามาเช็ดตัวฮินาตะน่ะสิ "
" ไม่เป็นไรค่ะ ฉันว่าฉันหายเเล้ว "
" ไม่ได้หรอก นอนหลับซะ ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนจนกว่าจะเช้า จะได้เเน่ใจว่าไม่เป็นไร " ฉันลุกขึ้นเดินออกไปข้างนอก ควานหากะละมังสภาพดี ซึ่งโชคดี มันมี ฉันใส่น้ำอุ่น ถือผ้าขุนหนูเเละกะละมังกลับเข้าไปในห้อง ตอนนี้ฮินาตะหลับตาพริ้มถ้าเป็นผู้ชายคงข่มขื่นไปเเล้วมั้ง สวยขนาดนี้ แปลกเเฮะ ทำไมฮินาตะฉันไม่รู้สึกอะไร... เเต่กลับยัยคาริน... -///-
" ฮินาตะ ฉันเช็ดตัวนะ " ฉันไปนั่งข้างๆเเล้วเริ่มบิดผ้าเช็ดตัวลูบไปตามเเขนขา รวมไปถึงท้องเเละเว้นตรงนั้น ก้อหน้าอกหน้าใจนะ เดี๋ยวหาว่าหื่น
" ซากุระจัง ช่วยเช็ดตัวตรงหน้าอกได้ไหมค่ะ ฉันร้อนเเปลกๆ "
" อ่ะอื้มได้สิ " ฉันบิดผ้าเเล้วเช็ดตัวให้ฮินาตะจนเสร็จเเล้วฟุบตัวลงข้างๆฮินาตะ
เห้อ ให้ตายสิ ไม่ได้เหนื่อยเเบบนี้มานานเท่าไหร่เเล้วเนี่ย - -
KARIN TALKS
" อืม.. " ฉันลุกขึ้น เฮ้ นี่มันห้องพักฉันนี่ เเล้วเมื่อคืนฉันอยู่ร้าน... เหล้า !??! งั้นก็.... กริ๊ด !!!!!!
" กริ๊ด !!!!!!!! "
" โอ๊ย ยัยบ้าฝันเห็นงูรัดรึไง " นารูโตะโดนงุมหัวเดินมาในห้องพัก
" อ้าวนารูโตะ นายอยู่นี่ นาย.. พาฉัน... มานี่เหรอ "
" อ้อเปล่าหรอก ฉันก็เมาเหมือนเธอนั่นเเหละ คนที่พาเราสองคนมาน่ะ ซาสึเกะต่างหาก "
" อ้าวเเล้วยัยดอกเน่าล่ะ " นั่นสิ ยัยนั่นหายไปไหน ป่านนี้ก็ต้องอยู่ข้างล่างเเล้วมั้ง
" ยัยนั้นเฝ้าไข้ฮินาตะอยู่ เดี๋ยวก็กลับเเล้วล่ะ " ซาสึเกะเดินมาอีกคน งั้นเหรอ แล้วทำไมยังไม่กลับเฝ้าคงเฝ้าไข้อะไรนานขนาดนี้ จะจีบรึไง ชิ เอ๊ เเล้วฉันจะโกธรทำไมเนี่ย ???
" กลับมาเเล้วค้า " นั่นไงพูดถึงก็มาพอดี
" ทำไมไม่กลับเที่ยงเลยล่ะ "
" นี่ฉันเหนื่อยมาพอเเล้ว อย่ามาทำให้เหนื่อยเพิ่ม = = " ยัยนั่นหันมาว่าฉัน อะไรตอบที่ฉันพูดเเล้วเปลืองพลังงานขนาดนั่นเลยรึไง (ไรท์ :มาก)
" อ้าวเถอะๆ นี่เราไปเดินเล่นกันไหม ? ฉันว่าวันนี้อากาศดีนะ " นารูโตะผู้ชักชวนเริ่มบทสนทนาขึ้นด้วยกันชวนกันไปหาอะไรทำ อีกเเล้ว
" ไม่อ่ะ ฉันไม่มีอารมณ์ "
" ฉันก็ไม่มีอารมณ์เหมือนกัน เเต่รู้อะไรมั้ยฉันมีเกมให้เล่น " ซาสึเกะพูดพางเเสยะยิ้ม ซากุระหูผึ่งทันที
" เกม เเกล้ง คาคาชิ 2 "
KAKASHI TALKS
" จารย์ พวกผมเสร็จภารกิจเเล้ว "
" โอ้ดีมากๆ "
" ซา..กุ..ระ จัง. " เสียงเเผ่วๆดังมาจากประตูสีครีมบานหนึ่งข้างๆฉัน ปัง! เเละนั่นคือเสียงประตูที่ฉันกระเเทก ใบหน้านวลซีดเผือกกับตัวที่ชักดิ้นชักงอหน้าผากเเละเเก้มทั้งสองข้าง ออกสีชมพูเข้มเล็กน้อย ฉันค่อยๆวางมือลงทาบที่หน้าผาก ตัว เย็นเฉียบ ?? อะไรกันเนี่ย - - ??
" ซ...กุระ จัง ... ฉันหะ..หายใจ...มะ.. ออก " ฮินาตะพูดเสียงเเผ่ว มือเรียวของเธอดึงฉันไปคร่อมเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ ฉันพยายามจะผละออกเเต่ฮินาตะใช้มือเรียวคล้องคอฉันเอาไว้
" ซากุระจัง... ผายปอดฉันที " ปากอวบอิ่มทาบที่ริมฝีปากฉันโดยไม่รู้ตัว ลิ้นน้อยพยายามเข้ามาในปากฉัน ฉันผละออก หายใจเเล้วผายปอดให้เธอ ห้านาทีผ่านไป ฮินาตะเริ่มกลับสภาพปกติ เเต่เเขนขาช่างดูอ่อนเเรงเเละซีดเผือก ฉันเลยไปเดินออกไปเพื่อหยิบผ้าขนหนูกับกะละมังใส่น้ำ
" ซา..กุระ..จัง จะ..ไป..ไหนค่ะ "
" ไปเอาผ้ามาเช็ดตัวฮินาตะน่ะสิ "
" ไม่เป็นไรค่ะ ฉันว่าฉันหายเเล้ว "
" ไม่ได้หรอก นอนหลับซะ ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนจนกว่าจะเช้า จะได้เเน่ใจว่าไม่เป็นไร " ฉันลุกขึ้นเดินออกไปข้างนอก ควานหากะละมังสภาพดี ซึ่งโชคดี มันมี ฉันใส่น้ำอุ่น ถือผ้าขุนหนูเเละกะละมังกลับเข้าไปในห้อง ตอนนี้ฮินาตะหลับตาพริ้มถ้าเป็นผู้ชายคงข่มขื่นไปเเล้วมั้ง สวยขนาดนี้ แปลกเเฮะ ทำไมฮินาตะฉันไม่รู้สึกอะไร... เเต่กลับยัยคาริน... -///-
" ฮินาตะ ฉันเช็ดตัวนะ " ฉันไปนั่งข้างๆเเล้วเริ่มบิดผ้าเช็ดตัวลูบไปตามเเขนขา รวมไปถึงท้องเเละเว้นตรงนั้น ก้อหน้าอกหน้าใจนะ เดี๋ยวหาว่าหื่น
" ซากุระจัง ช่วยเช็ดตัวตรงหน้าอกได้ไหมค่ะ ฉันร้อนเเปลกๆ "
" อ่ะอื้มได้สิ " ฉันบิดผ้าเเล้วเช็ดตัวให้ฮินาตะจนเสร็จเเล้วฟุบตัวลงข้างๆฮินาตะ
เห้อ ให้ตายสิ ไม่ได้เหนื่อยเเบบนี้มานานเท่าไหร่เเล้วเนี่ย - -
KARIN TALKS
" อืม.. " ฉันลุกขึ้น เฮ้ นี่มันห้องพักฉันนี่ เเล้วเมื่อคืนฉันอยู่ร้าน... เหล้า !??! งั้นก็.... กริ๊ด !!!!!!
" กริ๊ด !!!!!!!! "
" โอ๊ย ยัยบ้าฝันเห็นงูรัดรึไง " นารูโตะโดนงุมหัวเดินมาในห้องพัก
" อ้าวนารูโตะ นายอยู่นี่ นาย.. พาฉัน... มานี่เหรอ "
" อ้อเปล่าหรอก ฉันก็เมาเหมือนเธอนั่นเเหละ คนที่พาเราสองคนมาน่ะ ซาสึเกะต่างหาก "
" อ้าวเเล้วยัยดอกเน่าล่ะ " นั่นสิ ยัยนั่นหายไปไหน ป่านนี้ก็ต้องอยู่ข้างล่างเเล้วมั้ง
" ยัยนั้นเฝ้าไข้ฮินาตะอยู่ เดี๋ยวก็กลับเเล้วล่ะ " ซาสึเกะเดินมาอีกคน งั้นเหรอ แล้วทำไมยังไม่กลับเฝ้าคงเฝ้าไข้อะไรนานขนาดนี้ จะจีบรึไง ชิ เอ๊ เเล้วฉันจะโกธรทำไมเนี่ย ???
" กลับมาเเล้วค้า " นั่นไงพูดถึงก็มาพอดี
" ทำไมไม่กลับเที่ยงเลยล่ะ "
" นี่ฉันเหนื่อยมาพอเเล้ว อย่ามาทำให้เหนื่อยเพิ่ม = = " ยัยนั่นหันมาว่าฉัน อะไรตอบที่ฉันพูดเเล้วเปลืองพลังงานขนาดนั่นเลยรึไง (ไรท์ :มาก)
" อ้าวเถอะๆ นี่เราไปเดินเล่นกันไหม ? ฉันว่าวันนี้อากาศดีนะ " นารูโตะผู้ชักชวนเริ่มบทสนทนาขึ้นด้วยกันชวนกันไปหาอะไรทำ อีกเเล้ว
" ไม่อ่ะ ฉันไม่มีอารมณ์ "
" ฉันก็ไม่มีอารมณ์เหมือนกัน เเต่รู้อะไรมั้ยฉันมีเกมให้เล่น " ซาสึเกะพูดพางเเสยะยิ้ม ซากุระหูผึ่งทันที
" เกม เเกล้ง คาคาชิ 2 "
KAKASHI TALKS
" จารย์ พวกผมเสร็จภารกิจเเล้ว "
" โอ้ดีมากๆ "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น