ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [seung-g] HEY away from my Hyung ! ★
+
naru
�ดีนะครับ ทุกคน ^ ^ ผม อี ซึงรี หนุ่มที่เนื้อหอมที่สุดในมหาวิทยาลัยโซล
เพราะอะไรน่ะเหรอ เสน่ห์ล่ะมั้ง ???
พวกคุณคงไม่เชื่อกันสินะ วะฮ่าๆๆๆๆ
ถ้าพวกคุณไม่เชื่อละก็... ก็อ่านข้างล้างสิ
เป็นเรื่องของหนุ่มนักศึกษาบริหาร ปี 2 ที่เพิ่งเป็นเเฟนหนุ่มหน้าหวานรุ่นพี่ ควอน จียง คณะศิลปศาสตร์ ปี 4
เเละเพื่นๆผมอีกสามคนที่กำลังตั้งวงดนตรีรวมถึงสิ่งที่นิยายวายยัดเยียดให้เป็นตัวร้าย ใช่ครับ
' ผู้หญิง '�อยากรู้มั้ยล่ะ ว่าซึงรีคนนี้เนื้อหอมเเค่ไหน ถ้าอยากรู้ก็..
*-สปอย ซักหน่อย -*
" ซึงรี จียงอยู่ไหนวะ มาช้าจัง " ' รุ่นพี่ชเวท๊อปบ่นอิอออดเเล้วทิ้งตัวลงบนโซฟาสีสะอาดตาณบ้านผม สวัดดีครับ ผม อี ซึงฮยอน เเต่ได้โปรดเรียกซึงรีเถอะ ใบหน้าที่ดูไม่ค่อยสบอารมณ์ของรุ่นพี่ของผมก็เพราะว่าเเฟนรุ่นพี่หน้าหวานของผม ' ควอน จียง ' น่ะสิครับ ทั้งที่วันนี้ผมต้องไปรับจากมหาลัย เเต่เจ้าตัวอยากกลับเองซะงั้น
" เเฮกๆ " นั่นไงว่าเเล้วก็มาพอดี พี่จียงที่หอบเเฮกๆ เหงื่อไหลประดับตามปลายโคนผม เจ้าตัวมองผมเเล้วล้มตัวนอนข้างๆผม
" วิ่งหนีใครมาครับที่รัก ^^ "�
" ทะลึ่ง ! " เจ้าตัวสวนเข้าให้เเล้วหันหน้าไปทางพี่ท๊อปซึ่งลุกขึ้นตั้งใจยิงคำถามโดยเฉพาะ�
" วิ่งหนีใครมา "
" อริเก่าน่ะ เผลอไปชนมัน " ก็สมควรใส่เกียร์หมามานะ เห้อ มีเรื่องไม่เว้นเเต่ละวันเลยพี่จียง
" มีเรื่องบ่อยๆไม่ดีนะครับ รุ่นพี่ "
" เงียบๆเลย "
" นายนั่นเเหละจียง เลิกพูดซักที " พี่เเทยัง หนึ่งในรุ่นพี่ของผมทักขึ้น พี่จียงหยุดพูดเเล้วเมินหน้าหนี รุ่นพี่เเทยัง อยู่ปี4เเต่อยู่คณะรัฐศาสตร์�
" ฉันเอาเพลงมาลองซ้อมดู เดือนหน้าต้องเล่นได้เเล้ว ปลายเทอมจะเปิดคอนเเล้วนะเว้ย โดยเฉพาะนายซึงรี สาวๆรอดูนายเพียบเเน่ๆ " รุ่นพี่เเทยัง เห็นมาเน้นที่ผม พี่จียงหันไปทางอื่น ช่วยไม่ได้เเฮะก็สาวมันติดเองอ่ะ
" เเล้วเพลงอะไรล่ะครับ "
" tonight พี่ลองเช็คทำนองจากจีอีกทีเเล้ว ใช้ได้ เเต่เเดซองเป็นมือกลองน่ะ �หนักหน่อยนะ �เเดซอง "
" โอ้อ รุ่นพี่ไม่ต้องห่วง ผมเกิดมาเพื่อสิงนี้อยู่เเล้ว b " พี่เเดซองรุ่นพี่ผมอีกคนอยู่ปี 3 คณะเดียวกับผมเเละเป็นพี่รหัสผม ซึ่งในห้าคนผมจะเค้ากับพี่เเดซองที่สุดเเล้ว
" ถือว่าเเจกเเจงหน้าที่เเล้วนะ ไปซ้อมกันมาด้วยล่ะ " เเทยังพูดเเล้วเอนตัว ท๊อปหันมาทางผมพลางฉีกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
" อ้อซึงรี �"
" ครับ? " ผมหันไปหาพี่เเดซอง พี่เเดซองส่งโทรศัพท์ที่เคยฝากไว้กับพี่เค้าเค้ามาให้
" ไปจัดการกับ อาจารย์เค้าซะ เค้าตามแกไม่เลิกเลย "
เอ๋ ??? อ๋อ โปรเซสเซอร์ชเวน่ะเหรอ เอาสิจารย์เล่นมาแบบนี้ รอดูผมเเล้วกัน�
naru�ดีนะครับ ทุกคน ^ ^ ผม อี ซึงรี หนุ่มที่เนื้อหอมที่สุดในมหาวิทยาลัยโซล
เพราะอะไรน่ะเหรอ เสน่ห์ล่ะมั้ง ???
พวกคุณคงไม่เชื่อกันสินะ วะฮ่าๆๆๆๆ
ถ้าพวกคุณไม่เชื่อละก็... ก็อ่านข้างล้างสิ
เป็นเรื่องของหนุ่มนักศึกษาบริหาร ปี 2 ที่เพิ่งเป็นเเฟนหนุ่มหน้าหวานรุ่นพี่ ควอน จียง คณะศิลปศาสตร์ ปี 4
เเละเพื่นๆผมอีกสามคนที่กำลังตั้งวงดนตรีรวมถึงสิ่งที่นิยายวายยัดเยียดให้เป็นตัวร้าย ใช่ครับ
' ผู้หญิง '�อยากรู้มั้ยล่ะ ว่าซึงรีคนนี้เนื้อหอมเเค่ไหน ถ้าอยากรู้ก็..
*-สปอย ซักหน่อย -*
" ซึงรี จียงอยู่ไหนวะ มาช้าจัง " ' รุ่นพี่ชเวท๊อปบ่นอิอออดเเล้วทิ้งตัวลงบนโซฟาสีสะอาดตาณบ้านผม สวัดดีครับ ผม อี ซึงฮยอน เเต่ได้โปรดเรียกซึงรีเถอะ ใบหน้าที่ดูไม่ค่อยสบอารมณ์ของรุ่นพี่ของผมก็เพราะว่าเเฟนรุ่นพี่หน้าหวานของผม ' ควอน จียง ' น่ะสิครับ ทั้งที่วันนี้ผมต้องไปรับจากมหาลัย เเต่เจ้าตัวอยากกลับเองซะงั้น
" เเฮกๆ " นั่นไงว่าเเล้วก็มาพอดี พี่จียงที่หอบเเฮกๆ เหงื่อไหลประดับตามปลายโคนผม เจ้าตัวมองผมเเล้วล้มตัวนอนข้างๆผม
" วิ่งหนีใครมาครับที่รัก ^^ "�
" ทะลึ่ง ! " เจ้าตัวสวนเข้าให้เเล้วหันหน้าไปทางพี่ท๊อปซึ่งลุกขึ้นตั้งใจยิงคำถามโดยเฉพาะ�
" วิ่งหนีใครมา "
" อริเก่าน่ะ เผลอไปชนมัน " ก็สมควรใส่เกียร์หมามานะ เห้อ มีเรื่องไม่เว้นเเต่ละวันเลยพี่จียง
" มีเรื่องบ่อยๆไม่ดีนะครับ รุ่นพี่ "
" เงียบๆเลย "
" นายนั่นเเหละจียง เลิกพูดซักที " พี่เเทยัง หนึ่งในรุ่นพี่ของผมทักขึ้น พี่จียงหยุดพูดเเล้วเมินหน้าหนี รุ่นพี่เเทยัง อยู่ปี4เเต่อยู่คณะรัฐศาสตร์�
" ฉันเอาเพลงมาลองซ้อมดู เดือนหน้าต้องเล่นได้เเล้ว ปลายเทอมจะเปิดคอนเเล้วนะเว้ย โดยเฉพาะนายซึงรี สาวๆรอดูนายเพียบเเน่ๆ " รุ่นพี่เเทยัง เห็นมาเน้นที่ผม พี่จียงหันไปทางอื่น ช่วยไม่ได้เเฮะก็สาวมันติดเองอ่ะ
" เเล้วเพลงอะไรล่ะครับ "
" tonight พี่ลองเช็คทำนองจากจีอีกทีเเล้ว ใช้ได้ เเต่เเดซองเป็นมือกลองน่ะ �หนักหน่อยนะ �เเดซอง "
" โอ้อ รุ่นพี่ไม่ต้องห่วง ผมเกิดมาเพื่อสิงนี้อยู่เเล้ว b " พี่เเดซองรุ่นพี่ผมอีกคนอยู่ปี 3 คณะเดียวกับผมเเละเป็นพี่รหัสผม ซึ่งในห้าคนผมจะเค้ากับพี่เเดซองที่สุดเเล้ว
" ถือว่าเเจกเเจงหน้าที่เเล้วนะ ไปซ้อมกันมาด้วยล่ะ " เเทยังพูดเเล้วเอนตัว ท๊อปหันมาทางผมพลางฉีกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
" อ้อซึงรี �"
" ครับ? " ผมหันไปหาพี่เเดซอง พี่เเดซองส่งโทรศัพท์ที่เคยฝากไว้กับพี่เค้าเค้ามาให้
" ไปจัดการกับ อาจารย์เค้าซะ เค้าตามแกไม่เลิกเลย "
เอ๋ ??? อ๋อ โปรเซสเซอร์ชเวน่ะเหรอ เอาสิจารย์เล่นมาแบบนี้ รอดูผมเเล้วกัน�
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น