คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตัดใจ
"ตัดใจ"
กอล์ฟ เธอหายไปไหน ฉันขอโทษ ..
"นี่ก็จะมืดแล้วนะออย ฝนจะตกด้วย เราจะทำยังไงกันดี ฉันเป็นห่วงกอล์ฟ"
"ฐา ใจเย็นๆนะ ฉันก็ห่วงกอล์ฟพอๆกับเธอนั่นแหละ ฉันเชื่อว่ากอล์ฟต้องกลับมา"
"ออย ร่มอยู่ไหน"
"ฐา เธอจะทำอะไร"
"ฉันจะไปตามหากอล์ฟ"
"ไม่นะฐา เธอไม่สบายนะ ถ้าเธอเป็นอะไรไปอีกคนจะทำยังไง"
"ก็ฉันเป็นห่วง... "
"ฉันรู้ว่าเธอห่วงกอล์ฟ แต่เธอก็ควรห่วงตัวเองบ้าง เดี๋ยวฉันไปเอง" ออยคว้าร่มในมือฐา เธอรีบวิ่งออกไป และหายไปกับสายฝน
ตอนนี้ฉันคงได้แต่นั่งรอและภาวนาให้ออยเจอกอล์ฟสินะ ทุกอย่างเป็นแบบนี้เพราะฉันคนเดียว กอล์ฟ .. ฉันขอโทษ
นี่ก็สี่ทุ่มแล้ว ทำไมออยยังไม่กลับมาอีกนะ .. ฐาเหลือบไปเห็นกระดาษโน็ตที่กอล์ฟเขียนทิ้งไว้ก่อนหายไป ฉันจะลองทำตามในกระดาษดูสักครั้งละกัน
"แล้วฝนตกแบบนี้จะเห็นดาวหรอเนี่ย" ฐาเดินไปที่หน้าต่าง เธอพยายามนับดาวให้ครบสิบดวง แต่ยังไงก็ได้เก้าอยู่ดี เธอจึงหลับตา ‘กอล์ฟ กลับมาหาฉันนะ ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ’ น้ำใสใสเริ่มไหลออกจากตา ฮื้อๆ
"หาดาวดวงที่สิบอยู่หรอค่ะ" เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมา
"กอล์ฟ .. " สงสัยเราคงคิกมากไปเองมั้ง "เห้อออ .. "
มือเรียวยาวค่อยๆโผล่มาที่ซอกคอ มีอะไรบางอย่างมาคล้องที่คอของเธอ
"เอ่ะ! กอล์ฟ .. " ฐาทั้งตกใจ ดีใจ ความรู้สึกหลายๆอย่างมันรวมกันจนบอกไม่ถูก กอล์ฟกลับมาแล้ว เขากลับมาหาเธอแล้วจริงๆ
"หาดาวดวงที่สิบอยู่หรอค่ะ นี่ไง" กอล์ฟชี้ไปที่สร้อยคอที่ตอนนี้อยู่ในคอฐาแล้ว
ฐาน้ำตาไหลอีกครั้ง เธอจ้องหน้ากอล์ฟ นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม กอล์ฟกลับมาแล้ว
"ร้องไห้ทำไมคะ ฉันอยู่นี่แล้ว ที่ฉันหายไปเพราะไปซื้อนี่มาง้อเธอไง" กอล์ฟลูบผมฐาด้วยความเอ็นดู
เปรี้ยงงงงงงงงงง !!!
กรี๊ดดดดดดดดดดดด! ฐากระโดเข้ากอดกอล์ฟโดยอัตโนมัติ โดยที่ร่างกายเธอไม่ต้องสั่งการ
"ไม่เป็นไรนะ ฉันอยู่นี่แล้วไม่ต้องกลัว"
ระหว่างที่ทั้งคู่กอดกันอย่างอบอุ่น ออยก็กลับมาพอดี ออยเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดแล้ว เธอไม่รู้ว่าเธอรู้สึกอะไร คนนึงก็เพื่อน อีกคนก็คือคนที่เธอรัก ถ้าเค้าสองคนรักกันจริงๆ ..
"ฐา ฉันกลับมาแล้ว"
ทั้งคู่ผละร่างออกจากกันอย่างรวดเร็ว
"อ่าว กอล์ฟกลับมาแล้วนิ ปล่อยให้ฉันไปตามหาตั้งนาน"
"ฉันขอโทษทุกคนด้วยนะ เอ่อ .. ขอตัวไปอาบน้ำก่อนละกัน"
"ฐา .. "
"ฉันมีเรื่องจะคุยด้วยหน่อย ตามฉันมา" ออยดึงมือฐาให้ตามเธอมาอีกห้อง
"เธอกับกอล์ฟ .. เป็นแฟนกันหรอ"
"เปล่า ฉันไม่ได้เป็นแฟนกับกอล์ฟ"
"เธอชอบกอล์ฟหรอ"
"..." ฐาเงียบไปสักพัก "เห้ยยย จะบ้าหรอ ฉันไม่ได้ชอบกอล์ฟ ไม่ได้รักกอล์ฟทั้งนั้นแหละ ฉันจะไปชอบเขาได้ยังไง เราสัญญากันแล้วไม่ใช่หรอว่าเราจะไม่ชอบคนคนเดียวกัน" เธอต้องฝืนพูด ทั้งๆที่ในใจอยากบอกว่าเธอรักกอล์ฟมากแค่ไหนแต่ก็พูดไม่ได้ รักแล้วพูดไม่ได้ มันทรมานนะ
"ก็ดีแล้ว เธอไปนอนเถอะ"
แต่หารู้ไม่ กอล์ฟแอบฟังทุกอย่างที่ออยกับฐาคุยกัน ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าฐาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาเลย เขารู้ว่าเขาควรจะตัดใจ แต่ก็ทำไม่ได้ ตัดใจจากใครมันไม่ได้ง่ายเหมือนตัดกระดาษหรอกนะ ตอนนี้เขาเจ็บ เจ็บจนชาไปทั้งตัว .. 'อยากจะไม่รู้จักเธอ จะได้ไม่เจ็บเหมือนอย่างนี้'
ความคิดเห็น