แค่ได้รัก

.... ณ สนามฟุตบอล >w< ใครว้ะ ? น่ารัก เล่าไจ๋ เด็กหญิงคนนึงได้เอ่ยขึ้น เมื่อเห็น ว๊อย  
เค้ารู้สึกลืมโลกไปชั่วขณะ เล่าไจ๋ไปซื้อน้ำให้กับกลุ่มของพี่ชาย แต่ทว่ามีน้ำเหลืออีก1ขวด เค้าตั้งหน้าตั้งตาเดินเอาเข้าไปให้ว๊อยทั้งๆที่ไม่รู้จักแต่......พี่สาวเรียกไว้ก่อน (พี่สาว : ไจ๋ แกรู้จักเค้าหรอ ? จะเอาไปให้อ่ะ ) (เล่าไจ๋ : เอ้อ ! นั่นสิ่ ลืมไปเลยว่าไม่รู้จัก 555) หลังจากวันนั้นนับไปอีก....ครึ่งปี เล่าไจ๋มาสอบเลือกห้องเข้าม.4ก็มาเจอว๊อยอีกครั้ง โอ๊ะ ! ว๊อยเป็นรุ่นพี่แล้วเป็นเดือนโรงเรียนอีก ว๊อยมีแฟนชื่อ ยิ้ม เป็นดาวโรงเรียน ซึ่งพึ่งย้ายไปอยู่โรงเรียนที่กรุงเทพ ซึ่งผู้คนรายรอบต่างบอกว่าว๊อยและยิ้มเหมาะกันมาก ซึ่งทำให้ไจ๋ถอดใจเล็กน้อย แต่นี่ก็เป็นโอกาสพิสูจน์ตนเองของไจ๋เหมือนกันที่จะเอาชนะใจว๊อยไจ๋พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อว๊อย...>_<
..... ณ วันนึง หลังเลิกเรียน (ซินเพื่อนไจ๋ : แกวันนี้เล่นบาสกันดีกว่า ) (เล่าไจ๋ : เออ ก็ดีนะแก อยากออกกำลังกายพอดีเลย ) (ซิน : เฮ้ยแกนั่นพี่ว๊อยนิหว่า ? น่ารักเนอะ ) (เล่าไจ๋ : มากอ่ะแก ฉันรู้สึกเหมือนชอบพี่เค้าว้ะ - - ) ( ซิน : จีบเลยแก ฉันเชียร์เต็มที่ ^^ ) ( ไจ๋ : แต่ฉันไม่สวยเหมือนพี่ยิ้มนะ ) (ซิน: เออหน่า ลองดู )
...ณ สนามบาส ( ว๊อย : ไจ๋มาเล่นทุกวันเลยป้ะเนี้ย ) (ไจ๋:ไม่ค่ะ แต่ก็มาบ่อย) (ว๊อย : จะไปทีมชาติหรอ555) ( ไจ๋ : คะ - - ) และหลังจากนั้นเรื่อยมาก็มีเหตุการณ์ จนวันนั้นทางโรงเรียนได้จัดการทัศนศึกษานอกสถานที่ที่ไปคือสวนสยาม ว๊อยได้โทรนัดยิ้มไว้ซึ่งยิ้มกัยไจ๋ก็ได้คุยกันไว้แล้วว่าคงจะเจอกันในอีกไม่ช้า ไจ๋รู้สึกไดถึงความอ่อนล้า เมื่อถึงสวนสยามในช่วงเช้าว๊อยกับไจ๋ได้ไปเที่ยวด้วยกันเพราะซินเป็นแฟนกับแซ้ง ซึ่งเป็นเพื่อนของว๊อย ไจ๋และซินได้ไปเล่นรถไฟเหาะส่วนว๊อยกับแซ้งขอยืนรออยู่ข้างล่าง พอลงจากรถไฟเหาะว๊อยได้เดินไปหาไจ๋ (ว๊อย : ไจ๋okไหม๊ไหวรึป่าว ?) (ไจ๋ : ไหวคะพี่ว๊อยซ์) ( ซิน : ซินว่าเราไปนั่งกระเช้าบอลลูนชมบรรยากาศกันดีกว่าคะพี่แซ้ง ) 
( แซ้ง : โอเคครับน้องซิน ว๊อยมึงมาเลย อย่าป๊อดดิ่ว้ะ ) (ว๊อย : อย่าว่ากูป๊อดเด็กๆแค่กระเช๊า) ว๊อยเลือกนั่งข้างไจ๋ส่วนซินกับแซ้งก็นั่งด้วยกัน กระเช๊าบอลลูนเป็นที่นั่งใช้เข็มขัดรัดเอวอันเดียวกัน (ไจ๋ : โอ้ยยเขินน ชิดกันจังง (คิดในใจ) ) พอลงจากกระเช๊าบอลลูนว๊อยก็ขอตัวแยกไปเพราะจะไปรับยิ้ที่หน้าประตู ไจ๋ซึ่งก็รู้แล้ว (ซิน : ไจ๋ไปหาอะไรกินดีกว่า ฉันหิวล้ะ ) (แซ้ง : น้องไจ๋หน้าซี๊ดๆเป็นอะไรรึป่าวครับ ) (ไจ๋:ป่าวคะ ^^) 
....บ่าย วันนั้น ไจ๋และซินนั่งเล่นอยู่ริมสระน้ำ ว๊อยได้พายิ้มมาทักทายเพื่อนๆซึ่งนั่นทำให้ไจ๋ถึงกับน้ำตาตก ( ไจ๋ : ซินฉันว่าเราไปกันเถอะ )(ซิน : ไจ๋อย่าร้องนะ เดี๋ยวเค้ามาแล้วก็ไป เมื่อเช้าพี่เค้ายังนั่งกับแกอยู่เลย) ซินพาไจ๋เดินออกจากตรงนั้นทันทีเมื่อรู้ว่าเพื่อนสาวรู้สึกไม่ดี
.....หลังจากวันนั้น ว๊อยกับไจ๋ก็คุยกันเหมือนเดิม ไจ๋มักหาสิ่งของเล็กๆน้อยให้ในโอกาสต่าง ซึ่งว๊อยก็รับไว้เสมอ ความสัมพันธ์ดูเหมือนจะดีขึ้น จนเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้ไจ๋คิดว่าสู้ไม่ได้และคิดว่าจะตัดใจแน่แล้วแต่ไจ๋ก็ทำไม่ได้ จนวันนึงยิ้มได้อัพสถานะในเฟสบุ๊คว่าคบกับผู้ชายคนนึงซึ่งไม่ใช่ว๊อย ไจ๋รู้สึกว่าถ้าว๊อยรู้คงเสียใจมาก ไจ๋ได้บันทึกภาพไว้และเอามาถามแซ้ง แซ้งบอกว่าก็ไม่รู้จักผู้ชายคนนี้เหมือนกัน แล้วบอกไจ๋ว่าสงสัยว่าจะเิลิกกันเพราะเห็นเมื่อวันก่อนทะเลาะกันเรื่องมือที่สาม ไจ๋ก็เออ ออ แต่รู้สึกเป็นห่วงว๊อยเอามาก ไจ๋ทักยิ้มไปหลายครั้งแต่ยิ้มพยายามเลี่ยงที่จะไม่คุยกับไจ๋ ส่วนว๊อยก็ทำตัวเป็นอิสระมากกว่าเดิม (ไจ๋:ไจ๋คงทำได้แค่เฝ้ามองแล้วก็เป็นห่วงพี่อยู่ห่างๆถ้าวันนึงไจ๋ต้องไปพี่ดูแลตัวเองด้วยนะ ( คิดในใจ) ) .......