คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ (บททดสอบ)
ตุบ!
ปัก!
โคร้มมมมม! ผู้ชายตัวอ้วนรูปร่างหน้ากลัวที่มีรอยแผลเป็นเต็มตัวโดนเหวี่ยงเข้ากองเศษไม้เก่าๆ เลือดไหลออกมาท่วมใบหน้าของเขาจนไม่สามารถแยกแยะออกได้อันไหนตาอันไหนปาก
“ตัวหนักนักนะแก ไออ้วน” เด็กหนุ่มร่างสูงและดูดีกว่าล้านเท่าเมื่อเทียบกับไออ้วนที่นอนจมกองเลือดเดินเข้าไปหาก่อนจะกระชากคอเสื้อไออ้วนขึ้นมา
“ถึงแกจะชนะฉันได้ ไอพวกแคบหมูพวกนั้นก็ไม่ให้แกเข้ากลุ่มหรอก กั๊กๆ” ไออ้วนที่ร่างโดนประคองขึ้นมาจากพื้นด้วยแรงดึงจากคอเสื้อของเด็กหนุ่มที่ดูดีกว่าพูดขึ้นพร้อมกับเค้นเสียงหัวเราะออกมาอย่างคนท้าทายก่อนจะเหล่ไปมองชายร่างสูงอีกสามคนที่ยืนชมการถ่ายทอดสดมวยไทยอยู่ที่มุมสนาม
“ถ้าฉันเข้าได้อย่าลืมมาจูบตูดฉันละ” พูดจบเขาก็ทุ่มตัวไออ้วนลงกระแทกกับพื้นก่อนจะกระทืบซ้ำอย่างเมามันส์ จนคนที่โดนกระทำถึงกับห่อตัวเก็บเป็นดักแด้ตัวอ้วนอย่างทรมาณ
“พอแล้ว!” เสียงตะโกนดังมาจากมุมห้อง ทำให้คนตัวสูงหยุดการกระทำอันโหดร้ายก่อนจะปาดเหงื่อที่หน้าผากตัวเองแล้วหันไปมองเจ้าของเสียง
“นายนี่มันแย่จริงๆ ทารุณหมูซะยับเชียว” หนึ่งในผู้ชมเดินตรงเข้ามาหาร่างที่เกือบจะไร้สติของคนบนพื้นก่อนจะนั่งยองๆเอามือจิ้มหัวของร่างอ้วนเล่น
“แต่พี่ครับ...” ร่างสูงที่ยืนอยู่พูดขึ้นแต่ก็ต้องโดนขัดด้วยคำพูดของคนที่กำลังสนุกกับการจิ้มบาดแผลของคนบนพื้นเพื่อเพิ่มความเจ็บปวด (เป็นการกระทำที่ดูน่ารักแต่แฝงความห่ามอยู่ในใจ)
“เกิดมันตายขึ้นมาพวกฉันโยนขี้ให้นายคนเดียวนะเว้ย” เขาเงยหน้ามอง
“แต่มัน...” คนที่ยืนอยู่ยังพยายามจะพูด
“ยัง... ยังจะพูดอีก”
“มันเรียกพวกพี่ว่าแคบหมูนะ” คนร่างสูงที่ยืนอยู่พูดไปก็เกาหัวไปราวกับว่าสิ่งที่พูดไปคือคำที่คนตรงหน้าสมควรควรรับรู้
“- -^”
เปรี้ยะ เสียงเส้นในสมองตรงส่วนของการระงับการใช้กำลังขาดว่อน
“คำหยาบคาย...” ร่างสูงที่นั่งอยู่เปลี่ยนเป้าหมายใบหน้าจากคนที่ยืนค้ำหัวอยู่มายังคนที่นอนทำหน้าบิดเบี้ยวด้วยความทรมาณอีกครั้ง
“คะ แคบ...”
ผวัะ! ร่างอ้วนถึงกับสลบเหมือดในขณะที่กำลังจะพูดคำต้องห้ามออกมาเมื่อเจ้าของหมัดปล่อยกำปั้นอย่างแรงลงไปที่หน้าของคนบนพื้นก่อนจะลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าที่สะใจยิ่งนัก
“พูดจาไม่ดูไขมันตัวเอง ไออ้วน!” เจ้าของหมัดตะโกนใส่ร่างไร้สติอย่างโมโห
“ถ้าไออ้วนนี่ตาย ผมโยนขี้ให้พี่นะครับ” ร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงชอบใจ
“กะว่าจะให้มันมีพลังงานเดินกลับบ้านสักหน่อย พูดจาหมูไม่แดกขนาดนี้ก็นอนมันตรงงี้นั่นละ”
“ซีเจ นายทำเกินหน้าที่อีกแล้วนะ ฉันให้นายมาดูไม่ได้ให้มาลงมือ” ผู้ชายอีกสองคนที่ยืนดูสถานการณ์อยู่ตลอดเวลาเดินเข้ามาหา
“ถ้าแกได้ยินคำนั้นแกจะขึ้น!” ซีเจโวยวายใหญ่ แคบหมูมันหยาบคายขนาดนั้นเลยหรอไงเนี่ย - -“
“นายรู้สึกยังไง” คนร่างสูงที่มีผมดำสนิทรับกับดวงตาสีดำมีเสน่ห์ที่มีแววมุ่นมั่นตลอดเวลาเอ่ยถามเด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างซีเจทันทีเพื่อที่จะเปลี่ยนเรื่องไม่อยากจะสนทนาเกี่ยวกับเรื่องแคบหมูอีกต่อไป
“ผมคิดว่าพี่ซีเจคิดเยอะไปกับอีแค่คำว่าแคบหมูอะครับ” เด็กหนุ่มว่าพร้อมกับมองหน้าซีเจที่ยืนเส้นเลือดสมองโปร่งเต้นตุ้มๆอยู่ข้างๆ
“ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น ฉันหมายถึงหลังจากที่นายซ้อมไออ้วนนี่ตั้งหาก - -”
“อ่าว โทษครับ คือผมก็รู้สึกดีนะ”
“ก็รู้สึกดีหรอ?” ชายหนุ่มอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆคนตั้งคำถามคนแรกพูดขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“โหย ก็ไออ้วนนั่นไม่ใช่ศัตรูผมนิ มันไม่มีฟิวลิ่งสะใจเท่าไหร่หรอกครับ แต่ก็สนุกที่ได้กระทำเฉยๆ” คนโดนตั้งคำถามพูดตามความรู้สึก
“แค่มันสนุกกับการทำร้ายร่างกายคนอื่นก็หน้าสนแล้วนะเว้ยไอติโน่ หะ ว่าไงวะ คิปเปอร์ ตอบดิ เมิงสองคนอยากได้สไปเดอร์แมนเข้ากลุ่มหรอไงวะถึงจะพอใจ” ซีเจว่าพรางกอดคอเด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ
“ผมเป็นสไปเดอร์แมนในกลุ่มก็ได้นะครับ ^0^”
ป้าบ!
“โอ้ย =0=” เด็กหนุ่มเจ้าของคำพูดเมื่อกี้ถึงกับหัวทิ่มเมื่อโดนซีเจตบเข้าให้ที่หัวอย่างจัง
“อย่าจินตนาการล้ำ ฉันแค่เปลยขึ้นมาเฉยๆ ฉันเกลียดพวกแปดขา”
“แต่สไปเดอร์แมนมีสองขานะครับ”
“เงียบ!”
“T^T” เด็กหนุ่มถึงกับคอตกเมื่อคนโตกว่าตะคอกใส่
“คิปเปอร์เมิงพลาดมากที่รับไอซีเจเข้ากลุ่มมาแล้วครั้งนึง คิดดีๆนะว่าเมิงจะพลาดเป็นครั้งที่สองหรอที่จะรับไอเด็กติ๊งต๊องนี่เข้ามาอีก” ติโน่หันไปพูดกับคิปเปอร์ด้วยสีหน้าจริงจัง
“พูดงี้เดี๋ยวมีสาหัสหรอกไอน้อง ข้ารุ่นพี่เองนะเว้ย” ซีเจพูด
“ไม่เคยเคารพเลยครับ” ติโน่ว่า
“- -^”
“หยุดต่อปากต่อคำกันสักที แต่ฉันว่าเด็กคนนี้มันก็โอเคนะ เวลาต่อสู้ก็ดูคล่องตัว ว่องไวดี เผลอๆไวกว่าไอโน่อีก”
“กูเห็นด้วย!” ซีเจรีบเสริม
“พวกแกนี่มันอ่อนเรื่องทักษะการใช้ท่าเหลือเกิน ความไวของร่างกายไม่ได้เป็นผลดีเสมอไปหรอกนะ ความไวของไหวพริบตั้งหากที่จะเอาชนะศัตรูได้” ติโน่อธิบาย
“แต่ทักษะการใช้ท่าประเภทอื่นฉันถนัดนะ -..-” ซีเจพูดไปก็ทำหน้าพริ้มไปเสมือนว่ากำลังทำท่าเหล่านั้นอยู่จริงๆ อันแหนะ! คิดไรนะ *0*
“- -“ ติโน่
“= =” คิปเปอร์
“*0*” หนุ่มน้อยสไปเดอร์แมน
“ให้ผมทดสอบอะไรอีกก็ได้นะ ผลักคนแก่ล้มหรือไปดึงผมเด็กโชว์พวกพี่ที่ไหนก็ได้ เอาโหดๆไปเลย ผมทำได้นะ”
ภารกิจมันโหดซะ เจมส์ บอนด์ ยังขอถอนตัว = =
“ทดสอบมามากพอและ วันนี้กลับบ้านไปก่อนเดี๋ยวพ่อแม่ตี”
“ผมโตแล้วนะ = =” เด็กหนุ่มค้าน
“พรุ่งนี้มาหาพวกฉันที่ห้องของ 6 Creators แล้วฉันจะบอกอีกทีว่านายสมควรจะได้ตราประจำตัวอะไร” คิปเปอร์พูดก่อนหมุนตัวกลับเดินออกไปจากสถานที่รกร้างที่พวกเขานัดไออ้วนนั้นออกมาเพื่อแก้แค้นโดยถือโอกาสทดสอบเด็กใหม่ไปในตัว ตามด้วยติโน่ที่ดูท่าทางจะคอยจับผิดเด็กหนุ่มคนนี้ตลอดเวลา เพราะด้วยฝีมือการต่อสู้ของเขาทำให้ติโน่ระแคะระคายใจอยากจะประลองด้วยสักครั้ง
“เห้ย เอเทน”
“ครับ” เด็กหนุ่มที่ยืนมองรุ่นพี่สองคนเดินออกไปอย่างมีความหวังหันไปหารุ่นพี่อีกคนที่ยังยืนอยู่
“ฉันมีอะไรจะทดลองแกอีกอย่างนึง” ซีเจพูดพร้อมกับฉีกยิ้ม
“ว่ามาเลยครับ ผมพร้อมเสมอ”
“วันนี้แกเอารถมาใช่มั้ย?”
“ครับ พี่จะให้ผมไปจัดการใครอีกบอกมาเลย ผมรู้ศัตรูพี่เยอะ” เอเทนพูดอย่างกระตือรือร้น
“แกกำลังจะเป็นศัตรูฉันอีกคน เดี๋ยวก่อน - - สิ่งที่ฉันจะให้แกทำก็คือ”
“*0*” หน้าตาพร้อมรับภารกิจอยู่ตลอดเวลา
“แกแน่ใจนะ ตกลงแล้วปฏิเสธไม่ได้นะเว้ยยย” เจ้าตัวยังคงเล่นตัว
“โหยพี่พูดมาเถอะหนะ ผมให้สัญญาเลย”
“โอเคสัญญาละนะ” ซีเจดึงมือเอเทนมาเกี่ยวก้อย (แกจะหน่อมแน้มไปไหนเนี่ยซีเจ = =)
“กุญแจรถผมพร้อมแล้วเนี่ย”
“โอเคงั้นไปกัน” พูดจบซีเจก็ลากคอเอเทนเดินออกมา
“เดี๋ยวดิพี่ตกลงให้ผมทำไร?”
“หะ อ้อลืมบอกๆ คือไปส่งฉันที่บ้านหน่อยดิ รถแม่งเสียยังอยู่ที่อู่อยู่เลย วันนั้นไอคิปเปอร์ยืมไปแข่งรถมา โดนบี้ไฟหน้าเละเลยวะ ^0^”
“ทดสอบอะไรของพี่เนี่ย มันใช่ภารกิจมั้ย! =0=”
“ภารกิจแกคือไปส่งสุดหล่อและอ่อนโยนคนนี้ที่บ้านไง รับ! พูดสิว่ารับ!” ซีเจล๊อกคอเอเทนแน่น
“ระ รับครับ =^=”
“ดีมาก ไปทำภารกิจอันสำคัญระดับโลกกันเล้ยยย” แล้วรถรุ่น คอนิกเส็กก์ สีขาวสุดหรูอันเป็นที่รักยิ่งของเอเทนก็ขับออกไปจากสถานที่รกร้างนี้โดยทิ้งร่างไร้สติของชายร่างอ้วนคู่อริของคิปเปอร์ซึ่งเป็นนักเรียนโรงเรียนใกล้เคียงเอาไว้ ปล่อยให้ปลวกแทะร่างอย่างหน้าหดหู่ใจ
----------------------------------
เป็นไงกันบ้างค่ะ หลังจากที่ได้บอกรายละเอียดอุปนิสัยของแต่ละคนกลุ่ม 6 ผู้สร้างโลกกันไปแล้ว รักใครชอบใครอยากได้ใครกันบ้างมิ้? 555 เรื่องนี้จะเป็นเรื่องราวของ คิปเปอร์ พ่อหนุ่มสายฟ้าฟาด นะเออ ฝากติดตามกันด้วยนะ มีอะไรติชมกันได้ เราเพิ่งแต่งใหม่ ยังไงก็ฝากตัวฝากตากผ้าด้วยเน้ออ -..- เดี๋ยว บทที่ 1 จะตามมาเร็วๆนี้นะจ๊ะ
ความคิดเห็น