ลำดับตอนที่ #7 : นางเอกบอมมี่

โดย กุหลาบหิน / อัพเดท 6 ต.ค. 51

ใบสมัครนางเอกคิบอม

ชื่อ  (ไทย/เกาหลี/ญี่ปุ่น/จีน/อังกฤษหรืออะไรก็ได้ มีความหมายหน่อยก็ดีนะฮะ) : ลี ยูซอง

อายุ (ไม่ต่ำกว่า18แต่ไม่เกิน21นะฮะ) : 19 ปีจร้า

สัญชาติ : ไทย - เกาหลี - ฝรั่งเศส

นิสัย (ยาวหน่อยก็ดีฮะ) : ร่าเริง มักจะบ้าแตกเวลาอยู่กับเพื่อน ขี้หึง ขี้งอนมาก เป็นคนใจกว้าง ไม่งกกับเพื่อนนิดๆ กินจุแถมกินไม่เลือกด้วยขอให้อร่อยซะอย่างก็พอ ไม่ชอบให้ใครมาคอยสั่งโน่นสั่งนี่  คอยเป็นปรึกษาคนอื่นของคนอื่นเสมอๆ เป็นคนกลัวผีแถมปากแข็งอีกต่างหาก ใจอ่อนอีกด้วย มารยาร้อยเล่นเกวียน ขี้แยแต่ไม่เคยให้ใครเห็นน้ำตา ไม่ชอบให้ใครมาดูถูก รักความยุติธรรมเป็นที่สุดหัวไวโดยเฉพาะเรื่องหาทางเอาตัวรอด!!!!

ชื่อที่พระเอกของเราจะเรียก (ฉายาอ่ะฮะ) : ยัยเพนกวิน (เพราะเวลาวิ่งยูซองเหมือนเพนกวินมั่กมาก)

ครอบครัว :  ครอบครัวใหญ่มากมีปู่ ย่า น้า น้าเขย และลูกของน้า 1 คน และมีแม่ กับพี่ชาย ส่วนพ่อนั้นตาย

เรียนอยู่คณะ : นิเทศฯ เอกการทำข่าว (รึเปล่าอ่า ไม่รู้อ่ะ)

ชอบ // เกลียด : ของถูกๆ,ของกิน,ไอติมมะนาว,ของฟรี / จิ้งจก,สัตว์ตระกูลเดียวกับพวกจิ้งจก,การโดนคนสั่งโน่นสั่งนี่,ผี

ระดับความร้าย/ความน่ารัก/ความแหล (บอกเป็นเปอร์เซ็นต์นะฮะ) : 59% / 80% / 100%

อิมเมจของคุณ 3 รูปฮะ (บอกชื่ออิมเมจด้วยจะดีมาก) : Jung Roo
    




อิมเมจคู่ของคุณ 3 รูปเหมือนกัน : 
  



******************
คำถามทั่วๆไป

ถ้าคุณไม่ติดนางเอกอยากไปตัวละครตัวไหนอ่ะฮะ : นางร้าย!!!!

ถ้าติดจะติดตาม Fic นี้มั๊ยฮะ : ติดตามสิ

แล้วถ้าไม่ติดล่ะ?? : ขอคิดก่อน. . .

ต้องจิกๆ ทวงๆ สนคุงบ่อยๆนะฮะ : ได้จร้า

พูดอะไรถึงคนแต่งซักนิดส์ (อย่าด่าน้า ><) : ขอให้สนคุงแต่งให้จบนะคร่า~~~ จะเปนกามลางจัยหั๊ย รักน๊า 100% ~~~~


*******************
คำถามชิงบทนางเอกคิบอม [ยากรึไม่ก็ต้องพิจารณากันเอาเองล่ะฮะ]

เหตุการณ์ที่ทำให้คุณทั้งสองเจอกันครั้งแรก (ไม่ต่ำกว่า 3 บรรทัดฮะ) : เหตุการณ์แรกคือเพื่อนของคิบอมที่ดูเซ็งๆไปหาหมอดูเพื่อดูดวงให้คิบอมแต่คิบอมที่นั่งฟังยูซองพล่ามอยู่นานนั้นกลับพูดออกมาเพียงแค่คำเดียวว่า "งี่เง่าชะมัด" แล้วเขาก็เดินออกจากร้านหมอดูของยูซองไป

เหตุการณ์ที่สอง...คิบอมเจอยูซองที่มหา'ลัยยูซองจำได้ว่าคิบอมเคยว่าเธอเลยเดินเข้าไปทักและคำแรกที่เขาทักเธอก็คือ "เธอ...ยัยหมอดูงี่เง่า" หลังจากนั้นเวลาที่ทั้งคู่เจอกันต้องมีสงครามย่อมๆเกิดขึ้นซะทุกทีสิน่า

ความสัมพันธ์ของคุณทั้งคู่เป็นแบบไหน : เป็นคู่กัดกัน แบบขิงก็ราข่าก็แรงอะไรทำนองนั้นแต่ส่วนมากยูซองมักจะเป็นคนเริ่มสงครามน้ำลายก่อนเสมอๆ

อุปสรรค์ของความรักของคุณล่ะ : ก็คงเป็นอดีตของคิบอมนั่นแหละ เพราะเขามีอดีตเกี่ยวกันคนรักคนแรกของเขาที่มันฝังใจอยู่

หัวใจของคิม คิบอมนั้นเย็นชาเหมือนมีภูเขาน้ำแข็งมาปกคลุม...เขาคอยดูถูกคุณเธออยู่เสมอแต่คุณก็ยอมให้เขาดูถูกมาตลอด...แต่สุดท้ายก็มีคำพูดหนึ่งหลุดมาจากปากของเขาและคำพูดนั้นก็ทำให้คุณเสียใจและโกรธเขามาก...คำพูดนั้นคือ... (บรรยายตั้งแต่คิบอมเริ่มอาการดูถูกคุณเลยนะฮะ) : "ยัยหมอดูงี่เง่า" คิบอมเหล่มองยูซองด้วยหางตาแต่ยูซองก็ยังทำใจเย็น "ดูดวงอะไรไร้สาระ"
"นายเป็นคนมีสาระตายล่ะ" ยูซองเริ่มเถียง
"ก็มีมากกว่าเธอก็แล้วกัน เลิกยุ่งกับฉันซักทีได้มั๊ย" คิม คิบอมเริ่มอาการขึ้นเสียง
"ก็ไม่อยากยุ่งกับนายนักหรอก" ยูซองก็มีรึจะยอม ขึ้นเสียงกลับบ้าง "ก็แค่ติดใจอดีตของนายเท่านั้นเอง"
"ชอบสาระแนจังนะเรื่องของชาวบ้านน่ะ"
ผึ่ง!!! เสียงเส้นประสาตของยูซองขาดผึ่งทันที
"อ๊ายยยยยย นายจะมาดูถูกกันเกินไปแล้วนะ นายมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันอย่างนั้น อ๊ะ อ้าวเฮ้ย เดี๋ยวสินายจะไปไหนน่ะมาเคลียร์กันก่อนเซ่นาย เฮ้ย โถ่ว๊อย" ยูซองวีนลั่นแต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะว่าคิบอมนั้นได้เดินจากเธอไปแล้ว...โดยไม่สนใจฟังยูซองแม้แต่น้อย

มีคนบอกกับเธอว่าถ้าคุณดูดวงหรือดูอนาคตที่เกี่ยวกับตัวคุณเองอายุของคุณจะสั้นลง...แต่คุณก็อยากที่จะรู้อนาคตของคุณและคิบอม...คุณได้รู้อนาคตของตัวเอง...คุณถูกคนที่คุณรู้สึกรักอย่างเขาฆ่า...แล้วคุณจะทำยังไงเมื่อเวลานั้นได้มาถึงแล้ว (10บรรทัดอัพนะฮะ บทพูดเยอะยิ่งดีสนคุงจะได้รู้เหตุผลที่เขาต้องฆ่าคุณ) : ยูซองวิ่งหนีคิบอมที่อยู่ดีๆก็จะจับเธอกดน้ำ (บอมโรคจิต = =*) คือตอนนี้ไปทะเลกับบอมอ่านะ ยูซองวิ่งมาถึงโขดหินก็แอบนั่งพักให้หายเหนื่อยก่อนแต่คิบอมก็ดันหาเจอและพยายามจะบีบคอยูซอง (บอมโรคจิตจริงๆและ =_=^)
"นาย...นายทำอย่างนี้ไม่ได้นะ" ยูซองพูดด้วยเสียงแหบๆ
"ผู้หญิงทุกคนก็เหมือนกันหมด...ฉันคิดว่าเธอจะแตกต่างจากผู้หญิงคนนั้นแต่...แต่ผู้หญิงทุกคนมันก็เหมือนๆกันหมด" คิบอมพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง "ต้องฆ่าก่อนที่คนอื่นจะฆ่า...ใช่"
"ห๊ะ นะ...นายว่า...อะไรนะ" ยูซองถามกลับ (ออกแนวฟังไม่รู้เรื่อง =_=)
"ฉันบอกว่าฉันจะฆ่าเธอ..."
"จะบ้ารึไงเล่า..ฉันไม่ใช่ยูรีคนนั้นนะเฟร้ย"
พลั่ก!!!!
ยูซองถีบเปรี๊ยงเข้าท้องของคิบอมเข้าอย่างจังทำให้คิบอมต้องปล่อยยูซองและถอยห่าง
"จะฆ่าฉันงั้นหรอ จะบ้ารึยังไอตาบ้าเอ๊ย ไอ้โรคจิต คิดถึงแต่อดีตเพราะอย่างเงี้ยแหละนายถึงไม่มีคนที่รักจริงซักทีไงเล่า อีตาบ้าเอ๊ย"
เพี๊ยะ!!!!
ยูซองพูดจบก็ตบหน้าของคิบอมเข้าอีกทีทำให้คิบอมได้แต่ยืนนิ่งกุมหน้าของตัวเองอย่างเดียว
"ถ้านายจะฆ่าฉันอีกล่ะก็...ฉันจะถีบนายลงทะเลแล้วจับนายกดน้ำให้ตายเลย ไปอยู่กับยัยผู้หญิงที่ชื่อยูรีเลยเอามั๊ยล่ะ อีตาโรคจิต วิปริต ผิดมนุษย์เอ๊ย"
"เอาเลยสิ...ฆ่าฉันเลย" คิบอมพูดด้วยเสียงเย็นชา "เพราะยังไงคนอย่างฉันมันก็ไม่มีใครต้องการ...ไม่มีใครรักอยู่แล้ว..."
ผัวะ!!!!
ยูซองถีบไปที่เข่าของคิบอมอีกครั้งก่อนจะตะโกนลั่น (นางเอกเริ่มโหด)
"ไม่มีงั้นหรอ...แล้วฉันเนี้ยล่ะ ฉันอยู่ตรงไหนในสายตาของนาย เป็นแค่หมอดูงี่เง่างั้นหรอ...ทั้งๆที่...ทั้งๆที่ฉันรักนายมากเนี้ยนะ!!!!" ยูซองพูดจบก็วิ่งออกไปทั้งน้ำตา

สุดท้ายอยากให้ความรักของคุณทั้งคู่จบลงแบบไหน : ยูซองไม่ได้เจอคิบอมอีกเลยหลังจากเหตุการณ์นั้นแต่ผ่านไปไม่กี่เดือนคิบอมก็เดินเข้ามาทักยูซองเอง
"ยัยหมอดูงี่เง่า" ไม่มีเสียงตอบกลับ...
"ยัยหมอดูเพนกวิน เฮ้ย ยัยหมอดูนกเพนกวินงี่เง่า" ยูซองหันมามองแต่ก็ทำเป็นไม่สนใจ
"โถ่โว๊ย ยัยบ้านี่นอกจากงี่เง่าแล้วยังหูตึงอีกรึไง" เงียบเหมือนเดิม
"เออเงียบได้เงียบไปนะ ฟังอย่างเดียวไปเลยยัยหมอดูงี่เง่าเอ๊ย" ยูซองหยุดเดินแต่ไม่หันไปมอง "ตอนนี้ฉันทิ้งเรื่องในอดีตไปหมดแล้ว...และตอนนี้ฉันก็อยากให้เธอมาดูดวงให้ฉันหน่อย...ฉันจ้างเธอมาดูให้ฉันเลยว่าเนื้อคู่ของฉันน่ะใช่คนที่ชอบวิ่งเหมือนนกเพนกวินรึเปล่า...ป่าเถื่อน ชอบใช้ความรุนแรงและเอาตัวรอดเก่ง อย่างเธอ รึเปล่าน่ะ"
คิบอมตะโกนลั่นและนั่นก็ทำให้ยูซองถึงกับหน้าแดงไปถึงหูแล้วก็หันมามอง
"สนใจมั๊ยล่ะ เงินดีด้วยนะ"
ยูซองเดินตรงเข้ามาหาคิบอมก่อนจะพาดมือลงกลางหัวของคิบอมอย่างจัง เพี๊ยะ!!!!
"โอ๊ย ยัยป่าเถื่อนเธอทำอะไรของเธอน่ะ"
"กล้ามากนะที่เอาเงินมาล่อฉัน แล้วไม่ต้องดูให้หรอก เนื้อคู่ของนายน่ะเดินเหมือนเพนกวินแน่ๆอยู่แล้ว" พูดจบยูซองก็ทำท่าจะเดินหนีไป "อ้อ แล้วค่าดูล่ะ จ่ายมาซะ"
"ได้" คิบอมยิ้มกริ่มก่อนจะดึงยูซองเข้าไปจุ๊บ
"อะ...อีตานี่!!!!" ยูซองง้างมือทำท่าจะตบหัวเขาอีกครั้ง
"ถ้าเธอตบ...ฉันจูบเธออีกแน่ๆ เอามั๊ยล่ะบทตบจูบน่ะ" คิบอมยิ้มกริ่มอีกครั้ง
"อีตาบ้า. . ."
"ฉันรักเธอนะยัยหมอดูเพนกวิน เธอล่ะ...หืม??"
"ฉันก็รักนาย...นายโรคจิต"

*************************
กว่าจะจบ...แทบตายแน่ะ T^T