ลำดับตอนที่ #2 : นางเอกมินนี่

โดย ซุปมิสโสะ / อัพเดท 3 ต.ค. 51ผู

ใบสมัครนางเอกซองมิน

ชื่อ  (ไทย/เกาหลี/ญี่ปุ่น/จีน/อังกฤษหรืออะไรก็ได้ มีความหมายหน่อยก็ดีนะฮะ) :คิม โฮยอน(โฮยอนแปลว่า ขาวราวหิมะ)

อายุ (ไม่ต่ำกว่า18แต่ไม่เกิน21นะฮะ) :22

สัญชาติ : เกาหลี

นิสัย (ยาวหน่อยก็ดีฮะ) :จากหน้าตาดูเป็นคุณหนูผู้บอบบางเรียบร้อยราวกับผ้าพับไว้ แต่นิสัยของเธอดันออกแนวบ้าๆบ๊องๆโก๊ะๆเปิ่นๆแถมยังซุ่มซ่ามอีกต่างหาก เป็นมองโลกในแง่ดี อารมณ์ดีตลอดเวลา ร่าเริงสดใส มักมีแง่คิดดีๆที่แตกต่างไปจากคนอื่นเสมอ เก็บความรู้สึกเก่งถึงเธอเศร้าแค่ไหนเธอก็จะไม่แสดงมันออกมา แต่ถ้าเวลาที่เกิดปัญหาอะไรขึ้นเธอจะเป็นคนที่ใจเย็นและมีสติที่สุดจะไม่ตีโพยตีพายและมักจะมีวิธีดีๆมาแก้ไขปัญหาเสมอพอแก้ปัญหาเสร็จเธอก็จะกลับมาต๊องเหมือนเดิมทันที เวลาเธออ้อนจะอ้อนได้น่ารักมากๆ รักเสียงดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ แต่บางเวลาเธอก็อาจจะดูเย็นชาจนกลายเป็นคนละคนเลยก็ว่าได้

ชื่อที่พระเอกของเราจะเรียก (ฉายาอ่ะฮะ) :ยัยบ๊องแก้มป่อง

ครอบครัว :พ่อ แม่ เป็นนักฆ่า ส่วนพี่ชาย เสียชีวิตแล้ว

เรียนอยู่คณะ :นิเทศน์ศาสตร์

ชอบ // เกลียด :ชอบเล่นดนตรี ฟังเพลง บลาๆๆ//เกลียด ฟักทอง

ระดับความร้าย/ความน่ารัก/ความแหล (บอกเป็นเปอร์เซ็นต์นะฮะ) :ระดับความร้าย50% ระดับความน่ารัก40% ระดับความแหล 10%

อิมเมจของคุณ 3 รูปฮะ (บอกชื่ออิมเมจด้วยจะดีมาก) :mei mei









อิมเมจคู่ของคุณ 3 รูปเหมือนกัน :ซองมิน







******************
คำถามทั่วๆไป

ถ้าคุณไม่ติดนางเอกอยากไปตัวละครตัวไหนอ่ะฮะ :น้องสาวมินนี่

ถ้าติดจะติดตาม Fic นี้มั๊ยฮะ :ตลอดปายยยยยยย

แล้วถ้าไม่ติดล่ะ?? : ถ้าไม่ติดก็จะเอาระเบิดไปวางหน้าบ้านคนเีขียนเรย 5555+ ล้อเล่นน่า ก็ไปเป็นน้องสาวอีมินนี่สิ

ต้องจิกๆ ทวงๆ สนคุงบ่อยๆนะฮะ :ฮ่าๆๆเรื่องนี้ถนัดนักแล

พูดอะไรถึงคนแต่งซักนิดส์ (อย่าด่าน้า ><) :จะห้ายพูดอารัยล่ะยะ อืมม...ก็ฝากโฮยอนไปด้วยละกานน ไม่เคยจาเป็นนางเอกก่าเค้าซักกะที

*******************
คำถามชิงบทนางเอกซองมิน [ยากรึไม่ก็ต้องพิจารณากันเอาเองล่ะฮะ]

เหตุการณ์ที่ทำให้คุณทั้งสองเจอกันครั้งแรก (ไม่ต่ำกว่า 3 บรรทัดฮะ) :

ขณะที่ซองมินกำลังเดินไปหาเพื่อนๆของเค้าที่คณะนิเทศน์ศาสตร์ อยู่ๆเค้าก็เดินสะดุดขี้ฝุ่นล้ม แถวยังถูกน้ำที่โฮยอนเพิ่งซื้อมาสาดเต็มๆหน้าเลย แล้วโฮยอนก็มองซองมินด้วยสายตาที่งงๆ มึนๆว่าไอ้นี่มันสะดุดอะไรของมันวะ  น้ำฉันแพงนะเว้ย
 
ซองมิน: นี่เธอ มองอยู่ได้ ไม่คิดจะช่วยฉันบ้างเลยหรือไงหา(ซองมินพูดพร้อมกัยบลุกยืนขึ้น พร้อมกับสีหน้าอายๆปนโมโห)T^T

โฮยอน: ถ้าฉันช่วยนายแล้วจะได้ตังค์มั้ยเล่า น้ำของฉันก็เสด็จขึ้นไปอยู่บนหัวนายเรียบร้อยเเล้วด้วย  -_-

ซองมิน: โหยย สวยซะเปล่า แต่น้ำใจอ่ะมีบ้างมั้ย  แล้วคนที่เสียหายอ่ะฉันนะจะบอกให้-*-

โฮยอน: ขอโทษนะ พอดีฉันไม่ชอบช่วยคนแปลกหน้า แล้วนายก็มาสะดุดฉันเอง ฉันก็เดินขงฉันอยู่ดีๆนะ-_-

ซองมิน: ไม่รู้ล่ะ ยังไงเธอก็ต้องไถ่โทษให้ฉัน (ซองมินทำหน้าเอาเรื่อง)

โฮยอน: จะบ้าหรอ ฉันน่ะไม่ไปเสียเวลากับนายหรอกฮึ  แล้วตอนนี้ฉันก็รีบไปด้วย อย่ามาขวางฉันจะได้ไหม

One love one love The memories are beautiful always be my girl (เสียงริงโทนของโฮยอน)

โฮยอน: ฮัลโหล 

เพื่อนของโฮยอน: นี่แก เลยเวลานัดมานานแล้วนะ เมื่อไหร่จะมาห๊า

โฮยอน: เออ เดี๋ยวไปและ (โฮยอนพูดพร้อมกับเดินต่อไป)

ซองมิน: เฮ้ เธอลืมอะไรหรือเปล่า 

โฮยอน: เออ ก็ได้ นายมีอะไรรีบๆว่ามาสิ(โฮยอนพูดด้วยเสียงเร่งรีบ)

ซองมิน: เธอต้องมาเป็นทาสให้ฉันหนึ่งเดือน โอเค๊

โฮยอน: เออ ก็ได้ (โฮยอนได้ยินเป็นว่าเธอต้องเลี้ยงข้าวฉันหนึ่งมื้อ)

และโฮยอนก็เดินจากไป พร้อมกับเสียงหัวเราะอย่างสะใจของซองมิน 


ความสัมพันธ์ของคุณทั้งคู่เป็นแบบไหน : ตั้งแต่ที่ซองมินหลอกให้เธอมาเป็นทาสเค้าหนึ่งเดือน โฮยอนก็รู้สึกเกลียดขี้หน้าซองมินเข้าอย่างจัง แต่ไม่รู้เพราะอะไร ซองมินกลับชอบเธอมากขึ้นทุกวันๆซะอีก แถมซองมินชอบให้เธอซื้ออาหารเกี่ยวกับฟักทองให้อีก ซึ่งเป็นอะไรที่โฮยอนเกลียดที่สุด ที่ซองมินทำอย่างนั้นเพราะเห็นว่าท่าทีเวลาเธอไม่ชอบใจมันน่ารักดี

อุปสรรค์ของความรักของคุณล่ะ : ผู้หญิงที่ชอบมาลุมล้อม ทั้งหน้า ทั้งหลังซองมิน และ ฟักทอง  

เธอเกิดมาในองค์กรที่เหมือนกับนรกบนดิน และเธอถูกใช้มาให้ฆ่าคนตระกูลชเวทั้งหมดแต่เธอกลับเข้าใจผิดว่าซองมินเป็นชเว ชีวอนจึงทำให้เธอเริ่มเข้าไปตีสนิทเพื่อที่จะฆ่าเขา...ทำไมคุณถึงเข้าใจผิดว่าลี ซองมินคือชเว ชีวอน?? : ก็เพราะ ว่าบุคลิกและนิสัย ที่องกรณ์ให้มานั้นผิดคนน่ะสิ จึงทำให้เธอคิดผิดว่าน่าจะเป็นซองมิน แถมทางองค์กรณ์ยังไม่ให้รูปมาอีก จึงทำให้เธอเข้าใจผิดมากก แถมเธอยังเป็นคนที่เปิ่นๆ โก๊ะๆ และเข้าใจอะไรยาก จึงทำให้เรื่องมันผิดแย่ๆๆไปใหญ่

ซองมินมารู้ความจริงว่าคุณถูกส่งมาให้ฆ่าชีวอนและพยายามเกลี้ยกล่อมให้คุณเลิกที่จะทำแบบนั้นซะ...คุณจะทำยังไง : แรกๆก็รั้นเค้าไปว่า นายไม่ใช่พ่อแม่ฉันนี่ นายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน แต่พอหลังๆ เธอก็มาคิดได้ว่าเราจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร  แล้วเธอก็กลับไปที่องค์กรณ์แล้วบอกว่าขอถอนตัวออกจากงาน และอธิบายทุกอย่างให้ฟังว่า เราจะฆ่าคนไปเพื่ออะไรคะ ฆ่าเพื่อให้ได้ความสะใจงั้นหรือ แล้วเธอกับ ซองมิน และเพื่อนๆก็พยายามจะล้มองกรณ์นั้นให้ได้

สุดท้ายอยากให้ความรักของคุณทั้งคู่จบลงแบบไหน : แบบว่าซองมินและโฮยอน ก็ล้มองกรณ์ที่ฆ่าคนได้สำเร็จ(ขอบอกว่าทั้งคู่เรียนจบแล้วนะจ๊า) และซองมินกับโฮยอน ก็ไปกินเลี้ยงกันที่ ภัตตาคารแห่งหนึ่ง แล้วซองมินก็สั่งๆๆๆแต่อาหารประเภทฟักทองมา (ชีวิตนี้ขาดฟักทองไม่ได้)

ซองมิน : พี่ครับ เอาข้าวผัดฟักทอง ซุปฟักทอง ฟักทองผัดเผ็ด ผักทอง บลาๆๆๆ

โฮยอน : โห นี่นายเล่นสั่งแต่ฟักทองเลยหรอ รู้มั้ยนายจะทำให้ฉันอ้วกออกมาได้น่ะ

ซองมิน : เธอก็สั่งที่เธออยากกินไปสิ  ที่รัก

โฮยอน : เหอะๆ นายเป็นบ้าหรือเปล่า ใครที่รักนายไม่ทราบ

ซองมิน : ก็เธอไง ที่ร๊ากกกกกกกกกกก

โฮยอน : พี่คะ เอา ข้าวผัดกิมจิ ต๊อกบุกิ บลาๆๆ (โฮยอน สั่งอาหารโดยที่ไม่สนใจซองมินอีกเลย)

ซองมิน : โฮยอน (ซองมินเรียกด้วยน้ำเสียงจริงจัง)

โฮยอน : หืม ว่าไง

ซองมิน : เธอแต่งงานกับฉันนะ

โฮยอน : OoO นายพูดอะไรนะ

ซองมิน : เธอไม่ได้หูฝาดไปหรอกน่า ฉันขอเธอแต่งงานนะ

โฮยอน : เหอๆ นายไม่สบายหรือเปล่าเนี่ย

ซองมิน : เปล่า ฉันรักเธอ ฉันอยากแต่งงานกับเธอ แล้วเธอรักฉันหรือเปล่า

โฮยอน : พูดอะไรอย่างงั้นเล่า ฉันก็รักเธอนะ

ซองมิน : งั้นเธอก็แต่งงานกับฉันนะ

โฮยอน : อื้อ ก็ได้ ^////^

ซองมิน : เย่ ดีใจจังเลย ฉันรักเธอที่สุดเลยนะ

โฮยอน : บ้า อย่าเสียงดังสิ ฉันอายยย -////-


หลังจากนั้นทั้งคู่ก็รับประทานอาหารอย่างมีความสุขมื้อนี้คงจะเป็นมื้อที่มีความสุขของพวกเค้าสองคนมากๆๆเลยล่ะ ขอบอกว่าหลังจากนั้น โฮยอนก็เริ่มชอบกินฟักทองมากขึ้นด้วยแหละ ^^

******************************