ลำดับตอนที่ #12 : นางเอกตาฉ่อยวอน

โดย ~ลูกสนคุง~ / อัพเดท 11 ต.ค. 51

ชื่อ  (ไทย/เกาหลี/ญี่ปุ่น/จีน/อังกฤษหรืออะไรก็ได้ มีความหมายหน่อยก็ดีนะฮะ) : ชอง ซองชิล (ซองชิลแปลว่าจริงใจ,ซื่อสัตย์,ศรัทธา ฮะ)

อายุ (ไม่ต่ำกว่า18แต่ไม่เกิน21นะฮะ) : 20 ปี

สัญชาติ : ลูกครึ่งเกาหลี - ญี่ปุ่น (มีความเป็นญี่ปุ่นอยู่นิดเดียว นิดเดียวจริงๆเพราะแม่เป็นลูกครึ่งเกาหลี - ญี่ปุ่นและพ่อเป็นเกาหลีแท้ๆ)

นิสัย (ยาวหน่อยก็ดีฮะ) : ซองชิลเป็นคนที่ร่าเริง ยิ้มเก่ง และเชื่อในเรื่องพรหมลิขิตแบบสุดชีวิต ชอบอ่านอะไรที่เกี่ยวข้องกับการดูดวงและจะเชื่อมากก็ตรงเรื่องที่เกี่ยวกับความรัก...เธอทุ่มเทให้คนที่เธอรักทุกอย่างจนคนรักของเธอแต่ละคนชักรำคาญเธอที่เธอดูจริงจังกับความรักจนเกินเหตุ...และเหตุผลที่คนรักของเธอแต่ละคนบอกเลิกเธอเพราะเหตุผลเดียวกับก็คือ "เธอจริรงจังกับความรักเกินไป!!!!" แต่เธอก็ไม่เคยท้อแท้เลยแม้แต่น้อย (วงเล็บนิดส์ๆ เธอเป็นเพื่อนของอึนบีกับมุนอาด้วยฮะ)

ชื่อที่พระเอกของเราจะเรียก (ฉายาอ่ะฮะ) : ยัยบ้า ยัยติ๊งต๊อง ยัยปัญญาอ่อนฯลฯ (แล้วแต่พระเอกจะสรรค์หามาเรียก - -^)

ครอบครัว : เธออยู่กับแม่และพี่ชายแล้วก็พี่สาว ส่วนพ่อของเธออยู่ต่างประเทศแต่ก็คอยเทียวมาหาเธอ แม่ พี่ชายและพี่สาวของเธอทุกเดือน ครอบครัวของเออบอุ่นมากพ่อเธอก็รักแม่ของเธอมากๆด้วยและนั้นก็ทำให้เธอเชื่อในรักแท้แบบหัวปักหัวปำ (พ่อแม่รังแกหนูซองชอลรึเปล่าน่ะ - -*)

เรียนอยู่คณะ : ศิลปกรรมศาสตร์

ชอบ // เกลียด : ความรัก การวาดภาพเหมือน ครอบครัว ไอติม // คนหลอกลวง คนเจ้าชู้ (แต่ไหงไปรักตาฉ่อยได้อ่ะ) น้ำตาของตัวเอง ฯลฯ (คิดไม่ออกเพราะมีเยอะจัด -*-)

ระดับความร้าย/ความน่ารัก/ความแหล (บอกเป็นเปอร์เซ็นต์นะฮะ) : 10% (เธอร้ายได้เท่าเนี้ยแหละ) / 90% (เธอน่ารักมั่กๆ) / 50% (เธอแหลได้แต่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์)

อิมเมจของคุณ 3 รูปฮะ (บอกชื่ออิมเมจด้วยจะดีมาก) : Kim Numji






อิมเมจคู่ของคุณ 3 รูปเหมือนกัน : ตาฉ่อยชีวอนนนนน





*******************
คำถามชิงบทนางเอกชีวอน [ยากรึไม่ก็ต้องพิจารณากันเอาเองล่ะฮะ]

เหตุการณ์ที่ทำให้คุณทั้งสองเจอกันครั้งแรก (ไม่ต่ำกว่า 3 บรรทัดฮะ) : วันนั้นฉันกำลังคอยเพื่อนรักทั้ง 2 คนอยู่แต่รอยังไงมันก็ยังไม่มา...มันหายไปหนายยยยกันเนี้ยยยยย ทำไมปล่อยให้ฉันคอยนานแบบนี้กันล่ะ เพื่อนบ้าเอ๊ย แง่งๆ และขณะที่ฉันกำลังบ่นอุบอิบอยู่นั่นเอง...อยู่ๆก็มีคนๆหนึ่งเดินชนฉันจนก้มไปกองกับพื้น เจ็บอ่ะ ชนแรงจังเลย T^T
"ขอโทษครับ เป็นอะไรเปล่า" เขายื่นมือมาให้ฉันแต่ฉันหยิ่งค่ะ กำลังโมโหไม่ขอรับความช่วยเหลือจากใคร -*- "เอ้า หยิ่งอีกนะเธอน่ะ"
"ขอโทษค่ะที่หยิ่ง แต่ไม่เป็ยระ..." ฉันเงยหน้าขึ้นมามองคนที่ชนฉันก็ต้องชะงัก...กรี๊ดดดดด พรหมลิขิต...พรหมลิขิตของฉ้านนนนนแน่ๆเลย
"ผมไปนะครับ" แล้วเขาก็ยิ้มให้ฉันรอบหนึ่งแล้วเดินจากไปแต่ก็ไม่วายที่จะเดินกลับมาอีกรอบ "ขอถามชื่อเธอได้มั๊ย เอาอายุด้วยก็ดี"
"เอ่อ...ชื่อชอง ซอนชิล อายุ 20ค่ะ" ความรู้สึกเหมือนคนเจ้าชู้ตงิดๆและ...
"20 ยังเรียนอยู่สินะ" เขาถามต่อ
"ค่ะ...เรียนอยู่มหาลัยxxx ปี 2 ค่ะ" ได้ยินคำตอบเท่านั้นเขายิ้มกว้างทันที
"ที่เดียวกันเลย เรียนอยู่คณะอะไรหรอ" ทำไมตานี่พูดซะสนิทสนมซะแล้วล่ะ พึ่งรู้จักกันเอง -*-
"คณะ...คณะศิลปกรรมศาสตร์ค่ะ..."
"อืม...ฉันชื่อชเว ชีวอนนะ เรียนอยู่คณะนิเทศศาสตร์ปี 2 เราคงได้เจอกันอีกนะสาวน้อย"
ตึก ตึก ตึก หมอนี่เจ้าชู้แต่...แต่ว่า...ทำไมฉันต้องมาใจเต้นกับหมอนี่ด้วยล่ะเนี้ยยยยย ไม่นะ ไม่ ไม่ ม่ายยยยย

ความสัมพันธ์ของคุณทั้งคู่เป็นแบบไหน : แรกๆก็กัดกันบ้างแต่ก็เริ่มเปลี่ยนทีละนิด...นางเอกเริ่มหลงรักพระเอกทีละนิดส่วนพระเอกก็...ต้องไม่รู้ใจตัวเองสิคะพี่ชาย อิอิ

อุปสรรค์ของความรักของคุณล่ะ : กิ๊กในแค็ตตาล็อคของนายชีวอนนั่น...เหล่ากิ๊กของตานั่นแหละที่ทำให้ฉันต้องห่างจากเขา... แง้ๆๆ T^T

คนที่สนใจความรู้สึกของความรักมากเป็นพิเศษอย่างคุณกำลังโดนคนที่ไม่เคยสนใจเรื่องความรักอย่างชเว ชีวอนปั่นหัวอย่างสนุกสนานโดยที่เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้คุณกำลังเริ่มหวั่นไหวเพราะเขาเข้าแล้ว...ก่อนที่ความรู้สึกนั้นจะเตลิดไปมากกว่าเก่า คุณควรจะทำอย่างไร : สิ่งที่ฉันควรทำในตอนนี้ก็คือ...เดินออกมา...ถอยห่างจากหมอนี่เป็นดีที่สุด...ก่อนที่ฉํนจะทุ่มเทให้เขาหมดทั้งหัวใจ...ใช่...ถอยออกมาก่อนที่จะรักเขาหมดหัวใจ

สาวที่บูชาความรักยิ่งกว่าชีวิตอย่างคุณหลงรักคาสดนว่าอย่างชเว ชีวอนจนหมดหัวใจและคุณก็ทำให้เขากลายมาเป็นลูกแมวเชื่องๆได้แล้วด้วย แต่วันหนึ่งคุณแอบเห็นเขาเดินจู๋จี๋กับผู้หญิงเหมือนเก่าแถมในตอนกลางคืนเขายังโทรมาอดอ้อนคุณเหมือนปกติที่ทำทุกวันด้วย เป็นอย่างนี้คุณจะทำยังไง (เล่ามาโล้ด เอาแบบสุดๆเลยนะฮะ) : เอาเป็นบทพูดและกันคะ
"หวัดดีคร้าบบบบที่รักของผม" เสียงกะล่อนของนางชีวอนดังจากปลายสาย
"เป็นไงบ้างล่ะ..." คำถามสั้นๆจากฉันที่ตอนนี้แทบไม่มีจิตใจจะคุยแล้วด้วยซ้ำไป
"เป็นไงอะไรหรอครับผม" หึ ไม่รู้เรื่องสินะ
"ผู้หญิงที่เดินด้วยเมื่อตอนบ่ายสวยใช้ได้เลยนี่...ไม่ได้โทรไปหาเธอหรอ...รึว่าโทรไปแล้วล่ะถึงค่อยโทรมาหาฉันน่ะ"
"ซองชิล...เอ่อ..."
"พูดไม่ออกหรอ จริงสินะ ฮึกๆ ฉันนึกว่านาย ฮึก นายจะรักฉันคนเดียวแล้วซะอีก...ถ้าเป็นอย่างนี้...ฉัน ฮึกๆ...ฉันไม่เชื่อคำว่ารักที่ออกมาจากปากของนายจะดีกว่า...ฮือๆๆ" แล้วฉันก็กดวางสายทันที ถึงนายชีวอนจะโทรมากี่สายฉันก็ไม่กดรับแถมปิดเครื่องหนีอีกด้วย...

สุดท้ายอยากให้ความรักของคุณทั้งคู่จบลงแบบไหน : ตอนเย็นหลังจากการเรียนของวันนั้นจบแล้ว...ฉันไม่ได้คุยและหลบหน้านายชีวอนมาได้ครึ่งปีแล้ว คิดูสิครึ่งปี...ฉันทนอยู่ได้โดยไม่เห็นหน้าของเขาได้ยังไงตัวเองก็ยังไม่รู้ตัวเลย...
"เฮ้ ยัยบ้า" เสียงเรียกแบบนี้มีคนเดียว... "เธอหลบหน้าฉันงั้นหรอ..."
"ไม่ใช่" ฉันตอบเสียงเย็นชา...น้ำตาอย่าไหลออกมาเลยนะ ขอร้องเถอะ..."
"ถ้าไม่หลบหน้าแล้วก้มหน้าแบบนี้หมายความว่าไงเล่า ห๊ะ" นายชีวอนเริ่มขึ้นเสียง...
"ฉันแค่ไม่อยากเห็นหน้านายเข้าใจมั๊ย..." ฉันตวาดกลับ...ตอนนี้ห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลไม่ได้แล้ว... "ทำไมยัยคนนั้นทิ้งไปแล้วรึไงถึงมาหาฉันอีกรอบน่ะ...คนที่บูชาความรักอย่างฉันมันหลอกง่ายใช่มั๊ยล่ะนายถึงคิดว่าจะมาก็มาจะไปก็ไปน่ะ...ห๊ะ ตอบมาเซ่นายชเว ชีวอน เงียบทำไมเล่า ฮือๆๆ"
"ไม่ใช่...มันไม่ใช่อย่างที่เธอพูดนะ...โอเคตอนนั้นฉันไปกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆ...แต่หลังจากที่เธอวางหูใส่ฉันคราวนั้น...ฉันก็คิดได้" ฉันเชื่อนายได้งั้นหรอ ชเว ชีวอน...
"ฉันไม่เชื่อนายหรอก...นายน่ะ...มันคนหลอกลวง ฉันเกลียดที่สุด!!!!" ฉันตะโกนใส่หน้านายชีวอนโดยที่ไม่สนใจความรู้สึกของเขาด้วยซ้ำ...
"ฉันหลอกลวง...แต่มันเป็นเมื่อก่อน...ตอนนี้ฉัน...ฉันน่ะ...ฉัน...โธ่ว๊อย!!!" อยู่ๆนายชีวอนก็จับฉันประกบปากทันที O_o!!!! "เข้าใจความรู้สึกของฉันรึยัง...รึว่าต้องบอกให้ด้วยเรื่องบนเตียง..." คำพูดหลังนายชีวอนกระซิบข้างๆหูของฉัน...สมองนายนี่มีแต่เรื่องอย่างว่าจริงๆด้วย!!!!
เพี๊ยะ!!!!
ฉันตบหน้านายชีวอนอย่างแรง...แรงมากด้วยล่ะท่าทาง...
"เธอ...เธอตบฉันทำไมน่ะ...อ๊ะ" ฉันแอบหอมแก้มนายชีวอนไปฟอดหนึ่ง...ตรงที่ฉันตบเขานั่แหละ...แล้วรีบเดินหนีไปทันที...ทำไมฉันถึงใจง่ายจังนะ...แต่ว่า แค่เนี้ยมันยังไม่พอหรอก...นายปั่นหัวฉันเท่าไร...ฉันจะคืนให้นายเป็นเท่าตัวเลย...ชเว ชีวอน...คิกๆ


***********************************
เอาคำถามมาลงด้วยเนื่องจากอยากให้ยัยวาตอบเล่นๆ ฮ่าๆๆ ไม่ใช่ฮะ ไม่ใช่ เอามาให้ยัยวาตอบด้วยต่างหากล่ะ จะได้เท่าเทียบกันฮะ เอิ๊กๆ