คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 2 จอมโจรชิกเก้นกัส
ตอนที่ 2 จอมโจรชิกเก้นกัส
ภายในดวงดาว Sin ยังมีจอมโจรผู้หนึ่งซึ่งชอบมาขโมยของกินของชาวบ้านมากินโดยเฉพาะ “น่องไก่” จอมโจรผู้นี้ชอบกินน่องไก่มากจึงมีฉายาว่า “จอมโจรชิกเก้นกัส” เขาแต่งตัวโดยใส่เสื้อวอร์มสีน้ำเงิน ผ้าคลุมสีแดง และใส่หน้ากากสีเหลืองที่ติดกับหมวกครอบหัวสีน้ำเงิน วิธีขโมยของกินของจอมโจรผู้นี้คือ..............ไม่บอกดีกว่าให้เจ้าตัวเค้าเฉลยเอง ไม่มีใครรู้เลยว่าจอมโจรผู้นี้เป็นใคร(แต่คนเขียนรู้) ตัวตนที่แท้จริงของจอมโจรผู้นี้ก็คือ...........................................................กลัตโทนี่!! นั่นเอง
“สวัสดีครับ จอมจอมโจรชิกเก้นกัสคือผมเองนั่นแหละ” กลัตโทนี่ยิ้มอย่างอายๆ เพราะเขามีบทบาทในตอนนี้มากกว่าใคร
“วิธีขโมยของกินของผมก็คือ การดัดซุ่มดูว่าอาหารร้านไหนมีของที่น่ากินกว่ากัน เมื่อเจอร้านอาหารที่ดีแล้ว ผมก็ต้องส่งจดหมายเตือนไปให้เจ้าของร้านเพื่อให้เขาระมัดระวังอาหารที่ผมจะขโมย แต่แย่หน่อยนะครับเพราะผมจะไม่ขโมยของกินไปซึ่งๆหน้าหรอก เพราะผมมีอุปกรณ์ในการขโมยของกินอยู่เป็นอุปกรณ์ที่ประดิษฐ์ขึ้นมาโดยด็อกเตอร์ไอออน มันคือปืนที่สามารถดูดสิ่งของได้หลายๆอย่างมารวมกันในกระบอกเดียว และที่สำคัญไม่มีใครเห็น ตอนนี้ผมใช้ปืนหรอกเพราะปืนกระบอกนี้สามารถดูดสิ่งของได้ไกลถึง20กิโลเมตรมันจะดูดเฉพาะสิ่งของที่เราเล็งไว้เท่านั้น ตอนเอาสิ่งของออกก็ง่ายนิดเดียวแค่ขึ้นนกและเขย่ากระบอกปืนพร้อมกันสิ่งของก็ออกมาหมดกระบอกปืนเลย แหมรู้ความลับของผมซะหมดเปลือกเลยนะแล้วผมจะเหลืออะไรล่ะเนี่ย ฮิ ฮิ ตอนนี้ผมกำลังเศร้าT^T ผมดันไปทำสายPS2ของพี่ลัตล์และที่ลัตล์ก็ไม่คุยกับผมเลย วันๆก็เอาแต่นั่งพร่ำเพ้อถึงนากาเอะจังอยากโน้นอย่างนี้ ผมจึงเข้ามาในเมือง(ในคราบจอมโจรชิกเก้นกัส)หาของที่จะทำให้พี่ลัตล์ประหลาดใจจะได้เลิกโกรธผมสักที แต่ผมจะเอาอะไรไปให้พี่ลัตล์ดีล่ะ เฮ้ย!! จนปัญญาจริงๆ”
แล้วผมก็นึกขึ้มมาได้ว่าพี่ลัตล์ชอบอาหารญี่ปุ่น ผมจึงลองไปหาอาหารญี่ปุ่นในเมืองดู อื้ม.......................................หายากจริงๆเลยไม่มีร้านอาหารญี่ปุ่นของโลกมาตั้งอยู่ในดวงดาวSin เลยเหรอเนี่ย เอ๊ะ!! และแล้วผมก็ไปสะดุดตากับร้านร้านหนึ่ง ชื่อว่าร้าน “เบนโตะ” ชื่อร้านมันออกญี่ปุ่นดีผมจึงแอบเข้าไปดูในร้าน เลยรู้ว่าร้านนี้รับทำข้าวกล่องเบนโตะ ข้าวกล่องเบนโตะที่โชว์อยู่ในร้านหน้าเกินทั้งนั้นเลย มีทั้งข้าวกล่องรูปกระต่าย ข้าวกล่องรูปหมี น่ากิ๊น น่ากิน แผ่บๆผมเผลอแล้บลิ้นออกมา สงสัยจะต้องให้พ่อครัวในร้านนี้สอนจะได้เอาไปให้พี่ลัตล์ แต่จะทำยังไงดีล่ะตอนนี้ผมเป็นจอมโจรชิกเก้นกัสนะถ้าเกิดเข้าไปในร้านแล้วไปปรากฏตัวให้พวกเค้าเห็นต้องแย่แน่เลยถ้าเค้าเอาตำรวจมาจับจะทำยังไงล่ะ แต่ถึงยังไงก็เพื่อพี่ลัตล์ ตอนนี้ผมตัดสินใจแล้วผมจึงแกล้งเดินเข้าไปในร้าน โชคดีที่ในร้านไม่มีคนอยู่ไม่อย่างนั้นคงแตกตื่นไปกันหมดแน่ และผมก็เดินเข้าไปหลังร้าน มีแค่พ่อครัวคนเดียวกำลังทำความสะอาดห้องครัวอยู่
“หึ หึ”
“สะ...เสียงใครน่ะ” พ่อครัวที่กำลังทำความสะอาดอยู่ถึงกับตกใจ
“อย่าเพิ่งตกใจไปพ่อครัวชั้นมีบางอย่างจะให้ช่วย”
เมื่อพูดจบผมก็ลงมาจากเพดาน เมื่อพ่อครัวคนนั้นเห็นผมเขาก็ตกใจมาก
“จะ จะ จะ จอมโจรชิกเก้นกัส” พ่อครัวคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอ
“ช่วยสอนวิธีทำเบนโตะให้หน่อยสิ” ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร
“เอ่อ....เออ”
“ไม่ได้หรอ!!” ผมตวาดเขาอย่างแรงทำให้เขากลัว
“ดะ ดะ ดะ ได้ครับ”
“แล้วอย่าอย่าบอกใครเรื่องนี้นะไม่งั้นชั้นฆ่านายแน่!!” ผมก็ขู่ไปอย่างงั้นแหละ
“คะ คะ คะ คะ ครับ”
โธ่เอ้ย!! ก็แค่ขู่ทำให้ถึงต้องกลัวนักกลัวหนาด้วย ทีตอนเป็นกลัตโทนี่ไม่เห็นมีคนกลัวกันบ้างเลย ผมบ่นกับตัวเองในใจ แต่จริงๆก็อยากให้เค้าได้ยินเหมือนกันนะ
“เออ......ถ้าผมสอนให้แล้วจะมีอะไรตอบแทนมั้ยครับ”
สงสัยพ่อครัวคนนี้จะมีบาปโลภะติดตัวตั้งแต่เกิดแน่ นิสัยเหมือนอวาไรซ์ไม่มีผิดไอ้ตรงทำดีแล้วหวังผลเนี๊ย
“ได้ ถ้าเกิดนายสอนทำเบนโตะชั้นสำเร็จล่ะก็.....” กริ๊งๆ ผมชูถุงเงินขึ้นมาให้เขาดู เขาถึงกับตาเป็นประกายเลยล่ะ
“ชั้นจะยกทั้งหมดนี่ให้กันนาย”
“ครับๆ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเลยครับ” พ่อครัวถึงตาโตที่จะได้ลาภก้อนใหญ่ในเร็วๆนี้
“เอาล่ะผมจะเริ่มสอนเลยนะครับ ว่าแต่ว่าอยากได้เป็นรูปอะไรเหรอครับ” เขาหันมาหาผมด้วยสีหน้าที่ยิ้มกริ่ม
“เอ่อ........” ผมกำลังคิดว่าจะเอารูปอะไรดีน้า อ๋อ! แล้วผมก็นึกขึ้นได้ ตัวละครในเกมที่พี่ลัตล์พูดถึงอยู่บ่อยๆ นากาเอะจังไงล่ะ!!
“นี่ ชั้นขอรูปนากาเอะจังก็แล้วกันนะ”
“เอ่อ...นากาเอะจัง เป็นใครหรอครับ” พ่อครัวทำหน้างุดงงกับสิ่งที่ผมพูดนิดๆ
“ตัวละครในเกมน่ะ ที่มีผมยาวสีชมพู ใส่ชุดเดรสน่ารักๆอ่ะ
“-_- เอ่อ.....”
“เฮ่ย!! เอากระดาษมาหนึ่งแผ่นเดี๋ยววาดให้ดู”
แล้วพ่อครับก็ให้กระดาษกับผมหนึ่งแผ่น แล้วผมก็วาดนากาเอะจังลงไป แทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยว่าผมวาดรูปได้ห่วยขนาดนี้!!!!!!!!!!! ถ้าวานิตี้มาด้วยเธอก็คงวาดนากาเอะจังแทนผมได้ก็เธอวาดรูปสวยอย่าบอกใครเลยนี่นา โธ่ภาพของช้านนนนนนนนนนนนน
“เอ่อ....วาดเสร็จยังครับ” พ่อครัวถามอย่างใจร้อนที่จะได้เงินเต็มทน
“อื้ม ประมาณนี้แหละ ดูให้ออกหน่อยนะว่ามันเป็นรูปคน” ผมชูรูปภาพให้เขาดู
“คะ คะ คะ ครับ”
ดูจากหน้าพ่อครัวผมก็รู้เลยว่ากำลังวิจารณ์งานวาดของผมอยู่ในใจ ก็ช่วยไม่ได้ผมวาดรูปไม่เก่งอ่ะ
แล้วพ่อครัวก็สอนผมทำข้าวกล่องเบนโตะรูปนากาเอะจังที่มันเหมือนว่าจะทำกันง่ายๆแต่ที่จริงก็ยากเอาการเลยล่ะกว่าผมจะเข้าใจอะไรต่างๆนาๆ กว่าจะทำข้าวกล่องเบนโตะรูปนากาเอะจังเสร็จก็ปาไป2ชั่วโมงกว่าๆแล้วล่ะ เมื่อทำข้าวกล่องเสร็จแล้วผมก็ทำตามสัญญาที่ได้ไว้กับพ่อครัวจอมงกโดยให้ถุงเงินกับพ่อครัวไปแลกกับการไม่บอกใครมาผมมาที่นี่ เมื่อทำข้าวกล่องเสร็จแล้วผมก็รีบตรงไปที่คฤหาสน์ทันที แล้วก็ไปหน้าห้องของพี่ลัตล์ วางข้าวกล่องไว้หน้าห้องแล้วเคาะประตู
ก๊อกๆ แล้วผมก็รีบไปหลบหลังแจกันดอกไม้อันใหญ่ข้างๆบันได
แกรก!! พี่ลัตล์เปิดประตูออกมาแล้ว
“เมื่อกี้ใครเคาะประตูน่ะ เอ๊ะ กล่องนี่...นี่มันกล่องข้าวเบนโตะนิ”
อึ้ย!!พี่ลัตล์เห็นแล้ว…..จะดีใจมั้ยนะ ปะ ปะ ปะ เปิดออกมาแล้ว!!!!!!!!!!
“นี่มันรูปนากาเอะจังนี่นา ใครทำมาให้เรานะ นี่หรือว่า”
“อึ้ย!!”
“หรือว่า
“อึ้ย!!เสียว”
“หรือว่า............หรือว่านากาเอะจังออกมาจากโลกเกมและมาทำให้เรานะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“หา!!!!!!!!!!”
“นากาเอะจังน่ารักฝุดๆไปเลย เดี๋ยวพอได้PS2เครื่องใหม่แล้วจะไปจีบเธอนะจ๊ะ”
“พี่เนี่ยไม่ไหวจริงเล้ย แต่ไม่เป็นหรอกแค่เห็นรอยยิ้มของพี่ลัตล์ผมก็ดีใจแล้วล่ะ ไปหาอะไรอร่อยๆมากินดีกว่า”
..............................................................................................................................................
โปรดติดตามตอนต่อไป
.
.
.
.
ความคิดเห็น