You want to me? คุณต้องการฉันอยู่ไหม

ลำดับตอนที่ #7 : หลังจากคราวนั้น (tsuku:talk) part 1

(Tsuke:talk)

หลังจากที่ผมพายัยคุณหนูสุดป๊อปปูเลชั่นมาถึงบ้านเนี่ย เล่นเอาแทบตายเลยนะ ยัยนั่นคงไม่รู้ล่ะมั้งว่าตัวเองหนักกว่านักมวยปล้ำที่ผมเคยแบกไปที่ห้องพักของเขาอีก (เฮ้  ตรงนี้อย่าคิดลึกนะ) เขายังไม่รู้หรอกมั้งว่าผมเป็นห่วงเขาขนาดไหน เพราะว่าคุณลุงน่ะสิ(อ้อ พอดีว่าพ่อของเธอรู้จักกับพ่อผมอ่ะ ผมก็เพิ่งรู้นะ)วานให้ผมเป็นคนดูแลด้วยแบบนี้ตายๆๆๆๆๆลูกเดียววว!!!!

เธอน่ะพอถึงบ้านปุ๊ป ก็กระดดเข้ากองไฟปั๊ป เห้ย ไม่ใช่ๆๆๆ ไม่ใช่ลูกไก่ เธอก็ตรงกระโดกอดแม่เหมือนลิง ผมยกมือไหว้คุณแม่ของเธอก่อนจะขอตัวลาก่อน แต่ว่าแม่เธอก็ยังไม่ให้ป๋มไปง่ะ บอกว่าจะเลี้ยงขอบคุณที่ดูแลลุกของเขาน่ะ ผมล่ะเซ็งๆๆๆๆๆๆๆๆ

"เดี๋ยวทานข้าวก่อนนะ แล้วค่อยกลับ จะได้ตายอย่างอิ่มๆ"เธอบอกกับผมก่อนจะส่งสายตาพิเลนๆมาให้ผมน่ะสิ -*-

"ได้ ยัยคุณหนูป้อบบบบบ"เอ่อ ผมจะพูดว่าป๊อปแต่พอลากยาว ปอบมาเลย ซวยล่ะสิผม (.-.)

"อะไออะ อั๋นอังไอ้อ้ายอินนนนน(อะไรนะ ฉันฟังไม่ได้ยิน)"ตอบด้วยข้าวเต็มปาก แบบนี้มีมารยาททางสังคมบ้างไหมเนี่ย - -^^

"เปล่า"ผมตอบสั้นๆ และกินข้าวต่อไป เพราะผมกลัวว่าข้าวในปากเธอจะพุ่งแล้วกระเด็นใส่หน้าผมเนี่ยสิ เฮ้อ ช่างน่ากลัวจริงๆ

แล้วก็ถึงเวลากลับ ผมล่ะต้องเหนื่อยกับการขับรถอีกแล้วววววว

"นี่ หนูน่ะนอนที่นี่รอคุณลุงมาก่อนสิ"คุณน้าตะโกนออกมาตอนที่ผมกำลังจะไขรถเพื่อจะได้กลับบ้านสักที

อึก ผมกลืนน้ำลายไปเอื้อกใหญ่ๆเลยนะ ว้ากกกกกก ผมจะกลับบ้านผมอ่ะ ทำมายยยยยยยยยยยย TOT

...........................................................................................................50%......................................