ปฏิบัติการลับ ของยายจอมโหด

ลำดับตอนที่ #2 : โรงเรียนใหม่/เพื่อนใหม่

สามเดือนที่ผ่านมาฉันรู้สึกมาว่า  ฉันสนิทสนมกับแม่เซจินคนนี้มาก  อาจเป็นเพราะว่าฉันไม่เคยได้รับความรักจากแม่   พรุ่งแล้วซินะจะได้ทำงาน

“ซองจู  ตื่นได้แล้วลูก  วันนี้ต้องเรียนวันแรกนะลูก”

“ค่ะ  แม่ขอเวลาหนูอาบน้ำก่อนนะค่ะ”

“นี้ลูกเสื้อผ้าอยู่ในตู้นะ”

“ค่ะ”ชุดดูเป็นคุณหนูจัง  สงสัยต้องเป็นโรงเรียนที่พวกคุณหนูไฮโซมาเรียนเยอะแน่เลย  ว้าวเราใส่ชุดนี้แล้วน่ารักเป็นบ้าเลยแต่มันขาดอะไรไปวะ   รู้แล้วขาดมีดสั้น  แค่นี้ก็เรียบร้อย

“แม่ค่ะวันนี้มีไรให้กินบ้างค่ะ”

“วันนี้กินนมไปนะจ๊ะแม่ไม่มีเวลาทำ”ไม่เป็นไรหากินที่อื่นก็ได้วะ

“โอ้โฮ  ลูกแม่ใส่ชุดนี้แล้วน่ารักมากเลย”

“โถ่  แม่ขาอย่าชมมากซิค่ะเดี๋ยวลอย   แล้วแม่จะไปส่งหนูหรือเปล่าค่ะ”ฉันยิ้มให้แม่อย่างอ้อนสุดๆ  ก็ฉันไม่อยากเดินไปนี้

“ไม่ต้องมาทำหน้าอย่างงั้นเลย  แม่ไปส่งก็ได้”เย้ๆๆๆ   ไม่ต้องเดินไปแล้ว

“แต่วันหลัง  ไปเองนะจ๊ะ”เธอชอบเหลือเกินเวลาลูกของเธอนั้นทำหน้าน่าสงสาร

“โถ่  แม่อ่ะ”แม่จัยร้าย  แค่นี้ก็ไปสงลูกไม่ได้

“ฮ่า  ฮ่า  แม่ล้อเล่น  แค่นี้ทำเป็นโกรธไปได้ไม่สวยเลย”ยิ่งดูยังไงก็น่ารักลูกแม่

“แม่อ่ะ”แม่นะชอบแกล้งเรานัก  ฮึ

“จะไปโรงเรียนไมจ๊ะ”

“ค่า”

“ถึงแล้วจ๊ะ   นี้คือโรงเรียนใหม่ของเราจ๊ะ”

“แล้วแม่ไม่เข้าไปด้วยหรอค่ะ”ฮือ  ฉันไม่กล้าเข้าไปคนเดียวแน่

“จ๊ะเราต้องเข้าไปคนเดียว  แม่ขอโทษนะพอดีม่มีประชุมนะจ๊ะ”

“อือแล้วก็นี้จดหมายเข้าเรียน  ขอให้สนุกนะจ๊ะ”

“ค่ะ”แม่นะแม่

ห้อง  ม.4/2

//นี้ทุกคน  วันนี้เป็นวันเปิดเทอม  เทอมแรกของพวกเธอ  และวันนี้ครูมีนักเรียนใหม่ย้ายมาอยู่ห้องนี้จ๊ะ//

//คร้อกฟี้  คร้อกฟี้//

//นี่ทุกคน//โห้อาจารย์แกเป็นญาติกับนกหวีดหรือไงค่ะ  แค่คิดค่ะไม่ได้ถาม

//คร้าบ/ค่ะ//

//นี่คือเพื่อนใหม่ของเราจ๊ะ  แนะนำตัวซิจ๊ะ//

“อ้อ  หวัดดีค่ะ  ฉันชื่อคิมซองจู  พึ่งย้ายมาจากอเมริกา  ค่ะ   ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ”โอ้ย  ดูหน้าพวกผู้หญิงแต่ละคนสิ  น่าตบทั้งนั้น   ส่วนพวกผู้ชายก็หื่นมากๆๆๆ

“ฝากตัวได้นะครับแต่อย่าฝากหัวจัย”ผมรู้สึกว่าถูกชะตากับเธอจิงๆ

“นี้นาย  จางดองวุค  พูดมากไปแล้วนะ”เขาได้โดนครูว้เอาแต่ม่มีสีหน้าว่ากลัวเลย

“ส่วนเธอไปนั่งข้าง  ฮันแตฮี”

“หวัดดีจ๊ะฉันชื่อ    คิมซองจู  ยินดีที่ได้รู้จัก”ในการรู้จักเพื่อนครั้งแรกเค้าบอกว่าให้ยิ้มอย่างจิงจัยไว้จะได้มีเพื่อน

“หวัดดีจ๊ะ”โอ้ย  ยายนี้พูดด้วยแล้วไม่พูดตอบเป็นไรป้าววะ

“เธอฟังฉันแล้ว  ห้ามพูดอะไร  เข้าจาย”

“เข้าใจ”

“นี้ฉันบอกห้ามพูดไง”ยัยนี้บอกอะไรม่ฟังเลย

“......”ไม่พูดก็ได้วะ  นี้เห็นว่ายังไม่มีเพื่อนนะถ้ามีเพื่อนเมื่อไรจะไม่ยุ่งเลย

“ฉันถูกส่งมาให้ช่วยเธอมาปฏิบัติงานลับ”หวังว่าฉันคงบอกถูกคนนะ

“เข้าจัยไหม”

“............”ถึงเวลาแล้วฉันเอาคืนบ้างนะ

“นี้เธอทำไมไม่พูดยากโดนหรือไง”ยัยนี้นิทำไมไม่พูดชักจะกวนประสาทฉันมากไปแล้วนะ

“...........”ฮ่า  ฮ่า  หนุกโว้ย

“ถ้าเธอไม่พูดโดนแน่”เธอพูดพร้อมกับจะยัดกำปั้นเข้าที่ปาก

“โอ้ย  หยุด  พูดก็ได้”ยายนี้หนินิสัยเหมือเราเลยแฮะ

“ถ้าพูดตั้งแต่แรกก็ไม่ต้องมีเรื่องแล้ว”ยัยนี้สงสัยต้องให้ชอบใช้กำลังจึงยอมพูด

“ก้อเธอบอกว่าห้ามพูดหนิ   เออแล้วเธอชื่ออะไรนะ”อะไรยะ  คนเค้าอุตสาห์ถามดีๆแล้วไม่ตอบอีก

“นี้ยัยปลาทอง  อาจานก้อบอกไปแล้วไงว่าฉันชื่ออะไร”

“มานี้เลยมา  มาให้ต่อยซะดีๆ  ก็คนไม่ได้ตั้งใจฟังนี้หว่า”ยัยนี้มันยังไงกันแน่วะเดียวดีเดี๋ยวร้าย

“เรียกฉันว่า  แตฮีก็แล้วกัน  แล้วเธอละชื่ออะไร”สงสัยยายนี้มันต้องย้อนเราแน่เลยมันอุตสาห์บอกตั้งหลายครั้งแต่เราไม่จำ

“ว่าแต่คนอื่นตัวเองก็เหมือนกันและหว่า  และก็จำใส่สมองอันน้อยนิดของเธอด้วยว่าฉันชื่อ   จองซู”ฮ่า  ฮ่า สะใจโว้ยได้ว่ามันสักที

“นี้ยัยจองซู  มาว่าสมองฉันเล็กได้ไง   ฉันว่าสมองฉันใหญ่กว่าเธอนะ”ยัยนี้พูดกับใครไม่รู้สะแล้วสงสัยต้องแสดงให้ยายจองซูเห็นซะหน่อย

//พวกเธอ2คนเงียบกันหน่อย//

“ค่า”

“นี้พวกเธอพูดเรื่องอะไรกันเหรอ”นายดองวุคทำหน้าแบบสอดรู้สอดเห็น

“ไม่ต้องมายุ่ง!!!”ฉันและยายแตฮีตะโกนออกมาพร้อมกัน

//พวกเธอออกไปคาบไม้บรรทัด//

“ค่า” 

รูปฮานแตฮี