คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : nmrsty' AUDITION NO.3 (mir)
AUDITION NO.3
(**เปลี่ยนสีคำตอบเป็นอะไรก็ได้ ห้ามเปลี่ยนฟอนต์ และลบวงเล็บด้วยจะดีมาก)
● 1st | ผู้สมัคร
1. ชื่อ ,, มาย (mind)
2. อายุ ,, 17 ปีค่ะ
3. พล็อตนี้มีอะไรดี?,, มายชอบนางเอกที่ร้ายลึกและเป็นผู้หญิงขี้หึง และที่สำคัญคือชอบที่เธอสามารถทำทุกอย่างได้เพื่อจะรักษาคนรักไว้ค่ะ
● 2nd | ตัวละคร
1. ชื่อพระเอก ,, บัง ชอลยง (Bang Chul Yeong) , มีร์ (Mir) ปล.มีร์คือชื่อที่เขาอนุญาติให้นางเอกเรียกเพียงคนเดียว
2. อายุ ,, 22 ปี
3. อาชีพ ,, นักศึกษา , ประธานชมรมดนตรีของมหาวิทยาลัย
4. ลักษณะนิสัย ,, เป็นคนฉลาด เจ้าเล่ห์ ใจร้อนและเอาแต่ใจตัวเองหน่อยๆ แต่เป็นผู้ชายที่ขี้เล่นและอารมณ์ดี เอาใจคนเก่ง ขี้อ้อนและมีความสามารถในการทำให้คนอื่นยิ้มหรือหัวเราะได้ แต่เนื่องจากเขาเป็นคุณชายที่ถูกตามใจมาตั้งแต่เด็กทำให้เขาค่อนข้างจะเอาแต่ใจและชอบทำตัวเหมือนเด็ก แต่มีความสารถทางด้านดนตรีและการเต้น เป็นห่วงความรู้สึกของคนอื่น เจ้าชู้นิดๆ มีความเป็นสุภาพบุรุษและให้เกียรติผู้หญิงเสมอ ปฏิเสธผู้หญิงไม่ค่อยเป็น พ่อของเขาเป็นท่านทูตเกาหลีที่ประจำการอยู่ที่เยอรมัน
5. อิมเมจ,, Mir (วง MBLAQ)
6. ชื่อนางเอก ,, คิม ฮยอนอา (Kim hyun-A)
7. อายุ ,, 21 ปี
8. อาชีพ ,, นักศึกษา , เจ้าของร้านเสื้อเล็กๆในย่านวัยรุ่นซึ่งเธอดีไซน์แบบเสื้อผ้าด้วยตัวเอง และได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก
9. เกี่ยวกับครอบครัว,, เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของนักการเมืองชื่อดังที่สนใจงานมากกว่าครอบครัวเสมอ ทำให้แม่ของเธอขอหย่าแล้วย้ายไปอยู่ที่อเมริกาโดยทิ้งเธอไว้กับพ่อผู้บ้างาน เธอต้องทานข้าว และใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังใหญ่เพียงลำพังมานานจนเธอทนไม่ไหวแล้วย้ายออกไปอยู่ที่คอนโดใหญ่กลางเมืองที่เต็มไปด้วยแสงสีเสียงและแฟชั่นเพื่อที่จะไม่ให้ตัวเองรู้สึกเหงาและโดดเดี่ยว เธอพยายามติดต่อกับแม่ของเธอ แต่ทุกครั้งที่แม่ของเธอเห็นว่าเป็นเบอร์ของเธอที่โทรมา แม่ของเธอจะตัดสายทิ้งทันที ส่วนพ่อของเธอก็เพียงแค่ส่งเงินจำนวนมหาศาลมาให้เธอใช้อย่างฟุ่มเฟือยแต่ไม่เคยแม้แต่จะโทรหาเธอเลย ทุกวันนี้เธอใช้ชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยวโดยปราศจากครอบครัวและความอบอุ่น เธอจึงเป็นคนค่อนข้างต้องการความรักจากคนรอบข้าง
10. ลักษณะนิสัย (ขอละเอียดนิดนะคะ) ,, เธอเป็นผู้หญิงที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงมากจนใครหลายคนอิจฉา มีความคิดสร้างสรรค์และมีพรสวรรค์ทางด้านแฟชั่น เป็นคนที่มีความมุ่งมั่น เมื่อทำอะไรแล้วต้องทำให้สำเร็จ เป็นคนที่ไม่ค่อยชอบพูดมาก เมื่อรู้สึกไม่สบายใจเธอจะไม่ปริปากบ่นหรือบอกใครเด็ดขาด ทำให้เป็นคนเก็บกดและมีโลกส่วนตัวสูง ความหยิ่งยโสที่มีอยู่ในตัวอย่างเต็มเปี่ยมทำให้ไม่ค่อยมีใครกล้ามายุ่มย่ามกับเธอมากนัก เอาแต่ใจตัวเองที่สุดและใช้ความคิดของตัวเองเป็นใหญ่จึงทำให้ไม่ชอบฟังความคิดเห็นของคนอื่น รู้วิธีวางตัวและวิธีเข้าสังคมเธอจึงเป็นที่ยอมรับในด้านสังคมชั้นสูงและการเข้าหาผู้ใหญ่ เมื่อมีความรักเธอจะเป็นผู้หญิงขี้หึงและหวงคนรักมากจนน่ากลัว เป็นคนขี้โมโหเมื่อมีใครขัดใจจะทำให้เธอวีนแตกทันที เป็นผู้หญิงรักเดียวใจเดียวและทุ่มเทความรู้สึกให้กับคนรักอย่างจริงใจแต่ไม่ค่อยชอบแสดงออกอย่างเปิดเผย ขี้น้อยใจ เธอจะรักและห่วงใยเขาอยู่ห่างๆโดยไม่แสดงออกมากนักเพราะเธอเป็นคนที่แสดงออกไม่เก่ง เธอไม่ค่อยแคร์หรือสนใจสายตาของคนอื่นๆว่าจะมองเธอว่าเป็นคนอย่างไรแต่เธอจะดำเนินชีวิตตามใจของตัวเอง ความสุขของเธอคือการแต่งตัว ออกแบบเสื้อผ้า และใช้เงินที่พ่อส่งมาให้อย่างฟุ่มเฟือย เธอไม่ใช่คนดีที่จะยอมเสียสละสิ่งที่ตัวเองมีให้กับใคร เรียกได้ว่าของของเธอใครก็ห้ามแตะทั้งนั้น เป็นคนร้ายลึกและไม่ยอมคนเด็ดขาด แต่ความร้ายกาจของเธอจะแอบอยู่ใต้ใบหน้าอันนิ่งเฉยของเธอ เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ชอบมีปัญหากับใครแต่ถ้ามีใครมาหาเรื่องเธอ เธอก็สู้ไม่ถอยเหมือนกัน ปากร้าย และคำพูดที่ตรงไปตรงมาของเธอมักจะทำให้คนที่ได้ยินเสียความรู้สึกโดยที่เธอไม่รู้ตัวเสมอ เป็นพวกปากแข็งและปากไม่ตรงกับใจ โกรธง่ายหายยาก ใครที่ทำให้เธอโกรธหรือโมโหต้องง้อเธอไปอีกสามชาติเลยกว่าเธอจะคืนดีด้วย ร่างกายที่อ่อนแอและบอบบางของเธอทำให้เธอค่อนข้างเป็นคนขี้โรคและไม่สบายบ่อยๆ ไม่ค่อยสนใจดูแลรักษาสุขภาพของตัวเอง
11. อิมเมจ,, คิม ฮยอนอา (วง 4Minute)
● 3rd | ชิงบท (ใช้ตัวละครตอบ)
1. คุณกับพระเอกเกี่ยวข้องกันยังไง เจอกันได้ยังไง (บรรยาย,บทพูด สถานการณ์) ,,
ฉันกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้ออย่างเจ็บปวดเมื่อนึกถึงหน้าพ่อที่บ้างานและยศถาบรรดาศักดิ์จนไม่ไยดีลูกสาวคนเดียวอย่างฉัน และนึกถึงหน้าแม่ที่ทิ้งฉันไว้ที่นี่ตามลำพัง เมื่อฉันโทรไปแม่มักจะตัดสายทิ้งทุกครั้ง ถ้าพวกเขาไม่ได้ต้องการลูก แล้วพวกเขาจะให้กำเนิดฉันมาทำไม เพื่อให้ฉันต้องมาทนทุกข์งั้นเหรอ?
ฉันปล่อยให้ลมเย็นๆพัดผ่านฉันไปเพื่อให้ฉันสงบลงแต่จิตใจของฉันมันยิ่งฟุ้งซ่านมากยิ่งขึ้นไปอีกจนเผลอกัดริมฝีปากและจิกเล็บเข้าไปในเนื้อของตัวเองอย่างแรงด้วยความลืมตัว
กระดาษทิชชู่ซองหนึ่งถูกยื่นมาตรงหน้าฉันจากใครบางคนที่ฉันไม่รู้จักและไม่เคยเห็นหน้า ฉันมองร่างสูงตรงหน้าอย่างพิจารณา ผมสีส้มเปล่งประกายของเขาสะดุดตาที่สุด ใบหน้าขาวใสของเขาดูสดใสเมื่อริมฝีปากบางเฉียบของเขากระตุกยิ้มขึ้นมานิดๆ นัยน์ตาสีเทาเข้มที่มองมาที่ฉันเต็มไปด้วยความเป็นห่วงซึ่งนั่นเป็นสายตาที่ฉันไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน
“มือเธอเลือดออกน่ะ เช็ดซิ” เขาพูดแล้วชี้มาที่มือของฉันที่ยังคงกำไว้แน่นและมีเลือดซึมออกมาเล็กน้อย
“ขอบคุณ แต่ฉันไม่เป็นไร” ฉันตอบเขากลับไปเสียงเรียบนิ่งแล้วลุกขึ้นยืนเพื่อจะเดินกลับไปที่รถของตัวเองซึ่งจอดอยู่ไม่ไกลจากนี้นัก
“ฉันเช็ดให้ดีกว่า ^o^” น้ำเสียงอบอุ่นของเขาดังขึ้นก่อนที่เขาจะคว้าข้อมือของฉันแล้วกระตุกเบาๆแต่ก็ทำให้ร่างของฉันเซกลับไปนั่งลงที่เดิมได้ เขาค่อยๆซับเลือดที่มือของฉันอย่างเบามือแล้วเปามันเบาๆเหมือนที่พวกผู้ใหญ่ชอบทำให้เด็กเพื่อบรรเทาอาการเจ็บ ฉันมองหน้าตาหล่อเหลาของเขาอย่างเคลิ้มหน่อยๆแล้วชักมือกลับอย่างอึดอัดเพราะไม่เคยมีใครมาทำอะไรแบบนี้ให้ฉัน ฉันเลยรู้สึกอึดอัดและไม่สบายใจหน่อยๆ แต่ฉันรู้สึกชื่นชมเขาขึ้นมานิดๆแล้ว ผิดเหรอที่ฉันจะชื่นชมคนที่มองฉันด้วยสายตาที่เป็นห่วงเป็นใยฉัน ผิดเหรอที่ฉันจะชื่นชมคนที่ทำดีกับฉันอย่างที่ไม่เคยมีใครทำให้ฉันเลย
“มีเรื่องอะไรไม่สบายใจงั้นเหรอ? ทำไมถึงทำให้ตัวเองเลือดออกแบบนี้” เขาถามขึ้นแล้วมองหน้าฉัน
“อย่ามาทำดีกับฉัน เราไม่ได้รู้จักกันซะหน่อย” ฉันพูดเบาๆแล้วมองหน้าเขาอีกครั้งเพื่อเก็บความทรงจำดีๆครั้งหนึ่งในชีวิตของฉันไว้ก่อนจะเดินกลับไปที่รถในที่สุด
ฉันไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น เพราะสุดท้ายแล้วพวกที่แสร้งทำเป็นหวังดีกับฉันก็จะทำร้ายจิตใจฉันเหมือนกันหมด คนอย่างฉันมันเหมาะจะอยู่ตามลำพังแบบนี้มากกว่า...
2. จู่ๆเพื่อนของคุณมาบอกว่าเธอชอบผู้ชายคนเดียวกับคุณ และบอกให้คุณเลิกยุ่งกับผู้ชายคนนั้นซะ คุณจะทำยังไง ตบมันเลยดีมั้ย? (บรรยาย,บทพูด สถานการณ์) ,,
“เธอเคยบอกฉันเองนี่ว่าคนอย่างเธอไม่มีสิทธิ์มีความรัก...” เสียงของเพื่อนสนิทของฉันดังขึ้นขณะที่ฉันนั่งดื่มชาอยู่ตรงข้ามกับเธออย่างใจเย็น เธอเป็นเพื่อนสนิทของฉันที่ฉันไว้ใจมากและคิดว่าเธอคือคนที่หวังดีกับฉันมากที่สุด แต่คำพูดร้ายกาจที่ทำร้ายความรู้สึกที่ดังออกมานั่นทำให้ฉันรู้ว่าที่ผ่านมาฉันคิดผิดไปจริงๆที่เรียกคนแบบนี้ว่า ‘เพื่อน’
“เธอต้องการอะไรกันแน่ พูดออกมาตรงๆเถอะ” ฉันบอกแล้วกอดอกมองหน้าเธอด้วยสายตาคมกริบที่เย็นชา
“ฉันชอบชอลยง และฉันไม่พอใจที่เห็นเขาอยู่ใกล้ๆคอยดูแลเธอตลอดเวลา” เธอพูดเสียงสูงที่บ่งบอกว่าเธอกำลังรู้สึกไม่สบายใจจริงๆ
“แล้วยังไง...” ฉันถามต่อทั้งๆที่รู้ความต้องการของผู้หญิงตรงหน้าอยู่แล้ว
“เลิกยุ่งกับเขาซะ” คำพูดที่ตรงไปตรงมาทำให้ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วผ่อนมันออกมาช้าๆ
“ฉันไม่จำเป็นต้องเลิกยุ่งกับมีร์” ฉันพูดนิ่งๆแล้วลุกขึ้นยืนจากโซฟาเดี่ยวซึ่งเป็นที่นั่งประจำของกลุ่มเพื่อนฉันในร้านชาแห่งนี้
“ฉันชอบเขา และเธอต้องยกเขาให้ฉัน!” น้ำเสียงวางอำนาจของเพื่อนคนนี้ทำให้ฉันโมโหสุดขีด
“อย่ามาสั่งฉัน...เธอไม่อยากมีปัญหากับฉันหรอก เชื่อซิ” ฉันพูดเสียงเย็นชาอย่างพยายามข่มอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่านภายในร่างกายของฉัน
“งั้นเราคงต้องเป็นศัตรูกัน เพราะฉันจะทำให้เขามาสนใจฉันให้ได้!” น้ำเสียงเอาจริงเอาจริงของเธอดังขึ้นมาขณะที่ฉันหยิบเงินออกมาวางบนโต๊ะสำหรับค่าชาที่ฉันดื่มและน้ำส้มของยัยเพื่อนทรยศ
“เธอก็รู้ใช่ไหมว่าฉันไม่ชอบมีปัญหากับใคร กรุณาอย่าหาเรื่องใส่ตัว...” ฉันพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะเดินเชิดหน้าหลังตรงบนรองเท้าส้นสูงปรี๊ดสีแดงสดออกไปจากร้านทันที
3. คุณคิดยังไงกับพระเอก รักมากมั้ย หวงมากมั้ย ยอมทำอะไรเพื่อเค้าได้บ้าง (บรรยายอารมณ์ ความรู้สึก) ,,
ฉันรักเขามากอย่างที่ไม่เคยรักใครมาก่อน เพราะเขาคือคนเดียวที่เป็นห่วงฉันและทำให้ฉันรู้สึกดีอย่างจริงใจ เขาทำให้ฉันมีความสุขอย่างที่ฉันไม่เคยมี เขามอบความรักความอบอุ่นให้ฉันอย่างที่ฉันไม่เคยได้รับ เขาทำให้ฉันรู้สึกหวั่นไหวมากจริงๆ แค่ฉันคิดว่าฉันจะต้องเสียเขาไป หรือจะมีใครมาแย่งเขาไปก็ทำให้ฉันแทบคลั่ง ฉันหวงเขามากกว่าสิ่งใดในโลกนี้ ฉันยอมได้ทุกอย่างเพื่อเขา อะไรที่ฉันพอจะทำได้เพื่อให้เขามีความสุขหรือปลอดภัยฉันจะยอมทำทุกอย่าง ถึงแม้ว่าสิ่งที่ฉันทำจะต้องทำร้ายตัวเองก็ตาม ขอเพียงให้เขามีความสุขฉันจะทำ
4. ตอนจบยังไงดีคะ (บรรยาย หรือ บทพูดด้วยก็ได้ แฮปปี้,เศร้า,ซ่อนปม ซ่อนเงื่อนอะไรว่ากันไป) ,,
“ลังเลมากนักเหรอ?” ฉันถามเขาอย่างเหนื่อยใจแล้วมองไปที่ไกลสุดสายตาเพราะไม่อยากจะมองหน้าเขา มันจะยิ่งทำให้ฉันเจ็บมากขึ้นถ้าต้องมองหน้าเขา
“ฉันขอโทษ” คำขอโทษที่เขาพูดออกมายิ่งบาดลึกลงไปในบาดแผลกลางใจของฉันมากขึ้นอีก มันเท่ากับว่าเขายอมรับว่าเขากำลังลังเล
“เหอะ...ฉันมันไม่มีสิทธิ์จะมีความรักจริงๆซินะ ฉันควรจะเลิกตั้งความหวังกับนายซะที” ฉันแค่นหัวเราะแล้วพูดเบาๆ
“ฉันยังเลือกไม่ได้จริงๆ แต่เธอห้ามทิ้งฉัน...ขอร้องล่ะ” เขาพูดออกมาอย่างน่ารังเกียจ ช่างเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัวจริงๆ
“แล้วจะให้ฉันรอวันที่นายทิ้งฉันงั้นซิ!? ฉันมองนายผิดไปจริงๆ ไม่น่าหวั่นไหวกับคนแบบนี้เลย!” ฉันพูดตัดพ้ออย่างผิดหวังในตัวเขาแล้วกุมขมับตัวเองอย่างสับสนเพราะไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี
“ฉันมันเห็นแก่ตัว...แต่ช่วยรักฉันต่อไปเถอะ” เขาพูดแล้วส่งสายตาอ้อนวอนแบบที่ชอบทำมาที่ฉัน
“เราอย่าเจอกันอีกเลยนะ...มีคนเคยบอกฉันว่าความรักคือสิ่งเดียวที่ทำให้ชีวิตเลวร้ายน้อยที่สุด และฉันก็ได้รู้จักกับความรักแล้ว ชีวิตฉันมันคงไม่เลวร้ายไปได้มากกว่านี้แล้วละ...” ฉันพูดทิ้งท้ายไว้แล้วเดินจากมาด้วยหัวใจที่บอบช้ำ
บางทีฉันควรจะไปจากเขาซะ...ไปให้ไกล ตัดขาดจากทุกคนที่ฉันรู้จัก เพราะชีวิตของฉันมันก็ไม่มีใครสนใจมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว และถ้าหากว่าเราเป็นคู่กันจริง ต่อให้ฉันหนีไปไกลแค่ไหน ฉันกับเขาก็คงต้องได้เจอกันอยู่ดี นอกซะจากว่าเขาจะไม่ใช่ของฉัน... ฉันอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่สงบสุข พอกันทีกับการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันแบบนี้ ความอิจฉาริษยาทำให้จิตใจของฉันสกปรกลงทุกวัน บางทีการที่ฉันหายตัวไปอาจจะช่วยให้เขาเลิกลังเลได้ มีอยู่สองกรณีที่เป็นไปได้
หนึ่ง...เขาอยู่ได้อย่างสุขสบายโดยไม่จำเป็นต้องมีฉัน มีความสุขกับผู้หญิงคนนั้น แม้ฉันจะต้องเจ็บปวดก็ไม่เป็นไร ฉันจะเริ่มชีวิตฉันใหม่อย่างเข้มแข็งมากกว่าเดิมและไม่ไว้ใจความรักมากเหมือนเมื่อก่อนอีก เพราะสุดท้ายความรักมันก็จะกลับมาทำร้ายเราอย่างเลือดเย็น
หรือสอง...เขาต้องการฉัน ถ้าเป็นข้อนี้ ฉันคิดว่ามีเพียงพรหมลิขิตเท่านั้นที่ช่วยได้ เพราะฉันจะหนีเขาไปไกลๆอย่างที่เขาตามหาฉันไม่เจอแน่ๆ…
[ปล.อยากให้จบอย่างแฮปปี้เอนดิ้งนะค่ะ แบบว่าพรหมลิขิตก็ทำให้พระเอกหานางเอกเจอในที่สุด แล้วก็ค้นพบตัวเองหลังจากที่นางเอกหายตัวไปว่าความจริงแล้วเขารักนางเอกมากขนาดไหน เขาต้องอยู่อย่างทุกข์ทรมานโดยไม่มีนางเอกเป็นเวลานาน เขาออกตามหานางเอกไปทุกๆที่ อะไรประมาณนี้ค่ะ ;D]
-------------------------------------------------------------------
ขอบคุณที่ร่วมออดิชั่นนะคะ >3<~ ค่ะ ! ช่วยพิจารณาใบสมัครด้วยนะค่ะ :D
ความคิดเห็น