เพียงเพราะเคยเกิดเป็นทรราช
นางและเขาจึงต้องห่ำหั่นกันเป็นปกติ
ทว่าชะตากลับเล่นตลก ให้ช่วงเวลาหนึ่งนางมีเขาข้างกาย
จนกระทั่งเกิดความรู้สึกที่ไม่ควรเกิด
นางรักไปโดยไม่รู้ว่าเขาคือศัตรู
ส่วนเขาหลอกนางตั้งแต่ต้น!
หากกล่าวว่านางผิด ก็คงผิดที่คิดแย่งชิง และผิดที่เป็นฝ่ายอธรรม
หึ ส่วนเขาหรือ เป็นฝ่ายธรรมมะ คงจะเป็นฝ่ายถูกกระมัง
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็หลอกลวงนาง! หลอกให้นางรัก ทั้งที่มีนางในใจอยู่แล้ว!
นางรู้ว่าต้องเจ็บ แต่ด้วยความรู้สึกที่มีทำให้นางทิ้งศักดิ์ศรี
ก่อความวุ่นวาย เสนอตัวให้เขา
ทว่าสิ่งที่ได้รับกลับ มีเพียงสายตาเหยียดหยาม และรังเกียจ
นางรู้ว่าต้องตัดใจ
แต่มันยากนัก มันยากตรงที่..เขาคือความสุขของนาง...
นางพยายามหันหลังให้เขา
แต่ก็ทำไม่ได้ นางรัก รักเขามาก รักจนกระทั่งทิ้งชนเผ่าตัวเอง
สละชีพเพื่อเขา
ผ่านมาหลายภพหลายชาติ
มิคาดนางก็ยงคงทำหน้าที่นั้นอย่างดี
คือสละชีพเพื่อเขา
จะบอกว่าสวรรค์กลั่นแกล้งรึ ก็คงไม่ใช่ เพราะเป็นตัวนางเองที่วิ่งเข้าไปในกงล้อเหล่านั้น
จนกระทั่งชาติล่าสุด นางจึงประจักว่านางให้เขามากเกินไป มากเหลือเกิน
ชาตินี้นางจึงปฏิญาณแล้วว่าจะของมีทางเดินของตัวเอง
ข้ากับท่าน ของจงจบเพียงเท่านี้เทิด
"ข้าน่ะ ชาตินี้ขอตายดีสักชาติเทิด"
สิ่งที่ผูกเราไว้ หาใช่ด้ายแดงแห่งความรัก
แต่เป็นด้ายสีดำ พันธนาการแห่งความเกลียดชัง
ปรปักษ์ที่ไม่มีวันบรรจบ
จินหั่ว
"ข้าเคยเป็นแมงเม่า โง่เง่าเพราะไฟนั้นงดงาม ชาตินี้ข้าจะเอาน้ำราดไฟให้มอด เปิดทางเดินใหม่ให้แก่ตัวเอง"
ตัวการ
"แล้วถ้าหากน้ำที่ราดคือน้ำมันเล่า เจ้าจะทำเช่นไร?"
หั่วเฟย
"เจ้าจะไม่เข้าร่วมกับข้าจริงหรือ"
หลันหลัน
"เจ้าเคยทำลายอาณาจักรข้า ข้าไม่มีทางไว้ใจเจ้า"
ชุน
"ข้าขอติดตามท่านไปด้วยได้หรือไม่"
หลิวเซียง
"ชาติกำเนิดข้าต่ำต้อย ข้าไม่ควรมีชีวิตอยู่"
เพิ่มเติม.....เด็กน้อยยย
".......^___^ (ยิ้มหวาน)"
นิยายเรื่องนี้ นางเอกหนีรักมาเลี้ยงเด็ก55555 เลี้ยงต้อยเข้าไป!
อนึ่ง นิยายเรื่องนี้ เกิดขึ้นเพราะความหงุดหงิดและงุ่นง่าน เพราะเชียร์คู่ในซีรี่ที่หมายมั่นไว้แล้วนก(เพราะเราถูกใจคาเรคเตอร์ตัวละครทั้งคู่ เกิดความรู้สึกแบบ ถ้าจับมาคู่กันจะเป็นยังไงนะ) เรียกได้ว่าจิ้นตั้งแต่ต้นเรื่อง เรือล้มตั้งแต่ต้นเรื่อง555 เลย(ลอง)แต่งเองแม่ม เป็นตัณหาของไรต์ ล้วนๆ ไม่เกี่ยวข้องอันใดกับประวัติศาสตร์ใดๆทั้งสิ้นนะจ๊ะ
#นางเอกสายเท่ห์
Cr. ตำนานตู๋กู
ความคิดเห็น