คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : กลับที่ที่จากมา 1 ใน 4 ส่วน จ้า
"เร็วเข้าสิ กี๊ฟ" พลอยพูดอย่างเร่งรีบ
"เดี๋ยวจะขึ้นเครื่องไม่ทันเอานะ" พลอยสั่ง
"แหม พลอย ถึงเมืองไทย ก็จะได้เจอใครบางคนล่ะซี้" กี๊ฟพูดระหว่างที่ยัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋า
" ไม่ต้องเลย ฉันกลัวจะเสียเงินค่าตั๋วฟรีหรอกย่ะ" พลอยเอ่ยอย่างหน่ายๆ
"ตั๋ว ราคาซักเท่าไหร่เชียว แค่นี้ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก นอกจากว่าจะมี อะไรบางอย่าง ที่จะทำให้เธอ-- " กี๊ฟแหย่ แต่ก็ต้องหยุดกระทันหัน เมื่อหันไปเห็นสีหน้า ของพลอย
"เงียบสักทีเถอะ" พอลล่าคราง
" โอ๋ๆๆ ถ้ามันไม่ใช่เรื่องจริงก็อย่าเครียดสิ " กี๊ฟพูดแต่ไม่มองหน้า
"กี๊ฟ " พลอยกระชากเสียง อย่างสุดจะทน "โอเคๆ"
ทั้งสองเก็บของไปถึงสนามบิน ได้ทันเวลา แต่ก็เกือบไม่ทันเหมือนกันล่ะ
"ไม่นาน ก็จะถึงแล้วนะจ้ะ พอลจ๋า" กี๊ฟยังไม่เลิกแหย่
"พอเหอะน่า" พลอยหัวเสีย (น่าจะเน่าไปเลยซะด้วยซ้ำ กี๊ฟคิด)
อีกครึ่งชั่วโมงต่อมา เตรื่องบินก็ร่อนลงสู่สนามบินอย่างสง่างาม ทั้งสองจึงเดินหน้าเชิด ลง มาอย่างไม่ใส่ใจใคร
กี๊ฟไม่ทันได้เหลือบไปเห็น ชายหนุ่มที่กำลังเดินสวนมาเลย จนกระทั่ง "อุ้ย " ทั้งสองเดินชนกัน ข้าวของกระจัดกระจาย (น้ำเน่าจริงๆ)
"ขอโทษนะคะ " กี๊ฟพูดขณะก้มไปเก็บของ
ชายคนนั้นแค่พยักหน้ารับ แล้วก็ก้มไปเก็บของเช่นกัน (หยิ่งที่สุด แต่น้ำขุ่นไว้ในน้ำใสไว้นอก จำไว้ๆ กี๊ฟคิด"
แล้วทั้งสองก็เดินแยกจากกัน
"พลอบ ใจร้ายไม่ช่วยกันเลย " กี๊ฟครางพลางวิ่งเข้ามาหา
"แหม พบเนื้อคู่ที่สนามบินแบบในละคร ล่ะสินะ" พลอยเป็นฝ่ายแหย่บ้าง
"เชอะ ได้ทีขี่แพะไล่เราเชียวนะ เออ โทรหา ยัยรัช สิ ว่าอยู่โรงพยาบาลไหน" กี๊ฟรีบเปลี่ยนเรื่อง
" หือๆ เปลี่ยนเรื่องเชียว ฉันว่าโทรหายัยญาดีกว่ามั้ง"พลอยเสนอ
"เออ ตามใจเหอะ "กี๊ฟ ตอบรับ
----- "ฮัลโล ขอสายญาค่ะ" พลอยพูด
"พูดอยู่ค่ะ พอลใช่มั้ย"
"ใช่ๆ เราเอง ญาอยู่ไหนน่ะ"
"เอ่อญาอยู่ที่โรงเรียนน่ะจ้ะ"
"ไปทำอะไรน่ะ นี่มันช่วงปิดเทอมนี่"
"อะ อ้อ มาดูฟุตบอลจ้ะ บังเอิญอยากดูน่ะ"
"ดูบอล ! โห ปกติญากลัวบอลนี่นา "
"บังเอิญ อยากดู น่ะ พอลมีธุระอะไรรึป่าว จ้ะ"
"มีๆ รัชอยู่ โรงพยาบาลอะไร ห้องอะไรล่ะ "
"อยู่นนทเวช ห้อง 446 งั้นแค่นี้ก่อนนะพอล"
"อืมๆ หวัดดี"-------
"รัช อยู่นนทเวชห้อง 446 " พลอยบอกกี๊ฟ
"แล้วญาอยู่ไหนล่ะ" กี๊ฟถาม
"อยู่สนามบอลที่โรงเรียน" พลอยตอบขณที่ทั้งสองเดินไปขึ้นรถที่ทางบ้านส่งมารับ
"ฮะ ญาอ่ะนะดูบอล โอ้ จอร์จ ให้ตายเหอะ ญากลัวบอลจะตาย" กี๊ฟเอ่ยอย่างตกใจ
"นั่นสิน่าสงสัย " พลอยพูดแบบคิดๆ
"รึว่า ญาไปแอบหลงรักนักบอลคนไหนอยู่แน่เลย" กี๊ฟพูดแหย่ๆ
"เด็กเรียบร้อยอย่างญา น่ะ ไม่มีทาง " พลอยเน้นเสียงชัดโดยเฉพาะคำว่า ไม่มีทาง
"เออๆ ไปขึ้นรถกันเหอะ" ทั้งสองก้าวขึ้นรถไปพร้อมๆ กัน
" โทรหารัน มั้ย" กี๊ฟพูด แต่พลอยยังคงนั่งใจลอย
"พอล " กี๊ฟเรียกซ้ำ "พลอย! " กี๊ฟเรียกดังขึ้น
"ฮะ อะไรเหรอ" พลอยตอบเหมือนเพิ่งตื่นขึ้นจากภวังค์
"เป็นอะไร ใจลอยเชียว ฝันหวานถึง---" กี๊ฟ ชงักเมื่อหันไปเห็น พลอยทำปาก จุ๊ จุ๊ และพยักเพยิดไปทางคนขับรถที่กำลังเงี่ยหูฟัง
"ลุงจ้ะ ไปโรงพยาบาลนนทเวชนะจ้ะ "พลอยบอกคนขับรถ
"อ้าวแล้วคุณหนูไม่กลับ ไปหา คุณแม่ก่อนหรือ ครับ " คนขับรถถาม
"เดี๋ยว ฉันก็ไปเยี่ยมเพื่อนสักครู่น่ะจ้ะ ลุงกลับไปก่อนเลยก็ได้นะจ้ะ" พลอยบอก
"ครับคุณหนู " คนขับรถตอบรับ
แอ้ด ----
"ยัยรัช ..... " พลอยพูด
"ยัย พลอย กว่าจะมาได้นะ นึก" รัชตอบ
"นี่ ชั้น ไปอยู่เมืองนอก มานะ อย่าเรียกว่า พอลล่าแล้วกัน" พลอยพูด
"หึๆๆๆ ยังงัย ก้อคือพลอยอยู่ดี .... อ้าวกี๊ฟ " รัช พูดอย่างเย้ยหยัน กะพลอย ก่อนที่จะ ทำหน้าระรื่นเมื่อเห็นกี๊ฟเดินเข้าประตู และ ถือตระกร้าใบใหญ่มาฝาก แต่...
"รัช เป็นงัยมั่ง " กี๊ฟ พูดท่าทางเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรจ้ะ ยังอยู่ครบ " รัชตอบ
"จริงอ่ะ เห็นหน้าตา ยังกะเพิ่งไปกินผึ้งมา " กี๊ฟแหย่
"อ้าว แหม เค้าเพิ่งพบรักกะ หมอ สุดหล่อ นะสิ" เสียงหนึ่งดังขึ้น มาจากหน้าประตูห้องพัก
" รัญ คิดถึงจังเลย " พลอยพูด พลางวิ่ง ไปหา
"เดี๋ยว เมื่อกี้รัญพูดว่าอะไรนะ" กี๊ฟถามย้ำเพื่อความแน่ใจ
" อ๋อ ก้อ เมื่อ วาน กะเมื่อเช้า รัชน่ะ เค้า------" รัญพูดแต่ต้องหยุด เพราะ
" รัญอย่า !!! " รัช พูดพลางลุกขึ้นจากเตียงคนไข้ ไปหารัญ แต่ รัญก้อหลบได้ทันเวลา
" ก้อคือว่า รัช นะ เค้าพบ รักแรก" รัญยืนหยัดที่จะพูดต่อไป
" ไม่ใช่ ไม่จริง นะ " รัชถลาไปหารัญ แต่เทอกลับ จะล้ม "อุ้ย" .
รัช ค่อยล้มลง ท่ามกลางความตกใจของเพื่อน แต่........
"คุณ---" รัช เอ่ย
ร่างของรัช ถูก ชายหนุ่มมารับไว้ได้ทัน เสียงเพื่อนๆ หัวเราะ คิกคัก
ความคิดเห็น