lover out

ลำดับตอนที่ #3 : ลาจาก...

            หลังจากที่ทั้งสองได้รู้จักกันตั้งแต่วันนั้นทั้งสองยังคอยเล่นกันช่วยเหลือกันจนเกิดความสนิทสนมในที่สุด 
           
           จนกระทั่งเมื่อทั้งสองอายุได้ 11 ปี คุณพ่อของเคโกะได้บอกว่าเธอต้องไปเรียนต่อที่ประเทศจีน เคโกะพยายามปฎิเสธ แต่ก็ไม่สามารถทำได้... จนวันสุดท้ายที่เธอจะอยู่ที่ญี่ปุ่นแล้ว... ทั้งสองจึงมานัดพบกันก่อนเคโกะจะลาจาก 

              "เคโกะ!" ทัดสึยะกุมมือเธอไว้แน่น "เจ้า...จะกลับมาที่นี่อีกหรือเปล่า" เขาถามอย่างเป็นห่วง  "กลับสิ" เธอตอบ ทัดสึยะนิ่งไปสักครู่ก่อนจะถามว่า..."เธอจะกลับมาใช่มั้ย"

  "กลับมาสิแต่ไปฝึกวิชาของตระกูลของชั้นทีจีน แล้วก็จะกลับมานะ" เคโกะตอบ

              "ถ้ายังงั้น...เราจะได้เจอกันอีกไหม แล้วถึงได้เจอเราจะจำกันได้เหรอ"ทัดสึยะเอ่ย

   และยื่นสร้อยข้อมือสีเงินรูปหงส์ขาวให้ "ข้าอยากให้ เจ้าพกมันติดตัวไว้นะ ข้าจะได้จำเจ้าได้"ทัดสึยะกล่าว  
              
               "อ้าวงั้นถ้าเธอจำชั้นได้ ชั้นก็จำเธอไม่ได้ละสิถ้างัน... เธอกล่าวพลางหยิบของออกจากกระเป๋า... สิ่งนี้มันมีค่าต่อฉันมาก เธอเก็บไว้นะ มันคือพู่สีแดงที่แขวนไว้ด้วยวัตถุสีเงินเป็นขวดและปิดยันต์ไว้โดยรอบ "มันคือพู่โชคดี "ฉันอยากให้เธอเก็บมันไว้ นะคะ" ทั้งสองจับมือกันและเคโกะก็หันหลังกลับและจากไปทันที


                                  ++++++++++++++++++++++++++++++++