lover out

ลำดับตอนที่ #12 : ความจริง หรือฝันที่ปรากฏ

 เธอก้มลงหยิบสิ่งของที่อยู่บนพื้นห้อง...

    ...นี่มันสร้อยของแม่นี่... เธอก้มลงมองสร้อยที่เปียกโชก...ในห้องไม่น้ำแต่สร้อยกับเปียกเเสดงว่า...

    "แม่จ๋า...หนูไม่ได้ฝันไปใช่มั๊ย แม่มาหาหนู...มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหมแม่" ฉังเหว่ยพึมพำกับตัวเอง
    
.    พลางสอดสอง มองไปทั่วห้อง "หนูจะทำอย่างที่แม่บอกหนูจำเป็นจะต้องทำให้ได้ หนูทำได้แน่ๆ
     เพราะหนูไม่ได้ไปคนเดียวแต่ไปกับแม่" เธอนำสร้อยมาแนบไว้กับอกพลางยิ้มอย่างมีความสุข "หนูรักแม่ค่ะ

      เช้าวันรุ่งขึ้น...

     "ตายแล้วธูปล่ะธูปอยู่ไหน--" ฉังเหว่ยลุกขึ้นทำท่ากุลีกุจอแต่เช้า พลางค้นกองของจิปาถะที่กองอยูในห้องพระ
     "ธูป--ธูปอะไร จะเอาไปทำไมเหรอ" ยินเอ๋อถามอย่างงงงวย "ฉันต้องเอาไปไหว้คุณยายฉังเหว่ยตอบอย่างรีบร้อน
     ยินเอ๋อค้นตู้เก็บของอยู่สักครู่ "นี่ๆ -นี่ธูป เอ่อ-เอ่อเธอจะไหว้--"  "เงียบ อย่าทำลายสมาธินะยินเอ๋อ"ฉังเหว่นแหวใส่
     "อะ-อ้อ จ้ะๆ" ยินเอ๋อรีบเดินออกจากประตู

      " บาย ไปล่ะนะคะ-เอ่อขอโทษนะคะซินหัวคะเร็วๆหน่อย " ฉังเหว่ยพูดอย่างเร่งรีบขณะออกจากประตู
   
  ทั้งสองมาถึงหน้าบ้านของคุณนายเฉิน สาวใช้วัยกลางคนรีบวิ่งออกมาต้อนรับทั้งสอง "พวกคุณคงเป็นพวกปราบปีศาจที่
ตุณนายจ้างมาล่ะสิคะ" สาวใช้ถาม "ใช่คะ"ฉังเหว่ยตอบ ขณะสาวใช้นำทางให้เข้าไปในบ้าน

     คุณนายเฉินนั่งรอพวกเขาอยู่ที่เก้าอี้รับแขกเรียบร้อยแล้ว
  "วันนี้ใช้ได้นี่ ตรงเวลาดี เราจะออกเดินทางกันได้รึยังล่ะ" คุณนายเฉินพูดอย่างไม่ใส่ใจใดๆ

       ...ฮึ ยัยแก่บ้านี่ มีสิทธ์อะไรมาสั่งฉันปาวๆ..อยากเดินเข้าไปตบปากให้หายอวดดีจริงๆ. ถ้าแกไม่ให้เงินฉันล่ะก็ ฉันไม่ยอมแน่... ไม่ได้ฉังเหว่ย งานคืองาน เราได้เงิน สุภาพเข้าไว้...น้ำขุ่นไว้ใน น้ำใสไว้นอก...

          ฉังเหว่ยรีบเก็บอาการ แทนที่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอย่างสุภาพอ่อนโยน  "พร้อม เสมอค่ะคุณนาย " ฉังเหว่ยกล่าว 

          คุณนายเฉินพาเธอ และซินหัว เดินไปที่โรงรถ "เราจะไปรถคันสีแดงตรงนั้นล่ะ อ้อฉันบอกไว้ก่อนนะ ถ้าเธอทำพลาด เงิน ฉันก็คงให้ไม่ได้ " เธอกล่าว  ฉังเหว่ยแสยะยิ้ม ...ชิ ยัยบ้า... เธอคิดพลาง มองไปที่รถคันสีแดงสวยหรู ที่โรงรถ   ขณะนี้เธอเดินเข้ามาประชิดกับคันรถ  เธอสอดส่องสายตามองเข้าไปข้างในอย่างไม่ตั้งใจ 

"....นั่นๆ  มัน  " ฉังเหว่ยอุทานออกมาด้วยความแปลกใจ ...สร้อยๆ สร้อยนั่น...